Þessir litlu og saklausu fjallsbungur sem umkringja Jósepsdal áttu að vera létt sárabót í stað Hafnarfjalls sem nýárs-tindferðar afmælisársins úr því veðursáin var ekki góð laugardaginn 7. janúar... þar sem um lægri fjöll var að ræða og einfalt að koma sér niður á mörgum stöðum á leiðinni sem er ekki möguleiki á Hafnarfjalli,...en endaði sem mjög krefjandi ganga upp á 18.3 km á 9:04 klst. upp í 696 m hæð hæst með alls hækkun upp á 1.475 m... Krefjandi upp- og niðurgönguleiðir í ísuðu landslagi sem töfraði okkur upp úr skónum í flottum veðurglugga þar sem við gengum úr myrkri morgungsins inn í daginn og aftur inn í myrkrið þar sem veðrið skellti svo sannarlega í lás á leið niður af síðasta tindi dagsins, Vífilsfelli með þungri snjókomu og vaxandi vindi.
Við lögðum af stað
kl. 9:04 í myrkri... en samt gnæfði Vífilsfellið
yfir okkur með snjóinn sinn greinanlegan í rökkrinu
Færið gott til að byrja með og snjór á víð og dreif á þessum snjólétta vetri...
Við stefndum á Sauðadalahnúka og fórum nú grýttu leiðina upp skriðurnar...
Þessi leið leyndi á sér og var krefjandi í lausagrjóti og bratta en veðrið og birtan dásamleg...
Litið til baka um
brekkuna þar sem við komum... Blákollur að hluta
hægra megin... sjá hvernig þessi fjallshryggur
Sauðadalahnúka, Ólafsskarðshnúka og
Bláfjallahryggarins alls rennur smám saman út með
lægri hrygg hér til norðurs...
Blákollur þarna á bak við og svo Lambafellið og Lambafellshnúkur og svo Hellisheiðin lengst þar sem sjá má bílljósin...
Hinn Sauðadalahnúkurinn og svo Ólafsskarðshnúkar og svo Bláfjallahryggur...
Fyrsti tindurinn af átta þennan dag var 556 m hár, Sauðadalahnúkur syðri...
Ofan af honum var brött skriða þar sem við runnum til í lausagrjótinu og lentum niðri á þessum rústum...
Upp seinni Sauðadalahnúkinn var leiðin mun betri en á þann fyrri...
Og í þetta skiptið
prófuðum við að fara nýja leið niður hann... ekki
sömu leið til baka eins og við héldum að við þyrftum
að gera...
Nú fór Örninn
könnunarleiðangur sunnan megin
Keðjubroddarnir fínir í þessu færi og þetta leið vel út...
Allt frosið og hrímað en fært á broddunum...
Ef menn voru ekki öruggir þá var bara að setjast og fara á fjórum...
En flestir öruggir og fóru þetta létt...
Mjög falleg leið sem
verður gaman að endurtaka að sumarlagi um
móbergsklappirnar
Ólafsskarðshnúkar framundan þarna uppi...
Sauðadalahnúkur hinn síðari mældist 585 nm hár...
Jónas Orri sonur Jóhanns Ísfelds kemur með okkur á tindinn á Mont Blanc í júní og þeir æfa nú vel fyrir þá ferð ásamt Mola og Bónó...
Vel greiddist úr þessu tagli Sauðadalahnúka og skemmtilegt var það...
Já, verðum að fara hér í sumarsól og blíðu !
Litið til baka...
Húsið er ennþá hér og ekki fokið eins og sum á svæðinu...
En ekki er það í góðu standi...
Ennþá nestisfært úti við...
En inni hafa vindarnir blásið og snjóað inn...
Sorglegt því þarna liggur stórhugur að baki á sínum tíma...
Vel byggð og metnaður augljós en viðhaldi ábótavant og þá endar þetta svona...
Teikningarnar af húsinu... það ar sárt að sjá þetta og sjá ástandið á húsinu... mitt í allri okkar velmegun er enginn sem hlúir að þessum verðmætum þarna árum saman og sóunin var áþreifanleg...
Steyptur grunnurinn...
Ólafsskarðshnúkar tóku nú við...
Allir glaðir með flottan dag þrátt fyrir óspennandi veðurspá... líka Sonja sem var gestur í þessari göngu...
