Við vöknuðum í Skaftafelli klukkan sex í þvílíku blíðskaparveðri eftir heiðskíra, hlýja og algerlega lygna nótt... þetta er klárlega einn besti tjaldstaður á landinu...

Brottför sjö frekar en átta... ákvörðun sem var tekin kvöldinu áður... þá dauðþreytt eftir rúma 10 klukkustunda göngu á Lómagnúp... en veðurspáin var þannig að það átti að vera heiðskírt fyrri hluta dagsins en smám saman að þykkna upp er liði frá hádegi... og þá var betra að vera komin upp á tindana... áður en útsýni og skyggni hyrfi... flestir sammála þessari ákvörðun... hún er aldrei góð né vinsæl... en reynslan búin að kenna okkur að hún er nánast alltaf rétt... og eiginlega er betra að vera enn fyrr á ferðinni... leggja af stað gangandi klukkan fimm hefði þýtt algera heiðskíru á tindunum... en þetta slapp þó ekki væri það algerlega fullkomið því skýin voru byrjuð að hrannast upp í efstu tindum þegar leið á gönguna og í lokin voru Kristínartindar horfnir alfarið í skýin...

Við gengum frá tjaldstæðinu... ansi svalt að geta gert það...

og var ástæðan fyrir því að við völdum Skaftafellstjaldstæðið frekar en Svínafells
en við spáðum alvarlega í að fara frekar þangað þar sem þar er hús með aðstöðu inni til að elda og borða...

...en á þetta reyndi ekki því bæði kvöldin á Skaftafellstjaldsvæðinu voru lygn og hlý
og fullkomin til borðhalds úti undir berum himni...

Lómagnúpur vinkaði okkur í vestri og þakkaði fyrir gærdaginn... sposkur á svip svona skýlaus... ansi sárt...
en gangan var engu að síður dásamleg, mikið ævintýri og sætur sigur
svo við létum eins og við værum ekki svekkt fyrir fimm aura...

Keyrðum eftir honum öllum inn eftir Núpsá... og upp Hvirfildalinn lengst til hægri... og gengum svo eftir honum öllum út á brúnirnar vinstra megin... og til baka sömu leið í Hvirfilsdalinn og í niður að ánni... já, löng leið sem mældist 21,7 km...

http://fjallgongur.is/tindur158_lomagnupur_210718.htm

En nú vorum við á allt öðrum slóðum... á leið á þessa tinda hér sem skaga upp úr landslaginu í fjarska... Kristínartinda sem við höfum mænt á árum saman á leið á alla jökultindana í Skaftafelli... og aldrei gefið okkur tíma til að fara á... fyrr en nú sem varaplan eftir aflýsingu á 3ja daga göngu norður á Ströndum frá Reykjarfirðir í Ingólfsfjörð... og þetta var aldeilis góð sárabót... eini mögulegi staðurinn á landinu þessa helgi sem ekki átti að rigna var suðausturhornið... þess vegna varð Lómagnúpur og Kristínartindar fyrir valinu... og Kristínartindar fengu betri veðurspádaginn... sunnudaginn... en þá átti að vera sól og blíða... og það rættist svo sannarlega...

Það var ilmandi gott veður... logn, hlýtt og sólin skein í heiði...
hreinlega besta veðrið á göngu á öllu árinu 2018 til þessa... svo einfalt var það...

Við gengum eftir slóða sem nær að sjónarnípu ofan við Skaftafellsjökul og fengum nokkra fossa svona með...

Kristínartindar vinstra megin... og Skarðatindur hægra megin...
en þeir eru ekki gengnir án klifurtækja og ekki margir hafa gengið á þá minnti okkur...

Hrútsfjallstindar hér vinstra megin... og Hvannadalshnúkur hægra megin ásamt Dyrhamrinum góða...

Fjöllin í Kjósinni svo að birtast sífellt betur eftir því sem ofar dró... Blátindur var einnig í sigtinu þessa helgi en við ákváðum að velja frekar Kristínartinda og eiga Blátind eftir þar sem hann er krefjandi og langur og passar ekki með annarri fjallgöngu á undan eða eftir...

Við ákváðum að fylgja slóðanum og fara að sjónarnípu...

... staður sem er ekki hægt annað en mæla með við alla sem á annað borð taka göngu frá tjaldstæðinu í Skaftafelli...

Jökullónið undan Skaftafellsjökli...

