Þriðjudagurinn 17. september var þriðji dagurinn í röð þar sem norðan hvassviðri gekk yfir landið með himinháum vindhviðum og kulda og ofankomu fyrir norðan... menn voru tvístígandi með göngu þetta kvöld þar sem veðrið var ekki gengið niður og átti ekki að gera það fyrr en undir miðnætti... og eðlilega beygur í mönnum þar sem mikill vindur er ekki heppilegur á fjallgöngu... en við vorum nú þegar búin að færa Laugagnípu einu sinni til á dagskránni vegna veðurs... það var loksins bjart og gott skyggni og eftir vikulöng... eiginlega mánaðalöng "leiðviðri" var okkur ekki stætt á öðru en halda okkar striki í þessari veðurtíð... og því var haldið plani með að ganga á Laugagnípu í þeirri von að þar fengist allavega skjól til að byrja með í gljúfrinu og í suðurhlíðum, þó við yrðum að sleppa brúnunum fögru sem var jú aðaltilgangur þessarar gönguleiðar...

Þetta rættist framar vonum og við lögðum bílunum í algeru logni... en fengum svo vindhviðurnar yfir okkur þegar við vorum að græja búnaðinn... og svo kom aftur logn... og þannig var kvöldið... skjól á köflum eins og í gljúfrinu og upp með brekkunum... en svo gekk á með vindhviðum sem þó urðu aldrei verulegar og oft verið mun hvassari í göngum okkar á þriðjudögum og í tindferðum... og alltaf jafn gaman að rifja það safn upp ;-)

Hópmynd meðan veðrið var gott að hætti Jóhönnu Fríðu gleðigjafa:

Bára, Björn Matt., Dóra, Doddi, Gerður Jens., Guðmundur Jón, Irma, Jóhann Ísfeld, Jóhanna Fríða, Jóhannes, Katrín Kj., Nonni, Ólafur, Ósk, Rósa, Rikki, Sif, Sigga Rósa, Soffía Rósa, Steinunn Sn., Súsanna, Svala og Örn.

Frábært að sjá eljuna í nýliðunum þetta haustið ;-)

Hækkunin var þétt upp brekkurnar alla leið og hér var skjól lengstum þegar ekki gekk á með hviðum...
ótrúlega óstöðugur vindur í þessu þriggja daga hvassviðri...

Kvöldsólarlagið yljaði okkur gegnum vindinn og kuldann ofar...

...og sólarslegið útsýnið var mikils virði eftir rigningartíðina síðustu mánuði...

Hjartað hennar Ástu Henriks fylgir okkur í hverri ferð...
enda er hlýtt hjartalag Toppfara það gangvirki sem heldur klúbbnum uppi sama hvað á gengur...

Upp úr 500 metrum tók snjórinn smám saman við og við gengum inn í veturinn...

... og það var ansi kuldalegt í kring á Þverfellshorni og Kistufelli...

Himininn úfinn í hvassviðrinu og skýjafarið ofan á Esjunni fráhrindandi
en þetta slapp alla leið upp að skýlausri Laugagnípunni og brúnum hennar...

Vetur ríkti þar og það kviknaði löngun til hálkubrodda en þetta slapp...

Heldur óstöðugar vindhviður fældu okkur frá brúnunum en við freistuðumst til að ganga samt innarlega með þeim niður eftir dýrðinni sem þarna er... falinn fjársjóður og mun fallegri leið en á Kerhólakamb...

Hvílík fegurð og elja... svo erum við að kvarta og kveina !

Enginn fór út á brúnirnar nema Bónó að skipun þjálfara... eða var þetta Moli? ...en það var ekki skrítið að hann freistaðist...
þarna er heill heimur sem hægt er að dóla sér um og skoða á friðsælu kveldi í kvöldsólarlagi...

