Í frosti og funa
Á Dalafelli
Þar sem fjöll og
fell, gljúfur og gil, lækir og mýrar, tjarnir og
vötn, hverir og uppsprettur, náttúrulaugar og
sundlaugar
Alexander, Alma
M., Anna Sigga, Anton, Ágústa, Áslaug, Ásta
Snorra., Bára, Björgvin, Dúna, Einar Rafn, Elsa
Þ., Guðmundur Jón, Gunnar Viðar, Halldóra Á.,
Hanna, Heiðrún, Helga Bj., Hermann, Hildur
Vals., Ingi, Irma, Jóhanna Karlotta, Jóhannes,
Jón Atli, Jóna, Katrín, Kjartan, Lilja B., Lilja
K., María E., Ósk, Roar, Rósa, Sigga Sig.,
Snædís, Súsanna F., Sæmundur og Örn. Í fimmtugustu tindferð klúbbsins laugardaginn 19. febrúar var farin fjölbreytt gönguleið um háhitasvæðið norðan Hveragerðis þar sem vatn í ólíkum birtingarmyndum kom við sögu og tóku 39 Toppfarar þátt í vatnaleiðangrinum.Veðrið var framar öllum vonum og öllum veðurspám í léttskýjuðu veðri með sólina mestan part á lofti og fremur léttan vindi úr austri sem var hægari en spár gerðu ráð fyrir og virkaði eins og saklaus gola á mann eftir "storminn" sem geysað hefur með hléum það sem af er árinu.
Lagt var af stað gangandi kl. 8:51 frá malarstæðinu við ánna í smá vindi en hlýju veðri og háskýjuðu.
Dalafellið
framundan úr fyrstu hlíðum með rjúkandi heita
hveri á leiðinni
Við fórum hins vegar fljótt út af slóðanum og beint upp á Dalafellið sem gaf ansi gott útsýni ofan af ekki hærra fjalli.
Komin á hrygginn á suðurhluta Dalafells og framundan heiðar fellsins að hæsta tindi norðan megin.
Litið til baka yfir heiðar Dalafells og kambana upp austurhlíðar Hellisheiðar með þjóðveg eitt í sjónmáli.
Já, veðrið var ansi gott... gat verið að við yrðum heppin og spáin myndi ekki rætast...?
Búnaður í umræðunni... Perú... og sumarið framundan... enda vor í lofti og þá er sumarið alltaf í seilingarfjarlægð í huganum...
Á leið á næst hæsta tind á Dalafelli í góðu snjófæri með léttskýjaðan himininn ofan okkar.
Stefnt á hæsta tind Dalafells með gljúfrið á Folaldahálsi hægra megin á mynd þar sem Grænsdalur (nafn á korti... eða Grændalur, Grænidalur) tekur við austan við Dalafell ólíkt Reykjadal sem liggur vestan við fellið.
Skálafell á
Hellisheiði
í fjarska hvítt sem stríta á Hellisheiðinni en
það er á dagskrá í byrjun mars
Hengillinn í fjarska hvítur með Vörðuskeggja hægra megin eiginlega í hvarfi fyrir austari bungum.
Úr Dalaskarði fórum við vestan megin við Dalaskarðshnúk niður í Reykjadal í leit að skjóli fyrir fyrsta nestistíma dagsins.
Smá snjóhengja á leiðinni sem Ósk og Halldóra Ásgeirs renndu sér náttúrulega niður um eins og hinir ;-)
Er þetta ekki bara fínn nestisstaður... hlýtt og notalegt í hveragufunni í snjónum...
Frost og funi voru sannarlega vættir dagsins...
Södd og vel hvíld eftir einstaklega fallegan nestisstað lögðum við aftur í hann upp á Dalaskarðshnúk.
Yndislegt veður og brakandi skemmtilegt færi...
Dalaskarðshnúkur framundan.
Litið til baka...
Sigga Sig og Alexander með
Reykjadal og
Klambragilslaug í fjarska neðar
Ofan af
Dalaskarðshnúk blasti
Álftatjörn
við með
Kyllisfellið
hvítt í fjarska og
Folaldahálsinn
framundan
Ingi og Sæmundur fremstir á mynd með félaga sína fjær eins og Ósk, Gunnar, Ágústu, Önnu Siggu, Ástu Snorra, Helgu Bj., Súsönnu, Irmu, Hönnu, Björgvin, Lilju K., Ölmu, Halldóru Á., Anton, Roar, Kjartan og Lilju Bjarnþórs.