Náttúrufegurðin var kyngimögnuð á þessum stað... og bara byrjunin á því sem koma skyldi...

Kristínartindar vinstra megin og Skarðatindur hægra megin... hvílíkir tindar að rísa upp úr jöklinum...

Við nutum þarna í botn og gáfum okkur góðan tíma í veðurblíðunni...

Sjá mátti vegaslóða að lóninu og svo gönguslóða enn lengra...

Agnar, Guðmundur Víðir, Birgir, Svavar og Örn.

Fífillinn er harðger og þrjóskur... sá átti alla manns aðdáun á þessum stað... mitt á göngustígnum... geri aðrir betur...

Skaftafellsjökull... kolsprunginn og skríðandi...

Við héldum áfram... það þýddi ekki að dóla of mikið ef við ætluðum að ná þessum tindum áður en skýin kæmu...

Spriklandi lækir um allt... Ísland er paradís á jörð...

Við þéttum hópinn reglulega og nutum eins og við gátum...

Lómagnúpsfarar...
Svavar, Örn, Björn Matt., Birgir, Helga Björk, Jón Odds., Arngrímur, Agnar og Bára.
Á mynd vantaði Siggu Sig. og Heimi sem slepptu göngu þennan dag og nutu dagsins í Skaftafelli í staðinn...

Svala, Kolbrún Ýr og Guðmundur Víðir bættust við í hópinn á Kristínartinda
en þau keyrðu austur á laugardeginum meðan við vorum á Lómagnúp
og því vorum við 12 manns á Kristínartindum og 11 manns á Lómagnúp þessa júlíhelgi...

Batman var eini hundurinn... hundar eru leyfðir á tjaldstæðinu í Skaftafelli og þeir voru talsvert margir þar
en hann er vanur að sofa í tjaldi og alltaf stilltur þar... en við leyfðum honum engu að síður að sofa í bílnum þessa nótt...
það er einn af hans uppáhaldsstöðum...

Jebb... nú skriðu skýin inn og tóku að hylja Skarðatind...

Kristínartindar enn hreinir sem betur fer... en við vissum að það var ekki sjálfgefið þó það yrði áfram gott veður...

Litið til baka...sjá Skaftafellsjökul skríða niður...

Magnað að vera þarna innan um þessi fjöll að koma undan jöklinum...
sérstaklega af því við erum alltaf hérna í maí ár hvert að ganga... og ekki svona hásumars eins og þennan júlídag...

Leiðin upp heiðina er fín alla leiðina á góðum slóða... sjá Lómagnúp i fjarska...

Brátt komum við fram á brúnir sem fengu okkur til að taka andann á lofti...

Vá... hvílíkur staður... hvílíkar brúnir...

Við stöldruðum lengi við hér og drukkum í okkur landslagið...

Þetta var staður til að njóta og anda inn allri orku náttúrunnar...

Hópmynd í þessu hrikalega landslagi... en það bara gleypti okkur... 
maðurinn er ómerkilegt peð í þessu samhengi og má sín lítils...
þessir jöklar og fjöll geta gleypt okkur ansi mörg án nokkurra verksummerkja ef því sýnist svo...

Björn Matt., Svala, Helga Björk, Arngrímur, Bára, Svavar, Kolbrún Ýr, Guðmundur Víðir, Agnar, Jón Odds. og Örn
en Birgir tók mynd :-)

Hér sungum við afmælissönginn fyrir Arngrím sem var 47 ára þennan dag
og klárlega á rétta staðnum...

Sýnin niður á jökulinn...

Ofar voru aðrar brúnir sem sum okkar fóru fram á...

... en þær jöfnuðust ekki á við þær fyrri í hrikaleik...

Tveir kílómetrar í Kristínartinda... við áttum ekki mikið eftir en þó talsverða hækkun ennþá og brölt í klettum...

Fossinn sem rann úr einum dalnum niður á jökulinn... hvílíkur foss...

Nú voru skýin farin að hylja hæstu tinda... Hvannadalshnúk og félaga...
við hertum gönguna og ætluðum sko ekki að missa af okkar tindum inn í þetta skýjafar...

Skarðatindur orðin skýjaður efst... sem og Öræfajökullinn sjálfur...

Litið til baka... blíðskaparveður niðri á láglendi en skýjaþokusúlt að færast í fjöllin...

Landslagið var sláandi fagurt og svo hrikalegt að það var erfitt að fanga það almennilega...

