Drumbur
Sveifluhálstagl syðra
Krýsuvíkurmælifell
... undir regnboga... í hagléli.... og gullnu sólarlagi ...

Þriðjudaginn 29. september gengum við á þrjá sjaldfarna tinda við suðurstrandaveg...
Drumb, Sveifluhálstagl syðra og Krýsuvíkurmælifell...
í friðsælli kvöldsól með smá éljagangi í byrjun sem kallaði fram ægifagran regnboga
sem skreytti kvöldið svo um munaði...

Það rigndi meira og minna allan daginn í borginni þennan dag...
en úr rigndum gluggunum á Landspítalanum mátti sjá að sólin skein í léttum skýjum suður með strönd landsins á Reykjanesi..
og þangað keyrðum við seinnipartinn... komin á þurran veg í Hafnarfirði... og í sólskin þegar lagt var af stað gangandi...

Þessi regnbogi kallaði á hópmynd... alls 35 manns mættir...
grátlegt að geta ekki tekið þéttar hópmyndir af þessum frábæra flokki fólks eins og í gamla daga...

Agnar, Anna Sigga, Ása, Bára, Beta, Björgólfur, Diljá, Gerður jens., Gulla, Guðmundur Jón, Gylfi, Haukur, Hjölli, Jóhanna Ísfeld, Jóhanna D., Jón St., Jórunn Ósk, Katrín Kj., Lilja Sesselja, Maggi, Margrét Páls., Marsilía, Oddný, Sandra, Sigrún Bj., Silja, Steinunn Sn., Tinna, Valla, Vilhjálmur, Þorleifur, Þórey, Þórkatla og Örn en Bára tók mynd og Batman og Myrra gáfu okkur ósvikna gleði og samveru ferfætlinganna þetta kvöld...

Þó nokkrum fjölda manns vísað frá þessa vikuna sem vildu koma í prufugöngu eða skrá sig í klúbbinn....
vitum ekki alveg hvað er að gerast þetta haustið... en allavega eigum við nóg með okkur þetta misserið...
fjöldi bíla eiginlega frekar búinn að ná hámarki en fjöldi göngumanna (sjá hægra megin á mynd)... en fleiri viljum við ekki vera...
þéttur og samhentur hópur sem stendur saman sama hvað... það er algerlega málið :-)

Sjá Bæjarfell og Arnarfell sem eru reglulega á dagskrá klúbbsins...
og Geitahlíð og Eldborg sem við gengum á í fyrsta sinn í fyrra á þriðjudagsæfingu....

Drumbur er glæsilegur tindur í enda Sveifluhálssins... þó ekki sé hann hár... en þó nokkuð brattur að hluta...

Það var mjög gaman að sjá hann snjólausan og í auðu sumarfæri í sól... en hann var genginn fyrst í janúar 2014... og svo í rigningu og þungbúnu veðri á maíkvöldi árið 2015...

Sólarlagið skreytti þessa göngu mjög fallega allt kvöldið til enda...

Komin upp hálsinn á Drumbi... Geitahlíð og Bæjarfellið hægra megin...

Birtan svo hlý og mjúk í sólinni....

Litið til baka með Drumbinn að baki...

Langur fjallshryggur með smá tindi í endann liggur milli Drumbs og Krýsuvíkurmælifells og tengist Sveiflúhálsinum norðan megin... hann er nafnlaus og nefndum við hann Sveifluhálstagl syðra á sínum tíma árið 2014...

... það nafn fær að standa um þennan tind... annað er ekki sanngjarnt...

Hann mældist 228 m hár og var líka genginn í þriðja sinn í sögu klúbbsins...

Krýsuvíkurmælifellið var næst framundan... og sólin enn á lofti...

Litið til baka... hvílíkir litir þetta kvöld...
litadýrð haustsins er sannarlega búin að gefa okkur orku sem dugar langt fram eftir vetri....

Annar lægri tindur er á tagli Sveifluhálssins... en hann fær að vera hluti af taglinu hvað okkur varðar...

Ef kvöldsólin slæst með í för á þriðjudagskveldi... þá erum við í hlýlega litríkum málum...

Hér blasti Krýsuvíkurmælifellið enn betur við...

... við áttum stefnumót við það með sólsetrið í farteskinu...

Þetta var eina erfiða brekkan í þriggja tinda göngu kvöldsins... og um leið sú fegursta...

Tunglkennt landslag... í mótsögn við grænt svæði Vigdísarvalla...

Móberg með lausagrjóti ofan á... ekta Reykjanes... eitt erfiðasta færi á fjöllum sem gefst...
maður veit aldrei hvað gerist í næsta skrefi...

Krýsuvíkurmælifellið reyndist vera þétt, grýtt brekka upp...
 á töfrastund sem gafst einmitt þegar sólin hvarf sjónum í vestri hinum megin fjallsins...

Við gegnum í landslagi á heimsmælikvarða...

Það voru hrein forréttindi að standa á þessum brúnum og horfa yfir alla þessa fjölbreyttu fegurð lita, áferðar og forma...

Vigdísarvellir... með öllum sínum hraun-... mosa- og grasbreiðum...
 endilangt frá Hafnarfirði alla leið niður á Suðurstrandaveg...
með einn staðfastan og silfurtæran læk liðandi niður eftir eins og lífæð á svæðinu...

Sveifluhálsinn sunnan megin útbreiddur hér hægra megin...
... Sveifluhálstagl syðra þessi dökkrauði hnúkur.... og Drumbur fjær...

Tindurinn á Krýsuvíkurmælifelli mældist 235 m hár...
þar borðuðum við nesti og nutum síðustu geisla sólarlagsins...

Útsýnið algerlega magnað....hér til suðursrandavegar og fjallgarðsins kringum Núpshlíðarhálss...

.... og svo fjallanna við Sogin í fjarska norðan megin... Fíflavallafjalls, Trölladyngju og eggjanna við vötnin þrjú...

