Vetrarríki
Drottningar og Stóra Kóngsfells

Eftir vorblíðu... leysingar.. og drullumall... grænan mosa.. og ilmandi moldina síðustu daga
var aftur skollinn á vetur á Eldborg, Drottningu og Stóra Kóngsfelli
á Bláfjallasvæðinu þriðjudaginn 27. mars...

Nokkuð hvasst og hált en bjart orðið allt kvöldið á þessum árstíma og gott skyggni og útsýni
svo það var ekki annað hægt en að njóta...

Gengin var hefðbundin leið á öll þrjú fjölllin en við höfum stundum farið aðrar leiðir á þau
misbrattar og miseerfiðar í gegnum tíðina á öllum árstímum...
en göngutíminn var nánast met í sögunni eða næst hraðasti tíminn til þessa 1:39 klst...
sem skrifast fyrst og fremst á fæð mannskapar og veður... en einnig rösklan hópinn að hluta...
- sjá tölfræðina í fjallasafninu:

Sjá Eldborgina í baksýn komandi upp grýtta skarðið á Drottningu...

Stóra Kóngsfell hér í baksýn hægra megin...

Eingöngu níu manns mættir... er það veðrið sem hafði þau áhrif... eða aksturslengdin... eða fjöllin... ?
erfitt að giska á það... líklega veðrið fyrst og fremst og hitt svo með...
svo virðist sem mæting sé alltaf betri á léttari fjöll og þau sem eru nær borginni...
sem styður að hafa slíkar göngur í annað hvert skipti...
en svona ævintýri við vindinn á fjöllum lengst frá byggð
eru nauðsynleg með hinum engu að síður...

Ótrúlega mikill snjór á svæðinu miðað við borgina...
það er ekki skrítið að skíðasvæðið sé í þessum fjöllum...

Stóra Kóngsfellið er glæsilegt fjall sem og Drottningin...
við verðum að hafa tandurhreina sumargöngu hérna næst...
mosinn og hraunið hérna er svo fallegt...

Hópurinn sem var mættur var röskur og fór þetta án þess að stoppa mikið
en það var veðurblíða milli fjalla og eingöngu hvasst uppi á tindunum...

Brekkurnar upp á Stóra Kóngsfell eru lausgrýttar og torfarnar almennt
en í þessu færi var þetta fínt... nægilega frosið og allir á keðjum og í góðum málum...

Vindur uppi á Stóra Kóngsfelli í 604 m hæð
en frábært útsýni...

Georg og Gutti, Guðmundur Jón, Arngrímur, Birgir, Erna, Helga Björk, Heiða og Jóhanna Fríða...
...súperlið sem er að safna langtum meira en 50 fjöllum á árinu sýnist manni
og stefnir á spennandi árlegu jöklaferðina í vor flestir...
Rótarfjalllshnúk um Kotárjökul sem er mjög sjaldfarin leið á sjaldfarin tind...

Örn tók mynd en Bára var veik heima...

Batman var í essinu sínu.... enda með frábæran leikfélaga... hann Gutta sem náðist ekki á mynd...
þeir tveir smullu saman við fyrstu sýn... svipað og Slaufa gerði og Dimma...
en þetta er misjafnt hjá hundunum þó almennt séu þeir alltaf bestu vinir í fjallgöngunum...

Bakaleiðin var framhjá Drottningu og meðfram Eldborginni
en þessi framhjáleið leynir alltaf á sér og er hreinir töfrar í sumarbúningnum...

Fegurðin náðist vel á mynd hér... Rauðuhnúkar vinstra megin... þeir eru á dagskrá í haust...
og hlíðarnar í Vífilsfelli og Bláfjallahrygg og Bláfjallahnúkum hægra megin...

Alls 5,0 km á 1:38 klst. upp í 523 m á Drottningu og 604 m á Stóra Kóngsfelli
með alls hækkun upp á 350 m miðað við 434 m upphafshæð.

Tær snilld og þess virði að hætta ekki við þessa göngu þó veðurspáin hafi verið á mörkunum
en þjálfarar spáðu alveg í það... vitandi af þessu veðravíti þarna upp frá í svona vindi og færi
... og ekki spennandi að vera í gifsi með annan handlegginn úr því kvenþjálfarinn var veikur...
... en sem betur fer var haldið áætlun...
Tær snilld !

Undirhlíðar að hætti Jóhönnu Fríðu næsta þriðjudag þar sem þjálfarar eru erlendis...
það verður popttþétt dúndur-fögur-ganga - takk Jóhanna Snillingur ! :-)

Sjá frábærar myndir leiðangursmanna á fasbókinni :-)
 

Vor í lofti
á hinsegin göngu um
Helgafell í Mosó frá Skammadal

Heilunarganga var þriðjudaginn 20. mars þegar gengið var um létt og löðurmannlegt
Helgafell þeirra Mosfellinga...

... eins gott að þetta var heilandi...
Örninn kominn í gifs á vinstri handlegg eftir fallið á Dagmálafjalli
og ekki til stórræðna þessa dagana...
hann tók ekki í mál að sleppa göngu... þó það væri hugsanlega rigning...

... þveröruga leið miðað við vanalega...
frá Skammadalnum hinum fagra og upp klettaborgirnar
sem varða austurhlíðar fjallsins...

... sem gefa smá aukabrölt miðað við hefðbundna leið vestan megin
sem var kærkomið á jafn léttu fjalli og Helgafellið er...

Hringleiðin farin öfuga leið miðað við vanalega og reynt að fara eins víðan hring og unnt var
til að ná helst lengri vegalengd en áður en það tókst merkilegt nokk ekki...

Merkingar og skiltagerð... stígagerð og frágangur...
 sífellt í betrumbótum á fjöllunum við borgina og eru skiltin við Helgafellið vel gerð og fróðleg...

Í fjallinu má finna jurtirnar
Gulmöðru, Holurt, Maríustakk, Ljónslappa, Blóðberg, Friggjargras,
Holtasóley, Kornsúru, Mjaðjurt, Tungljurt, Fjalldalafífil og Krossmöðru ...

... við þurfum að taka einhvern tíma jurtaþema í göngunum !
... og bergþema og hraunþema og jarðsöguþema og ...

Heilmikil hækkun fæst út úr Helgafellinu ef gengið er þvert og endilangt um það allt saman
og útsýnið er virkilega gott í allar áttir...

Heiða setti inn þennan tengil á Toppfarahópinn á fasbókinni...

Þetta er svo satt... að ganga um í náttúrunni er einstök upplifun og mjög gefandi...
heilun og orkuhleðsla án efa... sem veldur því að ef menn komast á annað borð á bragðið
þá geta þeir ekki hætt...

Hvílíkir englar á ferð !

