Svartagjá
brött og ægifögur leið
upp að hæsta fossi landsins
með íslenska fánann í tilefni landsleiksins
þar sem Ísland sigraði Tyrkland 2:1
Áfram Ísland !

Síðasta æfing þjálfara fyrir sumarfrí var þriðjudaginn 11. júní
í sama blíðskaparveðrinu og ríkt hefur nú í heilan mánuð á suðvesturhluta landsins...

Nú fórum við í annað sinn í sögunni óhefðbundnu leiðina upp með Svörtugjá sem fáir vita af og lítið er skoðuð
í þessum fjölfarna dalsbotni sem Hvalfjarðarbotn er...

Jaxlar og nýliðar... Fimmvörðuhálsfarar og Lakagígafarar...

Sigga Sig., Linda, Biggi, Sigga Rósa, Davíð, Bjarni, Tryggvi, Guðrún helga, Björn Matt., Harpa, Ragnheiður H.,
Gylfi, María Hlín, Katrín Kj., Örn og Lára B. en Bára tók mynd og Batman var með.

Leiðin inn að Svörtugjá er ekki greiðfær... heldur grýtt á löngum köflum í hliðarhalla
þar sem lausagrjótið minnti á Baulu...

... og því var þetta afskaplega holl æfing í að viðhalda styrk og jafnvægi í skriðum
sem eru á fullri hreyfingu niður brekkuna...

Aðkoman að Svörtugjá er í einu orði sagt hrikaleg...
... ekki hægt annað en staldra við og horfa lotningafullur á þessa smíð náttúrunnar...

En leiðin var enn illfærari en árið 2013 þegar við vorum hérna síðast í maí...
þá með lítið lauf á trjánum og mun lágvaxnari gróður...
við vorum í smá vandræðum með að komast í gegnum birkið...
sem var auðvitað mjög sumarlegt lúxusvandamál :-)

Brattinn er heilmikill upp að gjánni og svo meðfram henni upp á brún Víðihamrafjalls...
þjálfarar spurðu sig hvernig þeim datt þetta eiginlega í hug hér árið 2013...
en þá fórum við um 45 manns upp og ekkert mál... svo við vildum nú ekki vera minni menn núna árið 2019 :-)

Til að komast niður í gjanna þarf að klöngrast enn meira og það aftur niður og svo upp
en það var ekki sérlega spennandi eftir allt bröltið upp að henni
svo sumir sögðu bara pass og horfðu á...

En það var aldeilis gefandi og sérstakt að skoða hana nær...
og upgötva hana algerlega vatnslausa... ekki vatnsdropi...
lækurinn sem rann síðast var uppþornaður í þessum fádæma þurrkum sem nú ríkja á þessum hluta landins...

Meðan hluti hópsins lék sér niðri í gjánni biðu hinir..

 ... og nutu útsýnisins niður í Hvalfjarðarbotn...

Kyngimagnaður staður og vel hægt að leika sér lengi hér...

Smá Áfram Ísland stemning hér í gjánni sjálfri :-)
... en Ísland var að keppa við Tyrkland þetta kvöld í undankeppni fyrir EM 2020...
og við hefðum flest viljað vera á leiknum en það var ekki í boði þar sem það var æfing á þriðjudegi...

Eftir gjánna var brölt upp brattann vestan megin við gjánna...

Grjóthrunshætta til að byrja með og Örn reyndi að láta malandi göngumennina aftast raða sér í eina línu áður
en skriðan var þveruð en það var nú lítið hlustað og tekið eftir :-) ... ha, ég ? :-)

Sjá hér... það var ráð að fara varlega því lausagrjótið var mikið á þessum kafla...

Svo var þverað til baka yfir á mosann og lyngið... sjá birkið langt upp eftir brekkunni...
magnaður staður...

Þessar skriður voru krefjandi...

Áning á miðri leið... varla hægt að slaka á samt... þetta var það bratt...
við vildum klára alla leið upp og njóta þar... frekar en að hanga hér utan í hlíðinni...

Örn var í banastuði... alveg að hans skapi þessi leið...

Flottur hópur á ferð... allt hægt í krafti hópsins... það sem þessi hópur er ekki til í, ha ? :-)

Það varð samt að fara varlega því ef maður hefði runnið af stað þá var ekki möguleiki að stoppa sig
og því vönduðu menn sig og drifu sig upp...

Eins gott að gera þetta reglulega til að glata nú ekki hæfninni í brekkunum...
við vorum öll ánægð og þakklát með þetta verkefni... sjá brattann hér... þetta var ekki spennandi nema í hóp...

Komin upp hér og gátum loksins slakað á... sjá út Hvalfjarðarbotn...

Sjá inn Botnsdalinn að Búrfelli í Þingvallasveit frá brúninni...

Blíða var uppi á brúninni.... ótrúlegt veður þessar vikurnar... eins gott að njóta meðan þetta varir...

Ofan á brúnum Víðihamrafjalls gengum við í átt að Glym og fórum yfir lækinn sem rennur niður Svörtugjá
en hann var alveg þornaður...

Ekkert eftir nema þurrkað slím... og grámi eftir síðustu dropana...

Svartagjá að ofan...

Fram á brúnir Svörtugjár austan megin...

Stígurinn að Glym er fjölfarinn og menn fara svo niður vestar en við Svörtugjá...
Hvalfell og Botnssúlurnar í baksýn...

Efsti hluti Glyms en aðalfossinn í hvarfi inni í gjánni...

Alltaf jafn áhrifamikið að koma fram á þessar brúnir...

Héðan röktum við okkur upp með ánni...

... kíktum á minnisvarða um Þjóðverjann sem lést við Glym árið 1985...

Hér beið okkar að vaða yfir... allir í banastuði fyrir slíkt...

... og reyndist þetta léttasta vaðið í sögunni yfir hér... aldrei verið jafn ljúft og svalandi að fara yfir...
lítið í ánni og rennslið friðsælt... sérstakt..

Svo var farið niður með gljúfrinu austan megin...

... og komið fram á Glym að ofan...

Þessi staður er of stór fyrir svona stutta göngu í raun...

Hér er hægt að vera lengi og skoða og íhuga og njóta...

Magnaður foss...

... sem heillar mann alltaf í hvert sinn...

Stórbrotið landslag og einstakur staður...

Fossinn frá efsta útsýnisstaðnum...

Skemmtilegt sjónarhorn hér... hljóðið í fuglinum var áberandi og róandi.. sumarlegt og fallegt...

Gljúfrið niður í mót...

Það var erfitt að halda áfram... hægt að vera hérna endalaust..
en við vorum löngu komin út fyrir göngutímarammann og urðum að halda áfram niður...

Áfram Ísland !

Við fengum niðurstöðu leiksins stuttu fyrir þessa mynd
en þema kvöldsins var auðvitað stuðningur við íslenska landsliðið í knattspyrnu
úr því við gátum ekki verið á vellinum þetta kvöld...
og mættu nokkrir með íslenska fánann og voru í rétta bolnum...
en leikurinn fór 2:1 fyrir íslandi og við fögnuðum svo það glumdi í öllu
og einhverjir héldu að eitthvað hefði komið fyrir, slík voru lætin ! :-)

Tryggvi, Davíð, Björn Matt., Bjarni, Sigga Sig., Katrín Kj., Guðrún Helga, Biggi, Linda, Sigga Rósa, Gylfi, Harpa, Ragnheiður H., Lára B., María Hlín , Örn og Batman en Bára tók mynd.

Ljósmyndalega séð er hagstæðara að fara hefðbundna leið upp
með göngumennina raðandi sér út á brúnirnar alla leiðina...
skreytandi landslagið með nærveru sinni...
þetta var ekki eins áhrifamikið niður í mót eins og upp í mót en samt fallegt...

Sjá Bigga að taka mynd af okkur... eins gott að fara varlega í þessum hlíðum...

Fossinn í heild... ægifegurðin er engu lík...

Gaman að fara þessa leið niður þar sem við höfum svo oft farið upp hér...

Búið að lagfæra leiðina heilmikið og færa til sums staðar þar sem tæpast var...

Staurinn góði var fín æfing í jafnvægi... og allir náðu prófinu...

Hellirinn... hvílík dýrðarinnar leið frá upphafi til enda...

