Flosatindur Kálfstindum
í ilmandi sumarþoku

Síðasta æfing á vegum þjálfara fyrir sumarfrí var þriðjudaginn 25. júní á Flosatind...

 ...í tignarlegu Kálfstindaröðinni sem við höfum þrætt okkur um í tveimur mögnuðum tindferðum síðustu ár...

Að þessu sinni létum við sjálfan Flosatind nægja enda brattur og lausgrýttur...

Gengið var upp með Flosaskarði frá bílastæði við Þverfellið sem við gengum á
þegar við skoðuðum Kálfsgil og gengum á innstu Kálfstindana, þ. á.m. þann hæsta í kröfugöngu 1. maí 2012.

... en nú var farið upp um skarðið en ekki niður um það...

... en um Flosaskarð flúði Flosi í Njálu... undan Kára Sólmundarsyni eða hvernig var þetta nú aftur...

Úr skarðinu var gengið beint upp á Flosa... í lausagrjóti ofan á móbergsklöppum og svo lausum skriðum ofar... í talsverðu grjóthruni sem var erfitt að eiga við í svona fjölmennum hópi...

mun einfaldara að spóla þarna upp fáir á ferð þar sem ekkert þarf að huga að þeim sem eru fyrir neðan... en við erum öllu vön og tókum þetta á þolinmæði og yfirvegun... leiftrandi gleði og kátínu á köflum á milli þess sem okkur varð ekki um sel... og rifjuðum upp mesta grjóthrunsfjallið í sögu okkar...
Herðubreið þar sem farið var upp með hjálma og góðu skipulagi Sæmundar, landvarðar í ágúst 2009 í magnaðri sumarferð...

Ofar læddist þokan um okkur... hún hafði legið utan í hæsta tindi allt kvöldið... og fór nú lækkandi um allt niður í skarðið...
með smá rigningu á smá kafla... en lítill vindur og friðsælt var þetta í skjólinu við klettana...

Við litum okkur því nær á fagurt bergið um allt ... þar sem ekkert var útsýnið ofan af þessum gjöfula útsýnisstað... og fengum okkur nesti á efsta tindi með upprifjun á krefjandi tindferðinni á Reyðarbarm, Syðri Kálfstind, Hrútagil og Flosatind þann 1. maí 2010 þar sem farið var niður austari brekkur í miklum bratta, hálku undir og grjóthruni... en ilmandi vori við fjallsrætur þar sem við sofnuðum í grasbalanum áður en haldið var heim um Laugarvatnshelli... en þá var vegurinn um Lyngdalsheiði norðar en nú...

Ætlunin var að fara hringleið þetta kvöld ofan af Flosatindi um norðurhlíðar niður í nyrðra skarðið í spor okkar frá því 2010 og þaðan niður um Kálfsgilið fagra í sporin 2012... en í þessu veðri og skyggni var ákveðið að fara sömu leið til baka þar sem búast mátti líka við grjóthruni og þoku hinum megin... og gekk niðurleiðin mun betur en við ætluðum miðað við uppgönguna...

Við nutum þess að láta hlátrasköllin glymja um kletta og björg mót þokunni...
Hvílíkur tröllasalur.. þarna glottu bergrisar og gáfu okkur langt nef... grettistök stóðu á tæpum stöðum og minntu okkur á ógnarsmæð mannsins í þessu landslagi sem ekki yrði lengi að senda heilu björgin af stað ef jörðin hristist aðeins...

Í skarðinu... sem við lentum í neðar en fyrr um kvöldið á uppleiðinni... opnaðis skyndilega fyrir skyggnið...

...og við þræddum okkur upp á slóðann utan í Illkleif sem við nefndum svo forðum daga tindinn sem rís sunnan megin við Flosatind...

Síðustu metrana gengu menn á tópassleginni orku sem Helga nýtti úr safninu sínu fyrir Laugaveginn sem frestaðist fyrr í sumar... gegnum ilmandi birkikjarrið... og allir til í að leggjast bara í mosann til að þétta hópinn fyrir hópmynd þó klukkan væri orðin margt eftir tafsama för um grjóthrunssvæði kvöldsins:

Mættir voru:

Anna Jóhanna, Ástríður, Bára, Berglind, Droplaug, Gerður, Guðlaug, Guðmundur Jón, Guðrún Helga, Halldóra Þ., Heiðrún, Helga Bj., Hjálmar, Ingi, Irma, ísleifur, Jóhann Ísfeld, Jón, Lilja Sesselja, Ólafur, Ósk, Rósa, Steinunn Sn., Súsanna, Svala, Þórunn og Örn en Bónó, Moli ogFlóki skoppuðu með ;-)

Alls 5,5 km á 4:11 klst. upp í 836 m hæð með 641 m hækkun miðað við 192 m upphafshæð.