Niður var svo farið frá miðjum brúnum... við slepptum síðustu gnípunum sem geyma eina flottustu myndina í sögunni af nokkrum af kraftmestu göngumönnum klúbbsins... og gengum inn í rökkrið og svo myrkrið alla leið í bílana með höfuðljósin frá gljúfrinu og yfir ánna...
... og fundum Ósk á niðurleið en hún hafði komið seinna á æfinguna og auðvitað ekki látið neitt stöðva för þó seint væri og náði upp í brekkurnar áður en hún sneri við með okkur... hvílík aðdáunarverð þrautsegja í þeirri konu allta hreint... og svo fer hún eins og aðrir langt á gleðinni / jákvæðninni einni saman  ;-)

Alls 5,5 km á 3:01 klst. upp í 696 m hæð með 758 m hækkun miðað við 59 m upphafshæð.

Menn hæstánægðir og þakklátir með krefjandi og gefandi æfingu sem var kærkomin í þessu erfiða veðri sem lítil lát eru á...
en þá er víst ekkert annað í stöðunni en að láta sig hafa það, klæða sig vel og gera það besta úr því sem er hverju sinni ;-)

Stóra Reykjafell
...taka tvö í slagviðri á Hellisheiði þetta haustið...

Æfingin 10. september var tvísýn vegna slæmrar veðurspár seinnipartinn þennan dag...

... en slapp fyrir horn með styttingu á leið...

... þar sem við komumst upp með að fara fyrri slóðir upp á hæsta tind...

... en þar var heldur hvasst og blautt...

... hjá þeim 22 manns sem þó mættu í þessu veðri... Halldóru, Þ., Dodda, Hildi vals., Katrínu G., Sigríðu Örnu., Björgvini, Siggu Sig., Helægu Bj., Völlu, Erni, Þórunni, Soffíu Rósu, Lilju Sesselju, Jakobi, Rannveigu, Gerði Jens., Steinunni Sn., Jóhanni Ísfeld, Gylfa, Nonna, Örnu og Báru sem tók mynd með Bóno og Mola einhvers staðar þarna í slagviðrinu...

... og hvassast var það í skarðinu milli hnúkana norðan megin...

... svo hvasst að men þurftu að leggjast niður og bíða nokkrum sinnum svo við slepptum vestari hnúknum og snerum við niður seinna skarðið í dalinn sem stytti gönguna um einhverja 400 metra...

... en boy, ó, boy, hvað það varð strax lygnara niðri og við fórum fljótlega að trúa því að það væri farið að lægja eins og átti að gera er liði á kvöldið... en það var ekki stætt á lengri göngu í þetta sinnið... alls 2,7 km á 1:03 klst. upp í 526 m hæð með 258 m hækkun miðað við 326 m upphafshæð... uss... ekki var það langt það árið ;-)

Rigningin... skúrirnir... þungbúnu skýin...vindurinn... slagviðrin þessar vikurnar reyna á taugarnar... en það er ekkert annað við því að gera en gera það besta úr öllu saman og njóta hvers augnabliks sem gefst... til að fara út að leika í góðra vina hópi ;-)

Ekki góð veðurspá aðra helgina í röð fyrir Prestahnúk og þjálfarar gæla við Krakatind að fjallabaki í staðinn ef veður leyfir...
og hafa eina helgi til viðbótar til þess arna að reyna og vona það besta með veður ;-)
 

Skin, skúr, vindur og kuldi
á gullfallegri göngu
um sögulegar slóðir Hafnarfjallsaxlar syðri

Umkringd flottum fjallatindum rifjuðum við upp göngur í öllum veðrum á þeim öllum...
 t. d.  Giljatunguhnúk sem hér rís brattur og ókleifur að sjá en er vel fær þeim sem hafa gaman af því að klöngrast...

... og hér sést til Blákolls sem Hanna gerði ódauðlegan í hugum Toppfara á marskvöldi 2011 í hálku og krefjandi veðri... en þó okkur hafi minnt í andartaks kasti að það væri næst versta veðurkvöldgangan í sögunni þá var það fljótfærni því við vorum ekki lengi að minnast Hafnarfjalls í Hafnarfirði fyrir tveimur árum þegar við komumst ekki einu sinni að fjallsrótum fyrir illviðrinu og snerum við illan leik til baka... og fleiri erfið veður...

