Æfingar alla þriðjudaga frá janú

Loksins sólarmegin
á Húsafelli, Fiskidalsfjalli og Festarfjalli
við brimandi sæinn á Reykjanesi

Loksins kom sólin...

... þriðjudaginn 31. mars og við mættum 29 manns til göngu á þrjú falleg fjöll við suðurstönd landsins...

... rétt utan við Grindavík með sjóinn brimandi fagran neðan okkar...

Kalt var þó í veðri en lygnt og við nutum þess að ganga í þessari blíðu...

Mættir voru:

Ágúst, Anna Elín, Lilja Bj., Jóhannes, Lilja Sesselja, Ósk S., Svavar, Bjarki, Jón Tryggvi, Alda, Ástríður, Björn Matt., Guðrún Vala, Halldór, Örn, Játi, Ólafur V., Guðmundur Jón, Irma, Sóley, Katrín, Sigga Sig., Arna, Olgeir, Gylfi og Doddi en Bára tók mynd og það var enginn ferfætlingur með í för.

... þar af nokkrir sjaldséðir hrafnar og enn einn karlmaðurinn nýr í hópnum... :-)...
hann Jón Tryggvi, einn af frumkvöðlunum frá árinu 2007 sem tók fyrstu skrefin með okkur í myrkri og öllum veðrum fyrsta veturinn... en hann bættist aftur í hópinn nú enda fluttur aftur suður :-)

Fjöllin framundan síðar í apríl... þarna í fjarska... Sýlingarfell og Stóra Skógfell...

Ofan af fyrsta fjallinu, Húsafelli var skíðað niður að fjalli nr. tvö þetta kvöld sem var Fiskidalsfjall...
sem var brattara og stórskemmtilegt efst...

Smá klettklöngur og þarna bakaði sólin okkur í blíðunni svo maður tímdi varla að halda áfram...

Sýlingarfell og Stóra Skógfell...

Fiskidalsfjall var hæsti punktur þetta kvöld... 210 m

...og gaf magnað útsýni til norðurs alla leið á Snæfellsnesið...

Meradalahnúkar og allir hans vinir flögguðu öllu sínu... en tindarnir þeir hafa nokkrum sinnum beðið um að komast á dagskrá Toppfara og eru á vinnslulista undir "hávetrartindar"... flott að taka þá á stuttum degi að hávetri þar sem leiðin er jú krefjandi upp og niður en almennt örugg og nær að baða sig óhindrað í lágri vetrarsólinni...

Vetrarsólin já... þetta var sannarlega orkusprengja þetta kvöld !

Festarfjall framundan hægra megin... síðasta fjall kvöldsins... við komumst ekki yfir meira þetta kvöld
en gaman væri að þræða sig yfir á þessa litlu fögru hnúka þarna niðri hægra megin..
og svo um hnúkana bak við fyrrgengin fjöllin... en þeir verða einfaldlega að fá sitt kvöld sér síðar...

Á leið upp Festarfjallið færðist skugginn með hnígandi sólinni sífellt ofar í hlíðinni
en við náðum honum og gengum upp í sólargeislana...

...og tunglið nánast alveg fullt fylgdist grannt með...

Eitt af mörgum töfrandi augnablikum sem svona kvöld gefa manni...

... og eru ástæðan fyrir því að við leggjum alltaf aftur í hann viku eftir viku... mánuð eftir mánuð... ár eftir ár....
og ætlum aldrei að hætta fyrr en heilsan segir hingað og ekki lengra :-)

Festarfjallið mældist 203 m hátt... og er þverhnípt að sunnan... algerlega magnað að standa þar uppi og horfa niður í ægilegt brimið sem hamaðist á kolsvartri og tandurhreinni ströndinni...

... með tunglið hækkandi á lofti og bleika kuldamóðuna yfir svo langt sem augað eygði...
alla leið á skýlausan Eyjafjallajökulinn og Þríhyrninginn...
.... en Vestmannaeyjar voru huldar frostþokunni...

Dásamlegir félagar á yndislegu kvöldi...

Við hefðum getað farið niður um brúnina sunnan megin... ekki svo bratt og ágætlega grýtt til að fóta sig... en þar sem það var svolítið frost í jörðu ákváðu þjálfara að hentugra væri að sinni að fara sömu leið niður og upp sem var ekki líkt okkur...
en hitt hefði verið tafsamt í kuldanum sem beit þarna uppi...

Niðri glumdi í briminu.. það var ógnvekjandi voldugt og áhrifamikil sjón að fylgjast með...

... enda töfðust mestu fagurkerarnir við að mynda og njóta...

... og tímdu ekki öðru en að þræða sig eftir brúnunum út eftir meðan fyrstu menn geystust í bílana...

... þetta var magnað...
og vel þess virði að keyra 40 mín til Grindavíkur á saklaustu mars-þriðjudags-kveldi
til að njóta þessara forma, lita, hljóða, lykta, mýktar...

Alls 6,7 km í 2:32 - 2:51 klst. upp í 175 m, 210 m og 203 m hæð með alls hækkun upp á 443 m miðað við 10 m upphafshæð...

Gullfallegt kvöld í alla staði... ekki hægt að hugsa sér það betra...
nema kannski aðeins hlýrra sem fer auðvitað að gerast þegar fer að vora meira :-)

Gleðilega páska elskurnar...
njótum og verum þakklát með heilsu og svigrúm til þess arna :-)

Rauðuhnúkar við Bláfjöll
Enn ein hörku vetrargangan í ár og skemmtileg var hún :-)

Viku eftir glitrandi fagurt kvöld í Bláfjöllum á snjóflóðanámskeiði með Jóni Heiðari Asgard-Beyond
vorum við stödd á Rauðuhnúkum við Bláfjöllin í hvössum vindi
en góðu skyggni, fínu færi og hitastigi rétt undir núllinu...

Með lagni tókst okkur að klöngrast upp alla tindaröðina í sómasamlegu skjóli utan í tindunum, milli þess sem hífandi vindurinn feykti okkur til hliðar í skörðunum... með dæmigerðu brúnalofni á efstu tindum sem alltaf er jafn sérkennilegt að upplifa
hlustandi á gnauðandi vindinn berja á klettunum allt í kring neðan okkar...

Það var stuð í mönnum þó sumir mættir lasnir og með kvef...
eins og Steingrímur sem sneri fyrr við í bílinn enda slæmar pestir gengið í vetur og ráð að taka enga áhættu...

Skemmtilegt klöngur á köflum þar sem feta þurfti varlega um klettana
og fóta sig örugglega í snjóbrekkunum en menn öllu vanir...

Meirihluti mættra voru karlmenn :-)... og nýliðarrnir aldeilis að standa sig þennan veturinn ásamt höfðingjanum...
...nánast sömu mættir þetta kvöld og þeir sem voru á námskeiðunum síðustu helgi og síðasta þriðjudag...
ekkert væl á þeim bæjum og bara gaman... þó við værum sammála því að friðsælar fallegar göngur með sól og logni
eru orðnar ansi kærkomnar svona innan um þennan endalausa vind...

Halldór, Doddi, Maggi, Svavar, Hjálmar, Björn Matt, Játi, Bjarki, Örn og Kristján.
Ósk, Alda, Súsanna, Sjöfn, Irma og Elena en Bára tók mynd og enginn ferfætlingur var með í för.

Þeir leyna á sér Rauðuhnúkarnir... búin að ganga þá að vetri í snjó og að hausti í rökkri
svo við eigum þá eiginlega eftir að sumri í sól...
þetta átti náttúrulega að vera eitt af þessum sólríku snemmvorkvöldum þetta kvöld...
en það er ekki á allt kosið :-)

Þjálfurum tókst næstum því að tala sig inn á að sleppa síðustu tveimur tindunum þar sem vindurinn jókst með kvöldinu eins og spáin sagði til um og við vorum í vandræðum með að halda okkur á fótunum þegar leið á í erfiðustu skörðunum
þar sem vindhviðurnar voru ófyrirsjáanlegar með öllu...

... en svo ákváðum við að þreifa okkur áfram þar sem einhverjir voru almennt ekkert á því að láta þar til sitja...

...og það var lítið mál að klára þetta með því að fara skaflinn að norðvestan
undan suðaustanvindhviðunum sem létu ófriðlega...

Elena eðalljósmyndari öftust að taka flottar myndir :-)

Endað var á góðu klöngri niður síðustu brekkuna í norðaustri (ekki á mynd)... en þá var myndavél þjálfara frosin í vindinum þó kuldinn væri ekki svo mikill þetta kvöld... og við gengum loks meðfram hnúkunum til baka norðan megin undan vindinum en í mun minna skjóli en við áttum von á... í fallegu landslagi og skafrenningi sem hefði gefið magnaðar myndir bara ef... en þegar komið var í bílana mátti ekki minna vera með komast upp á veg fyrir kófinu og Doddi komst ekki upp með að fara Hafnarfjarðarafleggjarann...en þetta slapp í glimrandi gleði og þakklæti með flotta útivist sem fer í reynslubankann ásamt öllum hinum illviðrisgöngum vetrarins sem við eigum eflaust eftir að rifja oft upp þegar árin líða... nema þessi verði eins og þeir sem koma skulu og við séum hreinlega búin að vera svona ljónheppin síðustu vetur.. eða búin að gleyma því að þessir vetrar séu alltaf svona... neijjj... þetta er búið að vera slæmur vetur veðurfarslega séð ! :-)... og þess vegna verður svo gott að upplifa þakklætið svona sterklega þegar vorið kemur og sumarið... svo við erum bara heppin með það sem framundan er :-)

Lærdómsríkt og sérlega faglegt
snjóflóðanámskeið
með norðursljósum í lokin

Þriðjudaginn 17. mars kenndi Jón Heiðar Andrésson hjá Asgard Beyond - www.asgardbeyond.is okkur helstu grunnatriði í mati á snjóflóðahættu og viðbrögðum við snjóflóðum... en þetta kvöld skörtuðu Bláfjöll sínu fegursta í blankalogni og heiðskíru veðri... þar sem dansandi norðursljós háloftanna fengu okkur varla til að tíma að fara heim í lok námskeiðs enda þau fegurstu í sögu klúbbsins...