Hornstrandir í umræðunni allt kvöldið og hvílík plott í gangi með mat og þema...... enda á dagskrá næsta þriðjudag 2. júlí til laugardagsins 6. júlí... loksins förum við á þennan afskekktasta landshluta Íslands... og veðurspá er frábær...;-)

Þjálfarar kveðja hópinn að lokinni Hornstrandaferðinni þann 6. júlí.
Sjá dagskránna alla þriðjudaga fram í ágúst þegar þjálfarar taka við aftur  hér á vefsíðunni ;-)

Á tröllaslóðum
upp á Trölladyngju yfir Grænudyngju
um Hörðuvallaklof og gegnum Lambafellsgjá

Þriðjudaginn 18. júní gengu 30 Toppfarar um svipmikið og litríkt landslag á Reykjanesi í breytilegu veðri...

Það gekk á með litlum skúrum til að byrja með... en svo mildaðist veðrið eftir því sem leið á
og við fengum skyggni allan tímann um töfraveröldina sem þarna leynist milli Sveifluhálss og Keilis...

Eftir hefðbundna fjallgöngu á Trölladyngju var farið um grasigrónar brekkur á Grænudyngju og borðað nesti þar í skjóli...

...áður en haldið var niður í dalinn austan Grænudyngju í svipmiklu landslagi að Hörðuvallaklofi
þar sem kindargarmshræið lá enn í hellinum frá því við sáum það fyrst árið 2008...

Mættir voru:

Jón, Irma, Súsanna, Svala, Gerður, Aðalheiður E., Ólafur, Katrín Kj., Berglind, Guðmundur Jón, rn, Valla, Helga Bj., Matti og Jóhannes:
Arna, Anna Jóhanna, Anton, Hjálmar, Kristín Gunda, Björn Matt., Lilja Sesselja, Arnar, Guðrún Helga, Þórunn og Helga E. en Bára tók mynd og Dimma, Flóki, Gotti og Bónó og Moli skoppuðust með og flæktu tveir þeir síðarnefndu gönguna aðeins fyrir Steinunni og Jóhanni Ísfeld sem ekki náðust á þessa mynd þar sem þau voru að leita að Mola en þau náðu hópnum við Lambafellsgjánna frá Grænudyngju sem var vel af sér vikið á þessari leið ;-)

Mikið spjallað og sumir í sæluvímu eftir mergjaða helgarferð á Snæfellsnes þar sem skíðað var upp og niður Snæfellsjökul og gengið á Kirkjufellið sem sárabót vegna frestunar á Laugavegsgöngunni miklu sem ekki tókst að fara í vegna bílfærðar og göngufærðar...

Aðrir gengu á Hvannadalshnúk og nokkrir Toppfarar voru á Esjufjöllum í Vatnajökli... einn á Kirkjufellinu deginum á undan Snæfellsneshópnum... og svo var það Þórsmörkin... og fleiri ævintýri sem klúbbmeðlimir fóru í um liðna helgi og sló tóninn fyrir sumarið með Toppfara um allt land að ganga... sumarið sem er vel þeginn uppskerutími þeirra sem ganga allan veturinn og koma sterkir inn í bjartasta og notalegasta göngutíma ársins ;-)

Lambafellsgjáin sveik ekki og bættist í safn nokkurra klúbbmeðlima þetta kvöld sem hafa ekki gengið þarna um áður...

Fallegt kvöld

...sem byrjaði á súld en endaði í léttskýjuðu veðri sem þar með tók við fram yfir eftirfarandi helgina með sólarblíðu og hita.,.. en helgin sú, þann 21.-23. júní var upphafleg Laugavegshelgin okkar sem jónsmessuganga á bjartasta tíma ársins... þar til þjálfarar færðu hana fram um eina viku í vetur vegna fótboltamóts á Skaganum sömu helgi... en þarna munaði bara viku á því að við hefðum getað gengið Laugaveginn í dásamlegu veðri og betra færi en vikuna áður í ófærðinni... en það þýðir ekki að svekkja sig á því... við gefumst ekki upp frekar en áður og förum þennan Laugaveg síðar í sumar ef færi gefst... eða allavega seinna !

Alls 7,6 km á 3:145 klst. upp í 391 m á Trölladyngju, 402 m á Grænudyngju, 302 m á Hörðuvallaklofi og 161 m efst í Lambafellsgjá
með alls hækkun upp á 631 m miðað við 138 m upphafshæð ;-)
 

Upp með Svörtugjá um Víðihamrafjall
og niður með Glymsgljúfri

Alls 6,2 km á 2:50 klst. upp í 154 m í gjánni, 310 m á Víðihamrafjalli (ekki efsti tindur þar) og 351 m við Glym með 363 m hækkun alls miðað við 84 m upphafshæð.

Gullfallegt og notalegt... og vonandi viðrar fyrir Skarðsheiðina alla um helgina... sunnudagurinn lítur glimrandi vel út ;-)
 

Ískaldur Rauðihnúkur

Ótrúlega kalt í veðri og ekkert sem minnti á blíðskaparveðrið síðustu helgi... napur norðanvindur og ískuldi...
en bjartviðri og gott skyggni sem gaf einstakt útsýni um fjöllin öll sunnan Skarðsheiðar og yfir á Hafnarfjallið allt þegar ofar dró...