Mættir voru: Arna, Bára, Björgvin, Björn Matt., Droplaug, Elsa Iinga, Gerður Jens., Gréta, Guðmundur Jón, Guðný, Gylfi, Helga Bj., jakob, Jóhann Ísfeld, Jóhannes, Katrín, Lilja Bj., Lilja H., Lilja Kr., Lilja Sesselja, Nonni, Ólafur, Ósk, Rannveig, Sif, Sigga Arna, Soffía Rósa, Steinunn Sn., Sveinn, Þórarinn og Örn...  þar af voru Sif og Þórarinn að mæta í sína fyrstu göngu með hópnum og féllu algerlega inn í hópinn ;-)

Þær eru í einu orði sagt stórkostlegar göngurnar okkar á Hafnarfjallssvæðinu... því fyrir utan magnaðar kvöldgöngur á Hafnarfjallið allt á öllum árstímum og alls kyns veðri og færð... erum við komin með níu tinda gönguna á Hafnarfjalli í sérflokkssafnið... hafnarboltagönguna á Hróarstinda... baksviðsgönguna frá Blákolli um Svörtutinda og Rauðuhnúkafjöll... hvílík verðmæti sem við höfum skapað okkur í þessum tignarlega fjallasal...

Sólarlagið lék fallegt hlutverk þetta kvöld... heldur sjaldséð fegurð þessar vikurnar...

Snjór var í efstu tindum Skarðsheiðar, Botnssúlna og Esjunnar þetta kvöld... já, haustið er komið...

Í þetta sinn var hægt að skoða landslag Hafnarfjallsaxlar og njóta útsýnisins...

Þarna gengum við í mars 2012  í svo stífum skafrenningi að sporin hurfu nánast samstundis undan næstu mönnum
og menn áttu fullt í fangi með að sjá næsta mann í myrkrinu og snjókomunni...

Við röktum okkur eftir brúnunum með Borgarnes og nágrenni í vestri og Hafnardalinn og tinda hans í austri...

Berjamó og blíða
við Tröllafoss, Þríhnúka og Haukafjöll

Þriðjudaginn 27. ágúst mættu 31 manns á æfingu og gengu meðfram Leirvogsá að Tröllafossi...
klöngruðust um kletta Þríhnúka sem rísa ofar fossinum...
og dóluðu sér til baka um Haukafjöll með mögnuðu útsýni til Stardalshnúka, Skálafells, Svínaskarðs, Móskarðahnúka, Laufskarða og Hátinds Esjunnar...

Veðrið var með dásamlegasta móti og hvorki úrkoma né vindur kom við sögu...

Gengið var norðan megin við ánna með smá klöngri við bakkann...
sem var ágætis upphitun fyrir árið 2014 þar sem lækir, ár, gljúfur, vötn og sjór koma við sögu...

Skálafell gnæfði yfir Leirvogssveitinni eins og konungur héraðsins...
og varði sig fjálglega með formfögrum Stardalshnúkunum og Þríhnúkunum...

Mættir voru:

Jóhann Ísfeld, Sveinn, Steinunn Sn., Soffía Rósa, Nonni, Dóra, Lilja H., Rósa, Rannveig, Jakob, Ósk, Valla, Jón, Björn Mattn., Svala, Arna, irma, Örn, Björgvin, Kristín Gunda, Guðlaug, Ásta H., Súsanna, Katrín Kj., Guðný, Helga Bj., Gréta, Gerður, Jón og Bára tók mynd með Mola og Bónó hlaupandi um allt ;-)

Berjatínsla einkenndi þessa ferð en Guðmundur er klárlega berjatínslumaður Toppfara...
sá sem lengst dregst alltaf aftur úr og lætur ekkert lyng fara fram hjá sér...

Brátt kom Tröllafoss í ljós...

Gullfallegur og óvenju vatnsmikill...