Hér verður tekið saman það helsta sem farið var í á námskeiðinu og vísað í Leif Örn Svavarsson, fjallaleiðsögumann og Everestfara og ýmsan fróðleik af veraldarvefnum.

Við byrjuðum á leiðarvali:

Almennt skal sniðganga brekkur þar sem snjóflóðahætta er til staðar og velja öruggar leiðir um hryggi, grjót og aflíðandi brekkur eða halda sig í jöðrum gilja ef unnt er. Snjóflóðahætta er mest þar sem snjór safnast saman, í giljum, hvilftum og skálum og forðast skal að ganga í miðjum brekkum. Brestir í snjóþekjunni sem þjálfarar hafa t. d. upplifað í könnunarleiðangri fyrir klúbbinn á Trönu og Múla 2013 og fleiri í klúbbnum gleymast aldrei þeim sem hafa upplifað, en ef þeir heyrast þegar gengið er í brekku þá skal snúa við hið snarasta.

Almennt er sagt að snjóbrekkur í 30 - 50 % halla eru skilgreindar sem hættusvæði en snjóflóð geta fallið utan þessara prósentutalna að sögn Jóns Heiðars og allt niður í 25% skv. Leifi Erni sem skrifar kaflann um snjóflóð í Fjallabók Jóns Gauta Jónssonar, okkar gamla leiðsögumanns í Toppförum. Gott er að temja sér frá upphafi að meta halla í brekkum og þróa með sér tilfinningu fyrir honum, t. d. með því að nota lófa og útréttan þumal (45% halli þá beint upp af 90% horni - sjá glærurnar á veraldarvefnum) eða stilla upp stöfum og mynda 90% horn (sjá Fjallabókina)... eða nýta tæki ef þau eru til staðar eins og áttavitann sem sumir geta mælt halla, og nú á tímum snjallsíma sem margir hverjir mæla halla ef þeir eru lagðir á yfirborðið... prófum þetta í göngum !

Litlar brekkur geta spýjað niður snjóflóði eins og stórar... sbr. snjóflóðið sem við sáum á Þingvöllum forðum daga á Búrfellsgöngunni í brakandi blóðu þann 5. febrúar 2012 og alltaf þarf að horfa á heildarmyndina, hvað er fyrir neðan okkur og ofan? Þó við séum stödd á "öruggum" stað geta snjóbrekkur verið fyrir ofan okkur sem geta sent niður snjóflóð á okkur... og ef við erum á tæpistigum þá getur slíkt snjóflóð sópað okkur fram af... sbr. gangan meðfram gljúfri Laxár í kjós í fyrra vetur þar sem fleiri en eitt snjóflóð náði út í ánna og hefði sópað okkur út í á... og því skal forðast að standa undir bröttum snjóþungum brekkum sbr. Drottningargilið sem við skoðuðum, en ef ekki verður hjá því komist skal dreifa hópnum og senda einn í einu eins og við gerðum í fyrstu göngunni okkar á Snæfellsjökli o.fl. ferðum.

Nýfallin snjóflóð í umhverfinu eru augljósasta vísbendingin um yfirvofandi snjóflóðahættu eins og við höfum oft séð í okkar göngum, og gott er að venja sig alltaf á að hafa auga með því hvar sem við göngum, horfa á þessar brekkur og sjá hvernig snjóflóðið hefur fallið, hver er hallinn á brekkunni því þannig gerir maður sér fljótt grein fyrir hversu saklausar brekkurnar geta verið og hversu algeng snjóflóð eru að vetri til sbr. Þverártindsegg 2012 þar sem við sáum mörg snjóflóð og heyrðum þau falla allt í kring. Rúllandi snjóboltar eru einnig merki um snjóflóðahættu og höfum við oft séð þá í okkar ferðum sbr. Vatnshlíðin í fyrra o. m.fl.

Veðrið dagana fyrir göngu er nauðsynlegt að skoða að vetri til m. t. t. snjóflóðahættu. Skafrenningur eða hríðarveður = uppsöfnun mikils magns snævar á stuttum tíma (þar sem snjórinn hefur ekki haft tíma til að bindast neðri lögum) og snögg hlýnun = asahláka, rigning eða sólargeislun á suðurhlíð (bráðnun veldur að binding gefur sig og styrkur minnkar) eru aðalhættumerkin.

Skafrenningur er meginorsök náttúrulegra snjóflóða, þ. e. ekki þeirra sem skíðamenn eða aðrir valda með umgangi sínum um brekkurnar. Ef vindur og úrkoma er dagana á undan á því svæði sem ganga skal um verðum við að gera ráð fyrir snjóflóðahættu alls staðar þar sem snjór hefur safnast fyrir. Hlémegin eða uppsöfnunarmegin eru varasamir staðir á meðan útséðir staðir þar sem snjóinn hefur sorfið af eru öruggari. Brekkur þar sem sól skín allan daginn verða varasamar er líður á daginn (suðurhlíðar) en daginn eftir sólríkan dag verður norðurhlíðin varasamari ef næturfrost var um nóttina þar sem snjórinn hefur náð að bindast að sunnan en ekki að norðan. Hlýnun styrkir svo almennt snjóþekjuna þegar tíminn líður og er því eingöngu varasöm til að byrja með.

Mat á snjóalögum:

Mikilvægt er gera sér grein fyrir því að snjóflóðahætta er alltaf til staðar þar sem snjór safnast upp, að hann geti verið lagskiptur og að mesta hættan skapast þegar efstu snjóalög liggja ofan á veikari lögum neðar, þ. e. efri lög eru illa bundin neðri lögum og renna af stað undan fallþunganum... eða eins og Jón Heiðar orðaði það þá yfirvinnur fallþunginn þá samloðun sem er í snjóalögunum þannig að þyngdarafl jarðar togar snjóinn bæði til sín og niður á við eftir því sem hallinn er meiri þar til togkrafturinn verður meiri en samloðunarkrafturinn.

Ein vönduð prófun getur gefið góða vísbendinu um ástand brekkunnar, en um leið verður að gera sér grein fyrir því að ástandið getur verið annað á öðrum stað og því þarf alltaf að horfa gagnrýnið á eigið mat og endurtaka prófun ef ástæða er til. Margar snöggar prófanir á víð og dreif á svæðinu geta þannig gefið betri mynd en ein góð mæling (Leifur Örn). Útivistarfólk getur haft áhrif niður á 1,5 metra (og kallað fram snjóflóð með umgangi) en almennt er talið nóg að gera prófun niður á 1 metra (ath?).

Snjóþekja þar sem mjúkur snjór er á yfirborði snjóþekjunnar sem þéttist smám saman þegar neðar dregur án þess að skörp skil séu á milli laga, er almennt metin örugg og án teljandi snjóflóðahættu, en þetta getur breyst á sama svæði þannig að harður snjór liggi skyndilega ofan á mýkra lagi og þar er hættan klárlega til staðar. Flekaflóð eiga sér stað þar sem heilu snjóalögin bindast illa við mýkra undirlag og skríða af stað í heilum fleka eins og einhverji í okkar hópi hafa séð.

Samþjöppunarpróf:

Til að meta þetta grafa menn snjógryfjur eins og við gerðum þetta kvöld á öruggum stað sem um leið á að gefa góða mynd af því svæði sem verið er að meta... um 1 m á breidd og 2 m á lengd og 1 m á dýpt... og við mátum snjóalögin á rannsóknarhliðinni (1 m hliðarhliðinni) með því að ýta og stinga í snjóinn frá efsta lagi að neðsta... Ef hnefi stingst inn er snjóalagið hættulega mjúkt, ef fjórir fingur ganga inn þá er það frekar mjúkt, einn fingur (meðal), einn blýantur (frekar hart) og loks hnífur gengur inn (hart).

Ef veikustu lögin eru efst er lítil snjóflóðahætta, ef sterk lög eru efst og veik neðar þá er hætta til staðar.

Því næst gerðum við 30 cm breiða og djúpa súlu niður eftir öllum veggnum sem Jón Heiðar skar fínlega með snjósög
og þar horfðum við á lögin og gerðum svokallað Samþjöppunarpróf eða Compression Test.

Samþjöppunarpróf
Compression Test Easy = CTE 1 -10 með hendi frá úlnlið.
Compression Test Medium = CTM 11 - 20 með hendi frá olnboga.
Compression Test Hard = CTH 21-30 með hendi frá öxl.

...og æfðum þetta öll í gryfjunum okkar síðar um kvöldið.

Í sýnikennslunni losnaði hluti þekjunnar af súlunni við CTM13 eða svo?

...og þá tók Jón Heiðar þann part frá og kannaði nánar veika lagið á þekjunni sem brotnaði í prófinu (kubbaðist af súlunni og bendir til veikleika sem bendir til snjóflóðahættu)... með stækkunargleri og kristallaspjaldi (og hitamæli), til að sjá betur útlit snjókornanna, stærð, þéttleika, samloðun (og hitastig með sérmæli?)... en slíkar mælingar kallast "stækkað samþjöppunarpróf" (e.Extended Compression Test) og gefa góða vísbendingu um ástandið í viðkomandi hlíð og öðrum sem snúa eins gagnvart snjósöfnun og sól. Prófunin gefur staðlaðar tölulegar niðurstöður sem menn miðla sín á milli og bera þannig saman vitneskju um snjóalög ýmissa svæða.

... og við fengum að skoða... en þetta mat gefur m. a. færi á að meta hvort snjóflóðahættan sé að minnka og þá hversu hratt.

