Bratti og blíða
á Hafursfelli Snæfellsnesi
í þröngum veðurglugga milli illviðra
þar sem veðrið var langtum framar vonum

Laugardaginn 13. apríl tókum við sjensinn...
og skelltum okkur á Hafursfellið í annað sinn í sögunni...
þar sem ekki viðraði nægilega vel fyrir Tröllafjölskyldu Arnarins vestar á nesinu sem var áætluð apríl-tindferðin árið 2019...
og vonuðum að við kæmumst upp með smá fjallgöngu milli illviðranna sem geysuðu þessa daga...
og uppskárum langtum fallegri göngudag en við áttum von á...

Spáin var ansi tæp... stuttur veðurgluggi í tólf klukkutíma...
og þá má gera ráð fyrir hann sé styttri í fjöllunum í báða enda...

Í nákvæmari útlistun á norska vefnum má segja að spáin hafi ræst í raun nokkuð vel...
það gat brugðið til beggja vona... við vorum búin undir þoku og rigningu og vind... en fengum ekkert af þessu...

Toppfarar prjóna nú lopaleysur með Riddaramynstrinu
sem fyrir tilviljun var á þremur peysum Toppfarakarlmanna á Síldarmannagötum í mars...
og kvenþjálfarinn var byrjaður á leiðinni vestur á Snæfellsnes...
þessi er handa Erninum... Báran fær bjartari og skærari liti...

Það er von á alls kyns lituðum peysum næstu vikur og mánuði í klúbbnum...
það verður spennandi að sjá ! :-)

Illviðri geysuðu dagana fyrir gönguna á Hafursfellið og flug lá niðri þrisvar sinnum á stuttum tíma
á þessu tímabili... meðal annars föstudagskvöldið fyrir þessa göngu...
en sjá mátti afleiðingarnar af hvassviðrinu kvöldið á undan þegar ekið var vestur þennan laugardagsmorgun...

Guðríður Pétursdóttir, staðarhaldari að Miklaholtsseli...
sú hin sama og við hittum þegar við komum niður úr fjallinu vestan megin árið 2012...
en þá var hún að leita að gangnamönnum og var með góðgæti handa þeim til að gefa...
spjallaði heilmikið við okkur þá og sagði okkur frá trjáræktinni þeirra hjóna á svæðinu...
Miklaholtssel varð þá þegar sérstakur staður í okkar huga...

Og því var sérlega ánægjulegt þegar við hringdum í Guðríði á föstudagskveldinu og fengum leyfi til að ganga hennar megin á fjallið að hún mundi eftir okkur... hvatti okkur til að fara bara frá bænum sjálfum, við mættum leggja bílunum þar... sem var afskaplega vel þegið... og bað okkur um að senda sér upplýsingar umm gönguleiðina þar sem margir væri sífellt að spyrja þau um gönguleiðir á fjallið og því væri gott að geta vísað í okkar upplýsingar. Við sendum henni því gps-upplýsingar okkar af báðum göngunum á þetta fjall og létum hana og vita að þessar slóðir færu á Wikiloc á veraldarvefnum fyrir alla til að sækja...

Það var því lagt af stað frá Miklaholtsseli með leyfi staðarhaldara kl. 8:52 í vindi og þoku yfir fjöllunum...
en þurru veðri þó... og þetta átti bara eftir að skána með hverju skrefinu upp á Hafursfellið...

Hrossagaukurinn söng hér hástöfum en það var fyrsti söngur þess fugls í okkar eyrum á þessu vori
og snerti sum okkar djúpt... dásemdin ein... sumarið er greinilega komið...

Jú, trjárækt þeirra Miklaholtssels-hjóna er sannarlega að skila árangri... eflaust mikill barningur... miklar fórnir... mikil afföll...
en ef ástríðan er næg gerast kraftaverk...

Það var sérlega hlýtt þennan dag... og við vorum galvösk og vongóð um ágætis dag þrátt fyrir allt...
grunlaus um dýrðina sem okkar beið ofar...