... skrifað af saknaðarsárum kvenþjálfaranum
sem var í vinnuferð á Akureyri og missti af herlegheitunum...

Heiðrún, Ingi, Svavar, Bjarni, Súsanna, Ólafur Vignir, Perla, Helga Björk, Birgir, Guðmundur Jón.
Slaufa, Sigga Sig., Erna, Jóhanna Fríða og Gerður Jens.
Örn tók mynd og Batman var líklega að aðstoða :-)

Til baka um austurklettaborgirnar var farið sömu leið
enda mátti Örninn ekki klöngrast of mikið í gifsinu...

Alls 4,6 km á 205 klst. upp í 224 m hæð með alls hækkun upp á 323 m miðað við 106 m upphafshæð.

Heldur meira krefjandi ganga næsta þriðjudag...
Eldborg, Drottning og Stóra Kóngsfell í Bláfjöllum
... ekki langt í vegalengs né tíma en upp í hressilega hæð
og um ansi brattar skriður
á mjög svo falleg fjöll :-)

Vorið er í nánd...

og hér með lengjast þriðjudagsgöngurnar smám saman fram á sumarið...
... en við höldum sama mætingartíma og hefur verið í vetur
þ. e. kl 17:30 frá fjallsrótum ef fjöllin eru nálægt borginni
en annars 17:00 frá Össur ef lengri akstur úr borginni...
Þetta er ákvörðin eftir vandlega umhugsun frá því síðasta sumar
þegar við prófuðum að halda vetrartímanum áfram um sumarið...

En... til að koma til móts við þá sem eiga erfiðara með að komast frá vinnu og út úr bænum kl. 17:00
þá röðuðum við dagskránni 2018 þannig
að til viðbótar því að vera með aðra hvora þriðjudagsgöngu í styttri / léttari kantinum
... þá reyndum við að hafa aðra hvora þriðjudagsgöngu nálægt Reykjavík þó að sumri væri...
þannig að akstur er stuttur og þeir sem eru tímabundir og ná ekki á Össur kl. 17:00
ættu að geta brunað úr vinnunni og náð við fjallsrætur kl. 17:30.

Með þessu náum við að komast til móts við bæði þá sem vilja fara fyrr af stað
og þá sem eiga erfiðara með það.
Vonum innilega að þetta gangi fyrir alla...
Þegar á hólminn er komið er það er hagur okkar allra
að geta komist sem fyrst af stað í göngu á þriðjudagskvöldum
til að geta nýtt birtuna og tímann sem best og vera komin fyrr í bæinn...
... það hreinlega munað um að vera kominn heim 22:30 frekar en 23:00...
eða heim 23:00 frekar en 23:30... og á þetta reyndi mörgum sinnum síðasta sumar...

Eftir því sem árin líða þá reynir æ meira á hjá þjálfurum að vera komin fyrr heim
þó það sé bara hálftíma fyrr...
og það á við um marga aðra klúbbmeðlimi sem mætt hafa vel síðustu ár...

Því þegar menn eru að stunda þetta nánast hvern einasta þriðjudag árum saman þá fer það að skipta máli
hvenær maður er kominn heim til að ná sturtu, mat og hvíld fyrir næsta vinnudag...
... á meðan það skiptir minna máli þegar menn eru bara að mæta endrum og eins...

Vonandi er skilningur á þessu og að allir verði sáttir við þetta á endanum...
spáum í þetta öll saman í sumar...
endilega leggjum öll orð í belg og hugsum í lausnum :-)
 

Blóðrautt sólarlag
á Lambafelli og Lambafellshnúk
í mýkt og hörku í senn

Þriðjudaginn 13. mars gengum við á Lambafellshnúk og Lambafell í Þrengslunum
í miklum vindi en frekar hlýju veðri og ágætis færi alla leið nema síðustu brekkuna...

Við byrjuðum á Lambafellshnúknum sem við höfum í fyrri tveimur göngum endað á
og það var ágætis byrjun með léttu brölti upp mosa og grjót...

Með Blákoll í Jósepsdal í baksýn... sem við gengum á fyrir tveimur vikur síðan...

Mættir 13 manns... þetta var æfing númer 500... æj, þjálfarar mundu það fyrr um daginn
en voru búnir að steingleyma því um kvöldið :-)
.... hefði nú verið gaman að allavega nefna það !

Guðmundur Jón, Súsanna, Örn, Arna, Ólafur Vignir, Lilja Sesselja, Njáll.
Georg, Birgir, Helga Björk, Jóhanna Fríða og Gerður Jens.
en Bára tók mynd
og Gutti hundurinn hans Georgs og Batman þjálfaranna
léku sér sérstaklega vel saman í þessari göngu :-)

Ætlunin var að fara niður í skarðið ofan af Lambafellshnúk og upp þessa skriðu hér fyrir framan hópinn á Lambafellið
og ganga á hæsta tind og áfram áleiðis suður og fara niður einhverja brekkuna vestan megin
og ganga með fjallinu til baka í hrauninu að skarðinu...
en þjálfarar ákváðu að dreifa brekkubröltinu og fara niður í skarðið eftir Lambafellshnúk
og ganga í skjóli fyrir hvassri austanáttinni meðfram Lambafellinu og fara þar upp aflíðandi snjóbrekkur
og eftir öllu fjallinu til norðurs
 og svo niður þessa skriðu hér sem yrði léttari yfirferð en upp...
en við áttum eftir að finna fyrir því í þessari lúmsku... löngu... bröttu... grýttu... brekku atarna...

Bláfjallahryggurinn hér, Ólafsskarðshnúkar, Sauðadalahnúkar, Vífilsfell og Blákollur lengst til hægri.

Sjá leiðina sem við gengum meðfram Lambafellinu hægra megin...

Þrengslavegur hér vinstra megin, námurnar sem í raun skemma alveg göngur austan megin í Lambafelli
Gráuhhnúkar og Stóri Meitill...

Lambafellshnúkur er drjúgur uppgöngu og í frosnum jarðveginum með lausagrjótið ofan á
var niðurgangan tafsöm... en ekkert í líkingu við það sem beið okkar í brekkunni
sem blasir við hinum megin á Lambafelli...

Vindurinn furðurlega stilltur í skarðinu eins og hann var hvass ofar í brekkunum...
nánast eins og brúnalogn þarna niðri...

Fínasta færi á snjónum... harðir skaflarnir...ekkert svel... heldur haldgott hjarn...

Keðjubroddarnir voru algert þarfaþing í þessari göngu
og hentuðu vel á bæði skaflana sem og harðar grjótskriðurnar...

Það var yndislegt að ganga út eftir Lambafellinu í skjóli og kæruleysi láglendisins
og spjalla um ævintýri sumarsins og háfjallamennsku þar sem Kilimanjaro kom m. a. við sögu...