Kvöldkyrrðin var svo áhrifamikil þennan kafla í bílana að við gengum andaktug á köflum...

Alls 7,6 km á 3:43 - 3:53 síðustu menn en þetta var ansi tafsamt
upp í 307 m hæð ofan við Svörtugjá og 358 ofan við Glym með alls 422 m hækkun úr 69 m upphafshæð.

þjálfarar fara nú í sumarfrí og ná ekki að halda úti æfingu í sex vikur sem er óvenjulangur tími en fjölskylduviðburður spilar þar inn í... Gylfi, Jóhanna Fríða, Olgeir og Sigga Lár hafa boðist til að vera með fjórar göngur á þessum sex þriðjudögum og því eru enn tveimur óráðstafað... þri 16/7 og þri 23/7 ... ef enginn býður sig fram á lokaðri fb-síðu Toppfara þá leggja þjálfarar upp með Úlfarsfell 16/7 og Helgafell Hf þann 23/7 :-)

Njótið sumarsins elskurnar...
... munum að vera þakklát fyrir það sem við höfum og allt það sem við höfum upplifað...
fyrir heilsuna til að fá að anda svona inn íslenskri náttúru og alndslagi allan ársins hring...
það eru alger forréttindi sem fáir búa við í heiminum...
 

Leirvogsvatn
síðustu skrefin um upptök Leirvogsár
með þökkum fyrir sérlega góð kynni !

Sjötta og síðasta gangan um undur Leirvogsár var þriðjudaginn 4. júní
þar sem gengið var kringum Leirvogsvatn sem eru upptök Leirvogsárinnar
og þar með lauk yfirferð okkar eftir þessari á frá upphafi til enda...

Þetta var fjölskylduganga og mættu fjögur börn þrátt fyrir napran norðanvind og talsverðan kulda í lofti...

Gengið var eftir vesturfjörum til norðurs og tekin rangsælis hringur um vatnið
en fjörur þess eru mjög fjölbreyttar yfirferðar...

... um móa, mosa, grjót, sanda, ása. leir og lækjarsprænur...

Suðurhlutinn er varðaður fallegu felli eða ási sem nefnist Illaklif...

... en þar þarf að fara með grjótinu í fjörunni eða uppi í hlíðunum...

Dagur 5 ára var næst yngstur þátttakenda og gekk með afa sínum honum Birgi...

Hann hafði auga fyrir ævintýralegu slóðunum um allt eins og hinir krakkarnir
og átti fullt í fangi með að fylgja hraða fullorðna fólksins sem arkaði bara áfram
og gleymdu að njóta dýrðarinnar sem þarna er í hverju skrefi...

Hann elskar Legó og á enga sérstaka uppáhalds ofurhetju, þær eru allar í uppáhaldi að hans sögn...
en það var hundurinn Batman sem vakti upp þær umræður í göngunni :-)

Þorsteinn Ingi 3ja ára var yngstur þátttakenda... hér með foreldrum sínum þeim Gylfa og Lilju Sesselju
en Þorsteinn Ingi er eina barnið í Toppförum sem gengið hefur með okkur bæði í móðurkviði og mættur sjálfur
en þetta var önnur gangan hans með klúbbnum... geri aðrir betur ! :-)

Erin Ísey Nordahl 11 ára... íslensk og írsk... með sitt flotta nafn gekk með Berglindi Nordahl ömmu sinni
og til beggja hliða eru fjallvinkonur þeirra, Sigrún Linda og Katrín Blöndal.

Ágúst, Jóhannes, Lilja Bj., Heiða og Bónó og Tinni.

Harpa, Jóhanna Fríða nánast útskrifaður leiðsögumaður hjá Útivist takk fyrir !
og Súsanna :-)

Svavar og ofurhjónin Katrín Kj, og Guðmundur Jón.

Björgvin Smári 7 ára rúllaði þessari göngu upp...
sterkur göngumaður þar á ferð... körfuboltamaður hjá Ármanni... með foreldrum sínum Ragnheiði og Sævari...

Dagur 5 ára með Birgi afa sínum og ofurhundinum Batman
sem fékk hvorki meira né minna en heilt lambalæri frá þeim afafeðgum að gjöf...

Batman var ekki lengi að gæða sér á góðgætinu... kjötbein er í algjöru uppáhaldi...
og hann var ekki tilbúinn til að deila snifsi með hinum hundunum :-)

Örn og ofurmennið hann Björn Matt...

Frábær mæting þrátt fyrir frekar hryssingslegan norðangarran... sem var horfinn daginn eftir og þá var bongóblíða dögum saman... alger synd... en þetta var okkur greinilega ætlað :-)

Heiða með Bónó og Tinna, Jóhanna Fríða, Lilja Bj., Jóhannes, Erin Ísey, Berglind, Guðmundur Jón, Harpa, Svavar,
Linda, Björn matt., Gylfi, Katrín Kj., Súsanna, Lilja Sesselja með Þorstein Inga, Örn, Ragnehiður,
Birgir, Björgvin Smári, Sævar, Katrín Blöndal með hundinn Jasmín og Ágúst
en Dagur sat hjá uppi í brekku , Batman var að borða beinið og Bára tók mynd.

Jebb... Björgvin Smári er íþróttamaður, það fór ekki á milli mála
og arkaði hann alla þessa leið án þess að hika...

Litið til baka með Illaklif vinstra megin...
förum án efa þessa leið einhvern tíma aftur í ljósaskiptunum að hausti... með sólsetrið á vatnsfletinum...
það er allavega alltaf ætlunin þegar dagskráin er gerð...
 þó stundum sé svo bara sjóhríð eða slagviðri þegar dagurinn rennur upp...
en það er þá bara þannig stuð í staðinn :-)

Í raun er ekki raunhæft að fara kringum Leirvogsvatn að vori eða snemmsumars...
en eftir snjóléttan vetur og sérstaklega þurrt vor reyndist leiðin greið yfir alla lækina og mýrina
og blautu sandana austan megin...
en það er ekki sjálfgefið og mjög líklega var ófært hér gangandi á þurrum fótum í fyrravor...

En við vorum heppin... eins og við vorum á Hellismannaleið um daginn þar sem hálendið var greiðsfært og snjólétt með eindæmum... já, vorið 2019 er búið að vera sérlega sólríkt og milt fyrir okkur á suðvestrurhorni landsins...

Á austurhluta vatnsins gerðust töfrar... og sólarmistrið var sérlega fallegt á úfnum himninum...

Þessi kafli er mjög skemmtilegur við vatnið og í raun fengu börnin ekki tímann sem þau hefðu þurft til að njóta þessara töfraslóða... en veðrið bauð í raun heldur ekki upp á það með sínum kalda vindi beljandi í fang okkar...

Þetta var lítið mál... smá hopp og forsjálni við að bleyta ekki skóna...
en smá flóknara samt ef maður er bara í lágum íþróttaskóm...
hefðum vel getað þurft að vaða hér á táslunum eða bleyta bara skóna...

Virkilega fallegur kafli og heill heilunar-heimur út af fyrir sig þessi austurhluti vatnsins...

Skálafellið, Móskarðahnúkar, Stardalshnúkar og Esjan í baksýn hér...
mjög skemmtilegt sjónarhorn á fjallgarðinn...

Batman reyndi að smala hestununum á svæðinu... en hörfaði um leið og einn þeirra sneri sér að honum...
varp í gangi og í raun ekki gott að hundarnir séu þá á lausir ferð...

Sandbreiðurnar... þarna var álftahreiður sem Ágúst og stelpurnar skoðuðu betur...

... meðan hópurinn safnaðist saman við norðaustur endann
áður en farinn var síðasta kaflann til baka um norðurstrendurnar...

Virkilega flott frammistaða hjá Björgvini Smára og Degi...
og Erinu Ísey og Þorsteini Inga sem ekki eru hér á mynd...

Pössum næst að fara hægar yfir og leyfa krökkunum að dóla sér...
vonandi í friðsælla veðri en þetta kvöld þó... en þau sögðust reyndar ekkert finna fyrir veðrinu...
verðum auðvitað  líka að passa að kenna þeim ekki að kvarta endalaust yfir því
eins og við erum svo gjörn á að gera fullorðna fólkið :-)

Það er eðalfólk í klúbbnum... alger heiður að fá að ganga með þessu fólki og njóta samvista við þau...
spjalla um allt.. og hlæja að öllu mögulegu :-)

Það var smá sveitafílíngur síðasta kaflann norðan megin...
mannvistarleifar... girðingar... leifar af bátavör... stífla... allt að gerast greinilega einu sinni á þessum slóðum...

