Gildalshnúkur í Hafnarfjalli
í sigursætu hvassviðri

Dísætur sigur á þessu alræmda fjalli í alvöru vetrarveðri  !

Snjór yfir öllu... og það mikill á afleggjaranum neðan við Hafnarfjallið að möguleg ófærð kom upp í hugann...

Snjór því niður um allar fjallshlíðar í Borgarfirðinum og hvergi auða jörð að sjá...
Hafrún og Steinar sem komu frá Skaganum höfðu sömu sögu að segja og við...
auð jörð hjá þeim og keyrt inn í veturinn í Borgarfirði...

Fljótlega gengum við fram á hestastóð sem lék sér við rætur Hafnarfjalls...
þau voru svakalega spennt að sjá okkur og heilsuðu kumpánlega upp á hópinn
en fældust við hundinn Batman sem hélt að hann ætti að halda stóðinu frá gönguhópnum...

Eftir smá sníkjur sem skiluðu engum árangri því enginn var í stuði til að gefa brauð á þessum tímapunkti með vind og kulda í fanginu...
horfðu þau á eftir okkur upp öxlina og reyndu að tölta með... en hættu við...
sjá hér: https://www.facebook.com/Toppfarar.is/videos/473744130190875/

Sá grái var augljóslega foryztuhesturinn... hann réð og var hugrakkastur og frakkastur...

Tungukollur hér... Hafnarfjallið skartar níu tindum...
sjö þeirra rísa stakir upp úr fjallgarðinum og eru hver öðrum glæsilegri...

Það var blautur snjór yfir öllu... færið var því ekki broddafæri til að byrja með og fínasta hald í honum...

Það var undarlega lygnt við bílana þegar við lögðum af stað...
sama ástand og í janúar 2017 þegar við fórum heilan átta tinda hring á fjallgarðinum með óveðrið gnauðandi allt í kring
en sérkennilega lygnt á tindunum... bálhvasst í öllum fjallaskörðum og hlíðum meðfram fjallgarðinum en annars lygnt og friðsælt...
það sama virtist vera uppi á tengingnum þennan 2019 dag... bálhvasst í veðurkortunum... bálhvasst á akstursleiðinni... en logn og blíða við fjallsrætur... og að hluta til á uppleið... en svo kom vindurinn... og þá blés hann hvasst...

Þetta sóttist því rösklega... því enginn friður var til að stoppa og njóta mikið...

Stundum svo hvasst að erfitt var að mynda... og erfitt að fara mikið úr vettlingunum því mann kól strax á höndunum...
samt var frekar hlýtt í raun... rétt yfir frostmarki... segir allt um hve mikil kalhættan er fyrir bert holdið í miklum vindi...

Við fórum hefðbundna leið upp stíginn á öxlinni en hann skiptist í tvennt vestan og austan við girðinguna
og alltaf skulum við velta vöngum yfir þessu... en tilhneigingin virðist vera að fara vestan megin upp hana og austan megin niður...
þannig liggja stígarnir...

Lítið sást til fjallstindanna á uppleið... hvít snjóþokan umlukti þá svo kuldalegt var það...

Hundurinn Batman enn og aftur hrímaður í vetur...
já, við vorum að fara þriðju gönguna í erfiðu veðri í röð... á eftir Þyrli og Hvalfelli... þetta var æði... hollt og gott...
og mjög vel þegið af hendi þjálfara sem hafa líka gefið svolítið eftir eins og hópurinn...
en fengið kraft með nýliðunum sem eru alveg til í smá barning við veðrið...
en ekki bara fara út á fjall ef veðrið er glimrandi gott...

Glæsilegt útsýnið niður af Hafnarfjalli til Borgarfjarðar...
það þarf ekki að fara langt upp eftir til að upplifa stórkostlegheitin...

Það gekk á með bálhvössum vindi...
ekki úrkoma en mikill skafrenningur á köflum þegar snjórinn í landinu feyktist yfir okkur í vindinum...

Brúnirnar á Hafnarfjallsöxlinni... sem gnæfa yfir þjóðvegi eitt... eru ekki síður tignarlegar ofan frá en neðan...

Skyndilega sást í skarðið í fjallinu... þangað sem við ætluðum...
þar sem þjálfari hafði varað við að væri alltaf vitlaust veður í... sem reyndist rétt...
en það var líka vitlaust veður á köflum á uppleið... sem hún hafði fullyrt að yrði líklega ekki...
af fenginni reynslu um að oft væri lygnara í fjallasölum Hafnarfjalls heldur en kringum það...
svo það er greinilega aldrei hægt að ganga að öllu vísu með veðrið á þessum slóðum...

Gildalshnúkur hér... hann birtist af og til í snjóstorminum...