Eftir góða pásu uppi héldum við til baka niður létta brekku austan megin um lendurnar til austurs...

... og enduðum á gamla suðurstrandaveginum síðasta kaflann í myrkri sem skall hratt á...

Alls 6,7 km á 2:33 - 2:40 klst. upp í 264 m á Drumbi, 228 m á Sveifluhálstagli syðra og 235 m á Krýsuvíkurmælifelli
með alls 413 m hækkun úr 129 m upphafshæð.

Ómetanleg útivera og samvera í hæsta gæðaflokki...

Mikið var gaman að hitta ykkur öll og ganga með ykkur og spjalla...
... bara forréttindi !

Tindaskagi og Söðulhólar á dagskrá næstu helgi ef viðrar...
stutt ganga en talsvert brölt í bratta á þoþekkta tinda sem fáir ganga á...
enda ekkert til um göngur á þessi fjöll á veraldarvefnum...
 

Háhryggur Dyrafjöllum
í fyrstu snjóföl vetrarins
og þróttmiklum haustlitum

Fimmta þriðjudaginn í röð þann 22. september... var dúndrandi mæting á æfingu... alls 44 manns...
þrátt fyrir að þriðja bylgja Kórónuveirufaraldursins væri hafinn frá því á föstudag...
enda allir mættir hver á sínum bíl... úff... bílaflotinn takk fyrir :-)

Veðurspá góð eftir mjög rysjótt veður síðustu daga... alveg fram yfir hádegið þennan dag... en svo átti sólin að skína... og hún gerði það sannarlega í bænum... en þegar keyrt var til Dyrafjalla lá þoka yfir svæðinu... og læddist hún um svæðið þegar við lögðum af stað inn að Háhrygg...

Það var erfitt að átta sig á hvurt var nafn þessa dals hér sem við áttum eftir að ganga upp eftir í lok kvöldsins... en í kring voru Sporhelludalir, Dyradalur, Sleggjubeinsdalur, Skeggjadalur, Folaldadalir, Botnsdalur og Kýrdalur meðal annars... mögnuð örnefni og smekklega valin... hugsanlega gengum við í einum af Sporhelludölunum ?

Snjóföl yfir öllu... Bjarnþóra hafði keyrt Nesjavallaleiðina fyrr um daginn í slyddu og snjókomu...

Þetta slapp án keðjubroddanna... en það er greinilega stutt í að við notum þá... og best að hafa þá hér með í bakpokanum eins og sumir gerðu...

Í þessum hryggjum og dölum eru alls kyns furðuheimar... heilu hellarnir... gjárnar... klettaborgirnar... hamraveggirnir... kynjamyndir um allt... við þurfum að skoða þennan heim betur...

... og gróðurinn er ekki síðri á þessum slóðum... sérstaklega í haustlitunum eins og nú...

Þjálfarar voru með gps-slóð í tækjunum sínum frá fyrri göngu á Háhrygg árið 2015 en tókst samt að fara of langt niður lendurnar þar sem gönguslóði afvegaleiddi okkur sem og þetta fallega útsýni niður að Þingvallavatni...

Við tókum því snögga vinstri beygju og héldum upp á hrygginn sjálfan...

Smá klöngur hér... en í stað þess að fara til hægri og niður eftir hryggnum eins og við gerðum... hefðum við þurft að skjótast aðeins upp til vinstri til að eltast við efsta tind... en slepptum því sem kom ekki að sök þar sem skyggni var ekkert...

Héðan röktum við okkur niður eftir hryggnum...

... í dæmigerðu landslagi og litum Hengilsins...

Þunn þokan og stutt í sólina sem skein í kring...

Við vonuðumst til að sjá hana þegar á liði kvölds... en nú lækkar hún ört á lofti og myrkrið tekur smám saman við þegar líður inn í október...

Þórkatla átti afmæli þetta kvöld... og mætti í göngu eins og svo margir aðrir hafa gert í klúbbnum... sem er magnað alveg...

Sjá riddarapeysuna hennar sem er hettupeysa... og pils í stíl... mjög smart og til eftirbreytni...

Hér var tilvalinn hópmyndastaður... þjálfari hafði greinilega ekki hugmynd um skyggnið sem beið okkar neðar....

Reynt að fá menn til að dreifa sér meira svo þeir sjáist betur... en fremstu menn sáust mun betur en hinir í þokunni...

Allt í einu opnaðist fyrir þingvallamegin og vatnið blastið við svo fallegt með sólargeislana á stöku stað á yfirborðinu...

Ótrúlega fallegt og við nutum stundarinnar á þessari brún Háhryggjar...

Það var ráð að taka aðra hópmynd í þessu fallega útsýni og haustlitum niðri á láglendinu...

Þetta tókst ágætlega... öftustu menn hefðu samt þurft að koma framar.... við erum að læra þetta...
hópmynd með 44 manns og eins metra regluna tekur sko tíma að þróa almennilega :-)

Í stafrófsöð:

Riddarapeysurnar voru  nokkrar þetta kvöld... og aðra prjónapeysur líka... og mikið spáð í prjónaskap fram að formlegu riddaragöngunni í nóvember...

Hátindur og Jórutindur hér vinstra megin uppi...

Farið niður hér í dalinn sem var svo genginn til baka... ótrúlega fallegt...

Haustlitirnir með fegursta móti þetta kvöld...

Riddarapeysurnar innan um alla litina í náttúrunni sem verið er að fanga í peysunum...

Eftir góða pásu hér var haldið til baka um dalinn...

... í hvílíkum dýrindishaustlitum að við tókum oft andann á lofti...

Allir litir um allt...

Ótrúlega falleg mynd hér... með snjóföl efst í Háhrygg vinstra megin...

Við skulum ganga þennan dal niður eftir næst og fara svo upp á Dyrakamb sem svo heitir hægri hryggurinn að austan sem við héldum að væri nafnlaust því hann er ekki á mapsource en hefur nafnið Dyrafjallshnúkur hjá Landmælingum og nefnist Dyrakambur á göngjukorti Orkuveitunnar af svæðinu...