Hér leggur hún af stað... Leirvogsáin... og endar svo í Leirvogshverfinu í Mosfellsbæ
þar sem við hófum þessa vegferð í janúar...

Bókstaflega enginn náði að fara allar sex göngurnar nema Örn...
Bára sem hannaði þessa dagskrá skrópaði meira að segja í tveimur ! - Uss !
... og líklega er Guðmundur Jón sá eini sem náði öllum nema einni (gljúfrið að Grafará) - getur það verið ?
Náði Davíð kannski öllum nema einni líka ?

Vatnslítil var Leirvogsárin í þessu sólríka, hlýja og þurra árferði... og ekkert mál að stikla yfir...
við fullorðna fólkið vorum bara fyrir krökkunum sem hefðu vel getað skoppað hér hjálparlaust yfir..
þau eru alveg með þetta :-)

Dagur gaf ofurhundinum Batman meira af lambalærinu góða í lok göngunnar
og þjálfarar geymdu það og gáfu honum það þrjú kvöld í röð...
Batman mun aldrei gleyma þessum vinargreiða Dags og Birgir...
og verður óumdeilanlega vinur þeirra fyrir lífstíð hér með :-)

Alls 5,4 km á 1:57 klst. upp í 206 m hæð með 79 m hækkun miðað við 201 m upphafshæð.

Sjá allar sex Leirvogsárgöngurnar frá upphafi til enda:

Læt gps-samantektina fylgja eins og hún kemur út hér með dags., tímasetningum og gönguhraða:

Leirvogsá 1 frá sjó að Mosfelli 220119 321 22.1.2019 17:40:58 2:18:01 6.2 km 5803 sq m 3 km/h
Leirvogsá 2 frá Mosfelli að Grafará 260219 435 26.2.2019 17:27:20 2:07:52 6.6 km 0.1 sq km 3 km/h
Leirvogsá 3 frá Hrafnhólum að Grafará 190319 485 19.3.2019 17:36:00 1:58:30 5.4 km 0.6 sq km 3 km/h
Leirvogsá 4 frá Hrafnhólum að Sámsstöðum 070519 873 7.5.2019 17:32:18 2:27:08 7.9 km 0.2 sq km 3 km/h
Leirvogsá 5 frá vatni að Sámsstöðum og Stardalshnúkar 210519 1018 21.5.2019 17:30:08 3:30:44 9.0 km 0.4 sq km 3 km/h
Leirvogsvatn 6 040619 566 4.6.2019 17:34:00 2:00:28 5.2 km 1.3 sq km 3 km/h

Ótrúlega gaman að gera þetta... við skoðum aðrar ár á næsta ári... ekki spurning :-)

Þetta voru sérstaklega skemmtileg og áhugaverð kynni...
nú vitum við nákvæmlega hvernig þú rennur og lifir
spriklandi um Mosfellsheiðina niður af heiðinni til byggða og loks sjávar...

Næst verður það Vesturey í Viðey í ágúst... Gunnunes í ágúst... Geldinganes í september...
og fjaran frá Leirvogi um Mosó í Grafarvog um Gufunes og alla leið upp í Össur Grjóthálsi 5 í okt, nóv og des...
það verður eitthvað... og náttúrulega drepfyndið :-)
En við ætlum einmitt að gera þetta líka með ár-rekjununum... já, rekja okkur eftir strandlengjunni í allri í borginni
og til beggja enda út úr heni um Kjalarnesið og Hvalfjörðinn annars vegar og Suðurnesin hins vegar...
það tekur mörg ár... enda eigum við nóg af þeim í framtíðinni er það ekki ? ;-)
 

Geitahlíð
og Stóra Eldborg
komu á óvart

Þriðjudaginn 28. maí var ekkert lát á sólríku og fallegu veðri á sunnanverðu landinu
eftir meira en vikulangan slíkan veðurkafla og því var fínt að fara loksins á Geitahlíðina
sem er búin að horfa ásakandi á okkur árum saman meðan öll önnur fjöll í kringum hana hafa verið gengin í klúbbnum... 

Við byrjuðum á að fara upp Stóru Eldborg sem var mun glæsilegri og hrikalegri gígur en við áttum von á
en þjálfarar voru aldrei búnir að fara þarna um áður og nutu þess í botn að kynnast nýjum slóðum með hinum...

Ágætis slóði er upp Eldborgina og kringum hana alla um gígbarminn og niður aftur
og yfir á Geitahlíð þar sem allir virðast fara sömu leið
enda illfært almennt upp brattar skriðurnar á þessum mikla stapa við suðurströndina á Reykjanesinu...

Hraunið frekar nýlegt á Eldborginni fannst okkur
en harðgerða íslenska flóran lætur það ekki stöðva sig og er byrjuð að rækta allt upp...

Mjög gaman að koma upp á gígbarminn og líta niður í brattan gígbotninn
sem var stórgrýttur og grófur að sjá...

Sigga Rósa fyrrum Toppfari til margra ára kom í heimsókn
og var virkilega gaman að hitta hana, spjalla og rifja upp gamla tíma...

Sól og blíða um allt... nema að yfir okkur lá stórt ský sem gaf sig endrum og eins þegar leið á
en þetta skýjafar gaf fallegar myndir í staðinn og sérstaka birtu...

Arnarfellið og Bæjarfellið við Krýsuvík í fjarska hér... það var strax mikið útsýni úr ekki meiri hæð
og útsýnið ofan af Geitahlíðinni átti eftir að koma okkur mjög á óvart...

Þessi gígur hlaut að vera yngri en Búrfellsgjáin en í fljótu bragði sáum við ekki aldurinn á henni á veraldarvefnum...

Genginn var allur hringurinn í myljandi hrauninu á mjög fallegri leið...

Og farið svo niður nær Geitahlíðinni á fínum slóða...

Neðar var mosavaxið hraunið og það var einstakt að sjá hraunbreiðurnar um allt Reykjanesið ofan af Geitahlíðinni...

Eldborgin í baksýn... saklausasta hlið hennar... hún var mun ógnvænlegri séð frá öðrum hliðum...

Í Geitahlíðinni eru nokkur gil sem eru vænlegust upp- og niðurgöngu
og þetta gil virtist vanalegt uppgöngu enda smá slóði greinanlegur þarna í grasinu og mosanum..

Rjúpur um allt hér flögrandi og kvakandi og hundarnir skildu ekkert í þessu...

Þegar upp var komið kom heilmikið landslag í ljós ofan á Geitahlíðinni og við stefndum á tindinn...

... en sá reyndist vera hluti af öðrum gígbarmi... Geitahlíðinni var þá sjálf eldstöð í raun... bara mun eldri ?
... æj, man ekki hvað flokkast sem eldstöð og hvað sem eingöngu gígur...
þurfum að þurrka aðeins rykið af jarðfræðinni við tækifæri :-)

Suðurströnd landsins... dásamlegir litir og birta þetta kvöld...

Útsýnið til Kleifarvatns... það birtist þegar ofar dró
og var mjög fallegt að sjá svona vel yfir í allar áttir ofan af þessum stapa
sem maður hélt að myndi gleypa okkur og ekkert sýna nema við myndum rekja okkur út á brúnirnar...

Þess í stað sáum við Heklu í allri sinni dýrð og fjöllin nær og fjær í allar áttir...
alla leið yfir á Skarðsheiðina meira að segja... Heiðarhornið og Skarðshyrnu o. m. fl...

Hæsti tindurinn utan í gígnum efst á Geitahlíð...

Uppi var áð í annað sinn og borðað nesti í golunni...

Mikið spjallað og spáð og sérstaklega notalegt andrúmsloft í litlum hópi
sem er einmitt það sem við viljum... :-)

Örn, Jórunn, Súsanna, Guðmundur Jón, Katrín Kj., Sigga Sig.
Sigga Rósa, Gylfi, Lilja Sesselja og Bára tók mynd
og Batman og Slaufa pössuðu hjörðina vel.