Lambafellshnúkur hér dökka fjallið í baksýn...

Í suðurendanum gengum við upp á Lambafellið í sakleysislegum brekkum sem tóku lítið í...

En þarna hófst sólarlagið sem varaði það sem eftir var kvöldsins
með litadýrð eins og hún gerist fegurst...

Litirnir spegluðust í svelluðum pollum og tjörnum í kring...

Hvílík dýrðarinnar sýn yfir allt... Bláfjöllin hér austan megin...

Blákollurinn þessi dökki og fjær er Esjan og Móskarðahnúkar og Skálafell...

Geitafellið fjær hálf hvítt en nær er aukabunga í suðurtagli Lambafellshnúks
sem teygir sig ansi langt til suðurs...

Kvöldið var svo fallegt.... og skjólið svo mikið þarna vestan megin... og lofthitinn það hár...
að við tókum okkur almennilega nestispásu utan í Lambafelli
áður en lokakaflinn yrði háður eftir fjallinu endilöngu til baka...

Ansi langt til baka í hvössum vindi en frábæru skyggni og virkilega fallegu útsýni...

Litirnir sveifluðust stöðugt milli bleikra afbrigða og blárra... bara veisla...

Helga Björk er ein af nokkrum alveg frábærum nýliðunum síðustu mánuði og hún skellti sér upp á þennan
í öllu rokinu og þurfti að hafa mikið fyrir því að standa almennilega þarna uppi...
talandi um leifar af einhvurri lofthræðslu...
sem einmitt svona göngur hjálpa manni smám saman að hrista næstum... eða alveg endanlega af sér...

Já, þetta var drjúgt... og heilmikið landslag ofan á fjallinu...
móbergshnúkur þarna stingandi sér upp
sisvona á miðju fjalli...
með bláu bergi í kringum sig allan...

Við skoppuðum yfir þessa móbergshrúgu nánast allir
og Lilja Sesselja afþakkaði pent framhjágöngu í hliðarhallanum...
hún væri "sko mætt á æfngu og það væri nú eins gott að nýta hana almennilega" :-)

Sjá bláa bergið hér utan í klettunum...

Skálafell á Hellisheiði vinstra megin, Stóri Meitill og hluti af Gráu hnúkum nær
og svo Litli Meitill fjær hægra megin...

Móbergskletturinn...

Blóðrautt sólarlagið náði hámarki á þessum tímapunkti...
hér hefðum við átt að taka hópmynd !

... hefði ekki verið flókið... æj...

Um leið og sólin settist tók að rökkva...

... en dúluðug fegurðin magnaðist bara við það, þar sem geislar sólarinnar náðu þá upp á hærri skýin...

Snæfellsjökull þarna lengst hinum megin ávalur og fagur....

Litið til baka... Litli Meitill - Þrengslavegur - Sandfell og Geitafellið er í hvarfi fyrir móbergsklettinum...

Loksins komin á hæsta tind Lambafells... í lok göngunnar í raun...
nú var ekkert eftir nema koma sér niður þessa skriðu...

... en það var miklu meira en "ekkert"... mjög hvasst hér
og það jók í vindinn við að þrengja sér á milli þessara beggja fjalla...
þurftum að hafa okkur öll við að halda okkur standandi í sviptivindunum...
enda tók þjálfari ekki aðra mynd fyrr en við vorum komin alla leið niður...
grjótskriðurnar voru mjög tafsamir yfirferðar á lausagrjóti ofan á frosinni jörð...
og vanda þurfti hvert skref
og gæta þess að valda ekki grjóthruni niður á fremri menn...

... vorum lengi þarna niður og það tók vel í að taka við öllum vindinum á meðan maður vandaði hvert skref...
hér þurfti að vera með stafi og þeir sem ekki voru með þá runnu mun oftar en hinir
og kvenþjálfarinn fór bara á köngulónni langa kafla... það hljómar betur en "á rassinum"... :-)
..."enda var ég sko að passa að skemma ekki buxurnar svo þetta var mjög köngulóarlegt" :-)

En minnisstæðast við þessa niðurgöngu fyrir ritara... kvenþjálfarann...
var þegar hún rann eitt skiptið sem oftar í skriðunni
og dæsti yfir þessum torfærum... en fann þá lyktina af vettlingunum
sem höfðu stungust í miðja skriðuna til halds enn einu sinni
og þeir ilmuðu af ferskri mold... það var svo góð lykt... ilmur vorsins... þetta var ekki bara frosin jörð og grjót...
þetta var vítamínskot eins og þau gerast best í fjöllunum... eftir þetta var ekkert svekk...
bara gleði og þakklæti með að vera til... hér og nú í mars... og eiga allt vorið og sumarið framundan næstu mánuði...

Maður var feginn að komast niður í skarðið.... en þetta var dúndurgott og hollt... mjög gefandi æfing sem reif verulega í og gaf þeim mun meira í staðinn... heldur lengra og erfiðara en þjálfarar lögðu upp með... og efinn um hvort þetta var sniðugt að fara niður skriðuna frekar en upp í byrjun göngunnar nagar þá svolítið... af tvennu er léttara að fara svona skriðu upp frekar en niður... en það  er auðvelt að vera vitur eftir á... og jæja, við fengum alllavega hörkugóða æfingu úr þessu við að koma sér niður langa bratta grjótskriðu í hvössum vindi og rökkri :-)

Alls 5,9 km á 2:34- 2:37 upp í 462 m á Lambafellshnúk og 561 m á Lambafelli
með alls hækkun upp á 455 m miðað við 291 m upphafshæð.

Mun léttari ganga næst... skemmtilegri útgáfan af Helgafelli í Mosó... frá Skammadal NB !
 

Gaddfreðið og sólríkt
ískalt en bjart
á Reykjafelli og Æsustaðafjalli

Þriðjudaginn 6. mars... eftir sögulega göngu á Dagmálafjall og Hornfell undir Eyjafjallajökli þann 3. mars
viðruðum við saman gönguna og fórum yfir lærdóminn sem draga mátti af því að hann Örn niður 80 m
ofan af tindinum í könnunarleiðangri...
á keðjubroddunum að kanna hvort ekki væri ráð að allir færu á ísbroddana...

Mjög gott að hittast og viðra svona lífsreynslu þar sem allt var með okkur þrátt fyrir óhappið
og aðstæður og endir eins og best var á kosið...
sem var ekki sjálfsagt og því mikilvægt að draga sem mestan lærdóm af því...

Örn mættur en allur marinn og lemstraður... en vel göngufær og hratt batnandi...

Eftir miklar umræður um broddanotkun enduðum við á að fara fljótlega í keðjubroddana innst inni í Skammadal
þar sem svell var um allt og Gerður búin að detta einu sinni og nokkrir renna til...