Sjá ýmis myndbönd á veraldarvefnum:

https://www.youtube.com/watch?v=crwvFn67e5Q

og:

https://www.youtube.com/watch?v=_HoGgXneLm4

Fyrirlestur:

https://www.youtube.com/watch?v=VF5Bg_qyJpg

Já, það var brjálað stuð þetta kvöld og mikið hlegið
og veðursins og kennslunnar notið til hins ýtrasta...

Til að tryggja áreiðanleika er gerð önnur súla til að gera samanburðarprófun...

... þar sem sama niðurstaða á að koma út og í fyrri mælingu...

... en það gerðist ekki og því hefði þurft að gera enn aðra sem oft er gert og jafnvel fleiri...

... en við skelltum í hópmynd þar sem við gleymdum okkur og sólin var sest...
með Stóra Kóngsfell og hluta af Drottningu í baksýn...

Örn, Ester gestur, Ágúst, Magnús, Svala, Björn, Vallý, Helga, Irma og Jón heiðar en Bára tók mynd.
Eingöngu tíu manns á námskeiðinu sem var mikil synd þar sem þetta var virkilega lærdómsríkt
og mjög margt gagnlegt sem við lærðum á þessum örfáum klukkutímum...

Verklegar æfingar:

Nú var að gera þetta sjálf...
skipt í þrjá hópa þar sem grafin var gryfja og skornar út súlur og gert mat á snjóalögum og Compression Test...

Strákarnir voru saman inni í gilinu þar sem snjóalögin voru breytilegust...

Ágúst, Björn og Magnús...
þeir nýttu æfingatímann til að fá sér smá að borða sem var ekki galið þar sem við gleymdum því svona formlega :-)

Irma var með þjálfurum á þéttasta svæðinu upp með hlíðinni...

... og stelpurnar voru fjórar saman hinum megin við gilið í svipuðum snjóalögum og þjálfarar og Irma...

Helga, Svala, Vallý og Ester... ekki leiðinlegt hjá þeim frekar en fyrri daginn :-)

Farið að skyggja en mannsaugað er svo mikið flottara en allar myndavélar og fúnkeraði mun lengur en þær...
enda náttúruleg birta um allt...

Irma að gera samþjöppunarpróf

... og losa frá það sem kubbaðist af við prófið til að meta veika lagið...

Meðan á þessu stóð fékk Jón Heiðar útkall frá björgunarsveitunum vegna snjóflóðs í Bláfjöllum sem fólk var hugsanlega í... og tók nokkur símtöl þar sem svör voru mísvísandi og Jóhannes Toppfari hringdi einnig þar sem hann fékk sama útkall og datt við auðvitað í hug - vitandi af okkur á þessu námskeiði í Bláfjöllum... en svo var útkallið afturkallað þar sem í ljós kom að snjóflóðið var gamalt.

En hvað skal gera ef snjóflóð fellur á hóp af fólki
eins og okkur á göngu?

Skiptir sköpum að vera með snóflóðaýli (þar sem lífslíkur minnka hratt fyrsta klukkutímann)... sem því miður er ekki almenn eign gönguhópa á Íslandi, enda leitast menn þess í stað við að sniðganga snjóflóðahættusvæði en engu að síður ef við skyldum lenda í flóði þá er staðan margfalt betri ef allir eru með ýli svo hægt sé að finna mþá sem lenda undir (ýlirinn sendir boð frá viðkomandi og því er ýlirinn stilltur á sendingu) og til að hægt sé að rekja sig til þeirra sem eru með ýli með því að stilla ýlinn sinn á "móttöku". Snjóflóðastöng hjálpar við að staðsetja viðkomandi endanlega og skófla svo við að grafa.

Þriggja loftneta ýlar í dag einfalda og stytta leið umtalsvert þar sem þeir eru með stefnuör og fjarlægðarmælingu
eins og gps-tækin þegar verið er að eltast við einn punkt.

Í upphafi göngu er ráðlegast að prófa mælana hjá öllum í hópnum eins og við gerðum á Baulu hér forðum daga, með því að allir kveiki á sínum, stilli á sendi og fararstjóri stillir sinn á móttöku og lætur alla ganga framhjá til að kanna hvort þeir virki allir og svo þarf að prófa hans sendi í lokin. Ef lent er í snjóflóði eru allir þannig örugglega stilltir á sendingu og þeir sem komast upp úr flóðinu verða þá að muna að stilla allir sinn á móttöku og byrja að leita...

Reyna skal að staðsetja þann eða þá sem lentu í snjóflóðinu sem nákvæmast beint eftir flóðið, ekki færa til hluti sem finnast heldur skilja þá eftir á nákvæmlega þeim stað, ef það hjálpar síðar til við erfiðleika með að finna viðkomandi við nákvæmari staðsetningu. Ýlirinn nemur í um 20 m radíus í allar áttir. Ef margir geta leitað með ýli skal halda 40 m fjarlægð á milli manna, en ef maður er einn að leita skal skipuleggja leit með því að fara niður snjóflóðið með um 20 m fjarlægð frá einum flóðjaðrinum að hinum og skáskera sig niður með um 40 metra á milli þannig að enginn blettur fellur utan 20 m radíusins sem ýlirinn nemur.

Þegar búið er að staðsetja viðkomandi er gengið eftir ýlinum og farið varlega þegar komið er í 5 m fjarlægð þar sem ekki er gott að þjappa meira snjóinn ofan þess sem grafinn er (loftun) og byrja þarf fínleit svokallaða... þar sem farið er nákvæmlega eftir ýlinum eins og hægt er þar til minnstri fjarlægð er náð. Þá er hafin staðsetning með snóflóðastöng þar sem stungið er í spíral út frá staðnum sem ýlirinn benti á og byrjað að grafa þegar búið er að stinga í hinn grafna (stöngin látin standa þar sem stungið var í hann til að gefa skýra staðsetningu)... en þessi partur af leitinni, fínleitin, vefst helst fyrir mönnum þegar á reynir skv. Leifi Erni í Fjallabókinni

Moksturinn er og vandmeðfarinn þar sem fara skal um 1 metra neðan við fundarstað og grafa geil neðan við stöngina með því að stinga skóflunni niður með hliðarveggjum og moka snjónum með jörðu frekar en að lyfta honum og ef fleiri eru að moka þá færa þeir þennan snjó enn fjær.

Við prófuðum leit með nokkrum ýlum sem voru þetta kvöld og það var mjög skýrt hvernig ýlirinn nam þann sem var með hann frekar en þá sem reyndu að villa til um fyrir leitarmönnum og voru ekki með ýli svo þetta var mjög áreiðanlegt í raunvirkni.

Já, 91 m í þessa átt... en ef þessi tækni á að virka í okkar hópi þá þurfa allir að vera með ýli... eða allavega tveir og þá verður annar þeirra að vera sá sem lendir í flóðinu og hinn ekki til að þetta nýtist... og ekki yrði hægt að staðsetja nokkurn annan sem ekki er með ýli svo það er eiginlega allir eða enginn ef vel á að vera því ef þessi eini sem ekki er með ýli reynist vera sá eini sem lendir ofan snjóflóðsins þá nýtur allur hópurinn ekki góðs af því að vera allir mðe ýli... fyrr en utanaðkomandi hjálp berst sem er með ýli... en þá geta verið liðnar dýrmætar mínútur...

Norðurljósadýrð...

Kvöldið endaði á þvílíkri norðurljósadýrð að annað eins hefur ekki sést í göngum í þessum klúbbi þó oft hafi það verið flott...
en nú voru þetta allir litirnir og algerlega magnað að upplifa...

Litla myndavél þjálfara nam þetta auðvitað ekki almennilega í allri sinni takmörkun...

... en þau voru óteljandi augnablikin sem gaman hefði verið að fanga á mynd...
... og andrúmsloftið einstakt þarna í fannhvítum og tandurhreinum fjöllunum
sem skreyttu loftlínuna sem logaði ofan við okkur...

.. og við reyndum að halda einbeitninni við leit eftir snjóflóð með ýlunum...
en það gekk misvel hjá mönnum enda erfitt að halda athyglinni á einhverju manngerðu tæki um leið
og náttúran lék listir sínar alls staðar ofan okkar...

Frábært kvöld og heilmikill fróðleikur
sem við skulum halda við í göngunum
en upp úr stendur:

*Mikilvægast að vanda leiðarval, kunna að meta snjóflóðahættu og sniðganga snjóflóðahættusvæði með öllu.
*Temja sér að lesa sífellt í landslagið og gera sér það eðlislægt að meta snjóflóðahættu hvar sem gengið er í snjó.
*Alltaf meta veður dagana og klukkustundirnar fyrir göngu að vetrarlagi til að meta hættu á flóðum.
*Vera alltaf með skóflu, sög, snjóflóðastöng og ýli meðferðis ef mögulegt.
*Ekki hika við að gera snjógrýfjun og samþjöppunarpróf ef við þurfum þess.
*Vera með varaplan ef snjóflóðahætta er til staðar og ekki hika við að breyta plani frekar en tefla í tvísýnu.
*Æfa þessi atriði reglulega og ræða þau innan hópsins.

Kærar þakkir Jón Heiðar fyrir einstaka fagmennsku og ljúfmennsku við okkur eins og alltaf
þetta var virkilega gagnlegt !

Sólheimajökull um helgina þar sem læra skal broddatækni, leiðarval, áhættustjórnun, áhættumat og ísklifurtækni...
en ekki hefur viðrað til þess arna síðustu tvær helgar og þessi þriðja helgi í mars er svo sem ekki brjál... góð heldur
en sleppur vonandi vel í mildu, hlýju og vonandi frekar lygnu og úrkomulitlu veðri :-)

Aukatindferð hugsanlega í loks mars 28/3 ef einstaklega vel virðar og þjálfarar komast... erum orðin ansi eirðarlaus eftir fallegum göngudegi eins og var þennan þriðjudag þar sem við fundum það svo glöggt hvað það er ólýsanlega gott að vera í fjöllunum
á fallegum degi að vetri til :-)

ATH!
þessi samantekt á eftir að yfirfarast leiðréttast og bæta við helst heilmiklu við... næstu daga,
endilega komið með athugasemdir ef eitthvað er ekki rétt með farið eða má bæta við !