Við héldum áfram inn eftir á stíg sem lá inn dalinn...

Mjög falleg leið og þess virði að koma hingað þó menn fari ekki upp á Kristínartinda...

Hópurinn að bíða og síðustu menn að skila sér inn...

Stígurinn lá upp í skarð fyrir ofan og var þetta svolítið brölt á köflum...

Ekkert mál til að byrja með...

Litið til baka...

En svo fór að brattna og klöngrið að aukast...

 ... og í þurru lausagrjótinu var þetta tafsamt...

Fara þurfti varlega til að renna ekki og hér ákvað Björn Matt að snúa við í rólegheitunum...
komið smá stress í hópinn með að klára upp á tindana áður en skýin kæmu yfir...
og var þetta skynsamleg ákvörðun því ofar var ekkert nema brölt upp á tindana sjálfa...

En... samt hefði verið betra að hann hefði klárað þennan kafla með okkur og komist upp í skarðið sem var ofar
því þar var hægt að bíða eins og Helga Björk gerði meðan hinir fóru upp á tind
og þannig hefði Björn getað haldið áfram með hópnum niður...

Ofar blöstu tindarnir við okkur... þetta sýndist sláandi bratt og torfært að sjá
og að okkur sótti uggur... en þetta leit mun verra út en það er þegar nær var komið...

Eggjarnar frá Kristínartindum yfir á Skarðatind...
enn skýlaust með öllu og við vorum vongóð um að ná þessu áður en það þykknaði upp...

Já... þó menn gangi ekki á sjálfa Kristínartinda er vel hægt að fara þennan slóða sem er ágætlega merktur frá tjaldstæðinu?
að Sjónarnípu og upp í skarðið og þar niður aftur á stíg alla leið að Svartafossi og niður að tjaldstæðinu
ef mönnum hugnast ekki að brölta á fjöllin sjálf... það er sannarlega vel þess virði að gera þetta...

Jökultindarnir allir komnir í skýjahuluna...

Við héldum áfram upp í skarðið með smá kvíða í maganum...
hvað vorum við búin að koma okkur út í eiginlega ?

Skarðið... magnaður staður þegar að var komið með útsýni til allra átta...

Hér spáðum við aðeins í spilin og leiðina...
hér ákvað Helga Björk að sitja af sér tindinn og njóta og hugleiða...
hér hefði Björn einnig getað beðið frekar en að snúa við... ef við bara hefðum vitað betur...

Þetta var eftir til að ná Kristínartindum...
þeir risu brattir að sjá ofan okkar en við sáum að fólk fór upp og niður tiltölulega hratt og afslappað
þó það væri að styðja sig með höndum og stöfum... þetta yrði ekkert mál...

Útsýnið til suðurs og vesturs...

Við héldum af stað... allir með bakpokana með sér að skipan þjálfara sem almennt eru á móti því að skilja þá eftir
því aldrei er vitað hvað bíður manns uppi og þörfin á að vera með skjólfatnað og mat og drykk aldrei almennilega hægt að útiloka sama hvað
þó auðvitað geti hentað að sleppa þeim stundum eins og sumir aðrir gerðu hér og kom alls ekki að sök...

Sjá slóðann hlykkjast hér upp... þetta var skárra en áhorfðist neðar en ofar virtist þetta ansi bratt...

Litið til baka... hér áttum við svo eftir að fara niður...

Leiðin sem við komum...

Upphófst heilmikið brölt á grýttum stíg alla leið á tindana...

Óöryggið okkar... og sæt sigurtilfinningin bliknaði í samanburði við fólkið sem fór upp á sama tíma og við...
þessi 2ja barna móðir hafði tekið fram úr okkur á uppleið og var nú að koma niður...
hún fór rösklega alla leið upp á Kristínartinda og var mjög fljót og örugg í förum... í pilsi...
ævintýramanneskja... verið landvörður og í björgunarsveit...
fer reglulega í svona "lúxusferðir" eins og hún kallaði þessa... tjalda í Skaftafelli og hlaupa upp á Kristínartinda...

Æj, hvað hét hún aftur...
mundi það fyrst á eftir en nú er of langt síðan við vorum þarna þegar ég er að skrifa þessa ferðasögu...

Við héldum bara okkar hraða með bakpokana og reyndum að vera áfram stolt af því að ganga þetta í hægðum vorum
án þess að vera lofthrædd að ráði...