Þetta frost sem nú ríkir dögum saman...
eftir miklar leysingar... ræður öllu þessa dagana...

... breytir saklausum brekkum og aflíðandi heiðum í varasama staði
þar sem auðvelt er að detta og slasa sig...

Mættir voru 18 manns... rífandi mæting þessar vikurnar... sama hvernig veðrið er...

Efri: Heiða og Tinni, Ólafur Vignir, Örn, Davíð, Rúnar, Svavar, Guðmundur Jón, Njáll, Arna, Guðlaug Ósk.
Neðri: Karen Rut, Georg, Gutti,. Birgir, Gerður Jens., Steingrímur, Herdís, Batman,
Jóhanna Fríða og Bára tók mynd en hundurinn hans Georg, Gutti
var að mæta í fyrsta sinn í Toppfaragöngu :-)

Ískaldur vindurinn blés og það var virkilega kalt en fallega bjart í sólsetrinu
og dásamlegt að komast á fjall...

Byrjað á Reykjafellinu með Mosfellsbæinn í fjarska niðri í dalnum...

Bláfjöllin og Vífilsfellið glitrandi uppi á heiði...

.... og Esjan og félagar sem og Þingvallafjöllin enn fjær...
meðal annars Syðsta súla sem við gengum á í magnaðri ferð í desember...
og líklega var það rétt ágiskun hjá Davíð að við sáum alla leið á Hlöðufellið...
frekar en Hrafnabjörg... virtist of hömrótt til að vera Hrafnabjörg....
en samt ólíklegt að ná beinni sjónlínu alla leið að Hlöðufellinu...
því miður kom dásamlegt blaður og skraf í veg fyrir að þjálfari næði að spá nógu mikið í þetta samt :-)

Við fengum dagsbirtu alla gönguna... engin höfuðljós... það var mikils virði...

Alls 4,9 km á 1:36 klst. upp í 282 m hæð á Reykjafelli og 230 m hæð á Æsustaðafjalli
með alls hækkun upp á 390 m miðað við 110 m upphafshæð :-)

Mög falleg og ný leið á Lambafellið og hnúkinn hans í Þrengslunum næsta þriðjudag...
vonandi í mýkra færi en þessa dagana...
 

Drullumall að hætti vorsins á
Blákolli við Jósepsdal

Þriðjudaginn 27. febrúar ríkti hlýjindakafli á suðvesturhorni landsins
eftir linnulaus illviðri af alls kyns sortum vikurnar á undan...
sem þýðir að allt blotnar yfir frosnum jarðvegi neðar og liggur þar og verður að einu stóru drullusvaði...

Við fundum mest fyrir þessuá akstsursleiðinni inn að svæði motorkrossara
þar sem bílarnir sukku í leirinn niður að frosti
og við vorum ekki viss um hvort við kæmumst inn eftir... hvað þá til baka...
... sem olli sumum í göngunni óþarfa áhyggjum...
man ekki eftir öðru eins drullumalli á akstursleið á þriðjudegi áður :-)

En gönguleiðin var skárri þó blaut væri og þetta slapp vel í mosanum og snjósköflunum sem voru jú ansi bljúgir...
en leirinn og sandurinn voru kvikandi mjúk eins og vorþýðunnar er siður...

Kvenþjálfari dauðsá eftir því að hafa ekki lokkað liðið niður að þessu leysingarlóni
sem var þjóðvegarmegin utan í ásunum sem liggja meðfram Blákolli...
þetta var virkilega fallegt að sjá og ekkert annað en leysingavatn frá snjónum
sem orðinn var að vatni í miklu skyndi í þessum blaðskellandi hlýjindum...

Hlátrasköllin glumdu víst um allt...
og Halldóra Þórarins sem hafði mætt of seint á æfinguna og var að reyna að ná í skottið á okkur...
reyndi víst að ganga á hljóðið en fann okkur ekki...

Sjá stórskemmtilega frásögn hennar hér af fasbókinni með hennar leyfi :-)

"Reyndi að ná í skottið á duglegu vinunum í Toppförum,
sem voru að fara að labba á Blákoll við Jósefsdal eftir vinnu í dag.
Hélt ég myndi meika það á byrjunarreit göngunnar,
en þegar 1,5 km var eftir á mætingarstaðinn þá tók við aurarvegur og mikil bleyta
og varð ég að leggja bílnum í vegarkanti, áður en festist.
Klukkan var þá 10 mín yfir brottfarartíma göngunnar,
en ég öslaði samt aurinn áfram eftir veginum og komst kl 18 að jeppahrúgu félaganna - þeir svo fótfráir
- að enga hræðu var nokkurs staðar á að líta og ég varð því að rekja sporin þeirra í leðjunni
- sem gekk vel þar til þau hurfu í graslendi og grjóti fjallshlíðarinnar!
Ég heyrði hlátrarsköllin óma í fjarska, úr þokusúldinni yfir Vífilsfellinu og Blákolli.
Voru þetta kannski álfar eða tröll? Það væri gaman.
Gat ekki fundið út hvaðan gleðihljóðin komu, því hláturinn bergmálaði af og til milli fjallshlíðanna.
Fór því uppá fyrsta fellið - en enginn var handan- fór upp á næsta fell - en enginn þar að heldur.
Þá hætti ég leit að sporum og hljóðum og breytti æfingunni í þrekæfingu í stað toppaæfingu!
Skokkaði þar sem það var hægt og tipplaði yfir steina og þúfur á milli til að forðast leðjuna,
sem skvettist upp á buxnalæri!
Varð hugsað til 20 km göngunnar í fjörusandinum milli Þorlákshafnar og Óseyrarbrúar og til baka
sem ég missti af fyrir hálfum mánuði og fann hve reyndi á sinar, ökkla og mjaðmir
að sökkva og festast niðri í aurnum. Er kannski til kviksyndi á Íslandi?
Mér leið eins og það gæti hæglega verið! Náði aftur að bílnum rúmlega kl 19,
áður en húmaði! Vildi vera varkár og ekki brölta á Blákoll ein fyrir myrkur,
þar sem hálfpartinn sundurslitnar snjóhengjur gægðust sums staðar yfir fjallsbrúnir
og voru að ákveða hvort þær ættu að velta sér af stað niður dalinn!
Og við að reyna að príla í 30-35 gráðu halla þar sem snjólaust var
- þá fann ég fyrir kolfreðinni jörðinni undir - og hve gljúpur jarðvegurinn yfir var orðinn
- og vildi ekki kafna undir aurskriðu, einsömul á fjöllum
nema hvað auðvitað! En þetta var ágætis brölt fyrir kvöldsýsluna sem beið mín heima..."