Og hérna eru þessar elskur nær á mynd ;-) ...undarlega alvarlegur svipur á sumum sem er mjög sjaldgæf sjón... ;-) Til viðbótar sést nú í Alexander, Guðmund Jón, Dúnu, Katrínu, Siggu Sig. og Heiðrúnu.
Ósk að gera sig klára fyrir lækjarhoppið...
Friður og fegurð voru líka vættir dagsins...
Lögð af stað upp á Kyllisfell.
Við þrjóskuðumst
við að fara í
hálkukeðjurnar
þar sem færið var að mestu gott
Litið til baka
ofan úr hlíðum Kyllisfells í átt að
Dalafelli
sem þarna sést með
Grændal
vinstra megin við sig Sjá glitta í þjóðveg 1 upp á Hellisheiðil.
Hópurinn að þétta í skjóli við fellsbrúnina á Kyllisfelli.
Jú, það var betra að fara bara í hálkukeðjurnar...
Komin á góðan útsýnisstað á Kyllisfelli en það mældist hæst 493 m hæð aðeins sunnar.
Þaðan var
glimrandi fagurt
útsýni um fjallahringinn
kringum
Þingvallavatn og nærliggjandi svæði
Bára lét hópinn
snúa við til að ná hópmynd frá þessum fagra stað
eins og nokkrum sinnum áður... agalegt...
Skyggni var tært um fjallasalinn á Ölkelduhálsi og kringum Þingvallavatn og landslagið tignarlegt í vetrarklæðunum
Hanna, Alexander, Hermann, Ásta Snorra, Sæmundur og Björgvin með norðurhlíð Kyllisfells í baksýn.
Kattartjarnir eru óhugnanlega fallegar... en voru helfrosnar og snævi þaktar þennan dag...
Jóhannes á einum af sínum góðu útsýnisstöðum...
Þar sem tjarnirnar
voru frosnar og snævi þaktar gengum við hreinlega
yfir þær þverar í stað þess að taka krók kringum
þær
Sjá móta fyrir strönd tjarnanna hægra megin á mynd þar sem vanalega þarf að ganga í fjöruborðinu og sneiða meðfram klettunum fyrir miðri mynd en þar er kaðall ofan í klettunum til að komast hjá því að blotna við að fara meðfram klettunum að sumri til.
Jóhannes renndi sér niður skaflinn niður á tjarnirnar og verður gaman að skoða þennan stað þar næsta sumar en eins og sjá má á mynd er möl næst klettunum þarna en vatnsyfirborð Kattartjarna sem og annarra vatnasvæða hefur minnkað mjög mikið síðustu ár.
Nestistími við vesturhlíðar Kattartjarna með sólina brakandi bjarta á himni.
Ekki alveg
hlýjasti tími ársins en hópurinn öllu vanur
Red Alert
Hláturinn mættur á svæðið til að hita menn upp eftir svalt nestið...
Eftir
Kattartjörnum var gengið í snjónum og þjálfarar
syrgðu fegurð svæðisins sem ekki fékk notið sín í þessum snjófargani
Álftatjörn fékk sömu útreið og Kattartjarnir... þveruð hikstalaust þar til menn komu að blautri ræmu í suðvesturendanum og stöldruðu við þessa áminningu um að menn væru nú að "ganga á vatni"...
Þar var hópurinn þéttur og menn skoppuðu yfir blautlendið sem virtist vera lækur sem rennur gegnum tjörnina og sást móta vel fyrir honum, kannski af því hann er heitari en tjörnin eða hvað... ekki gott að vita.
Ingi, Áslaug, Ósk, Sigga Sig., Heiðrún, Hermann og Halldóra Ásgeirs.
Komin að Reykjadal aftur með Molddalahnúka og Ölkelduhnúka framundan.
Gönguleiðin niður í dalinn var undir snjó og við skófluðumst áfram.
Þjálfarar völdu
bröttu leiðina niður í dalinn þar sem snjófærið
var gott Gunnar og Anton skelltu sér lengri leiðina eftir gönguleiðinni þar sem þeir fengu sér langa góða sleðaferð í snjóbrekkunni...
Brekkan niður að hópnum innst í Reykjadal.