Ísilögð ganga um Tröllafoss og Leirvogsá
upp frosna Þríhnúka og fennt Haukafjöll
í kærkomnu logni og blíðu

Loksins kom gott veður þriðjudaginn 3. mars
en þá var ákveðið að ganga upp með Tröllafossi á Þríhnúka og um Haukafjöll til baka...

... þar sem ófært var inn að Þverárkotshálsi sem átti að vera þriðja Esjudalaganga ársins
en þessi endaði á fjöllum sem liggja framan við mynni Þverárdals svo það slapp hvað "Esjudalagöngu" varðaði :-)

Gengið var meðfram ánni sem var ísilögð að mestu... en þó rennandi þarna bæði undir og yfir ísnum
svo fara þurfti varlega og leiðin var öll hál og frosin...

... enda lögðu þjálfarar upp með að þurfa að snúa við vegna færis en allir voru á hálkubroddum
og nutu þess að ganga niðri í gljúfrinu...

... þar til ísinn gaf sig á erfiðasta kaflanum og engin leið var önnur en hoppa yfir eða klöngrast upp með bröttum hlíðunum...
sem var ekkert mál fyrir suma en flóknara fyrir aðra...

... svo síðustu menn sneru við og gengu yfir ánna á þéttum ís á kafla sem Anton benti okkur á...

... og það gekk þurrt og vel fyrir sig...

... en sumir vildu ekki sleppa klöngrinu ofan við brotna haftið og klöngruðust yfir ísfossinn eins og Elena hér á mynd :-)

Jebb... þetta var svolítið skemmtilegt og góð tilbreyting frá fjallabröltinu :-)
Minnti á gönguna upp með Laxárgljúfri í Kjós sem farin var á svipuðum tíma í fyrra og var ævintýraleg og ægifögur:
http://www.fjallgongur.is/aefingar/27_aefingar_jan_mars_2014.htm
... endilega elta uppi gljúfur og gil... ár og læki... vötn og sjó að vetrinum til tilbreytingar :-)

Mættir voru 26 manns:
Sigga Sig og Slaufa, Hjálmar, Hjölli, Svavar, Súsanna, Ingi, Stefán, Anton, Svala, Lilja Sesselja, Gylfi, Njóla, Helga Bj., Katrín Kj., Örn, Gerður, Bjarki, Alda, Maggi, Ósk, Guðrún Vala, Steini P., Guðmundur og Elena en Bára tók mynd.

Bjarki að koma í sína fystu göngu með hópnum og féll vel inn í sérlega flottan nýliðahópinn þennan veturinn..
og NB karlmenn voru næstum því í meirihluta á þessari æfingu sem er alveg eftir "jafnkynjastefnu" klúbbsins :-)
...þar sem kynjahlutfallið er óvenju gott miðað við yfirgnæfandi meirihluta kvenna almennt í gönguhópum :-)

Sólin skein allan þennan dag... og við biðum öll ólm eftir því að kvöldaði til að komast í göngu...
en það þykknaði eitthvað upp seinnipartinn svo hún sást bara við sjónarrrönd...
en þær voru veikburða tilraunirnar til að svekkja sig á sólarleysinu því lognið og blíðan var svo kærkomin :-)

Fegurðin var ekki síðri ofan við gljúfrið og við rifjuðum upp þrjár fyrri ferðir á þessar slóðir... þar sem við gengum fyrst að sumarlagi, óðum ánna ofan við fossinn og gengum á Stardalshnúka og Þríhnúka og óðum hana aftur
í bakaleiðinni neðan við gljúfrið:
http://www.fjallgongur.is/aefingar/12_aefingar_april_juni_2010.htm

Tvisvar farið að vori til, einu sinni síðsumars og tvisvar að vetri... nú í mun meiri snjó og ís en áður...
http://www.fjallgongur.is/aefingar/25_aefingar_juli_sept_2013.htm

Hópmyndin þann 27. ágúst 2013...

Núna leit hann svona út... nánast allur í ís...

Nær séð... virkilega fallegt... en þarna stendur maður niðri og horfir á fossinn ef gengið er sunnan megin...

Og gljúfrið ekki síðra að kíkja niður um... en Slaufa átti alla athygli Siggu í þessari ferð... og oft okkar hinna líka
enda dásemdartík sem smitaði gleðinni sinni um allt eins og ferfætlingar Toppfara gera svo kærkomið :-)

Eftir gljúfrið og fossinn tók fjallabröltið við...

... þar sem klöngast var upp á alla þrjá Þríhnúkana sem eru fallega stuðlaðir og formfagrir með meiru...

... og þar dró stundum til tíðinda...
t. d. þegar Slaufa elti foknar snjóflygsur og dró Siggu með sér niður í galsanum :-)

Ansi skemmtilegt svæði... og ekki farið á Stardalshnúkana í þessu skammdegi... en þeir eru komnir á dagskrá að sumri á næsta ári þar sem ætlunin er að þvælast upp og niður þá alla... Blandan "Stardalshnúkar og Skálafell" bíður svo afmælis-ársins 2017 þar sem við munum rifja upp fallegustu og skemmtilegustu göngurnar okkar frá upphafi... en sú ferð kom ánægjulega á óvart á sínum tíma, enda fundum við þá góða uppgönguleið upp bratt suðvesturhornið og fórum niður mosabrekkurnar í miðju fjalli...
og ætlum ALDREI upp skíðasvæðismegin aftur í lífinu :-)

Síðasti Þríhnúkurinn... öxlin upp að hátindi með Þverárkotshálsinn neðan við þarna í þokunni... förum bara síðar í þá göngu... Hátindur í allri sinni dýrðarinnar klettaklöngursuppgöngu og kattarhryggjarniðurgöngu bíður líka afmælisársins...
en vá hvað það er erfitt að bíða eftir því þar sem sú ganga var einnig mjög skemmtileg...

Eftir dásamlegu birtuna nánast alla gönguna húmaði að á leið yfir á Haukafjöll... ávalar bungurnar framan við mynni Þverárdals... en þaðan mátti glitta í dalinn, Kistufell, Hátind, Laufskörð og Móskarðahnúka gegnum éljagang og rökkur...

... og síðasti spölurinn um Haukafjöllin genginn í rökkri og myrkri með höfuðljósin að vopni af einskærri leti eiginlega...

Alls 6,5 km á 2:25 klst. upp í 168 m við fossinn, 297 m á Þríhnúkum og 267 m á Haukafjöllum
með alls hækkun upp á 401 m miðað við 100 m upphafshæð.

Sólheimajökull ráðgerður um helgina en veðrið olli frestun á þeirri ferð og við samglöddumst þeim Toppförum
sem höfðu sett stefnuna á íshellinn í Vatnajökli með Ágústi því þar skemmir veðrið lítið fyrir:
https://www.facebook.com/icelandmagic

... og spáum í veðurglugga ef mögulegt er með fjallgöngu í staðinn þessa helgi og vonum það besta með gott veður
síðar í mars fyrir Sólheimajökul því flottur dagur þar er ansi svalt ævintýri :-)

Varaplan enn einu sinni vegna veðurs
á Ásfjall og Vatnshlíð frá Ásvallalaug
í stað Kleifarvatnshöfða sem bíða dagskrár á næsta ári úr þessu

Þriðjudaginn 24. febrúar var veðurspáin sæmileg en þó vaxandi úrkoma og smá vindur eða 6-8 m/sek í kortunum...

... sem taldist gott og stefnan því tekin skv. dagskránni á tilraun tvö á Innri og Syðri stapa við Kleifarvatn
sem fresta þurfti í síðustu viku vegna veðurs og þá farið á Helgafell í Mosó...

En með herkjum... var komist á bílunum að Kleifarvatni þar sem kyngdi niður snjó án afláts með hraðversnandi bílfæri... enda þurftu einhverjir að ýta bílunum yfir Vatnsskarðið... og því afráðið að í þessari miklu snjókomu sem var þetta kvöld þrátt fyrir lognið... væri ekki ráðlegt að festast inni við kleifarvatn vegna illfærðar til baka eftir göngu og því snúið við og gengið á Vatnshlíðina og Ásfjallið frá Ásvallalaug þar sem menn höfðu sameinast í bíla í upphafi æfingar... því bílfærið að t. d. Helgafelli í Hafnarfirði var heldur ekki tryggt í þessum skafrenningi og lítið annað í stöðunni en finna gönguleið þar sem ekki reyndi á bílfæri...

Þetta telst hér með erfiðasti veturinn í sögu klúbbsins því aldrei fyrr höfum við svona oft þurft að aflýsa, fresta og breyta plani vegna veðurs...