Við... höfðum ekki hugmynd um allt þetta sem í gangi var hjá Halldóru
og héldum bar áfram inn í þokunas em beið okkar á tindinum...

Mættir alls 21 manns sem var frábær mæting á ósköpm hversdagslegt fjall
sem hvergi hefur unnið sér nokkuð til frægðar og við höfum gengið á oftar en einu sinni...
líklega voru það hlýjindin sem toguðu menn út fyrst og fremst...
og svo spá margir svo sem ekkert í hvert er verið að fara...
sem er réttast að gera...
það leynast alltaf gullmolar alls staðar...

Aðalheiður, Svala, Davíð, Guðmundur Jón, Heiða, Kolbrún Ýr, Súsanna, Gunnar Már, Helga,
Birgir, Gerður Jens., Georg, Örn, Karen Rut, Jórunn Ósk með Gotta, Maggi, Björn Matt.,
Guðlaug Ósk, Arney og Perla en batman fór út af mynd og Bára tók mynd.

Björn Matt útbýr nesti ekki eingöngu fyrir sig heldur og hundana í Toppförum
og því er hann dýrkaður og dáður af þeim öllum...

Komið rökkur eftir smá nesti á tindinum í þokunni...

Bílljósin af Suðurlandsveginn skreyttu fjarskann og nokkrir kveiktu á höfuðljósunum
en annars var nánast hægt að sleppa þeim út gönguna sem er svo vel þegið eftir allt myrkrið...

Hundurinn Tinni var smeykur við bljúgan snjóinn og lét Gunnar Má bjarga sér
í einni af lengstu þeirra en hjartað hans er ósköp lítið stundum
og ekki skrítið... skoppandi innan um alla þessa fætur í alls kyns veðrum og alls kyns slóðum...

Þessi brekka var algert dúndur...
það var ískrandi skemmtilegt og bókstaflega heilandi fyrir sál og líkama að renna sér niður um hana alla...

Alls 5,6 km á 2:25 - 2:31 klst. upp í 537 m hæð með alls hækkun upp á x m miðað við 233 m upphafshæð.

Sjá tölfræðina á Blákolli frá upphafi til samanburðar

Dagmálafjall og Hornfell framundan á laugardaginn
og langþráð og samfelld veðurblíða í kortunum...
heiðskírt og sól og frost og lygnt...
 

Hvílíkur veðurgluggi !
á sólgleraugnagöngu
upp Lokufjall og Hnefa

Í tilefni af því að sólin er ekki sest í upphafi æfingar klukkan 17:30...
og við búin að fá meira en nóg af því að ganga í myrkri frá upphafi til enda...
frá því um miðjan nóvember vetur hvern...
höfum við alltaf mætt með sólgleraugu og tekið sólgleraugnahópmynd í byrjun göngu...
en þetta gleymdist síðasta þriðjudag
og kom ekki að sök því ef eitthvurt fjall hentar í sólsetursgöngu
þá er það Lokufjall við Vesturlandsveg...

Átjáns manns mættir þrátt fyrir þunga snjókomu fram að brottför...
og rysjótt veður allan daginn og vikum saman í febrúar og janúar...
... svo þungri snjókomu á akstursleiðinni allri að Lokufjalli
að einhverjir sneru við og hættu við að ganga...

Efri: Svavar, Birgir, Georg, Rúnar, Örn, Ingi, Bjarni Skagamaður, Gunnar Már,
Arngrímur, Ólafur Bignir, Katrín Kj., Guðmundur Jón og Maggi.

Neðri: Halldóra Þ., Helga Björk, Jórunn, Þórunn, Gerður Jens. og Heiða en Bára tók mynd
og Batman fagnaði nýjum hundafjalavini, honum Gorm,
 sem var að mæta í sína fyrstu göngu með hópnum ásamt eigendum sínum,
mæðgunum Jórunni og Þórunni en Rúnar var og nýliði þetta kvöld
en hann var að mæta í sína aðra göngu með hópnum
og svo vísiteraði Bjarni Skagamaður okkur, vinur Inga
en hann hefur verið að ganga með Skaga-gönguhópnum síðustu ár.

Katrín og Guðmundur mættu ekki til göngu því miður...
heldur eingöngu til að afhenda Báru, þjálfara 50 ára afmælisgjöf frá hópnum og hvílík gjöf...
innrammaða mynd með fallegum orðum og fjöllum sem byrja á stafnum B...
tær snilld úr smiðju Katrínar en hún og Sigga Sig hafa átt veg og vanda að gjöfum þessi misserin
og peningaupphæð fylgdi með sem svo sannarlega mun koma sér vel :-)

Hjartansþakkir elsku vinir - þið eruð yndi :-)

Við fórum hefðbundna leið upp með gljúfrinu...

...sem er stórskorið og heilt ævintýri út af fyrir sig
ef maður vill taka 14 km orkugöngu inn og út úr Blikdalnum
sem er ekkert galið að gera einhvern tíma í þessum hópi
en þjálfarar hafa gengið inn þennan dag og hann leynir á sér og endar í bröttum botni...
sem er fær upp og þá lendir maður á Kerhólakambi og Þverfellshorni Esjunnar :-)

... og svo var beygt áleiðis á hamrana alla í Lokufjalli
en veðrið var svo fallegt þetta kvöld að allt ljómaði í kvöldsólarsetrinu...

Ofan af Lokufjalli héldum við upp á Hnefa...
sem tilheyrir í raun Lokufjalli og því telja þjálfarar þetta sem einn tind
... æj, já, þarf eiginlega að skila sér til 50-fjalla-áskorunar-fólksins...
... því miður... eingöngu einn tindur þetta kvöld ...

Fínasta færi og engin hálka að ráði nema efst í Hnefa...

Þessi kafli stundum verið varasamur en var laufléttur þetta kvöld...

Dýjadalshnúkur og Tindstaðafjall sköguðu upp úr dalnum
... glæsilegir tindar sem við höfum nokkrum sinnum gengið á
en leiðin á þá er lang fallegust úr Miðdalnum honum megin upp með gljúfrinu þar
eiin af mörgum földum perlum í bakgarði borgarinnar...

Sólsetrið var virkilega fallegt þetta kvöld og skýjafarið í vestri síbreytilegt...

Það er eitthvað við það að ganga á fjall og hafa sjóinn þarna niðri...

... einhver orka sem ekki fæst uppi á miðju landi...
þetta finnur maður sérstaklega þegar skokkað eða gengið er í fjöru eða meðfram sjó...
sjórinn er án efa orkugjafi og heilunarmáttur sem er þess virði að eltast við ef menn eru að velja sér leiðir...