Hjartað er allt um lykjandi í Miklaholtsseli... það mátti vel sjá á trjáræktinni og alúðinni sem lá í öllu þarna
þó bærinn sé orðinn lúinn og þarfnast viðhalds... vonandi tekur einhver atorkusamur og duglegur við þessum dásemdarstað þegar Guðríður og maki hennar bregða búi en þau búa reyndar nú þegar í Borgarnesi vegna heilsubrests mannsins hennar Guðríðar...
en dvelja þó þarna þegar þau geta... 

Sunnan við ánna sem rennur niður úr Hafursfellinu eru brattar, grýttar brekkur sem sýnast illfærar
en eru ágætar yfirferðar þegar nær er komið...

Við héldum upp þær og nutum góðs af hlýjindunum þar sem jarðvegur var mjúkur undir hæl...
héldum fyrst að þarna væri gönguslóði niður brekkurnar... en sáum þegar nær var komið að þetta voru för eftir rúllandi grjót...

Það gat líka varla verið... ekki margir sem ganga á þetta fjall að því er við best vitum...
sem er óskiljanlegt því það er með þeim allra svipmestu og glæsilegustu á Snæfellsnesinu öllu...

Ofar komum við inn í dalinn sem liggur svo fallega niður undan tindunum öllum sem varða Hafursfellið
og er einstakur staður að heimsækja... fossinn rennandi úr miðju fjallinu... magnaður staður...

Efsti tindur fjallsins vinstra megin í smá þokuslæðingi.. við héldum fyrst að efsti væri beint ofan við hópinn
þar til við áttuðum okkur á staðarháttum betur... og gátum rifjað upp svakalegt klöngrið í tindunum þarna hægra megin
en þá snerum við við og gátum ekki haldið áfram eftir þeim...

http://www.fjallgongur.is/tindur84_hafursfell_220912.htm

Nú vorum við að vori til... þá árið 2012 vorum við að hausti og allt annað landslag í fjallinu...

Snjór yfir á köflum... svellað á köflum... en annars hlýtt og sumarið óðum að sigra veturinn...

Batman og Hera nutu sín vel í þessari göngu og voru mestu mátar
en þetta var fyrsta langa dagsgangan hennar Heru og hún rúllaði henni upp :-)

Fáir mættir í þessa göngu... sem var synd af því sumir sem ætluðu á Tröllafjölskylduna hættu við...
sem reyndist örlagaríkt þar sem við náðum þeim svo ekki áður en sumarið tók yfir og bræddi allan snjó í fjöllunum...

Hafursfellsgangan varð því ígildi Tröllagöngunnar í og með Snæfellsjökli sem var svo genginn á sumardaginn fyrsta 25. apríl...

Örn, Bjarni, Alli gestur, maki Jórunnar Atla, Jórunn, Sarah, Arngrímur, Magnús Páls. og Agnar
en Bára tók mynd og Batman og Hera skoppuðu með.

Ofar í dalnum tóku snjóbrekkurnar við nokkrar í röð og auð jörð á milli... allt mjúkt undir fæti og vel fært...

Litið til baka með mosann grænan neðar...
Elliðatindarnir í fjarska... þurfum að fara að endurtaka göngu á þá glæsilegu tinda...

Þríhnúkadyrnar sem við köllum svo...
en líklegast er það rangnefni hjá okkur þar sem Þríhnúkarnir eru örugglega tindarnir ofar sunnan við þann hæsta...
en þangað til ekkert nafn kemur frá heimamönnum eða öðrum sem þekkja til þá heita þessar dyr Þríhnúkadyr frekar en ekkert...

Ekki þörf á broddum ennþá og við spígsporuðum bara upp...

Brattinn samt talsverður og ómögulegt að vera hér broddalaus ef færi er hart...