Það er kannski ekki skrítið afhverju við byrjuðum dagskrá Toppfara fyrsta veturinn 2007 - 2008 á því að hafa bara Esjuna og Úlfarsfell til skipti... þangað til við gátum ekki annað en fært okkur upp á skaftið í febrúar 2008 og leitað á önnur mið af einskæru áhuga á að vilja fara aðrar slóðir þó það væri vetur og myrkur... og héldum því fram árum saman eftir það að veturinn væri almennt friðsæll og ægifagur árstími til að ganga á fjöll þó myrkur væri og kalt og snjóþungt... en þessi vetur 2014 - 2015 og að hluta síðasti vetur einnig... hefur einfaldlega verið það erfiður að þessi friðsæli ljómi hefur aðeins fölnað í minningunni í stanslausum illviðrum, vindi og úrkomu í bland... en við trúum því að þetta sé óheppni að hluta og vitum vel að þessi friðsæld og fegurð er þarna ef veðrið er stillt... og höldum í nostalgísku vonina minnug þeirra ótal kvöldgangna þar sem brakandi snjórinn, tunglið, stjörnunar, norðurljósin, friðarsúla og borgarljósin í fjarska gáfu okkur einstaka upplifun í lygnum, myrkvuðum óbyggðunum... við verðum einfaldlega að vinna okkur inn fyrir þeim með þessum veðurgöngum sem eru auðvitað bara skemmtilegar ef þannig er á það litið :-)

Þótt ótrúlegt sé þá var þetta þriðjudagskveld 24. febrúar eiginlega stund milli stríða... smá hlé milli mjög slæmra illviðra sem gengu yfir landið á sunnudag fram á mánudag og svo aftur á miðvikudag og fimmtudag... þetta var í raun "veðurgluggi vikunnar" sem þó fór ekki betur en svo að breyta þurfti plani... :-)

Gengið var frá lauginni hefðbundna leið upp sunnan megin um ásana upp á Vatnshlíðina og þaðan um hæðirnar á Ásfjallið og niður með Ástjörn... í lygnu veðri og fremur úrkomulausu þegar að göngu kom... í fyrsta sinn án þess að leiðin væri skreytt glimrandi veitingum og skemmtiatriðum Hafnfirðingum sem gert hafa þessa gönguleið einstaka í huga Toppfara... eða alls 6,0 km á 1:54 klst. upp í 143 m hæst með alls hækkun upp á 246 m miðað við 29 upphafshæð.

Takk fyrir kvöldið kæru vinir!

Elena, Olgeir, Björn Matt., Dóra, Lilja Sesselja, Nonni, Guðrún Helga, Arnar, Guðmundur Jón, Katrín Kj., Súsanna, Svavar, Anton, Helga Bj. og Hjölli en Örn tók mynd og Bára ásamt mörgum öðrum félögum sat hema enn að losa sig við sérlega slæma flensuna sem að sögn hefur hrjáð landann með þessum illviðrum í bland :-)... við erum komin af eljusömum forfeðrum sem lifðu af þessi veður, færð og veikindi við miklum mun erfiðari aðstæður en við... við getum ekki kvartað heldur skulum heiðra forfeðurna með því að standa okkur sem best í þessum verkefnum sem eru auðvitað bara holl og góð og stórskemmtileg þegar á botninn er hvolft því það er ekkert gaman að lifa ef veðrið er alltaf gott :-)

Sólgleraugnaganga í snjóbyl
á Helgafelli Mosó sem var til vara
vegna enn eins illviðrisins og illfærðarinnar
í staðinn fyrir stapana við Kleifarvatn sem bíða okkar bara í næstu viku :-)

Okkar árlega sólgleraugnaganga sem svo heitir þriðjudagsæfingin sem farin er þegar sól er enn á lofti kl. 17:30....

... var farin á Helgafell í Mosfellsbæ í stað fallegu höfðanna við Kleifarvatn
þar sem spáð var miklum vindi og snjókomu um kvöldið...

... og spáin gekk eftir... farið var að versna veðrið síðdegis og það blés vel með snjóhríðinni að austan...

... en þetta var ekki jafn slæmt og á Smáþúfum fyrir viku... eða á Melahnúk fyrir tveimur vikum...
né á Úlfarsfelli í byrjun janúar... svo menn gátu haldið sæmilegu plani...

... og gengið beinustu leið á hæsta tind Helgafells sem mældist 227 m hár að sinni...

Eingöngu ellefu manns mættir sem var framar vonum miðað við aðstæður...

Nýliðarnir duglegir að mæta eða þau Elena, Guðrún Vala, Svavar og og einn gestur í viðbót á þessu ári...
hann Olgeir vinur Lilju Hannesar sem reyndar sneri við í upphafi göngunnar
í hálkunni sem var fyrstu brekkuna upp Helgafellið vestan megin...
enda ekki skrítið... hún var varla fær á hálkubroddunum einum
þar sem skaflinn var glerharður með nýföllnum snjó yfir svo Örn valdi aðra leið upp um grjótið...

Hópmynd á tindinum:
Örn, Olgeir, Svavar, Játi, Anton, Guðmundur Jón
Guðrún Vala, Irma og Elena en á mynd vantar Gylfa sem tók mynd og Lilju H. sem sneri fyrr við.

Til baka var farið sömu leið en niður harða skaflinn sem ekki allir voru til í að renna sér niður um
þessa 5 - 10 m svo farið var einnig niður um grjótið þeir sem vildu...
alls 2,7 km á 1:03 klst. upp í 227 m hæð með alls hækkun upp á 220 m miðað við 63 m upphafshæð.

Enn ein krefjandi gangan í vetur en merkilegt hvað þetta venst vel, herðir og safnar í reynslusarpinn :-)

Myndir teknar af Erni og Gylfa, takk Gylfi fyrir lánið :-)

Sjá frábært myndband frá Gylfa: https://www.youtube.com/watch?v=DMx-tD-t8ys&feature=share

Smá ganga... í smá miklum vindi...
smá áleiðis... upp Smáþúfur :-)

( Ég er að segja ykkur það... Örn er miklu betri í þessum fyrirsögnum en ritarinn ! )

Enn eitt illviðrið gekk yfir þriðjudaginn 10. febrúar
þegar ætlunin var að ganga upp á hinar formfögru Smáþúfur ofan Blikdalsins í vestanverðri Esjunni...
á Esjudalagöngu númer tvö af tólf á árinu...

Spáin var vindasöm og köld... og rættist all hressilega með allt að 40 m/sek í vindhviðum ef marka má gps-niðurhalninguna gegnum Endomondo sem þó má spyrja sig hversu áreiðanleg er... en vindmælirinn sem Örn tók upp fauk út í veður og vind í látunum sem segir eitthvað... :-)

Gengið var inn dalsmynnið og upp harðan skafl upp á öxlina sem liggur upp í mót alla leið á þúfurnar...
með smá harðfenni og klakablettum inni á milli svo einhverjir voru komnir í broddana á þessari annars þægilega aflíðandi leið...

Vindurinn var mikill frá byrjun göngunnar og teymdi menn þrjóskulega til austurs dalsmegin á öxlinni, enda gætti Örninn þess að vera ekki nálægt brúnunum þar sem vindhviður í svona veðri geta verið mjög varasamar og komið úr öllum áttum þó ríkjandi vindur sé bara úr einni átt...

Frábær mæting þrátt fyrir krefjandi veður... eða 15 manns og þar af nokkuð margir nýliðar og endurkomnir Toppfarar sem lofar mjög góðu enda standa þau sig með eindæmum vel í hverri krefjandi göngunni á fætur annarri þessar vikurnar :-)

Jóhanna Fríða, Alda, Ósk, Hjálmar, Súsanna, Katrín, Steingrímur, Sjöfn, Kristján, Njóla, Doddi, Svavar, Elena og Guðmundur
og engir ferfætlingar en Örn leiddi gönguna og Bára var upptekin á vakt þetta kvöld...

Svo kom myrkrið... og með vaxandi vindinum ofar voru áhættuþættirnir orðnir of miklir og ráð að snúa við þegar ekki var orðið stætt lengur
og eina ráðið að skríða upp á tind... sem við gerðum reyndar einu sinni að hausti til í auðu færi og dagsbirtu þar sem við flúðum niður í dalinn á niðurleið ef einhverjir muna það... eina skjólið þann daginn var norðan við bílinn en þetta var fyrsta gangan okkar á Smáþúfurnar þann 28. apríl 2009 eða fyrir tæpum sex árum síðan og þá var birtan, hærra hitastig, gott skyggni og autt færi með okkur:

Hörkuganga í hávaðaroki um
Smáþúfur og Blikdal Esjunnar (2009)

Ekkert gefið eftir... menn mæta greinilega ekki í svona veðri nema meina eitthvað með því !

90. æfing var þriðjudaginn 28. apríl og mættu níu manns í bálhvössum vindi og hugsanlegri rigningu sem þó varð engin nema einhvurjir dropar á stöku stað... eða hálfskýjuðu veðri, SA14 og 9°C.

Mættir voru Ingi, Örn, Halldóra Á., Roar, Helga Bj., Hildur Vals., Ragna, Bjarni og Bára.

Mjög hvasst var frá upphafi göngunnar og áttu þjálfarar alveg eins von á því að enginn myndi mæta þar sem rigningin var þar að auki mikil í bænum og varla stætt að vera að einhverju flandri...

En... þau fáu sem mættu gáfu sig ekki og vildu klára gönguna alla leið upp á Þúfurnar í 600 m hæð þrátt fyrir erfiðan mótvind. Menn steinlágu í verstu hviðunum og skriðu svo af stað þess á milli... þetta fer að vera vani hjá hópnum... og við náðum upp á Þúfurnar eftir 3,3 km göngu og 1:43 klst. barning við bálhvassan vindinn beint í fangið...

Niður flýttum við okkur svo undan veðrinu í einskærri gleði þess sem ekki gefur eftir... og fengum ágætis skjól í köflum í hlíðinni og góða nasasjón af því glæsilega útsýni sem þessi gönguleið býður upp á yfir á Akrafjall, Skarðsheiði og til sjávar.
Hingað verðum við að koma aftur um hásumar í blíðskaparveðri...

Blikdalurinn gleypti okkur í stærð sinni enda stærsti dalur Esjunnar og tæplega 7 km langur.
Ofan okkur gnæfðu glæsilegir tindar Dýjadalshnúks og Tindstaðafjalls í austri sem félagar okkar gengu á í langri Blikdalsgöngu síðasta laugardag í gullfallegu veðri sem Roar fræddi okkur um á milli vindhviða sjá www.123.is/gylfigylfason og fésbókina.