Færið var svellað þegar ofar dró og það var skynsamlegt að fara í keðjubroddana sem flestir gerðu,
sérstaklega þegar farið var svo aftur niður og ekkert þurfti að spá í hvar maður steig til jarðar...
hins vegar safanaðist svo snjórinn undir mann allra neðst
sem er hvimleitt í þessu "kringum frostmark hitastigi" sem þarna var...

Á Hnefa blés ágætlega eftir lygna uppgöngu enda komin í 429 m hæð sem telst ágætt svona nálægt sjó...

... svo við leituðum skjóls fyrir stutta matarpásu
en flestir eru búnir að venja sig á að sleppa nesti yfir háveturinn og nenna engum löngum stoppum...
en þetta var ágætis spjallstund í ljósaskiptunum með Hvalfjörðinn í fanginu og heimsmálin á vörunum...
það eru forréttindi að ganga á fjöll og ná samræðum eins og þeim sem voru þetta kvöld...

Niðurleiðin var rösk og bein alla leið í bílana...
hún leynir alltaf á sér þessi niðurganga hér... hæðótt og giljótt...

Við komumst næstum því upp með að sleppa höfuðljósunum allt kvöldið...
næstum því... og það var svo gott :-)

Um leið... og þá meina ég á nákvæmlega sömu sekúndu og þjálfarar stigu upp í bílinn sinn fór að snjóa...
og það kyngdi niður miklum snjó í talsverðum vindi og svona var veðrið alla leið í bæinn... alveg ótrúlegt...
snjóaði alla leið á æfinguna... rúmlega 2ja tíma léttskýjað veður í sólsetrinu...
og svo aftur þung snjókoma alla leið í bæinn... talandi um að nýta veðurglugga vel...
etta gat ekki verið betra dæmi um slíkt !

Verðum að muna eftir þessum veðurglugga
ef við skyldum einhvern tíma vilja rifja upp "bestu veðurgluggana" :-)

Frábært kvöld... þjálfari bljúgur af þakklæti og þykir óskaplega vænt um þessa gjöf...
frábærir nýliðar að bætast við þessa mánuðina og fullt af orku í hópnum...

Langvarandi og friðsæl heiðskíra framundan í kortunum...
nákvæmlega að byrja þegar við ætlum í tindferð marsmánaðar
á óþekkt fjöll ofan við Þórsmerkurleiðina utan í fjallsrótum Eyjafjallajökuls...

... það verður eitthvað... sólgleraugu.... broddar... ísexi... brakandi blíða... :-)

https://www.facebook.com/events/1999399186983361/

En annars var æfing kvöldsins 5,8 km á 2:09 klst. upp í 429 m hæð
með alls hækkun up á 626 m miðað við 37 m upphafshæð.

Gullin fegurð
við Hvaleyrarvatn
um alla fjóra höfðana þar í kring

Heilunarganga um höfðana umhverfis Hvaleyrarvatn var á dagskrá þriðjudaginn 13. febrúar
og var vel mætt á þá æfingu eins og alltaf á þessu svæði...

Veðrið var með besta móti eftir sérlega illviðrasamar vikur frá áramótum
og yfir öllu lá ferskur snjór í miklu magni...

Slaufa og Batman eru mikið kærustupar þegar þau hittast...
en hundar Toppfara eru allir bestu vinir og hafa jafn mikla ánægju af því að hittast í óbyggðunum
eins og mannskepnan... og láta það alltaf óspart í ljós svo hjarta manns bráðnar við að sjá...

Gengin var enn önnur leið um alla höfðana sem varða Hvaleyrarvatnið að sunnan...
Húshöfða, Miðhöfða, Stórhöfða og Selhöfða...
en við teljum eingöngu Stórhöfða inni í tölfræðina þar sem hann er hæstur
og sá eini sem merkjanlega mætti teljast sem fjall, fell eða höfði eins og hann réttilega heitir :-)

Jóhannes, Sigga Sig., Gunnar Már, Karen Rut, Erna, Arnar, Kolbrún Ýr, Svala, Björn Matt., Arna, Njáll, Súsanna, Birgir, Davíð, Guðmundur jón, Maggi og Örn tók mynd en Bára var að vina og Batman og Slaufa hoppuðu með...

Nú birtir óðum og menn nutu þess að sjá vel yfir gönguland kvöldsins
sem er ekki af verri endanum við Hvaleyrarvatnið...
algert dásemdarsvæði...

Mjög þungfært þar sem skóflast þurfti gegnum mikinn snjó sem reyndi vel á
og olli því að þetta var tímalengsta gangan á þessum slóðum af þeim þremur sem við höfum farið hingað til...

Mjög góð stemning í hópnum og margir að spá í ferðir vorsins og sumarsins... þar sem þjálfarar ætla að bjóða upp á óbyggðahlaup á óvenjumarga sérstaka staði meðfram fjallgöngunum... m. a. allar helstu gönguleiðirnar á suðvesturhorninu eins og Síldarmannagötur, Selvogsgötu, Leggjabrjót... sem og á fjöll eins og Skjaldbreið, Heklu og Strút... að ekki sé talað um leiðir fjær eins og Hellismannaleið og Fimmvörðuháls... bara gaman og óskandi að sem flestir komi með !

Í lok göngunnar kom rökkrið en fegurðin er einstök á þessum árstíma í ljósaskiptunum...

Alls 6, 4 km á 2:27 klst. upp í 139 m með alls hækkun upp á 262 m miðað við 42 m upphafshæð.

Lokufjall og Hnefi á dagskrá næsta þriðjudag...
orkuganga með svipaðri vegalengd en mun meiri hækkun og lengri göngutíma sem gæti orðið enn lengri ef snjóþunginn helst áfram sem útlit er fyrir... þetta stefnir í snjóþungan vetur frá áramótum sem er bara gott...

ATH! Við ætlum að hafa brodda og ísaxaræfingu þar næsta þriðjudag 27/2
á Blákolli í Jósepsdal eða Bláfjöllum - metum aðstæður á staðnum !

... og helgina þar á eftir er spennandi ganga á sjaldfarin fjöll utan í rótum Eyjafjallajökuls...
 

Orkuganga á Esjunni
um Þverfell og Langahrygg að Steini
í fallegu veðri og fullt af snjó !

Þriðjudaginn 6. febrúar var hörku orkuganga um óhefðbundnar slóðir á Esjunni...

... þar sem farið var upp brekkurnar á Þverfelli og þaðan um Langahrygg að Steini
og svo hefðbundna leið niður um Einarsmýri...

Ansi rysjótt veðrið þessa dagana... snjó kyngir niður á milli slagviðra...
og því gengið í ferskum snjó í talsverðu magni þar sem hafði komið í stríðum straumum niður meira og minna
allan síðasta sólarhring...