Sjá kortið hér... gamalt en mjög gott að nota það...

Virkilega falleg leið hér inn eftir og nauðsynlegt að fara hér aftur í meiri birtu fyrr að sumri til...

Litið til baka... sjá haustlitina um allt...

Gengið milli Háhryggjar og Dyrakambs... mjög gaman að eiga þann síðarnefnda eftir... en hann var kominn á dagskránna 2021 sem nafnlaus tindur... nú er spurning hvort við verðum að bæta honum við í Þingvallafjallasöfnuninni... af því nafnið Dyrafjallshnúkur kallar einhvern veginn á það... nema Háhryggur sé hærri... þá gæti hann verið fulltrúi Dyrafjalla eins og við vorum búin að leggja upp með...

Stígur alla leiðina... hér væri mergjað að skokka á löngum óbyggðahlaupum...

Sjá svipmikinn Dyrakambinn hægra megin...

Tinna fór upp hér framar og rakti sig eftir honum meðan við vorum niðri...

Sjá hellinn þarna... með strítulaga þaki... við verðum að skoða hann í næstu ferð...

Mjög flott landslag um allt... nokkrir staðir á þessari leið sem við viljum skoða betur næst í engu kapphlaupi við dagsbirtuna...

Annar hellir í klettunum... engin smásmíði...

Aftur niður í dalinn... þjálfari hafði áhyggjur af Tinnu fyrir ofan... en það væsti ekki um hana og hún skilaði sér niður síðar...

Stílhreinar rákir í berginu ofarlega í dalnum...

Komin í botninn þar sem skiltin voru efst...

Litið til baka eftir dalnum... Dyrakambur á vinstri hönd og Háhryggur á hægri...

Komin að skiltunum þar sem við beygðum upp í fjöllin í byrjun göngunnar...

Alls 33 bílar og 44 göngumenn... sambýlingar saman í bíl en annars sameinast menn almennt ekki í bíla nema algera nauðsyn krefji meðan þriðja bylgjan gengur yfir... líklega er þetta met í bílaflota í okkar göngum... svona er kófið nú skrítið þessi misserin...

Alls 7 km á 2:31 klst. upp í 446 m hæð með 392 m hækkun úr 354 m upphafshæð.

Gullfalleg ganga á töfraslóðum sem við skulum skoða betur næstu árin...

Sjá myndband af kvöldinu hér:
https://www.youtube.com/watch?v=srxKsDtWI_E&t=6s

Sjá gps-slóð
nánast alveg sömu leið og við fórum þetta kvöld frá því 2015:
https://www.wikiloc.com/mountaineering-trails/hahryggur-dyrafjollum-vid-nesjavelli-150915-44395795
 

Ölfusvatnsfjöll og félagar
í kvöldsólarkyrrð
og haustlitum

Þingvallafjöll númer 25 og 26 voru gengið þriðjudaginn 15. september í enn einu blíðskaparveðrinu þetta árið á þriðjudagskveldi en veðurblíðan á þessum öðrum degi vinnuvikunnar hefur verið með ólíkindum allt kóf-árið mikla 2020...

Þetta er ein fegursta kvöldgangan sem gefst á þessu svæði...
til jafns á við Arnarfellið sem lúrir nánast hinum megin við vatnið...

... og skákar leiðum á þekkt flott fjöll eins og Búrfell í Grímsnesi sem hér blasir við í fjarska...

Víkur, tjarnir og ásar sem skreyta Þingvallavatnið allan hringinn eru hvert öðru fegurra og það er búið að vera sérlega gefandi að upplifa þetta svæði frá öllum hliðum... í öllum veðrum... á öllum árstímum... nú var það haustið með sínum djúpu, gjöfulu litum...

Við byrjuðum á Ölfusvatnsfjöllunum sjálfum... sem við töldum fjall eitt af tvö þetta kvöld...

Súlufell hér á bak við... Kyllisfell innar...
Stapafell með Hrómundatind enn hærra beint fyrir aftan sig og hluti af Mælifelli lengst til hægri...

Hagavík... lengst vinstra megin... þar sem við leggjum bílunum þegar gengið er á Sandfell og Mælifell...
 líklega fegursti staðurinn við Þingvallavatn...

Komin upp á hæsta tind Ölfusvatnsfjalla þaðan sem gefst magnað útsýni yfir Þingvallavatnið og á öll fjöllin á svæðinu...

Þessi fjöll teygja sig til norðurs að vatninu og enda í smá höfða sem heitir Lambhagi og við enduðum á áður en snúið var við...

Frábær mæting fimmta þriðjudaginn í röð á þessu ári... alls 37 manns...

Ágústa, Ása, Ásta J., Bára, Bjarni, Bjarnþóra, Björgólfur, Brynja, Elísa, Gerður Jens., Guðný Ester, Guðmundur Jón, Guðmundur V., Gunnar, Haukur, Helgi Máni, Hjölli, Inga Guðrún, Jóhanna D., Karen Rut, Katrín Kj., Kolbeinn, Lilja Sesselja, María E., María Björg, Marta, Oddný, Sandra, Sigríður Lísabet, Sigrún Bjarna, Sigurður Kj., Silja, Stefán Bjarnar, Vilhjálmur, Þórkatla, Örn og Þórey, vinkona Silju og Sigríðar Lísabet var gestur kvöldsins og fékk undanþágu með að skrá sig í klúbbinn þar sem við erum eiginlega búin að loka á skráningar vegna fjölda... og Batman og Myrra voru ferfætlingar kvöldsins...

Sem betur fer... vorum við svona mörg að njóta þessarar fegurðar...

Lægra Ölfusvatnsfjallið framundan.. í beinni línu við Miðfell og Dagmálafell handan vatnsins...

Gefandi samvera og umræður með meiru þetta kvöld...