Þjálfarar voru búnir að sjá gil mun vestar til að fara niður um
og Örninn tók stefnuna á suðvesturhornið til að freista þess að koma ofan þess...

Einstakt að ganga uppi á fjalli með sjóinn framundan...

En gilið var hvergi sjáanlegt og Örninn ákvað að finna bara góða leið niður skriðurnar...

Við vorum auðvitað til í allt eins og alltaf...
í þessum hópi er enginn að eltast við slóða heldur haldið sig við þá áráttu að fara eins og nefið vísar
og vera sjálfbær í leiðarvali... mjög mikilvægur eiginleiki á þessum "síðustu og verstu tímum"
í tilefni af umræðunum þetta kvöld :-) :-)  :-)

Eldborgin virtist hálf óhugnaleg séð ofan frá... og minnti á Mordor í Hringadróttinssögu...

Dásamlegt kvöld og mun fallegra en við áttum von á að ganga á þessum slóðum...

Örninn fór svo fínustu leið niður í 50 gráðu halla en mjúku færi og lausgrýti...
var þetta mjög skemmtileg leið og krefjandi en dýrmætt leiðarval
því við megum einmitt ekki glata þessum hæfileika til að fara nánast hvar sem er niður
og vera engum háður í þeim efnum...

Það var ekkert að þessari leið eins og hér sést... fyrir þá sem voru í góðu standi og allir öllu vanir
en Katrín Kj. varð samt að gæta að nýja hnénu sínu og því gamla sem mætt hefur mikið á
en hún fór samt létt með þetta á sínum forsendum...

Niðri var áð og spjallað þar til allir voru komnir og var þetta svo ljúft og gott
að við ætluðum ekki að tíma aftur af stað...

Síðasti spöluirnn meðfram Eldborginni og vestan megin í bílana var farinn í glampandi kvöldsólinni...

Alls 5,7 km á 2:38 klst. upp í 395 m hæð með alls 366 m hækkun úr 115 m upphafshæð

Hellismannaleið á fimmtudaginn og sorglega fáir að fara en þannig var það líka í fyrra...
þessi leið höfðar því miður ekki til nærri nógu margra...
kannski þarf að brydda upp á fleiri spennandi viðkomustöðum á þessari gönguleið eða kynna hana almennt meira...
það er samt búið að gera það síðustu ár... hjarðhegðunin er einhvern veginn ótrúlega ófyrirsjáanleg...
við allavega gerum okkar besta... og getum ekki beðið eftir að fara þennan legg tvö af þrjú
og hlökkum mikið til að ná svo legg þrjú næsta sumar 2020... nema við tökum hann í bríeríi síðar í sumar...
aldrei að vita ef veður bregst á öðrum stöðum !
 

Hjólað Vigdísarvallaveg
niður á Suðurstrandaveg
og meðfram Kleifarvatni til baka

Mergjuð leið frá upphafi til enda:
Alls 50,6 km á 3:03 klst.
Eingöngu þjálfarar mættu sem var synd...
Ferðasaga og myndband af allri leiðinni í vinnslu...
Stefnum næst á hringleið kringum Þingvallavatn í snemmsumars :-)

Brottför var áætluð kl. 10:00 en þar sem enginn meldaði sig á viðburðinn
vorum við ekkert að stressa okkur á sunnudagsmorgni og keyrðum í rólegheitunum út í Hafnarfjörð
og lögðum af stað hjólandi kl. 10:

Vegurinn var í stakasta lagi að mestu alla leiðina...

... og leiðin er gullfalleg frá upphafi til enda...
byrjar meðfram Móhálsatindum með glæsilegan hrygginn endalausan til suðurs....

Á miðri leið er beygja til vesturs að Fíflavalalfjalli, Soginu...

... og vötnunum þremur sem við höfum oft gengið meðfram á þriðjudagskvöldum...

Djúpavatn það eina sem hægt er að berja augum á aksturs... hjólaleiðinni sjálfri..
ganga þarf upp á hryggina til að njóta hinna vatnanna Spákonuvants og Grænavatns...
sem og litríku fjallanna í Soginu sjálfu... en þar fer mini útgáfa af Landmannalaugum og alger töfraheimur hlauparans...
eða göngumannsins...

Nokkrar brekkur eru á leiðinni en þær eru litlar og almennt öruggar...

... og hver þeirra var góð æfing fyrir okkur í að hjóla utanvega á möl niður og upp
sem er allt annað en á malbiki...

Brátt fór Krýsuvíkurmælifell að birtast í suðri...

... og birtan féll sérkennilega á landið...
hér lék smá geisli sér beint niður á tjald sem var í grófinni þarna....

Sjá tjaldið hér í horninu...

Mölin var greiðfær að mestu en á öllum viðgerðum köflum var hún gróf og illfær á köflum...

Sjá brekkurnar sem einkenna síðari hlutann sunnan megin... upp og niður þó nokkrar svona...

Þessi síðasti kafli sunan megin var svolítið sérstakur í þessum litlum brekkum...

Síðasti kaflinn niður eftir...

Litið til baka..

Fallegt meðfram Núpshlíðar- og Selsvallahálsi...

... sem við gengum 6. febrúar árið 2016...

... í fallegu vetrarverði sen versnaði þegar á leið og því var snúið fyrr við...

Síðasta kaflann til suðurs fórum við framhjá drykkjarstöð sem virtist þjóna utanvegahlaupakeppni
sem við könnuðumst ekki við og náðum aldrei að kanna hver var...

Nei.. æj.. . þessi kafli var líka eftir...
smá slaufa til austurs áður en komið var beina kaflann niður á Suðurstrandaveg...

Nú var leiðin greið niður á Suðurströnd landsins...

Þar áðum við stuttlega í hrauninu og fengum okkur vatn og orku...

Frábært veður þennan dag eins og þessar vikur í lok maí og byrjun júní árið 2019...

Gatnamótin við Suðurstrandaveg...

Búin með 24 km á 1:47 klst... á möl... og framundan 26 km á malbiki...

Mjög fallegt útsýnið frá Suðurstrandaveginum...

Krýsuvíkurmælifellið fallegt í sólinni og sumarbúningnum...

Eftri 10 km hjólreiðar beygðum við aftur til vinstri inn Krýsuvíkurveg sunnan Geitahlíðar...

Krýsuvík og Sveifluháls syðri...

Grænavatn við Krýsuvík.. Seltún... Krýsuvíkurheimilið...fjöldi ferðamanna á svæðinu...

Mjög falleg leið og gaman að sjá þetta allt að sumri til blíðskaparveðri hádegisins...

Fúli pollur...

Kleifarvatnið... alltaf jafn töfrandi staður...

... og leiðin meðfram því engu lík...

... alger veisla allan tímann...

Umferðin truflaði minna en við áttum von á...
en við vorum hvorlki vön að hjóla á möl né í umfarð á malbiki...

Þetta var því fínasta kynningarferð á þeim heimi sem hjólreiðamenn fást við...
umferð á malbiki eða möl í óbyggðum... bæði algert æði...

Norðurendi KLeifarvatns... Lambhagatjörin full af vatni.. stundum er hún alveg þurr og ekki vottur af vatni...
sérkennilegt eftir snjóléttan vetur og mjög þurrt vor... hvaðan kom allt þetta vatn ?
 ... einhvers staðar rennur það ekki niður...

Síðasti kaflinn yfir Vatnsskarðið...

Alls 50,4 (Bára gleymdi að kveikja á úrinu á smá kafla) - 50,6 km (Örn) á 3:18 (Bára slökkti ekki alltaf á úrinu við myndatökur og myndbandsupptökur) eða í raun 3:03 klst. ef miðað er við Örn sem stoppaði alltaf úrið -en alls vorum við um 3,5 klst. í túrnum ef talið er með tíminn sem Bára stoppaði úrið líka...

Mergjuð ferð frá upphafi til enda !

Sjá myndband af þessu hér:
https://www.youtube.com/watch?v=yboj54c9lSA&t=1s

Sjá viðburð á fasbók:
https://www.facebook.com/events/287506688795345/
 

Fimmta og síðasta gangan meðfram Leirvogsánni var þriðjudaginn 21. maí
í blíðskaparveðri og mjög góðri mætingu...