Mættir voru:

Gunnar Már, Birgir, Jóhanna Fríða, Heiða, Olgeir, Georg, Perla, Davíð, Ingi, Guðmundur Jón, Björn Matt., Maggi og Agnar
en Örn tók mynd og Bára var því miður að vinna þetta kvöld...og Batman var eini hundurinn...

Önnur hópmynd með Kistufell Esjunnar í baksýn...

Ofan á Langahrygg tók að skyggja og myrkur þegar komið var upp að steini
en þar blés vel eftir logn og blíðu fyrsta klukkutíma göngunnar...

Niðurleiðin var rösk og greið í snjónum og engum slóða til að byrja með en svo var komið inn á göngustíginn í miðjum hlíðum
og endað í 6,7 km á 2:59 - 3:10 klst. upp í 612 m mælda hæð skv. gps
með alls hækkun upp á 646 m miðað við 9 m upphafshæð.

Hörkuæfing og fín mæting... þjálfari lofar léttari æfingu næst... enda verður þá heilun á Hvaleyrarvatni
þar sem við skulum skoppast upp á alla fjóra höfðana ef veður leyfir... og taka hringleið kringum vatnið í leiðinni...

... og látum verkefni þess kvölds vera að spá í það hvað sé svona heilandi við það að taka kvöldgöngu
að vetri til... þegar það er freistandi að skella sér í sófann eftir vinnu...
en maður lætur það ekki eftir sér og kemur mun endurnærðari heim
heldur en ef maður hefði haldið sig í sófanum... alltaf jafn merkilegt að upplifa það...
 

Loksins dagsbirta
á Mosfelli
í ferskum snjó og fullu tungli

Vel var mætt á æfingu á Mosfell þriðjudaginn 30. janúar... alls 25 manns...
 en þá sneru þjálfarar aftur til leiks eftir tveggja vikna frí erlendis
en þriðjudagana á undan var gengið á Ásfjall í Hafnarfirði og á Esjuna...

Aðalheiður, Agnar, Arna, Bára, Birgir, Davíð, Erna, Georg, Guðmundur Jón, Gunnar Már, Heiða, Heimir, Helga Björk, Herdís, Jóhanna Fríða, Jóhannes, Karen, Kolbrún Ýr, Rúnar gestur, Sigga Sig., Súsanna, Svavar, Örn A. og Örn
en Batman var eini hundurinn...

Þar sem snjór var yfir öllu, tunglið lagt af stað yfir himinhvolfið, ansi léttskýjað og sólin ekki fyrir svo löngu sest...
 þá náðum við að ganga hálfa leiðina í birtu sem er alltaf óttrúlega kærkomið
eftir myrkrið sem er búið að ráða ríkjum frá því um miðjan nóvember...

Mun skemmtilegri leið en hefðbundin upp austurbungurnar sem betra var að eiga inni fyrir niðurgönguna...

Tunglið braust loksins almennilega út úr skýjunum fyrri part kvöldsins
en það var gaman að fylgjast með því slást við skýin lengi vel og hafa loks betur...

Esjan var fögur á að líta með nýfallna mjöllina yfir sér allri og fjallasýnin var tignarleg til norðurs...

Í borginni var löngu komið myrkur... á þessum tíma er gott að vera út úr borginni og njóta birtunnar
sem enn varir heillengi eftir að sólin er sest... en í borginni kalla ljósin fram andstæðuna sína... myrkrið... langtum fyrr en óbyggðirnar... ljósmengunin er í alvörunni skelfilegt fyrirbæri á þessum árstíma þegar hver mínúta í birtu er dýrmætt...
og þess virði að fara sem oftast upp í fjöllin til að njóta...

Niður af tindinum var strunsað í lungamjúkum snjónum á spjallinu um komandi tindferð um helgina...
saklausa Eyrarfjallið sem af mörgum er ekki talið nægilega spennandi til að aka langan veg til og frá á laugardegi...
en reyndist vel þess virði í töfrandi veðri þegar á reyndi...

Alls 4,2 km á 1:23 klst. upp í 291 m hæð með alls 228 m hækkun miðað við 73 m upphafshæð.

Eyrarfjall og Eyrarhyrna um helgina komandi og veðurspá er mjög góð...
þröngur veðurgluggi innan um illviðrasama daga...
 

Úlfarsfell milli slagviðra
í heilunargöngu þar sem vorið var þefað uppi
í kærkomnum hlýjindum eftir langan kuldakafla

Þriðjudaginn 9. janúar var smá stund milli stríða eftir slæmt hvassviðri fyrr um daginn og slagveður
allt frá því við yfirgáfum Reykjanesið í magnaðri nýársgöngu um Meradalahnúka síðasta laugardag...

Rigningarmagnið síðustu daga hafði ekki tekist að losa um klakann sem lá á stígunum í Úlfarsfellinu
og því þurftum við skyndilega að setja á okkur keðjubroddana i skóginum...

... en svo var auð jörð að mestu aðeins ofar upp bröttu brekkuna og maður sá eftir því að hafa járnað sig...

... en skyndilega var maður aftur feginn að vera á broddunumþegar ofar kom
og klakinn lá yfir stígnum öllum í efsta hluta gilsins...

Hlýtt og milt veður...
en þó gola uppi og svo fór að rigna og hún hélt sér í hóflegu magni allt til enda göngunnar...

Skyggnið samt fínt og allir fegnir að ná smá útiveru eftir hátíðarnar
en margir voru að mæta í sína fyrstu göngu á nýju ári...

Falleg var hún birtan í myrkrinu... og ef maður dróst aftur úr... þá var best að slökkva höfuðljósið...
 og sjá þannig með augunum allt mun betur og víðar í kringum sig
frekar en að rýna bara í ljósgeislann sem höfuðljósið gaf...

Uppi á efsta hól Úlfarsfells var vindur og rigning en allir í brjáluðu stuði :-)

Hópmyndin í bleytunni svolítið þokukennd en lítið hægt að dúlla sér í því í þessu veðri...
21 manns mættir sem var frábær mæting:

Aðalheiður, Arnar, Bára, Birgir, Georg, Gerður Jens., Guðrún Helga, Gunnhildur Heiða, Gunnar Már, Helga Björk,
Herdís, Jóhanna Fríða, Karen Rut, Lilja Sesselja, Ólafur Vignir, Súsanna, Svavar, Þóranna og Örn
en Batman þjálfara, Moli og Tinni hennar Heiðu og Sasha hennar Þórönnu óðu drulluna með okkur
og nutu þes í botn :-)

Ofan af Stóra hnúk var farið á Vesturhnúk... æj, hann heitir það samt ekki, það er okkar nafngift frá því áður fyrr
þegar ekkert nafn var á vesturbrúnunum... verð að fara að muna nafnið sem er skrifað á skiltið við vesturbrúnirnar...
en á þeirri leið mættum við Jóhönnu Fríðu sem tafðist en kom samt og gaf orku eins og vanalega af sinni alkunnu snilld :-)

Ansi mikil bleyta og drulla í þessari göngu innan um ísinn... og ilmandi jörðina... þetta var bara yndi...