Hornstrandaferðin meðal annars í umræðunni...
Sigga Rósa Hornstrandakona með meiru hér fremst á mynd en hún mun sýna okkur slóðir sínar í Hornvík
þessa komandi ferðadaga í byrjun júlí...

Við fórum skemmtilega leið upp á Rauðahnúk... þræddum okkur með klettarimanum sem liggur í suður frá hnúknum sjálfum...
sem er allt annars eðlis en bergið þarna.. myljandi rauður og gulur en hér vorum við enn í mosaslegnu grýtinu

Smám saman kom tindur Skarðshyrnu í ljós... vestasti tindur þessa fjallgarðs sem við ætlum að ganga þvert og endilangt um
í byrjun júní og þræða okkur eftir öllum tindunum á brúnunum...

Everest-sigur Ingólfs Geirs Gissurarsonar Fjölnishlaupara í umræðunni en sá maður toppaði tind Everest fyrr um daginn :

http://www.everest2013.is/

...og Leifur Örn Svavarsson fjallaleiðsögumaður er rétt ókominn á tindinn tæpum tveimur dögum síðar ef að plön haldast:

http://everest.fjallaleidsogumenn.is/

Við Nepalfararnir létum okkur bara dreyma um væntanleg ævintýri upp í grunnbúðir Everest á næsta ári:

http://www.fjallgongur.is/nepal_2014.htm

Ofarlega á leið á Rauðahnúk sáum við til Skessukatla utan í Skarðshyrnu sem gefa fjallavatnasvip á Skarðsheiðarniðurgönguleiðina
sem við höfum farið á þriðjudagskveldi í lok maí... í mun betra veðri en þetta þriðjudagskveldið...

Magnað útsýni til suðurs að Esjunni og Akrafjalli...

Skarðshyrna í seilingarfjarlægð... þarna ætlum við að koma niður 1. júní með grýtta ávala hryggnum vinstra megin...

Uppi á tindinum í 763 m hæð horfðum við til Hafnarfjalls í allri sinni dýrð... einn flottasti fjallgarður á suðvesturhorni landsins...

Mættir voru ótrúlega fáir eða 21 manns...
nema ef vera skyldi að helgarferðin hefði áhrif á mætingu að einhverju ráði sem var ekki skrítið...

Thomas, Ásta Guðrún, Björn E., Jóhanna Karlotta, Jóna Kristín,Gerður Jens., Halldór, Sigga Rósa, Hildur Vals., Kristín Gunda, Örn, Guðjón, Heiðrún, Ingi, Guðmundur Jón, Katrín kj., Jóhann Ísfeld, Dagbjört, Matti og Steinunn Sn. en Bára tók mynd og Bóno og Moli... Emma og Birta... og Gotti léku með ;-)

Það var kalt á toppnum... við leituðum skjóls fyrir nesti í kuldanum eftir 4,7 km uppgöngu...

... og fundum hana utan í suðsuðausturhorninu...

Útsýnið til Hafnarfjalls og baksviðstinda þess sem við þræddum okkur um í mars í fyrra...
Örn fór smá könnunarleiðangur niður með grýttum , bröttum hlíðum Rauðahnúks...

...en við ákváðum að það væri of tafsöm leið til baka í þessu veðri....
og fórum því sömu leið til baka til að byrja með, en svo niður í dalinn þar sem skjólsælla var og mun heitara en þarna uppi...

Alls 9 km ganga á 3:21 klst. upp í 763 m hæð með 851 m hækkun miðað við 51 m uppphafshæð.

Flott æfing í nöpru veðri en sumarið samt í seilingarfjarlægð á svona stöðum eins og við þennan læk Neðra Skarðs ;-)

Myljandi líparítsnilld um
Mófelli og Ok við Skessuhorn

Við bætum nýjum fjallatindum í safnið í hverri viku þessa dagana...
þriðjudagskveldið 14. maí voru það Mófell og Ok við Skessuhorn norðan Skarðsheiðar
í nöprum norðanvindi en björtu veðri, góðu skyggni og svipmiklu landslagi...

Gengið var með Mófellsánni að Mófellsfossi (ath örnefni) og stiklað yfir ánna með misgóðum árangri...
við þurfum greinilega að gera þetta miklu oftar... ;-)

... og komið upp á brúnir Mófells ofan við gljúfrið
með Mórauðukinn í austri sem við gengum á á þriðjudagskveldi í júní árið 2011...

Mófellið var aflíðandi upp alla leið á möl, mosa, frosinni mýri og stöku snjósköflum...
ekki þörf fyrir hálkubrodda eins og þjálfari hafði áhyggjur af...
greinilega komið ágætis "vor" norðan megin Skarðsheiðarinnar... ;-)

Brátt tók Skessuhornið að birtast okkur í nærmynd í svimandi hrikaleik sínum...