Blikdalsá rennur um dalinn frá tignarlegum fossi í dalsbotni sem sameinar smám saman óteljandi sprænurnar er renna sitt hvoru megin dalsins og endar í tignarlegu gljúfri neðst... en ekki fundum við Mannskaðafoss (líklega er hann mun neðar í gljúfrinu) enda nenntum við varla að leita þarna í restina eftir langa orrustu við rokið sem hélt áfram að vinda sig um okkur í bakaleiðinni og feykti okkur að lokum út úr dalnum af einskærum dónaskap gestgjafans þetta kvöldið...

En æfingin sem var alls 7,5 km löng á 3:08 klst. upp í 598 m hæð með 536 m hækkun...
...endaði á Café Bjarna og Rögnu þar sem við gæddum okkur á heitu kakói og meðí af mun betri gestrisni og áframhaldandi spjalli um næstu göngur.

... en við gengum svo langt þetta kvöld að plana janúartindinnn 2010 á Strút með gistingu heila helgi í Húsafelli í sumarbústöðum sem Helga bauðst til að panta... og létum sko engar vindrokur meðfram bílnum fæla okkur frá þessari rólegheitastund sem var kærkomin við bílinn í samanburði við hvassviðrið ofar hlíða...

...megi brunnar roks og rigningar tæmast fyrir föstudaginn á Baulu...

Og... hey, einu sinni aflýstum við æfingu á bílaplaninu í vitlausu veðri en það var í fyrsta sinn sem æfing var afboðuð vegna veðurs í sögu klúbbsins - þann 18. janúar 2011 - þar sem ekki var hægt að fara út úr bílnum einu sinni...
en þá mættu samt 28 manns á æfingu sem var ótrúleg mæting :-)

Æfing féll niður vegna veður
þriðjudaginn 18. janúar (2011)

Kolvitlaust veður var á vigtarlaninu við Blikdalinn þegar þjálfarar mættu á svæðið kl. 17:15 og varla stætt fyrir gangandi mann á bílastæðinu né bílana sjálfa sem rugguðu hreinlega til þegar menn mættu hver á fætur öðrum á æfingu...

Veðurspá var slæm þetta kvöld og ætlunin var að fara þá eingöngu upp á Arnarhamarinn og sleppa Smáþúfum en þegar veður versnaði á leiðinni út eftir með 18-20 m/sek á mælum og 26 m/sek í hviðum ákváðum við að ganga allavega inn dalinn og sjá til þar með að fara upp á brúnirnar... en þegar komið var á staðinn var ljóst að það yrði ekki einu sinni hægt með einhverju móti að ganga 100 m inn dalinn...

Sá sögulegi viðburður varð því í sögu Toppfara að aflýsa þurfti í fyrsta sinn æfingu eftir 169 æfingar sleitulaust frá því í maí 2007 þar sem oft hefur verið lagt af stað í krefjandi veðri og ræst vel úr með tilheyrandi útrás og búnaðarprófun... en í þetta sinn játuðum við okkur sigruð...

Það var beinlínis sársaukafullt að vísa öllu þeim 28 manns sem mættu... keyra til baka í bæinn þar sem veðrið var mun skaplegra - snjókoma og saklaus vindur í bænum versus hvassviðri og slydda við fjallsrætur - og fara út úr bílnum í fallegri snjókomu og "smá vindi" inn í hús til þess eingöngu að klæða sig aftur úr öllum fjallgöngufötunum og ganga frá búnaðinum hreinum og þurrum... eina sárabótin var handboltaleikurinn um kvöldið...

Árið 2011 byrjar sannarlega með hávaða og látum... það verður spennandi að sjá hvað gerist næsta þriðjudag þar sem þeir hafa bókstaflega allir verið erfiðir hvað veður varðar frá því árið byrjaði.. hvað ber árið 2011 eiginlæega í skauti sér???

... en þess skal getið að mættir voru þrátt fyrir allt þau:
Anna Sigga, Arnar, Auður, Áslaug, Bára, Björgvin, Bryndís, Einar Rafn, Elsa Þ., Guðmundur K., Guðrún Helga, Gunnar Viðar, Gylfi Þór, Hanna, Hermann, Hildur Vals., Irma, Jóna, Leifur, Lilja K., Lilja Sesselja, María E., Óskar Bjarki, Rikki, Sigga Rósa, Sirrý, Sylvía, Sæmundur, Þóra og Örn...

Góð !

Ef það er erfitt að lesa þessar línur þá er það samt lúxus í samanburði við skyggnið sem við hefðum fengið á göngu í þessu veðri í myrkri... sem sé ekki inni fyrir framan tölvuna heldur í hávaðaroki, kulda, bleytu og myrkri ;-)

... og þeir sem þraukuðu að lesa alveg ofangreindar línur fengu allavega eitthvað að reyna á sig ;-)

Vísa vikunnar:

Ekki þekki ég þennan hól,
-þetta er hríðin meiri!
Þarna fauk í þetta skjól.
Þau eru töpuð fleiri.
Grímur Sigurðsson, bóndi á Jökulsá
Samantekt Halldórs Blöndal á Morgunblaðinu þann 19. janúar 2011 á ljóðum frá þingeyskum skáldum - bls. 36.)

ATH! Einhverjir voru að tala um að fara á Esjuna í staðinn miðvikudaginn 19. janúar - þjálfarar komast ekki en við við hvetjum menn til að mæta ef veðrið er skaplegt (nú er það virkilega orðið athugunarvert) - og ræða málið á fésbókinni!

Já, gaman að rifja upp fortíðina...
verð að fara að flokka þetta enn frekar og búa til topp-tíu lista því safnið af ferðasögum er orðið ansi veglegt :-)
Toppfarar hafa gengið sjö sinnum á Smáþúfur í alls kyns veðrum á alls kyns árstíðum
og alltaf haft gaman af ef marka má ferðasögurnar :-)

En aftur að Smáþúfunum árið 2015...

Þjálfarar áhættugreina hverja göngu út frá birtuskilyrðum, skyggni, úrkomu, vindi, hitastigi, göngufæri, landslagi, erfiðleikastigi, styrkleika, reynslu og samstöðu innan hópsins.

Þarna voru áhættuþættirnir/mótbyrsþættir orðnir þónokkrir; einn þjálfari í stað 2ja, myrkur, mikill vindur, kuldi, reglulegur éljagangur, hálka á köflum, varasamar brúnir í nágrenninu sem ekki mátti fara nálægt, fremur löng leið, fremur mikil hæð (600+ m), fremur hátt hlutfall nýliða og gamalla félaga sem komnir eru aftur eftir hlé.

Styrkleikar/meðbyrsþættir: Þaulfarin leið innan hópsins, einföld rötunarlega séð, hættulítið landslag, nálæg við byggð/hjálp mikil, þaulvanir félagar innan um, áhugasamir og áræðnir nýliðar sem nú þegar eru búnir að sanna sig í erfiðu veðri að ákveðnu leyti, góð samstaða innan hópsins og nýliðarnir í góðum tengslum við vana félaga.

Alls 4,5 km á 1:32 klst. upp í 385 m hæð með alls hækkun upp á 348 m miðað við 48 m upphafshæð.

Enn en lærdómsríka æfingin í vetur... hann er gjöfull þessi en kannski er þetta alltaf svona á veturna og við erum bara fljót að gleyma því...
en nú fara mjög fallegar göngur í hönd með vaxandi birtu og hækkandi sól... vonandi fáum við frið til að njóta þess sem oftast þó það sé alltaf gaman að fá eina og eina svona æfingu... en NB bara eina og eina svona öðru hvoru... ekki viku eftir viku !!! :-)

Frábær frammistað og sérlega flottir nýliðar þessar vikurnar :-)

Úr golu í gust á Melahnúk
skólabókardæmi um snögg veðraskipti á fjöllum

Mynd fengin að láni frá Ágústi þar sem myndavél þjálfara klikkaði :-)

Þriðjudaginn 3. febrúar var dásamlega bjart á æfingu til að byrja með...
og henni var sannarlega andað vel inn fyrstu metrana upp brekkurnar í þurru gljúfrinu í Melaseljadal norðvestan undir Melahnúk...

Þjálfari með biluðu varamyndavélina meðferðis...
en ekkert minniskort í henni og endaði á að taka aftur hópmynd á símann eftir þvílíkt fallegar myndir fyrr í göngunni
...en hún fór ekki betur en svona...en þó sést að mættir voru alls 27 manns eða þau:
Alda, Arna, Ágúst, Bára, Doddi, Dóra, Gerður Jens., Guðmundur Jón, Gylfi, Helga Bj., Hjálmar, Irma, Játi, Katrín Kj., Kristján,
Lilja H., Lilja Sesselja, Njáll, Nonni, Ósk, Sjöfn, Steingrímur, Súsanna, Vallý og Örn
en Drífa passaði okkur vel, reyndi að hafa vit fyrir okkur og húðskammaði þegar veðrið tók að versna efst :-)

Gullfalleg leið og verður án efa aftur á dagskrá síðar með annarri útfærslu kringum Lokufjallið og Hnefa...
... með Dýjadalshnúk sem er á dagskrá síðar á árinu á þriðjudegi yfirgnæfandi og tignarlegan í fjarska...
svo friðsælan til að byrja með... en brátt úfinn er vind tók að hreyfa að ráði sem endaði í óviðri eftir myrkur...

Þétt stemning og alls kyns vangaveltur um helgargönguna á Móhálsatinda á Reykjanesi,
þorrablótið, Kilimanjaro og Elbrus og alls kyns spennandi verkefni nær og fjær í tíðinni...

Talvert svell er ofar dró... og allir í brodda... enda engin leið að halda áfram ofar án þeirra enda þarfaþing mikið
og ein af mörgum leiðum gegnum tíðina sem hafa sannað ágæti hálkubroddanna,
eða hálkukeðjanna ef svo mætti frekar kalla þær því þarna var ekki þörf á jöklabroddum...
en Örninn og Steingrímur sjást hér ofar að kanna leiðina upp löngu snjóbrekkuna áleiðis á Melahnúk...
... áður en Steingrímur hvarf inn í myrkrið og illviðrið ofar svo hjartað í kvenþjálfaranum tók nokkur aukaslög af áhyggjum þetta kvöld :-)

Þarna var enn gott veður... og himininn óskaplega fagur ásýndum... þetta er magnaður árstími á fjöllum...