Sandfell og Mælifell vinstra megin... Hengillinn efst ofan við nesjavallavirkjum...
og sólstafir yfir Hátindi og Jórutindi í Grafningnum...

Glæsilegar brúnirnar á Ölfusvatnsfjöllunum...

Gildurklettar hér framundan... og ofan við þá lúrir Lambhagi úti á vatninu nánast eins og eyja...

Við reyndum að virða friðhelgi þeirra sem eiga bústaði á þessu svæði með því að ganga eingöngu í fjörunni og hvergi inni á landi þeirra...

... og uppskárum gullfallega leið meðfram vatninu sjálfu...

Ölfusvatnsfjöllin hér í baksýn...

Haustlitirnir svo fallegir... þetta er orkumikill árstími sem án efa gefur okkur dýrmæta hleðslu áður en veturinn skellur á...

Það er eitthvað heilandi við það að ganga meðfram gjálfrandi öldunum...

Virðing... botnlaus... fyrir náttúrunni sem lifir í mun betra jafnvægi við umhverfi sitt en við mennirnir...

Sterkleg og falleg strá ofan á smá mosabreiðu... ofan á grjóti... í sandfjöru.... með öldur Þingvallavatns vaggandi til og frá...

Haustlitir....

Hvílík snilldarinnar fegurð... samneyti... jafnvægi... elja...

Nú neyddumst við til að fara upp í land til að halda áfram för...

... og gengum upp með Gildruklettum sem svo heita á þessu svæði... .

Framundan var Lambhaginn sjálfur...
sem sakir staðsetningar og fegurðar fær að standa sem sér tindur í tölfræðisafni Toppfara og í Þingvallaáskoruninni...

Lúpínan virtist vera að taka yfir allt svæðið á Lambhaga...
fylgjumst með þessu næstu árin og sjáum muninn eftir fimm ár eða svo...
getur verið að hún láti annan gróður í friði ?

Nesti úti í enda... með Þingvallavatnið útbreitt fyrir framan okkur...

Friðsæld og kyrrð eins og hún gerist best....

Eins metra reglan í gildi og eingöngu sambýlingar sitjandi hlið við hlið...

Menn fara vel eftir þessum reglum enda dreifast nestistímar og hópmyndir um allt þetta árið...

Ofurhjónin Guðmundur Jón og Katrín Kjartans... meiri reynsla er vandfundin innan raða Toppofara...
þau hafa mætt og gengið meira en nokkur annar í klúbbnum...
örugg og ólofthrædd... og alltaf til í göngu sama hvernig veðrið er...

Eins og síðast fórum við alveg niður að vatninu úti í enda...

Þar er klettur einn sem fékk smá heimsókn frá fremstu mönnum... Erni, Hjölla og Kolbeini...

... og svo frá Ingu Guðrúnu, Ásu og Sigurði Kjartans...

... og loks fóru Silja og Sigríður Lísabet þarna upp...

Við röktum okkur eftir fjörunni til baka...

Algert logn... dásamlegt veður...

Austan megin Lambhagans er kofi í niðurníðslu...

Þar stóð vodkaflaska á borðinu... fallega byggt hús af metnaði  á sínum tíma...
nú er greinilega enginn sem heldur þessu við...

... eins og þetta er fallegur staður...

Einbúi var síðasti formlegi viðkomustaður kvöldsins... telst ekki sem sér tindur en er skemmtilegur uppgöngu í bakaleiðinni...

... og gefur mjög fallegt útsýni yfir svæðið og gönguleið kvöldsins um láglendið frá Ölfusvatnsfjöllum...

Við kveiktum á höfuðljósum síðasta kaflann til baka eftir veginum og móanum... en þjálfari steingleymdi að taka mynd af því... fyrstu höfuðljósum vetrarins... en tók þessa í staðinn á heimleið um Nesjavallaleið í myrkrinu..

Alls 9,2 km á 3:17 - 3:19 klst. upp í 249 m á Ölfusvatnsfjöllum og 173 m á Lambhaga
með alls 436 m hækkun úr 124 m upphafshæð...

Yndislegt að ná svona fallegri göngu áður en myrkrið skall á... nýtum haustið vel.. það er sannarlega vel þess virði...

Hrafnabjörg og félagar framundan um helgina ef veður leyfir... en við ætlum þó veðurspáin sé ekki mjög góð... þar sem við þurfum að halda vel á spöðunum til að ná öllum þessum fjöllum á Þingvöllum... áður en árið er liðið...
 

Súlur
í Súlárdal sunnan í Skarðsheiði

Loksins kynntumst við tindunum sem rísa inni í miðjum Súlárdalnum í sunnanverðri Skarðsheiði...
... sem rísa hér á mynd hægra megin milli fjallskambanna... þriðjudaginn 8. september...

Syðsta súla veifaði og þakkaði fyrir helgina... en þangað upp gengu 17 Toppfarar síðasta laugardag...
í annarri ferð klúbbsins þar upp á árinu... til að gefa þeim færi á að ná þessum tindi sem komust ekki í vor
en eru að safna Þingvallafjöllunum öllum á þessu ári...

Grenjandi rigning í bænum... það var ekki spennandi að leggja í fjallgönguæfingu í slíku veðri...
en spáin sagði að það ætti að vera sól á þessu svæði... og það reyndist rétt... við keyrðum inn í sólskinið eftir Hvalfjarðargöngin... og vorum dauðfegin að hafa lagt í hann...

Leiðin á Súlurnar er einföld og hægt að ganga langleiðina á jeppaslóða upp eftir...

... en við fórum með gljúfrinu og gegnum berjaland sem var að springa af berjum...

... og áttum erfitt með að halda áfram gangandi fyrir berjatínslunni...

Mjög sterkir litirnir í náttúrunni á haustin... jörðin að springa eftir gjöfult sumarið... litirnir aldrei sterkari...
gróðurinn aldrei gróskumeiri... loftið aldrei rakara en einmitt á þessum árstíma...

Himininn ekki síður fagur en jörðin þetta kvöld...