Það var stuð þetta kvöld... flott veður og nýjar slóðir...
Miðfellstindur framundan um helgina og sumar í lofti hvað sem menn segja...
Við rifjuðum upp afmælisgöngu Toppfara í fyrra þriðjudagskveldið 15. maí um brattar slóðir á Kistufelli Esjunnar...
í svipu veðri og göngufæri en eitthvað kaldara þá...
svo það er ekki hægt að kvarta yfir þessari sumarbyrjun...

Ofar á Mófelli sleppti græna mosalitnum og við tóku myljandi líparítskeljarnar sem einnig einkenna Mórauðukinn austar
og minnti þessi síðari Ok-kafli kvöldsins okkur á slóðir eins og Móskarðahnúka ofl...

Ok-ið er fagurmótaður hryggur efst í dalnum...
falin perla bak við ávalt Mófellið sem segja mætti að sé svipminnsta fjallið á svæðinu
og virðist ekki luma á neinu merkilegu fyrr en nær og ofar er komið...

Snjóskaflarnir urðu örari þegar ofar dró...

...en Ok-hryggurinn beið bjartur og hlýr...

Magnað landslag nær og fjær...

Þetta var greiðfær ganga um hrygginn alla leið...

Ægifagurt bergið... sorfið undan tímans tönn...

Á lengra kveldi væri gaman að fara næst hringleið þarna um Ok-ið og enda ofan við gljúfrið...

Sólin skein nánast allt þetta kvöld í vestri svo umhverfið ljómaði í norðankuldanum...

Nestispása á Ok-inu með tinda Skarðsheiðarinnar yfirgnæfandi
í nánast seilingarfjarlægð að manni fannst...

Mættir voru 31 manns:

Efri Gylfi, Jóna Kristín, Halldór, Anna Sigga, Jóhannes, Lilja Bj., María E., Gunnar, Guðrún Helga, Rósa, Dóra, Arnar, Berglind, Arnar, Guðný, Ósk, Ólafur, Sigga Rósa, Guðmundur Jón, Örn, Ísleifur og Ingi.

Neðri: Gerður J., Aðalheiður E., Lilja G., Heiðrún, Droplaug, Anna Jóhanna og Ágústa
en Bára tók mynd og Drífa, Nellika, Emma og Birta voru ferfætlingar kvöldsins ;-)

Eftir nesti og hópmynd var farið rösklega til baka með lægjandi norðangoluna í fangið...
eða var einhver vindur til baka annars?... man í alvörunni ekki eftir honum... ;-)

Óskaplega falleg leið þetta kvöld sem við verðum að endurtaka eitthvurt árið í framtíðinni...

Alls 8,2 km á 2:45 - 3:00 klst. upp í 401 m og 513 m hæð með 471 m hækkun alls miðað við 70 m upphafshæð.

Gullin og svöl kvöldsólarganga...
Miðfellstindur framundan um helgina og veðurspá að verða dúndurgóð með mildu hæglætisveðri
sem passar fínt fyrir tjaldútilegu í óbyggðum Morsárdals... ;-)
 

Fremra og Innra Mjóafell
og Gatfell
... í gullfallegu veðri, skyggni og landslagi ...

Það hellirigndi þegar við sameinuðumst í bíla hjá Össuri Grjóthálsi fimm þriðjudaginn 7. maí...
en blankalogn og sólarblíða ríkti á Þingvöllum þegar gangan hófst tæpum klukkutíma síðar...
og þannig hélst það það sem eftir lifði kvölds...
þó svalt yrði þegar á liði eftir rjómablíðu til að byrja með...

Mjóufellin á Þingvöllum eru langir, ávalir, lágir fjallshryggir...
eins og fínasti útsýnispallur fyrir fjalladýrðiðna sem þarna er sunnan Langjökuls...
Fyrstu fjöllin til að skoða ofan af Fremra Mjóafelli voru Hrafnabjörg og Tröllatindar sem við gengum á í byrjun maí árið 2011
... já á nákvæmlega sama árstíma en þá voru Tröllatindarnir með öllu snjólausir...
þetta er snjóugra vor en oft áður í okkar sögu...

Mættir voru eingöngu 23 manns sem er með lægstu tölu á æfingu síðustu misseri:
Ólafur, Örn, Lilja Sesselja, Nonni, Sigga Arna, Jóhann Ísfeld, Hildur Vals., Steinunn Sn., Ásta H., Ósk, Hjölli, Guðmundur Jón, Rósa, Gréta.
Sigga Sig., StBerglind, Súsanna, Soffía Rósa, Katrín, Lilja G., Gerður Jens og Ágústa en Bára tók mynd og Dimma, Drífa, Bónó og Moli skoppuðu með...

Fyrst var gengið á Fremra Mjóafell sem mældist 393 m hátt og er talsvert minna um sig en það Innra...