Þorsteinn Ingi þeirra Gylfa og Lilju Sesselju var með í sinni fyrstu Toppfaragöngu
og rúllaði bókstaflega þessari göngu upp...

Náttúrubarn og fjallamaður inn að beini... það var augljóst í þessari göngu að sögn allra...
og því fáum við vonandi að ganga sem oftast með þessum ótrúlega flotta dreng
sem gekk fyrst með okkur í móðurkviði árið 2015...

 ... og alveg fram á sjöunda mánuð á Mávahlíðum 25. ágúst 2015...  sællar minningar...
jebb... fæddur í lok október 2015... mögnuð mamma og fjallakona hún Lilja Sesselja ! :-)

Batman naut þess í botn að ganga um sveitina eins og allir hinir...

Leggurinn frá Leirvogsvatni og niður eftir er í algerri sveitasælu
og kviknandi sumri en létt yfirferðar og því var frábært að geta boðið upp á Stardalshnúkana í kaupbæti...

Dásamlegt veður... logn og friður...

Frábær mæting þetta kvöld og merkilegt nokk þá er alltaf besta mætingin
ef gangan í léttari kantinum og nálægt bænum...

Eftir ánna var haldið upp hlíðarnar á Stardalshnúkana sjálfa... sjá ánna hér í fjarska niðri...

Sjá fjær hér... og Leirvogsvatnið sjálft... það er virkilega gaman að ganga í kringum vatnið
en það er verkefnið þar næsta þriðjudag og þá blásum við til fjölskyldugöngu
sem við höfum ekki verið nógu dugleg að gera síðustu ár eins og við vorum fyrstu árin...

Þorsteinn Ingi gekk heilmikið sjálfur þetta kvöld
og nokkuð ljóst að hann er meiri fjallamaður en margt barnið sem Toppfarar eiga...

Áning með Leirvogsánna niðri á láglendinu... ekki spurning að ganga sem mest á fjöll þó láglendisgöngur séu gefandi...
útsýnið er svo heilandi og víðsýnin svo gefandi...

Tryggvi og Agnar ofurgöngumenn sem allt geta og hafa augljósa ástríðu fyrir fjallgöngum...

Lilja Sesselja, Þorsteinn Ingi, Björgólfur, Gylfi, Tryggvi, Agnar, Súsanna, Helga Björk, Harpa og Birgir.
Guðmundur Jón, Jón Tryggvi, Katrín Kj., Arna, Ágúst og Björn Matt.
Örn tók mynd og Bára var í blóðsöfnunarferð á Austsfjörðum þessa vikuna...

Stardalshnúkarnir voru kyngimagnaðir í einu orði sagt og heyra mátti af þeim sem fóru
hversu áhrifamikið landslagið var þetta kvöld...

Einstök veröld sem fáir fara um og hægt er að gleyma sér í og ganga alls kyns útgáfur hér
enda skráum við þá sem Vestari og Austari þar sem við höfum gengið á þá frá öllum hliðum
og náðum þeim engan veginn í einni beit...

Upp og niður nokkra þetta kvöld eins og konfektmola í kassa...

Stór björg og miklir stuðlar... heill heimur af grjóti á alla vegu...

Þríhnúkarnir sem stundum eru gengnir með Haukafjöllum og Tröllafossi eru af sama meiði...

Skálafellið hér í baksýn en þeir hafa tvisvar verið gengnir með því fjalli upp þetta horn hérna næst...

Einn hnúkurinn í viðbót en þessum sleppti Örn þar sem menn voru búnir að fá nóg...

Fjöldi Gandálfa í þessum stuðlum er að er gáð...

Tryggvi og Agnar stóðust hins vegar ekki mátið að skella sér þarna upp...

... á meðan hinir lögðu af stað niður og til baka...

Allir alsælir með töfrandi flotta göngu á fallegu kvöldi...

Þorsteinn Ingi ekkert þreyttur en fékk samt far með mömmu síðasta spölinn...

Alls 9,3 km á 3:31 klst. upp í 386 m hæð á Stardalshnúkum
með 428 m hækkun úr 217 m upphafshæð en gengið var talsvert niður í mót þaðan...

Sælan draup af hverjum manni.... og var nokkra daga að fjarar út af þeim sem mættu
og þetta upplifðu þeir sterkt sem ekki fóru en hefðu viljað vera með....
greinilega frábær ganga og ljóst að Stardalshnúkarnir þurfa að komast oftar að á þriðjudögum :-)

Síðasti leggur Leirvogsárinnar þar næsta þriðjudag...
og þá hefst síðari hluti Sveitar í borg með göngu um Vesturey í Viðey...
svo er það Gunnunes og loks fjörurnar frá Leirvogsánni um Grafarvoginn allan, Geldinganesið allt
og Gufunesið alla leið upp að Össuri í Grjóthálsinum í desember...
... bara gaman :-)
 

Tólf ára afmælisganga
á Þúfufjall í Hvalfirði
í skyrtu og með bindi...
... eða leðri að hætti Hatara í Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva :)

Allir í einhvers lags klæðnaði sem minnti á gamla tíma...
nema nýr meðlimur hópsins, hún Sigrún Linda, sem var ekki skrítið...
maður mætir varla í búning í fyrstu gönguna með hóp sem maður þekkir lítið sem ekkert :-)

Lagt var af stað frá réttunum við fjallsrætur eins og í fyrstu og einu göngu okkar á þetta fjall áður
en þá fórum við stóran hring upp litríka gilið austan megin gegnt Brekkukambi
en við slepptum því úr því vindurinn lét svona hátt þetta kvöld og ákváðum að láta fjallið nægja...

Grýtt en aflíðandi alla leið og heldur grátt yfir... skýjað, hlýtt og úrkomulaust en strekkingsvindur...

Birtan falleg eins og alltaf þegar vindar blása galnir um himininn og sópa öllu til og frá...

Mörg hjörtu á leiðinni... en við spjölluðum svo mikið að þjálfari gaf sér aldrei tíma til að mynda nema einu sinni...

Farið að sjást í tindinn efst... svipmikill á aflíðandi fjalli og í raun fagurmótað fjall úr fjarlægð...

Örninn tók vestansveig upp á tindinn til tilbreytingar
og í viðleitni til að hafa niðurgönguleiðina lítið eitt öðruvísi en uppleiðina
og var það vel þegið þar sem hér var skjól og friður fyrir austanrokinu...

Nú er bjart allan sólarhringinn enda miður maí... og kvöldin eru einstök fram í september hér með...
það er þess virði að líta upp úr annríki dagins og ná sér í eins margar kvöldgöngur og mögulegt er þessar vikurnar...

Uppgangan á tindinn norðnorðvestan megin skemmtilega leið
og nú í auðu færi og skyggni ólíkt vorgöngunni hér um árið þegar þoka og snjór voru hér efst...

Sjá útsýnið niður að Svínadal og lengra að Draghálsi...

Uppi var nett Hatarastemning í gangi... í öskrandi vindinum...

Smá klöngur efst upp á tind... en gangan var ekki flókin né krefjandi tæknilega séð svo þetta var ágætt...

Katrín Kjartans ofurkona með meiru sem nú er farin að arka um öll fjöll á nýja hnénu sínu...
og Guðmundur Jón höfðingi... ofurhjón í einu orð sagt
og óskaplega dýrmætt að fá þau bæði með okkur aftur í göngu...

Hópmynd á tindinum í búningunum...

(Sigrún) Linda, Guðmundur Jón, Ingi, Katrín Kj., Harpa, Birgir, Sigga Sig., Bjarni, Örn, Ágúst og Súsanna
með fánann sem oft hefur gefið göngunum okkar hátíðlegt yfirbragð eins og þetta kvöld... tær snilld !

Og svo Batman framar en hann var eini hundur göngunnar...
hinir voru auðvitað allir heima á horfa á Söngvakeppnina þó þeir vilji eflaust ekkert kannast við það
enda var fussað og sveijað yfir þeirri fyrirspurn þjálfara um hvort við ættum að hafa stutta göngu eða sleppa henni þetta þriðjudagskvöld svo allir gætu horft á Hatara keppa... :-)
og Bára tók mynd.