... þar til tveir hlauparar tóku fram úr okkur á blússandi hraða... við náðum tali af þeim uppi... tveir vinir sem eru nú eitthvað að hlaupa og ganga en ekkert þannig séð... Hörður og Einar ? - eða hvað hét hinn aftur ? Annar að fara í fyrsta sinn þarna upp, sagðist bara vera að elta vin sinn...

Þetta var ansi lausgrýtt á köflum og nokkuð bratt en öruggt að mestu...

Já, eins gott að byrja ekki að rúlla hér niður...

Það var einn kafli aðeins krefjandi á leiðinni... yfir haftið hér...
bratt í grjótinu og svo þurfti að lóðsa sig yfir hrygginn og niður hinum megin...

Ofar lagaðist þetta og varð öruggara...

Stundum var slóðinn alsakleysislegur og viðráðanlegur með öllu...

Efst var slóðinn öruggastur og mest aflíðandi enda komin upp á tindana í raun...

Sjá útsýnið niður að Morsárdalsmynni og að Lómagnúp og Skeiðarárjökli...

Morsárdalur... hvílíkir litir...

Fínasta brölt síðasta kaflann... maður var nú feginn því...

Varla tími til að ganga fyrir tignarlegu landslagi allt í kring... sjá Þumal hér vinstra megin við Agnar...

Morsárdalur... Blátindur og svo Stóri Bláhnúkur... spennandi tindar framtíðarinnar...

Litið til baka á leiðina upp...

Síðasti kaflinn upp...

Komin enn ofar og sjáum betur leiðina hér...

Ekkert mál efst...

Hlaupararnir hressir hér uppi að nærast smá áður en þeir hlupu niður aftur...

Sólarsellur á tindinum...

Batman var þreyttur þegar leið á þennan dag... og nýtti allar pásur til að hvílast en ekki þefa um allt...
enda krefjandi ganga deginum áður

Við gengum fram brúnirnar á Kristínartindum og tókum andann á lofti...

Morsárjökull skríðandi niður... og fossarnir hans... skýin farin að skríða niður fjöllin...

En við vorum enn í góðum málum með tindana okkar auða og útsýnið algerlega kyngimagnað...

Hvílíkur staður til að vera á... sjá Birgi ganga út eftir...

Fallið beint niður í Morsárdalinn... Kjósin hér innar í hvítu berginu þar sem áin var áður...
Þarna tjölduðum við á sínum tíma 18. maí 2013... og gengum á Miðfellstind... og gengum til baka að Morsárjökli...
ógleymanleg ferð með öllu...

Við drukkum í okkur þennan útsýnisstað sem telst jafnvel með þeim allra fegurstu í sögu Toppfara...

Hvílíkir litir í fjöllunum...

Flestir gangandi voru erlendir ferðamenn...

Franskir feðgar sem gengu þetta ansi léttstígir og drengurinn mjög öruggur...
10 ára var það ekki ? ... og hét Alex ?

Mjög öruggir og báðir greinilega vanir... enda úr Ölpunum þar sem landslagið er einmitt svona í stórum stíl...

Hópmynd sem telst með þeim allra flottustu þó menn liggi á henni :-)

Örn, Kolbrún Ýr, Guðmundur Vðiðir, Arngrímur, Jón Odds., Svavar, Birgir, Agnar og Svala
en Bára tók mynd.

Eins og svo oft áður... tímdum við ekki niður af þessum stað...

Fegðarnir og Batman að heilsa upp á þá... (eða þefa uppi möguleika á að fá smá í gogginn :-) )

Flottir feðgar sem var gaman að kynnast smá...
einn af kostunum við að ferðast um Ísland á ferðamannastöðunum...
alltaf áhugavert fólk á ferð sem skákar mannim sjálfum á margan hátt... hollt og gott...

Við fórum sömu leið niður og upp úr skarðinu...

Vinkonurnar tvær sem voru á svipuðum tíma og við á fjallinu að koma upp...

Niðurleiðin gekk betur en við héldum...

Stígurinn var öruggur að mestu en þó talsvert lausagrjót...

Ekki spennandi að vera hér í hálku...

Menn að koma að haftinu sem var aðeins krefjandi...