Litið til baka á Sauðadalahnúk hinn síðari...
Mun betri leiðin upp á Ólafana en Sauðdælingana í meiri mosa og traustara undirlagi... Ólafsskarðshnúkur fyrri eða nyrðri er mun lægri en sá syðri og mældist 562 m hár...
Gott að geta valið um grjót og mosa eða snjó eftir því hvort hentaði betur...
Snjórinn harður ofar en þó laus að hluta...
Litið til baka með Vífilsfellið þarna hægra megin... það er eitthvað við það fjall...
Jósepsdalur þarna niðri... paradís á sumrin... og líka á veturna !
Skaflarnir glerharðir á köflum en lausamjöllin með svo þetta var fínt færi...
Litið til baka með
Ólafsskarðshnúk syðri næst og svo Sauðadalahnúkana
báða og
Lambafellið og
Lambafellshnúkur... og svo Eldborg syðri og
nyrðri...
Flottur hópur á ferð sem er alltaf til í allt þó það sé janúar og vetur og erfitt veður...
Spáin var
misvísandi... úrkomubelti áttu að koma yfir...
Nú kom það fyrsta yfir okkur á leið upp á nyrðri Ólafsskarðshnúkinn...
Magnaðir þessir Toppfarar... ein skemmtilegasta myndin í ferðinni..
Já, hér dimmdi alveg yfir og við misstum smá móðinn með að klára alla þessa leið svona...
En svo létti aftur
til og allur efi hvarf strax... og við sigruðum tind
númer fjögur þennan dag á
Við tók meginlandið hyfir á Bláfjallahrygginn sjálfan...
Gott að fá smá jafnsléttugöngu eftir stöðugt brölt upp og niður fjóra hnúka...
Nú vorum við komin á yfirráðasvæði Bláfjallanna sjálfra...
Stundum var eins og sólin ætlaði aðeins að kíkja í heimsókn...
Litið til baka ofan af Bláfjallahryggnum á Ólafsskarðshnúkinn síðari...
Bláfjallahryggurinn mældist 696 m hár...
Nú var að finna leið niður í Draumadali því lengra ætluðum við ekki í átt að Bláfjöllum...
Við þræddum okkur aðeins eftir Bláfjallahryggnum til suðurs til að finna örugga brekku...
Jú það var fín
snjóbrekka þarna niður sem ekki var of brött
Fínasta leið niður í Draumadalina... og sumir renndu sér á afturendanum...
... sem hafði þessar afleiðingar hjá Bárði hennar Lilju Hannesar !
Spurning hversu mikil fjallabúnaður þessar buxur eru þegar á reynir í saklausri snjóbrekku...
Við skemmtum okkur konunglega að mynda þennan skaða Bárðar :-)
Og héldum svo áfram um Draumadalina og upp á Bláfjallahnúkana tvo sem leiða mann yfir á Vífilsfellið...
Litið til baka á
Drottningu og Stóra Kóngsfellið og Rauðuhnúka sem
eru allt fjöll
Óskaplega fallegt landslagið svona ísilagt að hluta... heilu tjarnirnar á leið á Bláfjallahnúkana...
Bláfjallahnúkar framundan og Vífilsfellið fjærst...
Niður grjótbrekkuna í skarðið á milli...
Þarna borðuðum við
nesti og fengum kraft til að halda áfram
Hún reyndi verulega á enda heilmiklar hækkanir og lækkanir allan tímann nánast...
Bláfjallahnúkur hinn fyrri eða syðri mældist 615 m hár...
Sjá hornið á Vífilsfellið hér vinstra megin fjærst...
Víðmynd af Sauðadalahnúkum, Ólafsskarðshnúkum og Bláfjallahrygg og Draumadölum...
Á fyrri Bláfjallahnúknum með fallegasta hluta leiðarinnar framundan um hrygginn þarna niðri á milli...
Mergjuð byrjun á
árinu þar sem klúbbmeðlimir æfa nú stíft fyrir
spennandi göngur á Íslandi, Perú, Mont Blanc og
Indlandi o.fl...
Fallegasti kafli leiðarinnar...
Rjúpnadalahnúkar þarna niðri... eigum enn eftir að rekja okkur alveg eftir þeim öllum...