Innra Mjóafell teygir sig nokkra kílómetra til norðurs og leyndi á sér
eftir að hafa lokkað okkur til sín birkivaxið og bjart í sólinni...

Ofan af því Innra tóku Ok, Langjökull, Þórisjökull, Skjaldbreið, Hlöðufell og fleiri fjöll að birtast okkur í norðri...

Víglína sumars og veturs... við byrjuðum í sumarblíðu en enduðum á hæsta tindi Innra Mjóafells í kaldri norðangolu
með fjallstindana alla hvíta allt um kring...

Já, það var ansi langt þetta Innra Mjóafell...
það gaf góða æfingu fyrir Miðfellstind og Laugaveg...
sem voru aðalumræðuefni kvöldsins...

Skyggnið sérlega tært í vorsvalanum og göngufærið með prýðilegasta móti...

Litið til baka um Innra Mjóafell með Þingvallavatn í baksýn og Hengilssvæðið hvítt þar fyrir aftan.
Hægra megin er Ármannsfellið og Botnssúlurnar áttu eftir að ljóma síðar um kvöldið í vestri...

Loksins komumst við á hömrum girtan tind Innra Mjóafells...
þarna var útsýnið magnað til norðurs á jöklana og fjallaverði þeirra allt um kring...

ATH innskot 26. maí 2020: Þessi tindur er Gatfell, Innra Mjóafell nær að lægðinni milli hans sunnar.

Botnssúlurnar tóku að birtast undan skýjunum með lækkandi sólinni...
Gengum við í alvörunni á þær allar fimm síðasta sumar... ?
...hvílík ferð sem það var...

Bakaleiðin var farin niður í dalinn með uppþornuðum árfarveginum í kjarri, gras, mosa og möl sem óðum eru farin að lykta af sumrinu sem er á næsta leyti er það ekki... alls 12 km ganga á 3:51 - 4:14 klst. upp í 393 m og 543 m hæð með alls hækkun upp á 655 m miðað við 235 m upphafshæð.

Dúndurganga með frábæru fólki sem lét sig óhikað hafa það og stórgræddi á því ;-)
 

Grændalur
Dalaskarðshnúkur
Dalafell

Mögnuð gönguleið í jarðhita og litadýrð en vetrarveðri

Farin var litrík og eldheit gönguleið inn Grændal norðan Hveragerðis þriðjudaginn 23. apríl og um Dalafjöllin til baka...

Heldur vetrarlegt enn til fjalla... það snjóaði vel og blés á Hellisheiðinni á leið á æfinguna...

...en heitt var það og notalegt í dalnum sjálfum...

Fáfarnari dalur en Reykjadalur sem nú laðar að sér fjölda manns allt árið um kring þar sem heitur baðlækur rennur um hann allan...
enda komið kaffihús á svæðið og opin salernisaðstaða sem er til fyrirmyndar.

Það var einnig nóg af hita hérna megin Dalafells... rjúkandi gufa, bullandi hverir og heit jörð í öllum hlíðum...

Kindagötur inn eftir öllum dalnum og slóð eftir fyrri göngumenn og hestamenn sem smám saman dró úr eftir því sem innar dró...

Fara þarf varlega á þessari leið... stundum stungust skór og fætur djúpt ofan í gljúpan, stundum heitan, jarðveginn
þó við gættum þess að fylgja slóðinni... 

Ansi notalegt og hlýtt á köflum...

Bullandi grár leirinn í stærsta hvernum og gufusjóðandi hiti um allt...

Við héldum okkur á kindagötunum en freistandi er að fara næst alveg niður að grænu hlíðunum á hægri hönd...

Dagbjört og Gotti voru alveg í stíl við ljósbrúnslegnar grænu hlíðar Grændals... ;-)

Þetta er ævintýralegur dalur...

Þetta var krefjandi ganga þó um kindagötur og slóða væri... þúfur, mýrar, leir, lúmskar brekkur, litlir hryggir, snjóbrekkur...

... hér tókum við hrygginn á þetta frekar en að stikla ánna þegar innar dró í dalnum..

Allir litir sumarsins að slípa sig til...

Austan megin er hægt að fara en þá þarf líklega að stikla yfir ánna nokkrum sinnum innar...
sem er reyndar ekki leiðinlegt ef menn eru í slíku stuði á góðum degi ;-)

Mættir voru:

Efri: Anna Jóhanna, Halldór, Guðrún Helga, Arnar, Dóra, Guðmundur, Súsanna, Gylfi, Jóhannes, Lilja Bj., Jóhannes, Björn E., Ásta Guðrún, Ólafur og Anton.
Neðri: Jóhann Ísfeld, Nonni, Katrín Kj., Anna Sigga, Irma, Gerður J., Sigga Arna, Kristín Gunda, Dagbjört, Ástríður, Lilja G., Jóhanna V., Aðalheiður E., Steinunn Sn og Þórunn en Bára tók mynd og Drífa, Emma, Hnoðri?, Moli og Bónó skildu ekkert í þessum bullandi holum um alla jörð...