Tókum smá nestispásu á uppleið þar sem við áttum von á miklum vindi í skarðinu og á tindinum...
það reyndist svo verða öfugt... logn á báðum stöðum... þrátt fyrir að heyra í vindinum gnauða utan í fjallinu...
einhvern veginn sluppum við samt að mestu við þennan vind... sérkennilegt og óútskýranlegt...
minnti svolítið á Hafnarfjallið í janúar 2017 þar sem vindur var mikill en við sluppum einhvern veginn að mestu við hann
en þar sem hann blés... var hann svakalegur...

http://www.fjallgongur.is/tindur138_hafnarfjall_280117.htm

Enn slepptum við broddunum þar sem færi var autt milli svellaðra snjóskaflanna...

... og skaflarnir mjúkir þess á milli...

Ofar blasti tindurinn við auður að mestu og virtist vel fær í þessum hlýjindum...

Upplifunin af því að koma hér upp í skarðið og sjá skyndilega útsýnið blasa við var kyngimagnað...

... og minnti á Helgrindur forðum daga þegar við tókum andann á lofti af lotningu og furðu...
og fleiri fjöll og fjallsbrúnir...

Áhrifamikill staður... og algert logn þarna...

Við eyddum talsverðum tíma hér og nutum útsýnis og fegurðar á heimsmælikvarða hreint út sagt...

Stórkostleg fjallasýn til austurs á Tröllakirkjurnar þrjár... á Holtavörðuheiði (þori ekki að fullyrða hvort við sáum hana samt)...
í Hítardal... og Kolbeinsstaðafjalli...

Hér var hægt að vera lengi... og það í logni... ekki vindi sem er dæmigert þegar vindar blása...

Til vesturs blasti Snæfellsnesið við... skýlaust innar en jökullinn og nágrenni hulið lágskýjum...

Við urðum að taka hópmynd hér líka... ef við skyldum ekki komast upp á tind... eða ekki geta tekið mynd þar...
ef það skyldi koma þoka... ef veðrið skyldi versna... þetta var svo lygilega friðsælt eitthvað...

Já... líka með útsýnið til vesturs í baksýn...

Þá var bara tindurinn eftir... hingað klöngruðumst við árið 2012 og sögðum þá að ekki væri hann fær nema í sumarfæri...
hér væri of bratt til að fara í vetrarfæri með góðu móti... og við skildum hvað átt var við þegar ofar dró...

En það var erfitt að slíta sig frá þessu stórkostlega skarði Hafursfellsins...

Dalurinn formfagri í baksýn og suðurströnd Snæfellsness neðar...

Arngrímur ljósmyndari tók stórfenglegar myndir í þessari ferð...

Jú... svellaðir snjóskaflar ofar... þeir gera reynst vararsamastir allra...

En þetta byrjaði vel og lofaði góðu...

Ótrúlega friðsælt þarna og fallegt...
miðað við gnauðandi vindinn sem var austan megin við tindinn og við fundum fyrir
ef við fórum nægilega austarlega í klöngrinu að finna leið...

Vestan megin var lygnara... fjallasýnin svo tær og litrík...

Ansi bratt á köflum en vel fært öllum...

Hér þurfti að velja góða leið og renna ekki í svellinu...

Menn völdu mismunandi stað til að fara...

Fínt að fá klettana til að halda sér í og klöngrast...

Á svona köflum finna þeir sem ekki eru með stafi hversu gott er að hafa þá ekki...
en í bröttu, sléttu brekkunum komu þeir hins vegar að góðum notum til stuðnings...

Hlýjindin þennan dag og dagana á undan gerðu okkur kleift að fara hér upp á þessum árstíma...
en annars er ekki hægt að mæla með þessari leið nema í sumarfæri...

Litið til baka ofan frá... dalurinn þar sem við komum upp frá Dalsmynni árið 2012 allur í snjó
og miklar snjóhengjur efst í skarðinu... þarna hefði verið vesen að koma upp þennan dag...
við vorum greinilega réttu megin í fjallinu þetta vorið :-)

Hera þurfti stundum hjálp í klöngrinu en nýju meðlimirnir og gesturinn léku sér að þessu brölti...

Mátti stundum ekki miklu muna að það væri ófært vegna svellbunka...