En vaxandi skafrenningur eftir því sem ofar dró...
ekki vegna úrkomu heldur fyrst og fremst spólandi snjó undan hópnum
og vindinum sjálfum sem skóf allt lauslegt í sífellt meiri krafti með hverjum hæðarmetranum...

Brátt reyndi á vindþol og veðurþol búnaðar og sálar...
fremstu menn ákveðnir í að klára alla leið á hæsta tind og héldu vel hópinn
en tafir urðu á aftari hluta hópsins og endaði hann á að láta þar til sitja og ekki fara lengra enda orðin ansi hvasst...
Fremri hópur stóðst ekki mátið að klára alla leið upp meðan aftari hlutinn beið neðar og var það vel skiljanlegt...
þegar tæpir 200 m eru eftir þá er erfitt að snúa við með tindinn innan seilingar...
en í svona veðri þarf ekki mikið út af að bregða...
við sem biðum skildum ekkert í þessari töf og alls kyns áhyggjur fór að taka á sig mynd í huganum...
en fljótlega komu þau stormandi niður... og fegins hendi gátum við öll halarófað okkur niður úr þessu veðravíti
niður í sömu friðsældina og var í byrjun göngunnar...

Þarna var á borð okkar borið algerlega svart á hvítu hversu mikill munur getur verið á veðrinu með ótrúlega lítilli hækkun...
enn einu sinni gengum við upp í óveður og niður úr því aftur á sláandi máta...
og skilin voru ansi skörp í þetta sinnið...

Þau svifu í einhverri vímu niður sem höfðu látið sig hafa það að fara alla leið...
við sem eftir þeim biðum neðan við tindinn hálf kalt hins vegar og smá svekkt að hafa ekki verið með...

Fyrsta lexía okkar sem eftir sátum því sú að þegar veðrið versnar má ekki slíta keðjuna til að missa hópkraftinn...
nauðsynlegt er að ganga samfellt í krafti hópsins alla leið því þannig komast allir öruggir alla leið í veðri sem er krefjandi
en ekki meira en svo að menn höfðu sérlega ánægju af að takast á við það á þessari saklausu leið...

Önnur lexía kvöldsins sú og ekki í fyrsta sinn... að vera alltaf með allan vetrarbúnað meðferðis...
skíðagleraugu/snjógleraugu og lambhúshetta eru einmitt lífsnauðsynlegur búnaður í svona veðri þegar virkilega reynir á hvassan snjóinn beint í andlit og augu...
fyrir utan góðan hlífðarfatnað, ullarföt, ullarvettlingar, belgvettlingar og gott höfuðfat sem alltaf þurfa að vera með...

Og vera með allt skipulagt í bakpokanum og sumt hreinlega innan seilingar á göngunni (í vösunum)
til að þurfa ekki að vera lengi að athafna sig einmitt þegar veðrið er orðið slæmt...

Það er hollt og gott að lenda í erfiðum veðrum til að læra af reynslunni eins og þetta kvöld
og sérstaklega gaman að sjá nýliðana rúlla þessu upp með okkur sem lent höfum í alls kyns veðrum og vindum gegnum árin og orðin flest ýmsu vön
en fundum vel hvað það er gott að rifja þetta reglulega upp og bera saman milli gangna eins og þau sem gengu á Úlfarsfellið í byrjun ársins gerðu
en þar var vindurinn talsvert harðari en aðstæður svipaðar að öðru leyti en þar snerum við fljótlega við :-)

Sjá magnað myndband Gylfa af göngunni þar sem skilin í veðrinu sjást mjög vel:
https://www.youtube.com/watch?v=7JwVzHR2l5A&feature=youtu.be
Hvar værum við eiginlega án Gylfa tæknistjóra ? :-)

Alls 4,5 km (neðri hópur) til 5,0 km (þeir sem fóru alla leið) á 2:29 - 2:33 klst. upp í 529 m og 550 m
með alls hækkun upp á 544 m þeir sem fóru hæst miðað við 62 m upphafshæð.

Þetta kvöld var mjög gefandi og lærdómsríkt...
sem gaf okkur kærkomnu birtuna eftir allt myrkrið frá því um miðjan nóvember...
stórumskorið landslag og litríkan himinn sólsetursins...
krefjandi vetrarfæri og mjög krefjandi veður...
og síðast en ekki síst dúndurgóðan félagsskap og gleði
sem hvergi fæst nema á göngu með frábærum göngufélögum sem eru alltaf til í allt :-)

Hafnfirsk gestrisni á Ásfjalli
með hákarli, brennivínssnafs, pönnukökum, kleinum, rjómatertu, súkkulaði og heitu súkkulaði
ásamt söng og gleði á tindinum

Hafnfirðingar buðu félögum sínum upp á sannkallaða veislugöngu á fjallið sitt þriðjudaginn 27. janúar...

Snjófæri var fínt og það gekk á með smá éljum einu sinni milli þess sem menn skoppuðu í glimrandi gleði og hlátri
um Vatnshlíðina austan megin og svo upp á Ásfjallið sjálft...

Neðan við fjallið mikla var hópurinn þéttur meðan Hafnfirðingarnir fóru fyrr upp
og græjuðu veisluna sem beið hópsins á tindinum...
og var tekið á móti gestum með söngnum " Þú hýri Hafnarfjörður"

Þú hýri Hafnarfjörður
sem horfir móti sól,
þó hraun þín séu hrjóstrug
er hvergi betra skjól.
Þinn fagri fjallahringur
með fönn á efstu brún
og hamraborgir háar,
á holti gróin tún.

Sér leikur létti blærinn
við lága kletta strönd,
þar bærist fley á báru
og blika seglin þönd.
Er dvína dagsins glæður
og daprast geisla tjöld.
Þín gæti, gamli fjörður,
hin góðu máttarvöld.

... og þessum líka hvílíkum veitingum...

Hákarl og brennivínssnafs... pönnukökur og kleinur...
heitt súkkulaði (frá Vallý sem á lasin heim og komst ekki!), súkkulaði frá Ósk og rjómaterta...

Þessa mynd birti Jóhanna Fríða á fésbókinni sem "fyrir og eftir"... hvílíkar snilldarinnar veitingar á fjalli :-)

Mættir voru 29 manns:

Alda gestur, Ágúst, Ástríður, Björn Matt., Elena gestur, Gerður Jens., Guðmundur Jón, Guðný Ester, Guðrún gestur, Gylfi, Hallldór, Hjálmar, Irma, Játi, Jóhanna Fríða, Katrín, Kristján, Lilja H., Lilja Sesselja, Njóla, Nonni, Ósk, Sigga Sig., Sjöfn, Sóley gestur, Stefán, Súsanna og Örn en Bára var á vakt þetta kvöld og svekkti sig mikið af að hafa misst af öllum herlegheitunum eins og fleiri sem ekki komust þetta kvöld.

Slaufa var nýliðinn í hópi ferfætlinga Toppfara... en Drífa gaf henni eflaust línurnar og tók vel á móti henni :-)

Farið var aðeins öðruvísi leið en í fyrra og niður suðvesturhornið af tindinum sem var mun skemmtilegri leið en um stíginn :-)

Alls 6,0 km á 2:12 klst. upp í 142 m mælda hæð með alls hækkun upp á 320 m miðað við 20 m upphafshæð
en þetta er alltaf eitthvað breytilegt milli tækja eins og vanalega :-)

Frábær ganga sem stendur upp úr öllum öðrum og skipar Ásfjalli í algeran sérflokk
þökk sé botnlausri gleði uppátækjasamra Hafnfirðinga sem slá okkur öll hin alveg út í gestrisni og hugmyndauðgi...
hvar væru Toppfarar eiginlega án Hafnfirðinga, ritari bara spyr :-)

Mynd fengin að láni nfrá Ósk af fésbók.

Hjartans þakkir elsku Alda, Björn, Halldór, Jóhanna Fríða, Njóla, Nonni og Súsanna
fyrir einstaka gleði á Ásfjalli :-)

Húsfellið
með Birni og Hjölla

Meðan þjálfarar héldu upp á 10 ára afmæli yngsta sonar síns þriðjudaginn 20. janúar
buðu Björn Matt og Hjölli upp á þriðjudagsgöngu á Húsfellið í Hafnarfirði.

Veðrið var með ágætasta móti og stemningin eftir því í 30 manna hópi sem mætti
þar af nokkrir gestir í Toppfaríska vinamánuðinum janúar...
Gengið var alls 9,4 km á 2:51 klst. skv. uppgefinni tölfræði á fésbókinni
upp í alls ... m hæð með alls hækkun upp á ... m miðað við ... m upphafshæð :-)

Gengið var meðfram Valahnúkum og svo beint á Húsfellið yfir úfið hraunið
og svo á ská frá Húsfelli um Valaból og þar yfir og að sögn Hjölla var færi frábært
því ýmist varð harðfenni eða vel frosinn mosi :-)

Ljósmynd fengin að láni frá Ástu H.