Batman tók skyndilega upp ná því að gelta endalaust á þessa konu...
við skildum ekkert í þessu... hundurinn lætur alltaf alla í friði í göngunum...
nema þegar hann tekur upp á að hundskamma menn fyrir að verða viðskila við hópinn...
en við fengum enga skýringu á þessu og þótti þetta mjög leitt...

Útsýnið... litirnir.. . hrikaleikurinn...

Myljandi snilld... í hverju skrefi...

Sjá afgang leiðarinnar... saklaust séð héðan frá... en ansi bratt séð neðan frá...

Skaftafellsjökull skríðandi... og fossinn þarna hinum megin...

Úr skarðinu drifum við okkur niður á eftir Helgu Björku og Birgi til að finna notalegan nestisstað neðar...

Nú reyndi vel á hnén... ekkert eftir nema niðurleiðin og þá kvarta þau sem aldrei fyrr...

Litið til baka upp í skarðið...

Þarna var dásamlegt að borða og viðra tindinn... njóta út í yztu æsar...

Eftir nestið var straujað á röskum hraða niður að vesturbrúnunum...

Allt á góðum slóða sem var aldeilis mikið genginn...

... aðallega af erlendum ferðamönnum...

Farið að þykkna upp í efstu tindum Kristínar...

Þetta var öðruvísi leið vestan megin... grasi grónari og mun meira farin en austurleiðin...

Brátt kom Morsárdalurinn í ljós... með Þumli þarna stakan eins og álf út úr hól...
Miðfellstindur kominn í skýin... Kjósin... þarna til vinstri... þarna tjölduðum við á sínum tíma...

Hvíti leirkenndi liturinn sem litaði þornaða árfarveginn
og bar vitni um það sem einu sinni rann niður allan Morsárdalinn...

Morsáin rennur enn niður eftir úr Morsárjökli... en er frekar saklaus jökulá austan megin í hvarfi hér á mynd...

Litið til baka... enn skýlaust á tindunum sýndist okkur...

Nokkrir fallegir útsýnisstaðir eru á leiðinni niður Morsárdalsmegin...

Sjá Lómagnúp þarna í fjarska... skýlaus allan daginn... hvílík sóun þar sem við vorum þarna deginum áður...

Morsárjökull farinn að koma í ljós... og skýin farin að læsa sig utan í Kristínartindana...

Hér langaði okkur að taka hópmynd með tindana í baksýn og Morsárjökulinn eina sanna...
en einhverjir voru farnir niður...

Örn, Svala, Kolbrún Ýr, Guðmundur Víðir, Agnar, Svavar og Arngrímur en Bára tók mynd.

Já... nú var ekki lengur skyggni ofan af Kristínartindum að hluta...
og þetta átti eftir að versna hratt síðasta kaflann okkar niður...

Við fórum geyst niður eftir hvert á sínum hraða en þéttum hópinn reglulega...

Heiðin ansi löng hér á kafla eins og á uppleiðinni...

Úff... tindarnir allir farnir í skýin... við máttum ekki seinni vera...
ef við hefðum ekki náð okkur í þennan eina klukkutíma um morguninn með því að vakna sex og leggja af stað gangandi kl. 7:00...
þá hefðum við ekki náð sama skyggninu...

Þumall var að falla líka inn í skýin...

Neðar varð gróðursælla með hverjum metranum niður í mót...

Vel útbúnir stígar báðar leiðir og ekki annað hægt að dást að öllum aðbúnaði á svæðinu...

Hópurinn þéttur áður en síðasti kaflinn var tekinn að Svartafossi...

Tindarnir alfarið komin í skýin og skarðið líka... þá hefðum við ekki viljað vera þarna...
og sjá ekki neitt nema þokuna...

Svartifoss var fagur... en troðinn af ferðamönnum og mannvirkjum...

Sérstakt að koma hingað eftir mörg ár með minningar úr æsku frá allt öðruvísi aðkomu og tilfinningu...
þetta var eins og Lækjatorg...

Eftir það sem á undan var gengið...
allt útsýnið beggja vegna niður á Skaftafellsjökul og Morsárjökul og tindarnir í kring...
þá bliknaði hreinlega Svartifoss svo það tók því varla að skoða hann... satt best að segja... því miður...
fossarnir utan í Lómagnúp gáfu manni meira en þessi fjölfarni foss innan um tugi manns...

Langaði ekki einu sinni til að taka mynd af öllu fólkinu...

Magnað fyrirbæri engu að síður...
best að koma hér eldsnemma morguns eða seint um kvöld...
nema of margir hugsi það sama...