En hér var smá haft sem stöðvaði för... eina leiðin er að fara undir þennan klettadrang...
og það í talsverðum bratta... þar var svellað færi og óstöðvanleg brekka neðar niður hamrabelt enn neðar...
Erni leist ekkert á leiðina...  við reyndum aðra leið en leist heldur ekki á þær,
hvorki hægra megin við hann (austan megin) né beint upp klettinn...

Við skoðuðum þetta vel og enduðum á að allir færu í keðjubroddana...
jöklabroddarnir hentuðu alls ekki hér...

Örn sporaði slóð neðan við í skaflinum og svo færum við eitt í einu á eftir honum...

Þetta byrjaði vel en svo var færið ekkert skárra innar af skaflinum...
og við enduðum á að fara upp með klettinum á broddunum sem héldu vel og allir gerðu þetta fumlaust og vandræðalaust...

Sjá myndband frá Bjarna á fasbókinni af þessum kafla séð ofan frá:

https://www.facebook.com/bjarnieinar.gunnarsson/videos/2253538488062252/UzpfSTEzNzY5MTM0Mzk6MTAyMTQ0NjMyNTI2Mzk5MDA/

Ofan við klettinn var leiðin greið á tindinn...

Og þangað var magnað að koma !

Enn meira útsýni og nú til allra átta...

Hér gáfum við okkur aftur góðan tíma til að njóta... og enn var logn...
ótrúlega gott veður miðað við veðurútlit, spá og veðrið sem geysaði á undan og eftir þessum degi...

Alli gestur og Jórunn nýliði í sinni fyrstu dagsgöngu voru í engum erfiðleikum með þessa göngu
og voru greinilega í dúndurformi fyrir Snæfellsjökul einni og hálfri viku síðar...

Ljósufjöll og félagar í fjarska... Rauðakúla og Hreggnasi... gaman að rifja upp fyrri daga á þessum tindum...

Útsýnið til vesturs að jöklinum... enn var Snæfellsjökull hulinn skýjum...
og erfitt að segja hvort Tröllafjölskyldan hefði sloppið með útsýni þennan dag
en við þorðum ekki að halda henni úti þar sem veðurútlitið var svo tæpt...
ef við bara hefðum vitað að þetta yrði svona gott... æji...

Skyrtunna, Snjófjall og Svartitindur... gaman að sjá þau svona skýrt og ofan frá...

Nær eru Tvíhnúkar sem við eigum enn eftir að ganga á...

Sérstakt hversu snjólaus fjöllin eru orðin þetta vorið...
þarna vorum við með meiri snjó 1. maí 2013:

http://www.fjallgongur.is/tindur92_skyrtunna_ofl_010513.htm

Himininn var veisla þennan dag... úfið veður á það einmitt til að gefa fegurstu ásýndina á hann þá...

Hinir tindarnir á Hafursfelli... næstur sá sem við klöngruðumst upp á árið 2012 í allt of miklum bratta...

Tryggvi var líka að fara í sína fyrstu dagsgöngu með hópnum og lék sér að henni
eins og hann gerði á Snæfellsjökli tólf dögum síðar...

Friðsældin sem virtist vera þarna úti í sjónum... það var sérstakt andrúmsloft yfir öllu þennan dag...

Þjálfari missti sig í hópmyndum í þessari ferð... :-)
með Ljósufjöll í baksýn...

Og svo með Hafursfellið í baksýn og sjóinn í áttina að höfuðborginni...

Við ákváðum að fara niður aðra leið...
það var meðal annars þess vegna sem við létum okkur hafa það að fara varasama kaflann neðan við klettinn upp fyrr um daginn...
þjálfarar höfðu séð þessa leið neðan frá og eftir á að hyggja er hún öruggari almennt...
en hún þýðir að menn missa af því að fara upp í skarðið sem er mikill missir því það er svo magnað...

Við gengum til vesturs niður öxlina þar til ágætis ás kemur í ljós sem liggur hamrabeltislaus niður í dalinn... fínasta leið !