Hey, horfið hingað ! :-)
Þessir litlu hnúkar á milli Bláfjallahnúka leyna á sér...
Fallegasta myndin í göngunni...
Litið til baka, mosinn svo fallegur hérna...
Upp og niður um hrygginn fallega og örugga leið...
Frosinn mosi... þetta var í raun mjög snjólítið en snjórinn kemur oft ekki almennilega fyrr en í janúar og febrúar...
Litið til baka...
Fínt klöngur og aldrei varasamt að fara...
Og skemmtilegt var það !
Framundan hinum megin hinn Bláfjallahnúkurinn...
Sjá fagurt mynstrið í landslaginu niðri í Jósepsdalnum... hvílík smíði náttúrunnar...
Svona var klöngrið utan í hryggnum ef hann var ekki fær ofan á...
Hópurinn þéttur uppi á hryggnum... þessi kjafli mældist hæstur 571 m...
Batman hvíldi sig í pásunum og hélt sér heitum í mosanum...
Bónó og Moli eru algerir naglar að ganga svona með okkur á veturna...
Sjöundi og síðasti tindur leiðarinnar framundan...
Smá hálka hér niður en við fórum í slóð hinna...
Batman alveg sammála
því að hvílast reglulega á leiðinni...
Vífilsfellið framundan... síðasti tindur dagsins...
Jú, við gætum nú alveg klárað þetta... veðrið fínt og útsýnið og færið... mun betra en áhorfðist og var spáð í raun...
Þessi bakdyraleið að Vífilsfelli er virkilega falleg...
... með klöngri upp um alls kyns móbergskletta og klappir...
... og niður aftur hinum megin þar sem Vífilsfellið tók við...
Snjóbrekkur á stöku stað en annars bergið sjálft að mestu...
Sumum datt í hug að
sleppa þessum síðasta tindi enda þreytan farin að
segja til sín...
Á leið upp að Vífilsfelli með Ólafsskarðshnúkana, Bláfjallahrygg og Draumadalina þarna fjær á bak við...
Við fórum hefðbundna leið upp Vífilsfellið um móbergsklettana í austri...
Sleipt og varasamt í berginu og gott að vera í broddunum...
Jú, það endaði með að allir fóru upp... ekkert gaman að standa og bíða eða fara einsamall niður...
En það var hægt að sleppa stöfunum og bakpokanum ef menn vildu...
Svellað færið í
klettunum...
Síðasti tindur dagsins... Vífilsfell í 660 m hæð...
Ólafur Vignir, Jón
Tryggvi, Bárður, Arna, Sonja, Jóhann Ísfeld, Gerður
Jens., Katrín Kj., Jónas Orri, Guðmundur Jón, Örn
Svo drifum við okkur niður...
... sáum að veðrið var að versna og það var gott að endirinn var í sjónmáli...
Nýja stikaða leiðin
upp á Vífilsfell er í raun verri en sú gamla...
hvers vegna hún var færð vitum við ekki...
Eini varasami kafli leiðarinnar allan þennan dag var að þvera snjóskaflinn undir sléttunni á Vífilsfelli...
Ansi hált og bratt og skaflinn langur og harður fyrir neðan sem þarf alltaf að íhuga þegar svona leið er farin... sá sem rennur af stað getur lítið gert annað en renna alla leið... ísaxarbremsa jú ef menn kunna hana en þarna fara menn allt árið um kring og fæstir með ísexi við hönd...
Eftir skaflinn var þetta beint niður alla leið í bílana... og rökkrið lagðist yfir eins og teppi...
Ljósin í borginni
skreyttu þennan síðasta kafla...
Komið myrkur þegar
niður var komið... hvílík nýting á janúarbirtunni...
alveg magnað...
Einu sönnunargögnin um snjókomuna sem skall á okkur þétt og þung síðasta kaflann...
Já... krefjandi upp
og niður stöðugt allan tímann... sjá tindana alla
með smá hólum á milli sem ekki teljast með...
Gula slóðin er ganga dagsins...
Afreksganga sem tók
mun meira á en við áttum von á... Jósepsdalatindana
skyldi enginn vanmeta var lexía dagsins...
Frábær dagur |
Við erum á
toppnum... hvar ert þú? |