Frá Svartafoss var frjáls för eins og hentaði hverjum og einum
og þjálfarar strunsuðu með hundinum niður eftir ásamt nokkrum öðrum...

Batman fékk að vera bandlaus lengi vel...
og fékk alls kyns knús og klapp á leiðinni... þar til annar hundur kom í bandi...
þá var ballið búið og bandið tekið upp :-) ... enda stutt í tjaldstæðið...

Alls 19,8 km á 8:19 klst. upp í 1.131 m hæð með alls 1.206 m hækku  miðað við 115 m upphafshæð.

Sjá leiðina á korti...

Og í stærra samhengi við jöklana og fjöllin í kring... sjá hvað Skaftafellsjökull er óskaplega langur sem dæmi..
og hvernir Morsárjökull hefur hopað frá því þetta kort er gert...

Slóðin á Wikiloc hér:
https://www.wikiloc.com/wikiloc/spatialArtifacts.do?event=setCurrentSpatialArtifact&id=27805588

Niður frá voru Heimir og Sigga að skila sér eftir dásamlegan dag í Skaftafelli...

Einn kaldur... snakk... súkkulaði... kex... kók... og tærnar viðraðar... sumir fóru í sturtu...

Svo kveikti Örn upp í kolunum fyrir okkur...

... og við skelltum á grillið...

Draslið á svæðinu kom okkur á óvart og við bara göptum... ekki ein ruslafata við þetta útigrill og fólk hafði greinilega reynt að stafla upp og safna saman í poka... ótrúlegt að vera ekki með rusl við grillið... flösku- og dósasafngrind ekki heldur sjáanleg... þjálfarar gátu ekki bætt rusli á þennan haug og enduðu á að safna öllu sínu rusli saman þessar tvær nætur í Skaftafelli og fara með það heim í ruslatunnurnar þar... sérkennilegt í ljósi þess að allur þessi mannfjöldi er á þessu svæði og borgar sannarlega fyrir það... við skömmuðumst okkar fyrir hönd Íslands...

Grillmáltíð með meiru... yndislegt að borða og spjalla...

... skála og plana næstu ferðir...

... spekúlera og viðra...

Við enduðum á að taka svo saman tjöldin öll nema Helga Björk og Birgir sem gistu um nóttina og keyrðu heim
enda voru þessir dagar fráteknir fyrir Strandaferðina miklu...

Þegar við keyrðum frá Skaftafelli um kvöldið... með 4ra tíma akstur framundan... var orðið ansi þungbúið...
skýin komin alla leið niður heiðina... rigningin var mætt á svæðið og átti eftir að vera á suðausturhorninu næstu daga...
við vorum ljónheppin að ná þessu....

Lómagnúpur varð svo rigningunni að bráð síðar um kvöldið...

En við keyrðum inn í léttara veður og kíktum við hjá Svavari í nýja bústaðnum hans
sem hann hefur reist sjálfur síðustu ár af miklum myndarskap...

Virkilega smart bústaður og gaman að sjá handverkið hans...
spá í byggingarmál og viðra reynslu hvers annars af sumarhúsabyggingum og viðhaldi...

Jebb... rigningin náði okkur á leiðinni vestur...

Mergjuð 2j daga ferð... já... ótrúlegt... frá því við keyrðum á laugardagsmorgni í rigningu út úr bænum...
og til baka á sunnudagskveldi... tókst okkur að ná í tvær kyngimagnaðar göngur á tvö ólík fjöll í ólíku veðri... sem gleymast aldrei...
og gista við góðan leik í Skaftafelli og borða bæði kvöldin úti undir berum himni í logni og hita...
svona á sumarið að vera... við vorum mjög þakklát að ná þessu á rigningarsumrinu mikla árið 2018...

Takk allir sem mættu og létu slag standa...
ef við hefðum ekki öll verið svona ákveðin hefðum við ekki náð þessum fjöllum í safnið...
það var ansi dýrmætt...
 

Við erum á toppnum... hvar ert þú?
www.toppfarar.is

Toppfarar ehf - Viðarrima 52 - 112 Reykjavík - Kt: 581007-2210 - Sími: +354-867-4000 / -899-8185 / -588-5277 - Netfang: bara(hjá)toppfarar.is
Copyright: Höfundarréttur: Bára Agnes Ketilsdóttir