Sumarið barðist ógurlega fyrir framan okkur á fjallinu þennan dag... við veturinn...
alls staðar gutlaði í vatninu... svellinu... snjónum... að gefa undan hlýjindunum og leyfa mosanum og grjótinu að koma undan sér...

Hér var enn og aftur logn og skjól... og við gátum spjallað um allt...

Ágætis bratti á þessari leið en aldrei hættuleg...

Litið til baka... já... getum mælt með þessari leið þó hún virðist óárennileg kannski neðan frá...

Sjá hér betur hvar við komum niður...

Rennandi lækirnir komu undan snjónum...

... sumarið var komið í 500 m hæð og hækkaði sig óðum...

Á tveimur stöðum á leiðinni fórum við yfir gömul snjóflóð...
sem er alltaf slánandi því þar sést svo vel hversu þéttur snjórinn er... allur kraminn eins og steypa...
sem segir allt um hversu alvarlegt það er að lenda undir slíku... þetta er ekki púður...
þetta er eins níðþungur og þéttur massi... enda brotna heilu húsin undan honum í stórum snjóflóðum...

En það var engin snjóflóðahætta þennan apríldag... bara stöku snjóskaflar... rennblautir... gamlir... steinrunnir...
og við að brölta í talsverðum bratta á milli og enn svona ofarlega...

Við lækkuðum okkur smám saman í áttina að dyrunum...
þjálfarar jafn spenntir og hinir að heimsækja þennan stað...
og rifja upp sjö ára gömul kynni...

 Lygilegt að það skuli virkilega vera sjö ár síðan við vorum þarna síðast...

Örn og Tryggvi voru fyrstir upp og Tryggvi fór beint út á nösina góðu...

Einstakur staður sem mjög gaman er að koma á...
og kennir manni að svona staðir leyna verulega á sér þar til nær er komið...

Svo tíndust við öll inn að strítunni...

... og fengum okkur nesti sem verður að teljast á heimsmælikvarða...
ja, nei, þjálfari er ekkert að ofnota  þetta orð... þetta er allt bara svo stórfenglegt í fjöllunum :-)

Hrafninn krunkaði á okkur og spurði hvurn fj... við værum að þvælast þarna fyrir þeim...
ekki vanur að fá gönguhópa í heimsókn á þessum stað... :-)

Arngrímur og fleiri enduðu á að fara þarna út á og taka myndir...

Eins gott að fara varlega...

Kletturinn sem varðar austurhluta dyranna... og Agnar að koma yfir skarðið...

Sjá klettabeltið utan í...

Útsýnið séð frá syllunni góðu þegar Bára fór út á hana...
en árið 2012 þorði hún ekki fyrir sitt litla líf... en fannst þetta ekkert mál núna árið 2019...
og finnst hún samt þjást af meiri lofthræðslu með árunum...
annað hvort er það vitleysa eða syllan er breiðari en hún var 2012...

Mynd af þeim sem þorðu út á sylluna árið 2012... Guðmundur Jón og Katrín Kj., Lilja Sesselja og Gylfi og Örn...
við hin þökkuðum þá bara pent fyrir með nei-i :-)

Jú... er hún ekki aðeins grennri þessi sylla árið 2012 en 2019 ?

Ljósufjöllin í fjarska... handan dalsins... sjá hvernig fossast niður úr honum úr fjallinu miðju...

Tryggvi, Örn, Bjarni, Arngrímur, Sarah, Ólafur Vignir, Alli, Agnar og Bára tók mynd.

Nú var að koma sér niður og af fjalli...

Mjög skemmtileg leið allan tímann á Hafursfelli...

Ekki löng vegalengd en heilmikið brölt í hliðarhalla og brekkum allan tímann meira og minna...

Litið til baka upp í dyrnar...  sólin var alltaf að reyna að komast í gegnum skýin þennan dag...