Litið til baka... Esjan vinstra megin... Akrafjall hægra megin.. Svínadalur þarna niðri....
en hann nær talsvert lengra inn eftir en við sáum...

Súláin rann niður eftir... og tekur 90 gráðu beygju áður en hún kemst niður úr Súlárdal... sem er svolítið sérstakt...
Eyrarþúfa sem við köllum þennan ás hér... en hann heitir líka Hlíðarfótarkambur á kortum... spurning hvort sé rétt...
lokar í raun dalnum í mynninu... og áin rennur því til vesturs meðfram Eyrarþúfunni/Hlíðarfótarkambinum
og svo til suðurs niður eftir...

Súlurnar eru í miðjum dalnum eins og smá faldar gersemar...

Haustlitirnir... svo ægifagrir... riddarapeysa í þessum litum ? ... ekki slæm samsetning...
sjá hvernig litirnir í riddarapeysu Siggu Lár kallast á við svipaða liti...

Eyrarþúfa/Hlíðarfótarkambur á hægri hönd... Þverfjallið vinstra megin á mynd...

Súlurnar eru nokkrir klettóttir tindar í dalnum... og við klöngruðumst upp á fleiri en einn...

Mjög fallegt landslag og sérkennilegt inni á milli fjallakambanna...

Litið til baka...

Þarna uppi borðuðum við nesti...

Ekki pláss fyrir alla... margir mættir svo menn dreifðu sér í kring...

Litið ofar eftir Súlunum... þjálfarar ákváðu sem betur fer að klára þessa hnúka upp eftir
því sá innsti reyndist vera hæstur en okkur fannst það ekki endilega þegar við stóðum uppi á nestistindinum...

Reynslan... sagan... vináttan... sem skapast hefur í þessum klúbb með alls kyns göngum á öllum árstímum árum saman... myndar bönd sem aldrei slitna á milli manna... og endast án efa út lífið... það sést vel á þeim vináttuböndum sem menn hafa bundist í klúbbnum í gegnum árin... og maður finnur vel þegar maður hittir gamla Toppfara eftir jafnvel nokkurra ára hlé...
engan fölva hefur slegið á tengslin né minningarnar...

Alls 36 manns mættir... frábær frammistaða og mikill kraftur í nýliðunum
en það var sérlega bjart andrúmsloftið þetta kvöld og ekkert nema gleði, kátína og vinsemd í loftinu...

Jú... við létum okkur hafa það að klára út eftir Súlunum... og vorum enga stund...

.... þurftum reyndar að brölta aðeins upp smá hækkun :-) ... en það var þess virði...

Nestiskletturinn hér að baki vinstra megin...

Við hefðum varla getað sagt að við hefðum náð Súlunum í Súlárdal Skarðsheiðarinnar ef við hefðum ekki gengið á þennan tind... hann var hæstur þetta kvöld og mældist 434 m hár...

Ætlunin var samt fyrst og fremst að sjá handan við hann til fossaraðarinnar sem við vissum að Súlá byði upp á innst í dalnum... jahá... þá vitum við hvernig þetta lítur út... ætli það sé göngufært upp fjöllin þarna innar og ofar ?

Bakaleiðin var svo létt og laggóð niður eftir lendunum beinustu leið í bílana...

... hver á sínum hraða að njóta yndisstundarinnar sem sólarlagið og landslagið bauð upp á í stútfullum haustlitunum...

Batman er búinn að eignast nokkra fleiri dásemdarvini í klúbbnum...
Oddný gaf honum indverskan kjúkling sem hún reyndi að hreinsa svolítið á undan...
og Sigrún Bjarna kom með lambalærisbein og blóðmör...
hann metur þetta mikils og elskar fjallgöngjuklúbbinn sinn svo sannarlega :-)

Alls 6,0 km á 2:23 klst. upp í 434 m hæð með alls 424 m hækkun úr 81 m upphafshæð.

Rauðöldur í Heklu á dagskrá um helgina ef veður leyfir... vonandi náum við þeim líka loksins...
 

Búrfell Grímsnesi
Þingvallafjall nr. 24 á árinu
... í skúraleiðingum og þoku á tindinum
en hlýju, lygnu og mildu veðri og dúndrandi stemningu

Það gekk á með skúrum þriðjudagskveldið 1. september og þoka læddist um efsta tind
en hitinn var um tólf gráður, það var logn og milt veður...
og einstaklega kraftmikill andi í hópnum enda fjöldi nýliða að koma inn núna eins og alltaf er á haustin...
en þó óvenju mikið núna og minnir á haustið árið 2009 þegar mætingametið á þriðjudagsæfingu var slegið og stendur enn...
en þá mættu alls 68 manns á Litla Meitil þriðjudaginn 22. september... sjá hópmynd hér neðar og tengil...

Brekkurnar upp Búrfellið eru þéttar og utan slóða í mjúkum mosa sem við reyndum að hlífa og ganga vel um...

Allir á svipuðu róli í gönguhraða sem var frábært þar sem nýliðarnir voru mjög margir mættir...
... það voru bara tilfæringar í að fara úr og í hlífðarbuxum og jökkum sem töfðu för...

Bjart yfir Ingólfsfjallinu og við mændum þangað...
og treystum því að sólin myndi mæta til okkar á tindinum...
en okkur varð ekki úr þeirri ósk...

Svo falleg sveitin við Úlfljótsvatn og nágrenni...
María Björg nýliði hér og einn reynslumesti og öruggasti Toppfari allra tíma, Guðmundur Jón höfðingi...

Allsendis óvænt gengum við fram á þennan falda foss í klettunum hér...
en tærar lækjarsprænur og minni fossar skreyta Búrfellið niður hlíðarnar á öllum hliðum fjallsins...

Mikið spjallað og mjög gaman að sjá hversu duglegir menn eru að kynnast innbyrðis...
nýliðarnir þekkjast sumir mjög vel... en aðrir þekkja engan og þá reynir meira á en ella að komast inn í hópinn...