Sigga Sig og Bjarni eiga bæði land í þessari sveit....
Sigga Sig með Heimi sínum í Kjósinni við Meðalfellsvatn... til vinstri út af mynd...
... og Bjarni með Mörtu konu sinni í Svínadal hægra megin út af mynd :-)

Bæði mænandi dreymandi ofan af tindinum segjandi frá dásemdinni sinni í sveitinni...

Uppi var mesta rokið og því rukum við snögglega niður úr þessum hávaða eftir myndatökur
og vorum ekki lengi...

Hópurinn þéttur einu sinni á leiðinni... í notalegheitunum sem lygnara veðrið gefur alltaf með lækkandi hæðinni...

Kilimanjarofararnir eru ekki ennþá komnir niður úr skýjunum....
og Ágúst þegar farinn að skipuleggja aðra Afríkuferð í haust sem hann deildi á Toppfarahópnum síðar í vikunni...

Sjá réttina þarna niðri... hvítur hringur þar sem við lögðum bílunum...

Yndislegt kvöld... gott að ná þessu þó hluti af okkur hefði viljað horfa á Hatara keppa...
en þeir komust upp úr Undankeppninni svo skaðinn var ekki skeður og laugardagskvöldið beið svalt og spennandi :-)

Við tímdum ekki heim... og náðum ekki sambandi til að hlusta á beinu útsendinguna á ruv.is...

... gleymdum okkur þess þá heldur í umræðum og snakki frá þjálfurum í tilefni dagsins...

Frábær frammistaða í mætingu með skyrtu og bindi...
... nánast allir hátíðlega búnir og virkilega skemmtilegt að gera þetta :-)

Alls 5,0 km á 2:00 klst. upp í 551 m hæð með 567 m hækkun úr 80 m...

Skemmtilega sléttar og heilar tölurnar þetta sinnið... bara tilviljun...
en takið eftir að þetta er alveg sömu tölur og okkar árlega ganga á Háahnúk í Akrafjalli í desember hvert ár...
555 m hár tindur sem yfirleitt er genginn á 2 sléttum klukkustundum alls 5 slétta kílómetra... skemmtilegt :-)

Takk elskurnar ! ...fyrir flott kvöld...

... og fyrir að nenna þessu... og fyrir að vilja þetta brölt...
og fyrir að mæta og einfaldlega hafa gaman af þessu eins og við þjálfararnir...
án þessarar fölskvalausu gleði og þessarar botnlausu ástríðu fyrir útiverunni sem einkennir meðlimi þessa klúbbs...
værum við löngu hætt þessari vitleysu :-)
 

Leirvogsá IV
frá Hrafnhólum að Sámsstöðum
um Tröllafoss og stuðlana í Stardalshnúkum
Sveit í borg 4 af 12

Fjórða og næst síðasta gangan upp með ánni Leirvogsá var þriðjudaginn 7. maí
þar sem gengið var aftur frá Hrafnhólum... en nú í hin áttina... upp eftir að Sámsstöðum
með viðkomu að Tröllafossi og alla leið að mögnuðu stuðlunum í Stardalshnúkum...

Svala Birgis mætt aftur til leiks eftir nokkurra ára hlé
og er sérlega gaman að fá hana aftur í hópinn sællar minningar :-)

... og nú skein sól í heiði þó maí-svalinn væri enn í loftinu... dásamlegt veður...

Þessi leið er í hæsta gæðaflokki og á auðvitað að vera gengin á hverju ári...

Rótarfjallshnúksferðin að baki helgina á undan þar sem farin var tvísýn leið um Kotárjökul í Öræfajökli
en enginn leiðangursmanna var greinilega kominn niður á jörðina þetta kvöld nema Örninn :-)

Gengið var að Tröllafossi sem sýnt hefur sig í alls kyns myndum og magni...
nú heldur vatnsmikill og aðkoman því tæp meðfram berginu sunnan megin en allt grunnt og saklaust...

Þrettán mættir...

Gylfi, Ólafur Vignir, Súsanna, Lilja Sesselja, Svavar, Svala, Guðmundur jón, Guðrún helga, Arnar og Arna...

Allt fólk sem við vildum óska að hefðu verið með í jöklaferð helgarinnar
og mæta vonandi að ári...

Ofan við fossinn var haldið áfram meðfram ánni að kofa sem gaf vísbendingu um forna frægð Sámsstaða
en þar var vaðið yfir Leirvogsánna og horft til stuðlabergsins í vestari hluta Stardalshnúka...

Jebb... áin vaðin í annað sinn... og fær aftur vöðun hér í síðustu göngunni frá Leirvogsvatni niður hér
og til baka hinum megin gegnum Stardal...

Sjötta og síðasta Leirvogsgangan verður svo hringleið kringum Leirvogsvatnið sjálft...
sem er mjög falleg og heilandi ganga sem kemur vonandi öllum á óvart...

Yndislegt... að vaða... og hlusta á fuglana... gerist varla sumarlegra en það....

Frá ánni var farið upp að Stardalshnúkunum...

... sem skarta þessu formfagra stuðlabergi...  hér höfum við komið áður.. og tókum þá líka hópmynd...

Já... þetta var 25. maí ári 2010... 

Vorfagnaður Toppfara !
var þriðjudaginn 30. apríl kl.
... og því er engin þriðjudagsæfing þetta kvöld...

Mjög vel hepppnað, ljúffeng súpa og meðlæti, flottur salur, frábær skemmtiatriði
og dansað fram eftir öllu :-)

Danskortið... já það var sko dansað...

Textinn sem Jóhanna Fríða samdi úr laginu "Ég ætla að skemmta mér" með Albatross
sem er besta lag ársins 2018 að mati kvenþjálfarans :-)
 

Sumarleg ganga
á Reynivallahálsi um Fossá
 í hlýju en bálhvössu hávaðaroki

Þriðjudaginn 23. apríl var slagveður í veðurkortunum.. spáð yfir 12 m/sek og rigningu...
en það átti að stytta upp er liði á kvöldið...
og þar sem þjálfarar höfðu aflýst göngu þriðjudeginum áður á Drumb og Krýsuvíkurmælifell
þá gátu þeir ekki frestað eða breytt þessari göngu...
sérstaklega ekki af því Reynivallahálsinn er einn af Hvalfjarðartindunum tólf og margir að safna þeim þetta árið...

Við létum því slag standa og mættum bara við Fossánna... í beljandi rigningu og vindi... reyndar skjóli við trén...
en okkur leist ekkert á veðrið keyrandi inn Hvalfjörðinn... í veikri von um að það væri eitthvað skárra en í bænum...
sem reyndist í fyrstu ekki vera...

Einhverra hluta vegna stytti hins vegar upp rétt eftir að við lögðum af stað gangandi...
og þar með lauk rigningu kvöldsins á okkur...

Örninn leiddi okkur eins og fuglinn fljúgandi um gljúfur Fossár sem rennur niður Reynivallahálsinn til norðurs...
og klöngrið var talsvert... en engar myndir voru teknar á bröttustu köflunum...

Mjög skemmtileg leið og ansi sumarlega þar sem þarna var skjól og þurrt og allur gróður að vakna til lífsins...

Þetta var í annað sinn sem við rekjum okkur eftir ánni þarna upp eftir
en síðast gengum við uppi á brúnunum og horfðum niður í gljúfrið...
núna vorum við niðri við ánna að brölta í hlíðunum...
jebb... það er ennþá eitthvurt ævintýrablóð rennandi í okkur greinilega :-)

Þessi kafli minnti á fossabrekkurnar í Jökulsárgljúfrum milli Dettifoss og Ásbyrgis árið 2011...
við þyrftum að endurtaka þá leið einhvern tíma...
ein af allra fegurstu gönguleiðum Toppfara nokkurn tíma...

Hér tókum við hópmynd árið 2014...

... þá mánuði lengra inn í vorið... þann 20. maí 2014... og mun fjölmennari ganga en þetta kvöld...

Nú vorum við Þrettán manns... sterkur og flottur hópur...
Ingi, Örn, Guðrún Helga, Bjarni, Birgir, Georg, Guðrún Jóna, Ólafur Vignir, Maggi, Lilja Sesselja, Arnar og Gylfi en Bára tók mynd og Batman og Gutti bestu vinir léku sér alla gönguna...

Frá fossinum snerum við upp á heiðina gegnum skóginn...