Tindurinn hér ofan okkar... og leiðin sem við fórum upp úr skarðinu.. rétt glittir í klettinn sem var til trafala...
og svo niðurleiðin vinstra megin niður eina bunguna þar sem ekkert var klettabeltið neðar...

Friðsældin lá yfir Snæfellsnesinu þó það heyrðist í vindinum
sem var hvergi að finna fyrir nema stöku sinnum sem ritari man ekki lengur hvar var nema við bílana... :-)

Brattar grjótskriðurnar niður hér úr dalnum...

Hér lengdist verulega úr hópnum eftir lagni við brölt niður skriður og grjót en það var allt í lagi...
við vorum komin niður úr bröttu fjallinu...

Loksins tók mosinn við og grasið... það var kærkomið...

Sjá umfangið af trjárækt Miklaholtsselshjóna...
samt er þetta bara hluti af afrakstrinum þar sem þetta nær langt út með fjallinu sunnan megin til austurs...

Það var hreint út sagt yndislegt að ganga svo með Hafursfellinu til baka að bænum...

Einstök birtan skreytti þennan hluta leiðarinnar...

Fjallið geislaði af gleði eftir heimsóknina okkar...

... og meira að segja sólin skein á okkur og hrósaði fyrir vel unnið dagsverkið...

Sjá dyrnar okkar... sem við höfum alltaf horft á frá því árið 2012 og rifjað upp minningarnar... 
nú eru þær tvennar úr tveimur göngum á mismunandi árstíma... september 2012 og apríl 2019...

Komin að Miklaholtsseli þar sem enginn dvaldi þessa helgina
en við sáum bíl við bæinn á sumardaginn fyrsta 12 dögum síðar þann 25. apríl þegar við keyrðum að Snæfellsjökli...

Sumarið var að koma upp úr jörðinni... alls staðar...

Dyrnar sjást betur hér... dásamleg ganga að baki... við vorum í skýjunum...

Þegar komið var að bænum var kominn talsverður vindur og kuldalegra um að litast... sérkennilegt... stundum er eins og við göngum úr einum heimi í annan í þessum fjallgöngum... getum nefnt mýmörg dæmi um skítaveður við bílana bæði fyrir og eftir göngu... en fyrirtaksveður á göngunni sjálfri... vindur og rigning í nokkur skipti eingöngu við bílana og í akstrinum en hvergi á göngunni... sérstakt... og skrifast ekki bara á að við tökum ekki eftir veðrinu... skýringin er ekki svo einföld...

Alls 8,7 - 10,8 km eftir því hvaða gps fékk að segja frá... við enduðum á að telja þetta 9,5 km...

... á 5:34 klst. upp í 759 m með 964 m hækkun alls úr 74 m upphafshæð.

Búin með gönguna kl. 14:28... það var nú aldeilis frábært... hálfur laugardagurinn eftir...
jebb... það er í raun best að fara alltaf kl. 7:00 úr bænum... þannig nýtist dagurinn lang best :-)

Ljósufjöllin... sem eru alltaf í skýjunum... voru enn skýlaus þennan dag... með sveitina í forgrunni...

Skór þjálfara alveg búnir... það var kominn tími á að kaupa nýja fyrir jöklaferðirnar framundan...
Snæfellsjökul og Rótarfjallshnúk í Öræfajökli...

Takk fyrir okkur Hafursfell... þetta var sérlega flottur dagur !

Komin heim fyrir klukkan fimm og nóg eftir að síðdeginu og laugardagskvöldinu... það var vel þegið :-)

Sjá leiðin okkar gula þennan dag og þessa bláu árið 2012 sem var mun lengri og erfiðari í raun
með meira klöngri og mun meiri vegalengd.

Göngurnar síðustu ár á nágrannafjöllin...
Ljósufjöllin græn, Skyrtunna + Snjófjall + Svartitindur rauð og svo Hestur blár...
allt ógleymanlegar göngur sem eiga engan sinn líka...

Hvílík verðmæti sem eru að baki...
og skapast eingöngu með því að halda sér í formi og leggja reglulega í hann sama hvað :-)