Þóranna á og býr með nokkrum glæsilegum hundum...
Sasha hefur ekki mætt áður en er sama tígullega drottningin og hinar tíkurnar sem hafa komið í göngurnar okkar...
hvílíkar glæsikvensur ! :-)

Niðurleiðn var farin einhvern veginn þar sem við misstum af stígnum oftar en einu sinni í myrkrinu og sköflunum
en það var bara betra því stígurinn er allur í klaka niður vesturhlíðarnar
og ekki besti staðurinn til að fóta sig um niður á við hvort eð er...

Niðri beið svo klakinn alla leið í gegnum skóginn og þá var nú eins gott að gæta sín... fullkomin réttlæting á tilveru keðjubroddanna þar sem enginn hefði farið að setja á sig ísbrodda/jöklabrodda heldur farið þá að reyna að fóta sig á svellinu... megi þá frekar vera til þessi millivegur að geta skellt á sig keðjubroddunum og fara yfir svona kafla
... já, smá innlegg í allt of óvægna gagnrýni á keðjubroddana sem stundum heyrist þessi misserin
sem er ósanngjarnt gagnvart þessu þarfaþingi sem þeir eru fyrir þá sem ganga á fjöll allt árið um kring
og hafa bara ágætis vit á að velja hvenær skal fara í þá og hvenær skipta yfir í jöklabrodda :-)

Alls 4,1 km á 1:40 klst. upp í 309 m hæð með alls hækkun upp á 293 m.

Þjálfarar fara erlendis næstu tvo þriðjudaga og því eru klúbbgöngur á Esjuna 16/1 og Ásfjallið 23/1
þar sem við vitum að öðlingar klúbbsins halda vel utan um alla nýliðana
sem bæst hafa í hópinn síðustu mánuði :-)

Sjáumst aftur á Mosfellinu þriðjudaginn 30. janúar
og svo er það Eyrarfjallið á norðanverðu Snæfellsnesi laugardaginn 3. febrúar :-)
 

Undir ofurmána á Akrafjalli

Nýársæfing ársins 2018 var hefðbundin leið upp á Háahnúk á fullu tungli sem kallast ofurmáni þessa dagana
þar sem tunglið fer ekki nær jörðu en þetta fyrr en eftir ár...

Snjóföl á jörðu og fínt færi... nema þar sem mannskepnan er búin að eyðileggja allt saman
... troða út stíginn svo svell hefur myndast... og því voru keðjubroddarnir algert þarfaþing... og það besta í stöðunni
og alls ekki jöklabroddar sem hefðu verið varasamir í þessari blöndu af svelli og torfi og grjóti...

Veturinn hefur verið með eindæmum góður til þessa... sérlega lygn og úrkomulaus...
heiðskíra og brakandi frost dögum... jafnvel vikum saman... og þannig var um jólahátíðina alla fram yfir áramótin
... en fyrsta hvassviðrið hér sunnan megin landsins var svo spáð þennan þriðjudag 2. janúar...
en sem betur fer suðaustar í raun... vesturlandið slapp að mestu
og því var hvassviðrið eingöngu svolítill mótvindur á leiðinni upp... með algeru logni á leiðinni niður...

Sjá færið hér... svellað eftir mannaferðir á Háahnúk sem er genginn á hverjum einasta degi allt árið um kring...
en snjóföl alls staðar annars staðar... það margborgar sig að fara ótroðnar slóðir :-)

Tilraun var gerð með hópmynd með þetta ofurtungl í baksýn...
það varð nú að fá að vera með úr því svona stóð á :-)

Mynd tekin með alla kveikt á höfuðljósunum en þeim vísað niður á við
... NB án flasss með Samsung símanum...

Hér með slökkt á höfuðljósunum... og þá fangaðist best þessi ægilega birta sem af fullu tungli stafar...
en þegar snjór á jörðu kemur þar saman við þá eru höfuðljósin nánast með öllu óþörf á göngu í fjöllum í myrkrinu...
ótrúlegt... en satt...

Og loks hér með sterku höfuðljósi hennar Jóhönnu Fríðu á höfði ljósmyndarans sem lýsti á hópinn...
við vorum sammála um að ljóslausa myndin með tunglinu væri langbest...

Georg, Guðjón Pétur, Heiða, Kolbrún Ýr, Guðlaug Ósk, Jóhanna Fríða, örn, Gunnar Már, Ingi, Davíð, Guðmundur Jón
og Agnar en Bára tók mynd og Batman var með :-)

Niðurleiðin var farin beint af Háahnúk niður bratta hlíðina í stað þess að fara stíginn sem var allur svellaður
en þetta sama höfðu það margir aðrir gert að stallarnir voru allir útsporaðir líka og því svellaðir
svo við fórum varlega og vorum fegin að ná niður á grýttan stíginn rétt neðar...

Í neðri hlíðum var auð jörð og myrkrið eftir því en að uppástungu Inga fórum við niður bratta gilið niður á Tæpigötu
sem var góð hugmynd því menn voru hikandi í bratta kaflanum á hefðbundna stígnum á leið upp
þar sem slóðin var svelluð þar og hörð að hluta sem er ekki þægilegt í miklum bratta
en hér slapp þetta mjög vel :-)

Alls 4,9 km á 2:12 klst. upp í 569 m hæð með alls hækkun upp á 524 m miðað við 68 m upphafshæð.

Flott byrjun á árinu og allir fegnir að komast út... létt ganga næsta þriðjudag um Úlfarsfell frá skógræktinni um bröttu leiðina
á allavega tvo hnúka... svokölluð heilunarganga þar sem engið er út frá léttari göngum en í orkugöngunum... Akrafjallið var sum sé orkuganga sem eru þá í þyngri kantinum... en allar göngurnar yfir vetrartímann eru í raun í léttari og styttri kantinum og því á allra færi...

...en í sumar verður munurinn á þessum tveimur tegundum meiri þar sem orkugöngurnar eru hugsaðar fyrir þá sem eru í ágætis gönguformi og því haldið rösklega áfram svo þeir fái notið sín... og heilunargöngurnar hugsaðar fyrir þá sem eru að koma sér í gang eftir hlé eða eru nýir í hópnum og því farið rólega svo allir fái notið sín... en að sjálfsögðu mæta menn bara í báðar tegundir og lemja sig áfram í þessum erfiðari... jafnvel þannig að þeir geta ekki talað fyrir mæði...
því öðruvísi kemst maður aldrei í form :-)