...en menn voru farnir að kalla Bónó bara Tínó af því hann týndist yzt í dalnum og lét Jóhann leita að sér drjúga stund ;-)

Leirinn læsti sig stundum í skóna með tilheyrandi þyngslum og drullugangi...
og þá var gott að skola þá í vörmum læk...

Nestispása innarlega í Grændal...
þar sem maður sat á heitu grasinu og hafði það bara notalegt innan um hvítar hlíðarnar ofar... hvílíkar andstæður þarna...

Landslagið var ekki síðra innst í dalnum...

Þjálfarar ákváðu að freista þess að ganga inn og upp eftir fossunum frekar en að fara upp á Dalaskarðshnúk um Dalaskarð eins og vaninn er... en menn ganga gjarnan hringleið inn Reykjadal og Grændal til baka eða öfugt sem er tær snilld...

Tindurinn innst í dalnum er nafnlaus eins og margir tignarlegir og fagrir tindar sem á vegi okkar hafa verið...
Þessi... sem bar með sér veturinn efst en sumarið neðst í jarðhitanum...  er kominn á framtíðarverkefnalista Toppfara... ;-)

Jú, fallegt var það og ævintýralegt klöngrið inn með fossunum...

Ljósmyndararnir tóku sinn tíma og við nutum þess að vera á þessum fallega stað...

Snjórinn gott undirland fyrir bröltið upp og spyrja má hvort skraufþurr sandurinn á móberginu sé erfiðari viðfangs á brakandi sumri... en við prófum það næst og berum saman þessar slóðir milli árstíða...

Komin upp fyrir fossana...

Jú, eigum við ekki að fara enn innan... þarna er gljúfrið sem við fórum um í febrúar 2011
til að komast milli Dalaskarðshnúks og Kyllisfell í febrúartindferðinni...

Snjórinn okkar besti vinur á þessari slóð... líklega illfærara í snjólausri tíð...

Hérna fórum við bara út í lækinn og stressuðum okkur ekki á nokkrum blautum skrefum
eftir volkið í mýrlendinu í dalnum...

Þetta reyndist vera rúsínan í pylsuendanum...

... og við uppgötvuðum að lækurinn sá sem við vorum búin að rekja okkur eftir inn allan Grændalinn á upphaf sitt í Álftatjörn sem við þveruðum forðum daga á ís og höfum nokkrum sinnum gengið meðfram í fyrri göngum um svæðið norðar um bæði Tindagil og Kattartjarnir...

Sólin aðeins að lýsa upp landið þarna í vestri...

... og við fengum fagurt skýjafar í sólsetrinu það sem eftir leið kvölds á leið okkar á bæði Dalaskarðshnúk...

... og Dalafell ofan af honum um Dalaskarð...
með rjúkandi heitan Reykjadalinn á hægri hönd og litríkari en jafn heitan Grændalinn á vinstri hönd...
... og ískaldan norðanvindinn í bakið eins og eftir pöntun eftir ljúft veðrið í skjólinu í dalnum...

Magnað landsvæði í einu orði sagt

Alls 10 km á 3:30 - 3:43 klst. upp í 369 m í Grændal (eða ofar eftir því hvað maður vill velja), 460 m á Dalaskarðshnúk
og 411 m á Dalafelli með 795 m hækkun miðað við 83 m upphafshæð.

Krefjandi ganga með lúmskri hækkun alla leið, þéttri lækkun í lokin, krefjandi undirlendi og frískandi vetrarveðri
með smá loforði um vor á næsta leiti... ef maður lét blekkjast af hitanum og græna litnum í dalnum...
 

Sumarlegt á Sandfelli í Kjós

Nú bætast óðum nýjar slóðir í safnið... þar á meðal þetta formfagra fjall í Kjósinni þriðjudagskveldið 26. apríl... fjall sem við höfum horft á löngunaraugum árum saman... lætur mikið yfir sér þó lágt sé og hefur alveg efni á því... frábært útsýnisfjall og stórskemmtilegt uppgöngu...

Farið var um afleggjarann að sumarbúðunum að Vindáshlíð
og fljótlega komið á slóða sem lá upp á austuröxlina þaðan sem gengið var beint í brekkurnar...

Dásamlegt landslag og vor í lofti... en vetur norðan megin í Esjunni... við virtum fyrir okkur fyrri slóðir okkar á þessu ári á norðausturhorni Esjunnar um Írafell, Hádegisfjall, Skálafellsháls, (Skálafell), Múla, Trönu og Möðruvallaháls...