Það var gaman að ganga þarna megin gljúfursins þar sem við höfðum bara verið á þessum slóðum að hávetri í snjó og rökkri/myrkri...

Farið var ofan fosssins áður en haldið var til fjalla...

... með smá afvegaleiðingu um berjalyngið... sjá Þríhnúka alveg í stíl við Móskarðahnúka frá þessu sjónarhorni...

Klöngrið á Þríhnúka var lítið mál... þröskuldur klettaklöngurs færist greinilega ofar eftir því sem menn þvælast meira um kletta og björg...

... og nestisstaðurinn var milli hnúka neðan við miðþríhnúkinn...

Það var ekki alveg sama hvar farið var upp og niður Þríhnúkana þar sem þeir geta verið þverhníptir neðst...

... en svo var endað á saklausum ávölum Haukafjöllunum sem renndu okkur alla leið niður í bílana aftur eftir 6,5 km göngu á 2:48 klst. upp í 296 m hæð hæst þetta kvöld með 510 m hækkun eftir allar upp- og niðurleiðirnar miðað við 99 m upphafshæð.

Notaleg og dýrmæt ganga í blautu og vindasömu veðrinu þessar vikurnar... við vorum aftur svona ljónheppin þessa vikuna og þökkum kærlega fyrir það ;-)

Næsta æfing er spennandi ganga á hina sögulega Hafnarfjallsöxl syðri sem geymir minningar okkar af versta veðri í sögu klúbbsins á þriðjudagskveldi þar sem krefjandi veður og færð reyndi vel á hópinn en gangan sú er í uppáhaldi sumra sem þótti einmitt stórskemmtilegt að þurfa að taka á stóra sínum... sjá upplýsingar og upprifjun hér neðar.

Til hamingju með
Reykjavíkurmaraþon !

Kristján hálfmaraþon, Ketill 10 km, Örn þjálfari hálfmaraþon, Jóhann Ísfeld hálfmaraþon í fyrsta sinn, Steinunn Sn. 10 km, Símon Hornstrandamaður 10 km, Steinunn Þ. hálfmaraþon og neðri svo Ágústa 10 km, Bára þjálfari hálfmaraþon, Valla 10 km í fyrsta sinn og Sigga Rósa 10 kmí fyrsta sinn .

Um þrjátíu Toppfarar tóku þátt í Reykjavíkurmaraþoni þetta árið...


Gunnar maraþonhlaupari og Laugavegshlaupari í hálfu maraþoni, Bára þjálfari, Kári 10 km, Þórey 10 km og Örn þjálfari... að smakka gullið ;-)

... og margir að taka þátt í fyrsta sinn... sumir að bæta sig... fara lengri vegalengd en áður...
 eða bara njóta þess að gera þetta árlega...

Elsa Inga fór 10 km í fyrsta sinn og bættist við þriðju sveitina "Toppfarar 007" ásamt Marteini syni þeirra Antons og Guðlaugu sem fór 10 km á flottum tíma en Anton pétur hljóp hálfmaraþon.

Jóhanna Fríða og Björn Matt hálfmaraþonhlauparar voru með brosið og gleðina á hreinu og litu vel út eftir afrekið ...

Sveititr Toppfarar voru eftirfarandi: 

Toppfarar JSB:
Jóhanna Fríða
Steinunn Þorsteins
Björn Matt

Maraþonhlaupari Toppfara þetta Reykjavíkurmaraþonið
var Lilja Kristíofers Skagakona sem fór sitt fyrsta maraþon á tímanum 4:42:25...
ansi vel af sér vikið enda dúndurkona sem örugglega hljóp brosandi alla leiðina ;-)

Mynd fengin að láni frá Lilju á fésbók ;-)

Lilja hljóp maraþonið ásamt sjö félögum sínum í Skagaskokki... aðdáunarverð frammistaða í einum hlaupahóp... enda eru þau greinilega með gleðina á hreinu... eins og við komumst að þegar við heimsóttum þau í Gamlárshlaupið þeirra þarna um árið 2011 ;-)