Fegurð í hverju skrefi...
gjöful lyngberin lekandi um allt... kristaltærir lækir liggjandi allt... skærgrænn mosinn skríðandi um allt...

Þjálfarar voru með gps-slóðina frá því síðast árið 2018 en fóru samt aðra leið upp
og lentu því sunnan megin við vatnið sem lúrir efst á fjallinu...
það var sérlega skemmtilegt að ganga gígbarminn og sjá skyndilega vatnið þegar þokunni létti svolítið...

Uppi í 548  hæð var nesti í þokunni sem skreið ansi þunn um og það glitti í bláma himinsins...
en við stöldruðum við á nyrstu vörðunni sem okkur taldist sem sú hæsta
en þær eru fleiri sem gerðu tilkall til þess arna...

Þjálfarar gátu ekki ákveðið sig hvaða leið skyldi farin niður
en ákváðu á endanum að freista þess að fara uppgönguleiðina frá því síðast...
og skyndilega létti þokunni uppi meðan við gengum gígmbarminn til baka sem geymir efsta tindinn...
og stöðuvatnið uppi á fjallinu blasti við svo ótrúlega fallegt...

Tveggja metra reglan er orðin mönnum ansi töm...
menn bara stilltu sér upp dreifðir um allt eins og ekkert væri eðlilegra :-)

 Mættir voru alls 38 manns sem er mesta mætingin á árinu:

Anna Sigga, Ása, Ásta J., Bára, Bjarnþóra, Díana, Gerður jens., Guðmundur Víðir, Guðmundur J'on, Gunnar Viðar, Haukur, Inga Guðrún, Íris Ósk, J'ohann Ísfeld, Jóhanna D., Jón St., Karen Rut, Katrín Kj., Kolbeinn, Kolbrún Ýr, María Björg, María E., Marta Rut, Oddný, Sandra, Sigríður Lísabet, Sigrún Bj., Sigrún E., Silja, Siggi, Steinunn Sn., Sveinbjörn, Tinna, Valla, Vilhjálmur, Þórkatla og Örn... og hundarnir voru þrír; Batman, Myrra hennar Ásu og Stella hennar Írisar Óskar.

Sjá hér til samanburðar hópmyndina þriðjudaginn 22. september árið 2009 þegar mætingametið var slegið og stendur enn...
en það haust bættust margir nýliðar við hópinn sem áttu eftir að vera með okkur árum saman og eru sumir enn...

... enda eru fá andlit þarna sem eiga sér ekki langa og góða sögu með klúbbnum...
merkilegt hversu margir hafa komið og verið með okkur í gegnum öll þessi ár...

Þarna er Gerður Jens sem líka var í kvöld... geri aðrir betur... segir allt um þessa ofurkonu !

Sjá ferðasöguna hér... skrolla aðeins niður undir Esjusöguna:

http://www.fjallgongur.is/aefingar/9_aefingar_juli_sept_2009.htm

Vatnið á toppi Búrfells í Grímsnesi er nafnlaust að því er við best vitum...
það er ekkert aðfall í því (rennur hvergi í það) en úr því rennur lækur sunnan megin þar sem það fjarar lítið eitt út og niður...
(út af mynd, hinum megin í vatninu)...

Sjá útfallið hér efst á mynd...
mjög fallegur gígur sem nauðsynlegt er að ganga þegar farið er á þetta fjall...

Við héldum niður eftir góða stund við vatnið og skyggnið opnaðist um leið og við lækkuðum okkur frá toppnum...

Við okkur blasti Grímsnesið allt... Ingólfsfjallið... Sogið... Hengilssvæðið austan megin...
og Þingvallasvæðið allt...

Niður fórum við ásinn hér og létum landslagið stjórna okkur alla leið niður....

Ljósafosstöð þarna niðri og Úlfljótsvatn...

Rökkrið skreið inn á niðurleiðinni... og það skall á myrkur keyrandi heim...
við sluppum með höfuðljósin að sinni en það styttist í að þurfa þau í lok þriðjudagsæfingar...

Karen og Sigrún Eðvalds... mikið erum við lánsöm með klúbbmeðlimi...
það var frábært að sjá hversu menn voru mikið að kynnast og gefa sig að þeim sem þeir þekkja ekki...
það er bókstaflega eina leiðin til að vera áfram ein sterk heild sem stendur saman í gegnum allt mögulegt
og ómögulegt sem er framundan... :-) :-) :-)

Alls 7,3 km á 2:55 - 3:07 klst. upp í 548 m með alls hækkun upp á 553 úr 67 m upphafshæð.

Vífilsfell öðruvísi
upp vesturhrygginn
um klettaborgina baksviðs að tindinum
og niður suðvesturgilið..

Örn var lengi búinn að biðja "dagskrárgerðarmann Toppfara" :-) :-) :-)
 .... að hafa óhefðbundnu leiðina á Vífilsfell á dagskrá...
en leiðin sú var fyrst farin í allra fyrstu tindferð Toppfara...
þá með leiðsögumanninum Sigþóri hjá Íslenskum fjallaleiðsögumönnum sem sáu um tindferðir Toppfara fyrstu tvö árin...
en þjálfarar tóku ástfóstri við þessa leið og hafa farið hana tvisvar áður eftir það...

http://www.fjallgongur.is/tindur1_vifilsfell_140607.htm

Það kom loksins að því þriðjudaginn 25. ágúst...
og þá var auðvitað dúndurmæting... einmitt þegar Bára var ekki með... frábært veður... og fullt af flottum nýliðum...

Þoka var á tindinum á Vífilsfelli en mjög gott veður engu að síður...

Hryggurinn sem var leiðin upp... og gilið sem var leiðin niður...

Torfær þessi leið en mjög skemmtileg...
það er miklu hollara að brölta í nýjum ótroðnum slóðum en í fótspor annarra á úttroðnum stígum...