Mættir voru dásemdarfólkið:
Efri: Jóhanna V., Matti, Nonni, Arna, Dóra, Ingi, Jóhann Ísfeld, , Súsanna, Steinunn Sn., Gerður J., Guðmundur Jón, Katrín Kj., Ísleifur, Anna Jóhanna, Kristín Gunda, Dagbjört, Berglind, Örn, Stefán A., Valla, Hjölli, Jón, Aðalheiður E., Örn A., Bjarni.
Neð'ri: Þórunn, Lilja Sesselja, Gréta, Halldór, Jóna Kristín, Anna Sigga, Irma, Heiðrún, Jo´hanna Fríða, María E., Helga Bj., Svala, Ástríður, Ósk og svo Björn Matt og Ágúst fremstir á mynd og Bára tók mynd með Dimmu, Drífu, Gotta, Mola, Bónó og ?nafn hunds Jónu? skoppandi í kring...

Niður var farið um norðvesturhlíðina í átt að Sandfellstjörn og þaðan gengið um Múlann til baka...

... og rambað á góðan slóða gegnum klettabeltið niður í ilmandi gróðurinn með fuglasönginn allt í kring... þetta var eitt af þessum kyrrlátu vorkvöldum þar sem tjald og útilega komu upp í hugann og við vorum svekkt að þurfa að skila okkur í bílana og keyra heim frekar en að taka bara fram tjaldstólinn...

Meðalfell í vestri með setjandi sólinni...
Eitt af nokkrum fleiri áfangastöðum ársins um baksvið Esjunnar sem verður fullgengið áður en það er liðið...

Alls 5,2 km á 2:13 klst. upp í 402 m hæð með 421 m hækkun miðað við 74 m uppphafshæð.

Falleg kvöldstund sem gaf okkur góða orkuhleðslu fyrir snjókomuna og slagviðrin
sem biðu okkar það sem eftir var þessa aprílviku...

Ægifagrir vetrarBollar

Vetur réð enn ríkjum þriðjudaginn 9. apríl þegar færa þurfti æfingu í annað sinn frá Háhrygg í Dyrafjöllum vegna ófærðar á Nesjavallavegi... og stefnt var á Stóra Bolla og Miðbolla við Grindaskörð í staðinn... enn einu sinni í frekar erfiðu veðri... en í þetta sinn naut náttúrufegurðin sín vel í veðrinu...

Höfðum ekki komið á skipulagðri æfingu á austari Bollana síðan í september 2008 ef frá er talin æfingin án þjálfara sem farin var í september 2012 þegar þeir voru staddir í Slóveníu ásamt átján öðrum Toppförum...

Í þetta sinn tókum við stefnuna beint á Stóra bolla af gönguslóðanum miðjum...
í stað þess að fara allan slóðann upp í Grindaskörðin og þaðan á Bollana...

... sem þýddi reyndar að þá slepptum við syðsta Miðbollanum...

...en kynntumst aukagígnum norðan við Stóra bolla í staðinn ...

Við hittum skemmtilegan gönguhóp þetta kvöld sem fór öfuga leið við okkar og kallaði sig Eilíft líf - ath nafn! 

Mögnuð náttúrufegurð ríkir í Grindaskörðum... hvort sem er að sumri eða vetri...

... og þjálfari sem nú sker niður myndamagn vefsíðunnar og þjálfarabréfanna í stuttyrðingar-kjarnyrðingar-bestoffmynda-niðurskurðarátaki... átti í mesta basli við að skera niður fjölda fagurra mynda þessarar göngu...
(ekki lofar nú þessi langa setning góðu hvað varðar stuttyrðingarátak ;-))

Eftir Stóra bolla var farið í fótspor ársins 2008 um Miðbollana sem allar myndir þessarar ferðasögu eru teknar á...
þar sem veðrið truflaði myndatökur á öðrum köflum... og úr varð engin hópmynd...

...en mættir voru 46 manns þrátt fyrir aukið flækjustig með brottfararstað frá Olís Norðlingaholti eftir úthýsingu af N1 Ártúni:

Aðalheiður E., Anna Sigga, Anna jóhanna, Arna, Arnar, Ágúst, Ágústa, Ásta H., Ástríður, Bára, Berglind, Bjarni, Brynja, Dóra, Gerður J., Gréta, Guðlaug, Guðmundur Jón, Guðrún Helga, Gunnar, Gylfi, Helga Bj., Irma, Jóhann Ísfeld, Jóhannes, Jóna Kristín, Katrín Kj., Kristín Gunda, Lilja Bj., Lilja G., Lilja Sesselja, María E., Matti, Nonni, Ólafur, Ósk, Sigga Sig., Stefán, Steinunn S., Súsanna, Svala, Sæmundur, Thomas, Þórunn og Örn.

Endað var í Grindaskörðunum sjálfum eftir klöngur og brölt í hraungígum af öllum stæðrum og gerðum í rysjóttu veðri...
með vindasama snjókomu á köflum... milli þess sem gaf ágætis skyggni um þessar gígóttu slóðir....

... og loks tekin ein gleðibuna niður langa snjóbrekku úr skörðunum...

Alls 7,3 km æfing á 2:31 - 2:44 klst. upp í 564 m hæð á Stóra bolla, 536 m og 511 m á Miðbollum
með 566 m upphafshæð miðað við 231 m upphafshæð.