Hjartansþakkir fyrir að leyfa okkur þjálfurum að vera tíu ára þennan þriðjudag elsku Björn og Hjölli
sem nú eru formlega skráðir í "Frígöngufélagið"... sem er eitt af tólf nýstofnuðum félögum innan Toppfara
og hefur þann tilgang að hafa umsjón með fjallgöngum á þriðjudögum í fjarveru þjálfara
en það hafa þeir félagar ásamt fleirum gert ótrauðir síðastliðin tæp átta ár...
oft við mikla lukku klúbbmeðlima svo enn er verið að rifja upp hin ýmsustu ævintýri gegnum árin
og hafa sumar þeirra fest í sessi eins og Eilífsdalurinn með Hjölla ofl. :-)

Austurtindur Akrafjalls
með sjaldséðum hröfnum á sjaldförnum slóðum
í sama forvitnilega veðrinu þennan veturinn :-)

Enn og aftur var erfitt veður þriðjudaginn 13. janúar... ófært um Kjalarnes og Suðurlandsveg út úr borginni um morguninn... en það lægði er leið á daginn og var orðið nokkuð skaplegt þegar við lögðum í hann við austurrætur Akrafjalls þar sem við rifjuðum upp fyrri göngu þar um tveimur árum áður í janúar 2013 á því sögulega baksviðsári þar sem við einbeittum okkur að fjöllum og leiðum í skugga þekktari fjalla...

Við hófum gönguna um efsta hluta námunnar sem þarna er og gengum smá hóla og brekkur til að byrja með...

... en svo tók aflíðandi leiðin við alla leið upp á tind...

Kuldinn beit og vindurinn blés... sífellt harðar og kaldar eftir því sem ofar dró...

... en fallegt var það í myrkrinu eins og alltaf á þessum töfrandi friðsæla og fagra árstíma...
þó kyrrðin hafi kannski lítið skilað sér í sífelldum víðsjárverðum veðrum vikum saman að manni finnst :-)

Höfuðljósin frá Gylfa alveg að gera sig þessi dægrin...
... farin að lýsa ótrúlega mikið upp og mikill munur á eldri ljósum og þeim kraftmestu...

Þetta var vinaganga í "vinamánuðinum janúar" sem gaman væri að festa í sessi.... menn skulu endilega bjóða vinum sínum með í göngu þennan mánuðinn og það voru nokkrir slíkir með í för þetta kvöld... m. a. hún Alda sem er vinkona og vinnufélagi Óskar... búin að vera á leiðinni nokkrum sinnum í göngu með okkur en annað hvort verið brjálað veður, göngu aflýst eða eitthvað álíka... en nú lét hún sig hafa það... fékk vonandi jafn mikið út úr töfrum kvöldsins og við... sem fáum greinilega aldrei nóg af þessari einstöku birtu, friðsæld og kyngimögnun sem einkennir þessar myrkurgöngur þó veðrið geti aðeins nartað í mann eins og þetta kvöld :-)

Já, það var kalt... en allir vel búnir og nutu þess að taka snjóbrekkurnar þétt alla leið...

Hálla eftir því sem ofar dró svo broddarnir voru dregnir fram er leið á efst...

En þar tók skafrenningur við á kafla enda blés byrlega en mikið var þetta eitthvað frískandi...

Það er ekki af stílleik Toppfara skafið...Örn og Súsanna bæði í sitthvorum litnum í broddunum sínum
og hvort með sína sögu af hvers vegna í ósköpunum :-)

Flott kvöldganga og frábæra mætingu þrátt fyrir erfitt veður :-)

Alda gestur, Áslaug, Ástríður, Bára, Björn Matt., Dóra, Guðmundur Jón, Guðrún Vala gestur, Gunnar, Gylfi, Heiðrún, Helga Bj., Helgi gestur, Ingi, Irma, Játi, Jóhanna Fríða, Katrín Kj., Kristján, Lijla Sesselja, Nonni, Ósk S., Óskar Wild, Sjöfn, Stefán A., Steingrímur, Súsanna, Svala og Örn og þær Día og Drífa pössuðu okkur öll en þær tvær máttu vel kallast sjaldséðir hrafnar þar sem við höfum ekki séð þær í einhverjar vikur eins og Áslaugu og Óskar og Dóru og Nonna en mikið var gott að sjá þau og úff, hvað maður saknar þeirra sem lítið hafa sést í langan tíma... farið að koma elskurnar ! :-)

Og þar af voru þrír gestir, þau Alda með Ósk, Guðrún Vala með Gylfa og Lilju Sesselju og Helgi með Svölu
öll í fínu formi og öllu vön :-)

Alls 7,3 km á 2:50 - 3:01 klst. upp í 581 m hæð með alls hækkun upp á 555 m miðað við 79 m upphafshæð.

Sjá nokkrar ólíkar slóðir okkar á Akrafjalli, gula slóðin hægra megin sú sem við gengum þetta kvöld
en hinar aðrar göngur okkar á hefðbundnari slóðum á Akrafjalli eins og
á Háahnúk um hrygg og Tæpigötu, á Geirmundartind um hrygg, Pytta og Kjalardal og bleika hringleið um allt fjallið.

Jókubunga um Kúludal er komin á dagskránna 2016 en NB göngur okkar á Akrafjall slaga upp í eða yfir tuttugu alls frá upphafi
og margar þeirra mjög skemmtilegar sem Ingi og Skagamenn hafa boðið okkur upp á í gegnum tíðina :-)
... samt finnst manni við eiga eftir að taka alls kyns aðra útgáfur og fáum heldur ekki nóg af þessum útúrdúrum
þarna í klettunum og brúnunum og dölunum :-)

Snjóstormast á Úlfarsfelli
í enn einu illviðrinu þennan veturinn
sem var ansi hressandi í þetta skiptið :-)

Nýársgöngunni á Melahnúk frá Melaseljadal í Esjunni var frestað vegna veðurs þriðjudaginn 6. janúar
og ákveðið að freista þess að ná einhverri göngu út úr kveldinu með því að ganga í staðinn á Úlfarsfellið frá Leirtjörn...
og það tókst í 43 mínútur að lemjast í versnandi veðri upp hlíðarnar í 243 m hæð
með alls hækkun upp á 174 m miðað við 80 m upphafshæð
og kreistum við þannig út 2,5 km göngu alls :-)...
en lengra var ekki komist svo öruggt væri þar sem varla var stætt þegar við snerum við
en við skelltum okkur í eina hópmynd þegar veðrið varð aftur skaplegra neðar í brekkunum
áður en við töltum í bílana snjóbarin og brátt rennandi blaut eftir veðurhaminn...
og létum okkur hlakka enn meira til laugardagsins sem sífellt lítur betur út á veðurspánni...
löngu kominn tími á að fara í langa og stranga göngu :-)

Mættir voru 8 manns... Játi, Örn, Helga Bj., Ástríður, Anton og Dimma, Katrín, Guðmundur og Bára sem tók mynd.

Þessi vetur hefur verið sérlega erfiður veðurfarslega séð...
eigum eftir að skoða tölfræðina en grunar að þessi vetur eða eiginlega síðasta ár 2014
eigi metið í aflýstum göngum eða breyttu ferðaplani vegna veðurs :-)

Við rifjuðum upp nokkrar lexíur af svona veðrum en NB ekkert af neðangreindu gerðist...
...veðrið minnti okkur bara á afhverju...

... 1. við vorum öll með skíðagleraugu... þau eru alger nauðsyn í svona stormi (úrkomu og vindi saman).
.... 2. afhverju best er að vera búinn að græja sig alveg áður en maður leggur af stað í erfiðu veðri
til að þurfa ekkert að stoppa og fara í bakpokann að ná í eitthvað í miklum veðurham.
... 3. það þýðir ekkert annað en hafa bakpokahlífina á einhvern hátt festa við bakppokann, annars fýkur hún af og týnist.
... 4. það er nauðsynlegt að næla lúffunum í úlnliðinn (með úlnliðsband)
því annars er lúffan fljót að fjúka út í buskann ef maður er eitthvað að stússast og tekur hann aðeins af sér.
... 5. það er nauðsynlegt að vera með lambhúshettu því í miklu hvassviðri og úrkomu bítur hvert korn í andlitið eins og nál og maður hreinlega verður að verja það sem er lang einfaldast að gera með lambhúsi í stað þess að bögglast með búff eða hettu.
... 6. það er nauðsynlegt að halda vel hópinn í svona veðri... það skilur fljótt í milli
og öll samskipti verða erfið ef eitthvað breytist hjá einhverjum og menn vilja t. d. snúa fyrr við en aðrir.

Mikið var þetta gaman og gott að finna veðrið og búnaðinn takast á...
þó fórnin hafi verið allt of stutt ganga - þá var þessi stutti slagur við storminn afskaplega góð áminning
um hvernig það er að ganga í svona villtu veðri :-)

Mynd frá Rögnu fyrrum Toppfara ::-)

... og við rifjuðum enn og aftur upp magnaða tindferð okkar á Háusúlu 24. janúar 2009
þar sem vindurinn lagði okkur oft öll kylliflöt og við skriðum á köflum...

Sjáumst sem flest á laugardaginn í brakandi góðu veðri ef spáin gengur eftir...
vonandi í harðfenni og greiðfæru færi þar sem þetta er hressilega langt :-)

Nýársganga með Gylfa

Hin árlega nýársganga með Gylfa var farin þann 1. janúar 2015 upp að steini
og mættu alls um níu manns en ekki allir gengu alla leið upp að steini.

Sjá allar myndir á fésbók Gylfa:
https://www.facebook.com/gylfigylfason/media_set?set=a.10152629740720488.1073741881.609315487&type=1

... en eins og hann orðaði þetta þar:

Nýjársdagsganga á Esjuna með nokkrum Toppförum.
Gengið upp að Steini 598 m og tók gangan um 3 tíma í heildina og var færi ágætt þrátt fyrir smá snjósöfnun undir fót.
Fengum líka létta snjókomu sem stóð nú yfir mestan hluta leiðarinnar.

Hjartansþakkir elsku Gylfi minn fyrir frábært framtak :-)

Við erum á toppnum... hvar ert þú?
www.toppfarar.is

Toppfarar ehf - Viðarrima 52 - 112 Reykjavík - Kt: 581007-2210 - Sími: +354-867-4000 / -899-8185 / -588-5277 - Netfang: bara(hjá)toppfarar.is
Copyright: Höfundarréttur: Bára Agnes Ketilsdóttir