Óskaplega fallegir grænir litir á trjánum...

Þjálfarar voru ekki með gps-slóðina frá því síðast í tækjunum sínum
og Bára fann einn gps-punkt í tækinu sínu af fyrri göngu þarna upp en Örn var með engan...
en fann einn á kortinu sem hét Grenshæðir og virtist vera á sama stað og punktur Báru og því stefndum við þangað..

Einhver lúmsk spennuþrá í þjálfurum að mæta stundum ekki nægilega gps-tryggir
og láta sig hafa það að rata eftir minni og fátæklegum gps-upplýsingum...
en það var ágætt í þessari göngu því þar með fórum við aðra leið til baka en síðast sem var ágætis fengur...
auk þess sem leiðin greypist mun betur inn í mann þegar maður þarf tvisvar að þefa uppi rétta leið
en ekki bara stara á gps-tækið og elta gamla slóð án þess að þurfa að hugsa...

Bálhvasst var uppi á Reynivallahálsi... mjög lýjandi og krefjandi... en vindurinn svo hlýr....
og allur í bakið svo við nánast fukum á köflum áfram... svo það var ekki hægt að kvarta...
en það var samt gott að komast í lautu sem gaf skjól svo hægt væri að hvílast aðeins
á barningnum og hvininum sem lamdist utan í öllu... og fá sér smá nesti...

Tilbreytingarleysið uppi á Reynivallahálsi var áberandi... en samt ekki ef maður hafði augun hjá sér...
það var bara svo mikill vindur að lítið fór fyrir myndatökum... 

Formin... lögunin... litirnir... samsetningin var mögnuð á köflum...

Og fjallasýnin gullfalleg í allar áttir ofan af Reynivallahálsi...

Hvalfellið hér og Botnssúlurnar...

Í vestri fór að sjást í Akrafjallið... og sólina úti á hafi...

Efsti tindur á Reynivallahálsi er varla merktur... við lentum bara á þúfu...
engin varða og stöku grjót stóð upp úr... en ef kort eru skoðuð þá fórum við á hæsta punkt...
og þar var vindurinn mestur og hvassastur... og ekkert annað að gera en drífa sig til baka...

Nú með vindinn í fangið... sem var erfiðara en í bakið þrátt fyrir að við værum að fara niður í mót...

Þjálfarar stefndu á lægðina sem kemur í heiðina á miðri leið til norðurs
og ákváðu að freista þess að finna niðurgönguleið þar... mundu að síðast fórum við mun fyrr niður...
en þá vorum við í hliðarhalla lengi vel sem við vildum ekki ef vindhviður væru hvassar ofan frá...

Dásamlegt að koma inn í skóginn... skjólið... fuglasönginn...

Friðsæld og notalegheit þarna inni í lundinum...

Bekkur "Reynivallaháls 23.04.2019" :-)

Efri: Ólafur Vignir, Birgir, Bjarni, Maggi, Georg, Lilja Sesselja, Gylfi.
Neðri: Arnar, Guðrún helga, Örn, Ingi, Guðrún Jóna.
Bára tók mynd og Gutti og Batman settust ekki.

Niðri rétt handan bílanna biðu okkar skurðir og lækir að þvera... þetta var ekkert búið þó niður væri komið :-)

Dásamlega sumarlegt og í ákveðinni mótsögn við grenjandi slagviðrið sem skall á um leið og við vorum komin í bílana
og lamdi á okkur alla leið í bæinn...
enn einu sinni í þurru og mun betra veðri en aksturinn og veðrið í bænum sagði nokkurn tíma til um...

Alls 9,5 km á 3.05 klst. upp í 435 m hæð með x m hækkun miðað við 41 m upphafshæð.

Sjá að við fórum frá sama bílastæði síðast... en bara aðeins fyrr inn að ánni en núna árið 2019 :-)

Snæfellsjökull eftir tvo daga á sumardaginn fyrsta og glimrandi veðurspá...
það verður eitthvað...

Þessi ganga var næstum jafn erfið og jökullinn...
einfaldlega af því barningurinn við vindinn var mjög krefjandi og vegalengdin svipuð...
vel gert takk fyrir :-)
 

Háuhnúkar og Undirhlíðar
í dulmögnuðu móbergi
dimmu svifryki og hlýjum vindi

Þriðjudaginn 9. apríl fórum við nýja leið á Háuhnúka og Undirhlíðar sunnan Helgafells í Hafnarfirði...

... þar sem farið var frá Vatnshorni suðaustan megin og upp á námusvæðið suðvestan megin...

... en þar voru heilmikil verksummerki eftir þungavinnuvélar og námuvinnumenn...

... og viðvörunarskilti þegar komið var fram á brúnir námunnar...

Notaleg stemning og hlýja í loftinu... enda voru hjörtun um allt í landinu...

Sérstakur svipur á himninum...

Sviptivindar og sandryk skópu þessi þykku, gráu skýjaslæðu sem var í suðri...

En í norðri sást til himins... milli rykskýjanna... þetta var sandur ofan af hálendinu að sögn veðurfræðinga...
og það var nánast hægt að bryðja hann þegar gengið var gegn vindinum...

Þéttur vindur gekk móti okkur en hér var skyndilega smá skjól...
og menn settust ósjálfrátt niður og fengu sér nesti í friðinum sem þarna var...

Móbergsheimar Háuhnúkar og Undirhlíða eru stórbrotnir og dulúðugir...

...og gefa forsmekkinn af því sem Sveifluhálsinn býður upp á í öllu sínu veldi alla leið til suðurstrandarinnar...

Það er eitthvað við þetta sundraða móberg...

... sem tvístrast um allt í alls kyns litum, formum og áferð...

Breiðdalurinn blasti við okkur á hægri hönd og var heldur þurr í samanburði við vorið í fyrra...
annað vatnið horfið sem dæmi...

Smá klöngur á köflum en annars mjög létt leið til göngu...

Hjörtun voru um allt...
og þjálfari var stundum svo upptekin í umræðum að hún sleppti því að smella af þeim..

Við dóluðum okkur um klettaborgirnar á leiðinni...

... og sáum hvernig bergið er allt að molna og hrynja...

... og þarf ekki mikil átök jarðskjálfta til að færast úr stað og hrynja niður...

Þetta minnti líka á Jarlhetturnar... þar sem við fórum um Vatnahetturnar síðast sem dæmi...

Kyngimagnaður heimur...

Já, fegurðin var um allt... ef maður bara gaf sér tíma tl að horfa...

Litið til baka... mjög fjölbreyttur hryggur þó lítillátur sé...

Með Helgafell Hafnfirðinga í baksýn uppljómað af sólinni...

Björn Matt., Kolbrún Ýr, Guðmundur Jón, Jóhannes, Agnar, Gylfi, Tryggvi, Bryndís, Lilja Sesselja, Arna með Skugga, Örn, Bestla, Ólafur Vignir, Jórunn með tíkina Heru, Arnar, Björn H., Katrín Kj. og Bára tók mynd en Batman nennti ekki þessum myndatökum..

Við spáðum í að lengja gönguna alla leið upp á Bláfjallafleggjara Hafnfirðinga...
en hættum við það þar sem flestir voru búnir að fá nóg
og gerðu auðvitað ráð fyrir upphaflegri vegalengd upp á 6-7 km á um 2 klst...

Bakaleiðin var rösk niður hlíðarnar og svo með veginum og graslendinu til baka...

... í kvöldsólinni sem tók að skína gegnum sandrykið...

Gefandi umræður í bakaleiðinni sem eingöngu fást með göngum eins og þessum...
hreinlega mannbætandi að ganga með fólki úr öllum stéttum og sviðum mannlífsins...
maður fer betri manneskja heim eftir samveru eins og þessa á svona kvöldi...

Alls 6,6 km á 2:05 klst. upp í 273 m hæð á Háuhnúkum og 239 m á Undirhlíðum með 405 m hækkun frá 162 m.

Tröllafjölskyldan við Örninn á Snæfellsnesi áætluð um helgina
en afgerandi sunnanlægðir á leiðinni og þjálfarar farnir að huga að varaplani...

Hafursfell varð fyrir valinu og nokkrir slógu til þrátt fyrir vindaspá og hugsanlega rigningu..