Flott ganga hressilegu vetrarveðri og bókstaflega mögnuðu landslagi ! ...
sem naut sín vel í vetrarbúningnum ;-)
 

Fyrsta sumarkvöldganga ársins var þriðjudaginn 2. april á hinum töfrandi fagra Sveifluhálsi sem aldrei bregst bogalistin...

Í þetta sinnið var stokkið á Bleikhól sem rís utan við hrygginn að austan áður en farið var á hina eiginlegu hryggjarsveiflu...

Fyrst á Ketilstind sem þjálfarar nefna svo þar sem Ketilsstígur er vestan megin við hálsinn
og reyndar hóll einn þar einnig sem heitir Ketill og er á framtíðardagskránni...

Því næst var stefnt á Skarðatind sem er tindóttur og skörðóttur mjög...
og nafngiftin sú líka á sakaskrá þjálfara...
 menn veltu vöngum yfir því hvort búið væri að tilkynna þessa nafnagleði til yfirvalda ;-)

... í sama tröllslega og magnaða landslaginu...

Þetta var veisla fyrir augun... litir, form og áferð í hæsta gæðaflokki...

... sem stundum minnti á taflborðið á Fmmvörðuhálsi eftir gosið þar sem hvítur og svartur áttust við í hatrammri rimmu...

Móbergið í aðalhlutverki og allt annars lags en fyrr í ár þegar við gengum þarna í vetrarveðri í byrjun febrúar í kyngimögnuðu umhverfi...
http://www.fjallgongur.is/tindur89_sveifluhals_sydri_030213.htm

Þangað lengst... lengra en augað eygir gengum við í ágætis veðri til að byrja með og hér á milli hryggjanna í erfiðu veðri til baka...

Glittir í Arnarvatn lengst í fjarska en hringleið um það vatn er á dagskrá eitt gott þriðjudagskveldið á næsta ári... jú, jú dagskráin 2014 er í fullri vinnslu ;-)

Veturinn á undanhaldi... vor í lofti síðustu daga og andinn eftir því... ;-)

Eftir Skarðatind var klöngrast á Miðdegishnúk en þangað er eingöngu ein leið fær
þar sem hann er þverhnípptur á alla aðra kanta en sunnan megin...

Falleg leið og vel fær að vetri sem sumri...

Skarðatindur í baksýn, tví- eða þríhnúka... og syðri tindar Sveifluháls fjær með Arnarvatni lengst í fjarska.
Spennandi að klöngrast um litla Sveifluhálsinn þarna hægra megin sem liggur meðfram þeim stóra vestan megin...

Á Miðdegishnúk var matur... í skjóli vestan megin... fallegt og kyrrlátt veður...

Útsýnið í suðsuðvestur um Syðri Sveifluháls... alger ævintýraveröld að þvælast þarna um...

Hópmynd með þann Syðri í baksýn:

...

Einn tindur eftir af fimm þetta kvöld...

Landslagið breyttist á hverri mínútu...

Miðdregishnúkur norðan megin... ekki einfalt að finna aðra leið á hann en þá sem við fórum...

Kleifarvatnið spegilslétt og friðsælt...

Veislan var á jörðu sem himni... eins og oft áður í göngunum...

Apríl er sólarlagstíminn... eins og september...
Keilir lék sér við kvöldsólina í vestri og átti eftir að draga að sér athyglina enn betur er leið á kveldið...

Landslagið til norðurs í átt að síðasta tindi kvöldsins...

Litið til baka með Miðdegishnúk í fjarska illkleifan að sjá...

Þarna fangaði Keilir okkur alveg...

... sólarlagið breyttist stöðugt og myndavélarnar voru misgóðar að grípa dýrðina...

Öftustu menn gleymdu sér í myndatökum og máttu ekkert vera að því að koma sér niður fyrir rökkur...

Enda ekki hægt að yfirgefa svona sýn...

Svona hélt þetta áfram þar til sólin hvarf með öllu...

Þá var rökkrið ekki lengi að skella á og við á niðurleið einhverja óvissuferð í boði fararstjóra
sem lét menn sannarlega æfa klöngur og fótavissu við þessar góðu aðstæður...
... farið var niður bratta leið austan megin ofan af Hofmannatindi...

Strákarnir handlönguðu alla hér niður sem vildu... og svo var straujað í rökkrinu í bílana...
og endað á 7,1 km á 3:07 - 3:12 klst. upp í 410 m hæst með 645 m hækkun alls miðað við 164 m upphafshæð.

Dýrðarinnar ganga í töfrandi fallegu landslagi, útsýni og veðri ;-)

Við erum á toppnum... hvar ert þú?
www.toppfarar.is

Toppfarar ehf - Viðarrima 52 - 112 Reykjavík - Kt: 581007-2210 - Sími: +354-867-4000 / -899-8185 / -588-5277 - Netfang: bara(hjá)toppfarar.is
Copyright: Höfundarréttur: Bára Agnes Ketilsdóttir