... enda voru allir glaðir og þakklátir fyrir að fá nýja upplifun á þessu frekar vinsæla fjalli...

Það hlýtur nú að hafa legið smá slóð í skriðunni eftir hópinn eftir þetta kvöld...
en gps-slóðin er á wikiloc og nær því miður alla leið frá Reykjavík... en við vissum það ekki...
og ætlum að laga það !

Þétt upp... lausamöl og skriða... þetta reyndi vel á...

... enda var þetta æfing... besta leiðin til að æfa sig í fjallgönguform er að ganga á fjöll...

Mikil gleði fyrlgir nýliðunum...
þeir þekkjast margir hverjir vel innbyrðis eða eru fljótir að kynnast
og því er bara líf og fjör í kringum þá...

Böndin milli manna í fjallgöngum almennt myndast fyrst og fremst við að ganga og upplifa saman...
bæði góða og fallega daga... en ekki síður og frekar erfiðar og krefjandi göngur... þessar löngu og ströngu...
í erfiðu veðrunum og myrkrinu... þar sem taugarnar eru þandar til hins ítrasta... og þolmörkin reynd á hverjum og einum...
slík bönd hafa myndast milli margra Toppfara í gegnum árin og slitna aldrei...
þó menn hverfi til annarra hluta frá klúbbnum... það er ótrúlegt að upplifa það...

Örn var einn þetta kvöld... það er meira en að segja það með 28 manns mætta...
þar af nokkra sem hann var að hitta í fyrsta sinn... farandi leið sem hann þurfti að rifja upp frá því árið 2012...
lendandi í þoku uppi þar sem gps-tækið var eini öruggi vísirinn fyrir utan minnið sem er þó fljótt að reka í rogastans þegar klettamyndirnar verða keimlíkar í þokunni...

Þokan lá nefnilega efst í fjallinu...
einmitt þar sem landslagið segir manni ekkert til um hvar tindurinn sé eða hvar skal fara...

Skyggnið var samt gott í hina áttina... til Jósepsdals og Ólafsskarðshnúka...

Þetta eru nú meiri gleðigjafarnir sem hafa rekið á fjörur okkar þessar vikurnar :-)

Klettaborgin sem liggur sunnan Vífilsfells er ægifögur og býður upp á aukaupplifun af þessu fjalli
þegar klomið er að tindinum sunnan megin eins og þetta kvöld...

Komin á hefðbundna leið...

Ferðafélag Íslands búið að setja kaðal í neðra haftið upp klettana
sem er vel þegið af þeim sem ekki eru búnir að þróa sína leið til að klöngrast þarna upp...

Komin á tindinn á Vífilsfelli:

Agnar, Anna Sigga, Arnar, Ása, Beta, jarni, Björgólfur, Díana, Gerður Jens, Gulla, Guðmundur Víðir, Guðmundur Jón, Guðrún Helga, Gunnar Viðar, Haukur, Inga Guðrún, Íris Ósk, Jóhann Ísfeld, Jón St., Katrín Kj., Kolbeinn, María Björg, María E., Sigrún Bjarna, Sigrún Eðvalds., Silla, Steinunn Sn., Sveinbjörn, Sævar, Tinna, Valla, Þorleiefur og Örn.

Efri reipið á leið til baka...

Neðra reipið... flott framtak hjá FÍ :-)

Tíkin Myrra er ung og einstaklega lífsglöð...

Guðrún Helga var í sinni fyrstu göngu í langan tíma eftir krabbameinsmeðferð...
einstaklega gott að sjá hana aftur á fjöllum... þessa reynslumiklu og hógværu fjallgöngukonu...
hún kemur sko með okkur Laugaveginn á einum degi á næsta ári, ekki spurning...

Leiðin til baka um klettaborgina sunnan tindsins...

Mjög skemmtileg leið sem við höfum líka farið þegar við höfum tekið lengri göngu kringum Jósepsdalinn
eða allan Bláfjallahrygginn....

Í stað þess að fara sömu leið niður hrygginn var nú klöngrast niður gilið til baka...

Mjög skemmtilegar myndir teknar þetta kvöld... af fremsta þjálfara en ekki aftasta ens og vanalega...
enda er almennt nóg að leiðsegja og þurfa ekki að standa í myndatökum á sama tíma...

Íris Ósk Hjaltadóttir hér og Stella tíkin hennar að fóta sig niður gilið...
en Íris Ósk er ein af stofnendum Toppfara... var með okkur fyrstu árin frá því 2007
og var valinn Toppfari ársins 2007 þar sem hún mætti bókstaflega í hverja einustu göngu fyrsta árið
sem enginn gerði líkt og hún...

Flott leið...

Díana er ein af nýliðunum sem koma núna í klúbbinn og eru í toppformi og með talsverða reynslu á fjöllum...

Við þurfum að fara nákvæmlega þessa leið aftur... ekki spurning...

Hryggurinn... og Gilið...

Það var ekki annað hægt en vera þakklátur með göngu kvöldsins...
mögnuð leið og ný hlið á Vífilsfelli fyrir flesta mætta...

Alls 8,9 km á 3:15 klst. upp í 665 m hæð með alls 592 m hækkun úr 194 m upphafshæð.

Frábær frammistaða hjá öllum þetta kvöld... ekki síst öllum nýliðunum !
 

Krummar
í Grafningnum
þingvallafjall nr. 23
... í funhita og sól ...

Þriðjudaginn 18. ágúst var heitasta þriðjudagsæfingin á árinu... 19 stiga hiti í byrjun göngunnar...
lygnt og léttskýjað...

Örn mætti einn þar sem Bára beið niðurstöðu úr Covid-19 mæingar
vegna hálsbólgu og beinverkja frá því á mánudagskvöld...
og eins og svo oft þegar Bára mætir ekki þá var dúndurmæting eða alls 29 manns :-)
(p.s. niðurstaðan var neikvæð NB).

Þetta var ný leið í sögu klúbbsins...

... og því tilraunakennd eins og svo oft áður...