Gullið kvöld í Krýsuvík
á Bæjarfelli og Arnarfelli

Þriðjudaginn 2. apríl var næðingssamur og ískaldur... með nýfallinn snjó yfir landi og láði eftir illviðri síðustu daga
en það lægði ansi fallega seinnipartinn og brast á með brakandi blíðu í kvöldsól og vægu frosti...

Það kvöld áttum við stefnumót við tvö saklaus fell á Reykjanesi
sem gefa heilmikinn svip á svæðið sunnan Kleifarvatns
en eru hvorki há né fræg...

Þau eru hins vegar stórskemmtileg uppgöngu bæði tvö... í móbergi, skriðum og grjóti
og leyna ágætlega á sér þegar nær er komið...

Heldur vetrarlegra en þegar við fórum hérna síðast haustið 2015
en þetta var í annað sinn sem þessi fjöll fengu hópinn í heimsókn...

Sveifluháls syðri hér á vinstri hönd... hálsinn sá liggur endilangur alla leið að nyrðri hluta Kleifarvatns... 
en við förum á syðstu tindana í þessari tindaröð seinna í apríl... þeir eru út af mynd...
á Drumb og Krývuvíkurmælifell sem verður þá í annað sinn í sögunni og nú að vori til
sem verður mjög skemmtilegt að upplifa...

... ... og bera þá saman við gullnu töfra-gönguna í janúar 2014... forðum daga
þar sem við enduðum í hálfgerðu rökkri og versnandi veðri á Drumbi og Krýsuvíkurmælifelli...

Þetta aprílkvöld árið 2019 var hins vegar engan bilbug að finna á kvöldsólinni...

Á tindi Bæjarfells í saklausum 212 metrum yfir sjávarmáli...

Tryggvi, Bryndís, Arngrímur, Svavar, Helga Björk, Birgir, Arnar, Davíð, Björn H., Guðrún Helga, Súsanna, Bestla, Arna, Helga Fjóla, Karen Rut, Nonni, Dóra, Sigga Sig., Gylfi, Lilja Sesselja, Katrín Kj,, Guðmundur Jón og Hlín gestur
en Örn tók mynd og Bára var því miður fgtur að vinna og missti af svo miklu...

Og ferfætlingarnir voru margir þetta kvöld...
Batman, Drífa, Skuggi, Slaufa og Þruma - leiðréttingar óskast ef ekki rétt NB !

Nærmynd af þessum öðlingum :-)

Geitafell til vinstri... það er á dagskrá síðar á árinu... 
og Arnarfell hægra megin... síðara fjall dagsins...

Síðast fórum við niður norðvestan megin en nú fór Örninn suðaustan megin niður...

Davíð... besti vinur hundanna í Toppförum... með þá í röðum að bíða eftir fiskroði eða álíka góðgæti...

Leiðin milli fellanna við Krýsuvík er mýrlend og blaut... en þetta slapp vel á þessum árstíma...

Arnarfellið í allri sinni vordýrð... svipmikið þó lítið sé...
sviðsmyndin í kvikmyndinni Flags of our Fathers hans Clints Eastwoods...
https://www.youtube.com/watch?v=kR1mQL4seGI

Svona aprílkvöld eru ansi mörg í sögu Toppfara...
þar sem sólin hefur yfirhöndina og sigrar veturinn bókstaflega fyrir framan augun á okkur...
og mann langar eiginlega ekki heim þegar göngu er lokið... þá er vorið sannarlega komið...

Einstakur árstími og þökk sé stöðu klukkunnar einum og hálfum tíma fyrr en raunstaðan á hnettinum segir til um...
... að þá upplifum við þetta mjög sterkt þar sem sólin fær að vera svo hátt á lofti meðan göngutíminn okkar er...

Vorið hefur klárlega yfirhöndina þó snjórinn hafi villt sýn síðustu daga...

Bæjarfellið hér í baksýn hægra megin... og syðri hluti Sveifluhálssins vinstra megin...

Sveifluhálsinn er eitt af okkar uppáhalds...
hann er heill hringadróttinsheimur út af fyrir sig...
þarna er hægt að ganga og upplifa stöðugt nýja hluti...
og auðvelt að villast og lenda í sjálfheldu með niðurgönguleið...

Hann verður allur genginn árið 2021 þegar við tökum Reykjanesið fyrir fjall fyrir fjall allt árið...
það verður eitthvað !

Fyrsta gangan um nyrðri hlutann árið 2010 þar sem við gengum kringum Kleifarvatn í leiðinni:
http://www.fjallgongur.is/tindur47_7tindar_sveifluhalsi_041210.htm

Önnur gangan árið 2013 þar sem við snerum við vegna óveðurs og kona lést á Esjunni í illviðrinu:
http://www.fjallgongur.is/tindur89_sveifluhals_sydri_030213.htm

Þriðja gangan og nú um syðri Sveifluhálsinn árið 2014:
http://www.fjallgongur.is/tindur101_sveifluhals_sydri_110114.htm

Og svo eru óteljandi kvöldgöngur á staka tinda þarna um...
og við ætlum á Hatt og Hettu síðar á árinu ofan við heitu hverina...
en það verður fyrsta kvöldganga á þá tinda... 

Margar lygilega fallegar myndir úr þessum göngum í safninu okkar
sem verða hreinlega aldrei metnar til fjár...

Uppgangan á Arnarfellið er fínasta klöngur en fært öllum...

... og færið var ekkert að spilla för...

Uppi var sama blíðan og menn nutu staðar og stundar hvert augnablik...

Frábærir nýliðarnir í ár...
mæta vel og gleði og jákvæðni fylgir þeim sem er einmitt nauðsynlega veganestið í okkar félagsskap...
öðruvísi er einfaldlega ekki hægt að endast í fjallgöngum allt árið um kring...

Einmitt svona ganga er svo vel þegin þegar að baki eru nokkrar í erfiðu veðri eða færð...
þakklætið er svo kærkomið... ef  árstíðirnar væru svipaðar hvað varðar veður, birtu og færð
þá myndum við eflasut fljótt fá leiða...

Suðurströnd landsins... það eru forréttindi að ganga yfirleitt á fjöll við sjó...
ekki sjálfsagt í stóra samhengi heimsins...

Mögnuð hópmynd hjá Erni ! ... og reyndar báðar hópmyndirnar segir ritarinn :-)

Niður var farið norðan megin í skugganum og sóttist vel...

Mosinn lofaði vori á næstu dögum... það á að hlýna og verða ansi fallegt næstu helgi..
eins gott að nýta þann dag vel til æfinga fyrir Snæfellsjökulinn og Rótarfjallshnúk...

Stutt ganga en frábær æfing og útivera á svona fallegu kvöldi...

Snjórinn meiri norðan megin þar sem sólin fær ekki nægilega að sveifla geislasverðunum sínum...

... en þetta kemur allt með síhækkandi sólinni með hverjum deginum...

Kyngimagnað kvöld upp á 4,1 km á 1:57 klst. upp í 212 m á Bæjarfelli og 195 m á Arnarfelli
með 222 m hækkun frá 128 m upphafshæð...
en hæðartölur eru svolítið misjafnar eftir tækjum og frá því síðast var gengið...
sem er svo sem ekki óalgengt.

Sjá kyngimagnaða mynd frá Ísleifi af Arnarfellinu þegar hann gekk á þessi tvö fjöll 1. janúar í áskoruninni "Ókunnar slóðir á eigin vegum" þar sem þátttakendur verða að ganga á nýjar slóðir einir á ferð og melda inn mynd og smá frásögn sem þjálfari tekur svo saman og hefur til aflestrar á vefsíðu Toppfara:

http://fjallgongur.is/askoranir_allar_fra_upphafi/okunnar_slodir_2019.htm

En þess skal getið að Ísleifur vissi ekki að þessi fjöll væru á dagskrá klúbbsins síðar á árinu
og NB sumir þátttakendur hafa gengið á fjöll í þessari áskorun sem eru marggengin í klúbbnum (t.d. Smáþúfur hjá Davíð)
en þeir hafa ekki náð að ganga á þau og þá er um að gera að grípa tækifærið og fara fyrr árinu á undan hópnum...
og rifja svo upp gönguna þegar maður fór einn... slíkar upplifanir eru nefnilega ómetanlegar...