Molddalahnúkar vinstra megin og Ölkelduhnúkar eins og við nefndum þá árið 2008 hægra megin þar sem kort eru misvísandien eftir á að hyggja er Ölkelduhnúkur líklegast hinum megin dalsins og þessir tveir þá nafnlausir... eða hvað?... sjá síðar...
Hópurinn þéttur í Reykjadalnum.
Komið að heita
hvernum innst í Reykjadal.
Það var ólíkt sumarlegra innan um þennan jarðhita...
Ágústa, Gunnar,
Hanna, Anna Sigga, María, Halldóra Á.,
Heiti grái hverinn með Gunnar, Björgvin og Jónu nær á mynd.
Vamos a la playa Förum á ströndina... í Reykjadal... þetta hljómaði betur en förum í lækinn í þessu kalda en fallega umhverfi...
Það var nóg að gera í Klambragilslaug... tvær 2ja manna grúppur þegar í læknum á sitt hvorum staðum og meðan við böðuðum okkur bættust tveir hópar við og enn annar skoðaði sig um.
Allt erlendir ferðamenn nema við og áttum við... íslensku víkingarnir... erfiðast með að stinga tánni, hvað þá meira ofan í lækinn...
Eigum við nokkuð að fara ofan í... æj, nei, ég ætla ekki... jú, hva, þetta er ekkert mál, maður sér sko ekki eftir því... ha, nei, þetta er ískalt!... ég nenni þessu eiginlega ekki, förum bara í heita pottinn í Hveragerð... ha, ætlar enginn ofan í... jú, við ætlum, auðvitað, það var planið, ekkert væl, þetta er ekkert mál...
Uno cerveza poco a la playa de Reykjadalur ;-) Alma, Sæmundur, Jón Atli, Kjartan, Örn, Gunnar, Björgvin og Áslaug með Tínu sem vildi vera með í öllu... líka að baða sig í læknum og skildi ekkert afhverju henni var ekki boðið ofan í ;-)
Við vorum fljót upp úr og í fötin aftur... þetta var í alvörunni ekkert mál frekar en að sumri til og einhvern veginn alltaf svo frískandi upplifun að taka smá bað í náttúrunni... kannski vakna fornar frumur í manni við þennan gjörning sem gefa manni einhverja aukaorku sem svífur með mann síðasta hluta þessarar leiðar í bílana aftur...
Litið til baka inn dalinn þar sem fólk var farið að fara ofan í.
Síðasti kaflinn að bílunum er 3 km langur meðfram ánni og meðfram heitum bullandi hverum, gráum, brúnum og gulum...
Stundum ansi tæpt
meðfram þessum raunverulega lífshættulegum hverum...
sérstaklega í
hálkunni
Björgvin að þvera Klambragilsá á leiðinni.
Komin að síðustu hlíðunum niður af Dalafelli þar sem við sameinuðumst síðustu metrunum á sömu leið og um morguninn.
Fyrstu rigningardropar dagsins tóku að leka úr skýjunum þegar við gengum að bílastæðinu... eins og veðurþáttaspáin hafði sagt fyrir um að myndi gerast... upp úr klukkan fjögur...Þetta var með ólíkindum góð tímasetning og veðrið var langtum betra en spár og vonir stóðu til... ... enn einu sinni...
Alls 16,1 km á 7:14 - 7:19 klst. (tæplega 7 klst. þeir sem ekki fóru í laugina) upp í 407 m (Dalafell), 455 m (Dalaskarðshnúkur og 493 m (Kyllisfell) hæð með alls hækkun upp á 1.033 m miðað við 81 m upphafshæð.
Sjá gps-kort af göngunni í heild hér fyrir ofan.Nærmynd svo hér fyrir neðan við þar sem sést hvernig við gengum yfir Kattartjarnir og Álftatjörn.
Funheitt vetrarævintýri á léttu nótunum... Sem endaði í heita pottinum í Hveragerði með rigningardropana á leiðinni heimeftir yndislegar göngudag sem var svolítið öðruvísi en hefðbundin fjallganga upp og niður brattar hlíðar... Sjá frábærar myndir hjá myndasmiðum Toppfara á fésbókinni: www.facebook.com. Allar myndir á þjálfaramyndasíðu Toppfara: https://picasaweb.google.com/Toppfarar/T50DalafellReykjadalurEtc190211#
Því miður náðust engin myndbönd úr ferðinni hjá
þjálfurum. |
Við erum á toppnum...
hvar ert þú?
|