... út með lágum fjallsrana sem liggur frá Nesjavallaleið út í Þingvallavatn...

Landslagið kom á óvart og var fjölbreyttara en við áttum von á...
og útsýnið stórkostlegt yfir Þingvallavatn...

Frábær mæting !

Sumir að koma eftir langt sumarhlé... aðrir verið duglegir að mæta í sumar...
og svo voru nýliðarnir sumarsins mættir nokkrir...
eins og Elísabet Snædís sem var í sinni fyrstu göngu með klúbbnum
og Sigrún Bjarna og Stefán Bjarna sem voru í sinni annarri göngu með okkur :-)

Reynt að virða 2ja metra regluna eins og hægt er í stórum hópi...

.... án efa minni smithætta í útiveru með nóg af fersku lofti og smá andvara eða vindi...
en í inniveru í sama loftrýminu í langan tíma...

... en samt ekki spurning að hver og einn gæti þessarar 2ja metra reglu í hvívetna
óháð því hvar maður er staddur og óháð því hvað aðrir geri...

... en þjálfarar vilja kóvíd-kærleika í hvívetna... engar kóvídlöggur...

... enda á máltækið "sá yðar sem syndlaus er, kasti fyrsta steininum"...
mjög vel við í umræðum vikunnar... við skulum ekki fara þangað...
pössum bara okkur sjálf og vöndum okkur eins og við getum og verum með okkar hegðun á hreinu :-)

Þetta var dásamlegt kvöld í friðsemd og rólegheitum...

... yndisganga eins og þær gerast bestar og fegurstar...

Lengar var ekki komist...
... hér var girðing og Örn mat það svo að 29 manna hópur hefði verið með átroðning að fara lengra...

Enda vel hægt að njóta náttúrunnar og útsýnisins héðan og ofan af fjallsrananum fyrr um kvöldið...

Bakaleiðin var ekki farin eftir veginum vestan megin eins og við vorum búin að spá í...

... heldur með slóða austan megin... sem þýddi smá brölt í gegnum kjarr...
en hver segir að það megi ekki þurfa að takast svolítið á við landslagið þó það sé bara skógur ? :-)
... þetta var jú æfing :-) 

Alls 6,8 km á 2:24 klst. upp í 276 m hæð með als 319 m hækkun úr 183 m upphafshæð.

Dásamlegt... verum þakklát númer eitt...  og góð hvert við annað :-)

Myndbandið hér:

Gps-slóðin hér:
https://www.wikiloc.com/wikiloc/spatialArtifacts.do?event=setCurrentSpatialArtifact&id=55596467
 

Skjaldbreiður
Þingvallafjall nr.22 á árinu

Hálfnuð með Þingvallafjöllin vorum við þriðjudaginn 4. ágúst þegar gengið var á Skjaldbreið
sem var frestað frá því í júní vegna snjóþunga og ófærðar á sjötta mánuði ársins...
en þennan fyrsta þriðjudag í ágúst var bílfærið auðvitað í stakasta lagi og veðrið ágætt...

Bylgja tvö farin af stað af miklum þunga hjá Covid-19 og vangaveltur um hvort og hvernig við getum sameinast í bíla og ferðast að fjöllum sem eru eingöngu jeppafær og því var þessum fögru fjöllum sem hér rísa framan við Langjökul... Litla og Stóra Björnsfelli frestað enn og aftur og nú fram á árið 2021... þar sem svo mikið af Þingvallafjöllunum eru á dagskrá í haust og vetur eru eingöngu jepplingafær og eins eru tvær töfragöngur á hálendinu sem krefjast jeppafæris og vert að draga úr flækjustiginu með bílamálin eins og hægt er...

Fínasta veður til að byrja með... en þoka á efsta punkti í Skjaldbreið...

Smá snjór efst í fjallinu en annars var færið autt nánast alfarið...

Þetta var fjórða ferð Toppfara á þetta fjall... hinar hafa verið farnar í september og svo í júní...

Við gengum hringinn um gígbarminn þar sem veðrið var friðsælt en það var von á vaxandi rigningu og vindi þegar liði á kvöldið
og við vissum að við værum rétt að sleppa fyrir það veður... enda jókst vindur og smá dropar komu þegar leið á gígbarminn...

Sannarlega þess virði að fara hringinn samt... og við vorum líklega um korter að því eða svo...

Nesti þegar hringleiðinni var lokið í smá skjóli við klettinn... og það koma smá útsýni á köflum meðan við borðuðum..

Fjórtán mættir...

Kjartan gestur, Sigrún Bj., Inga Guðrún, Brynhildur Thors, Örn, Ágústa, Kolbrún Ýr, Guðmundur Víðir, Oddný, Kolbeinn,
Katrín Kj., Guðmundur Víðir og Bára tók mynd og Batman var eini hundurinn..

Sjá hvernig útsýnið opnaðist öðru hvoru...
Hlöðufell hér hægra megin en við sáum Klakk og Jarlhetturnar og jöklana og Okið
og Þverfell við Reynisvatn og Kvígindisfell o.s.frv...

Bakaleiðin var yndis... niður í mót allan tímann á bullandi spjalli allan tímann... mergjaðar ferðir að baki klúbbmeðlima í sumar...
Hornstrandir, Snæfell, Laugavegurinn, Fimmvörðuháls, Víknaslóðir, Vestfirðir, Norðurlandið, Fjallabakið o.m.fl....

Alls 8,5 km á 3:18 klst. upp í 1.071 m hæð með alls 556 m hækkun úr 594 m upphafshæð.

Alls 22 Þingvallafjöll að baki... og 22+ framundan fram að áramótum...
fimm mánuðir eftir og sjö að baki... við getum þetta ! 

Myndbandið:
https://www.youtube.com/watch?v=LtsrCqRDPXQ&t=6s

Gps-slóðin:
https://www.wikiloc.com/wikiloc/spatialArtifacts.do?event=setCurrentSpatialArtifact&id=54407451