Sterkur hópur á ferð og eljusemin leyndi sér ekki... allir héldu vel áfram...

Þessi hliðarhalli var aðaláhyggjuefni þjálfara og svo klöngrið upp á brekkuna að Gildalshnúk...
þessir tveir staðir eru þeir einu varasömu á leiðinni upp á hæsta tind Hafnarfjalls...
í frosinni brekku og miklu harðfenni er ekki gott að vera hér eingöngu á keðjubroddum um hávetur...
þess vegna voru jöklabroddar og ísexi búnaður sem við báðum alla að taka með sem áttu
en koma samt í gönguna ef þeir áttu hann ekki ef ske kynni að þetta myndi sleppa og menn þyrftu þá ekki að snúa við...
sem það og gerði... keðjubroddarnir sluppu þennan dag...

Þjálfarar voru næstum því búnir að ákveða að fara þá allir til baka... en eitthvað togaði í þá...
það var sorglega stutt eftir og von til þess að það væri mun minni vindur í brekkunni og svo á tindinum
eins og fyrri ferðir höfðu kennt okkur með brúnalognið á hæstu tindum Hafnarfjalls...
vonbrigðin eftir viðsnúninginn á Hvalfelli í desember var ekki gleymt...

Fljótlega kom veif frá Erni... við skyldum koma...
þjálfari stappaði stálinu í alla á staðnum og hvatti Hafrúnu og Steinar til að bíða frekar þar eftir okkur
þar sem þetta yrði stuttur túr upp á hæsta tind svo við gætum farið saman niður frekar en að þau leggðu ein til baka niður...
því við vildum síður skipta hópnum í tvennt og þau samþykktu það strax...
og enduðu þau auðvitað á að fara alla leið upp með hópnum...

Grjótbrekkan er eini virkilega varasami kaflinn á þessari leið... hér getur verið það svellað færi að þörf sé á jöklabroddum
en keðjubroddarnir dugðu vel en þó var varasamt allra efst nokkur skref þar sem jú hjarnið gaf gott grip
og var ekki svellað svo broddarnir stungust vel ofan í en það var ekki langt í að þarna yrði jöklabroddafæri samt...

Þegar upp þessa litlu grjótbrekku er komið er leiðin greið yfir á tindinn...
skyndilega var orðið undarlega lygnt og friðsælt þarna uppi... enn einu sinni upplifum við þetta hér... þá vitum við það...
þegar vindurinn gnauðar og feykist kringum Hafnarfjallið...
þá má leiða líkum að því að uppi á Gildalshnúk sé nánast brakandi blíða... brúnalogn...

Hæsti tindur Hafnarfjalls... Gildalstindur... lætur lítið yfir sér héðan frá...
en er reisulegur úr öllum hinum þremur áttunum...
mældist 869 m hár þennan dag...

Batman ofurhundur var ánægður með að það skyldi vera komið nesti... hann þáði það sem að honum var rétt með þökkum...
þurfti orkuhleðslu gegn þessu veðri eins og við... hrímaður enn einu sinni í vetur...
sem ætlar að verða honum meira krefjandi en hinir fyrri ef að líkum lætur næstu þrjá mánuði...

Já, úr því það var svona gott veður efst...
þá fengum við okkur auðvitað nesti og nutum stundarinnar á þessum einstaka stað...

Enn einn svakalega svali nestisstaðurinn í sögunni... :-)

Flottir leiðangursmenn dagsins...

Allt nýliðar á árinu 2019 fyrir utan Bigga sem er óbilandi fjallaástríðumaður
og svo einn gestur sem skráði sig svo í klúbbinn í janúar (Ásmundur)...

Örn og Stefán.
Hafrún, Steinar, Ásmundur, Biggi, Björgólfur, Ágústa og Jórunn Atla og Batman en Bára tók mynd.

Orkuhlaðin snerum við við sömu leið til baka tilbúin í að ganga aftur inn í vindinn...
fara varlega niður grjótbrekkuna sem yrði eflaust aðeins flóknari niðurleiðar en uppleiðar...
passa að feykjast ekki í skarðinu... og láta okkur svo gossa niður stíginn til fjallsróta...

Sigursælan gaf orku fyrir atarna og niðurleiðin átti eftir að vera mun léttari viðfangs en við undirbjuggum okkur undir...

Sjá hér mynd tekna á nákvæmlega sama stað í haustfagnaðarferðinni árið 2010...

Fara þurfti varlega niður grjótbrekkuna...
 og þarna hefði þjálfari átt að segja öllum sem voru með ísexina sína meðferðis að taka hana í hönd
þó stutt væri hér niður eins og Stefán benti einhverjum á að gera... 
gott að æfa sig í að nota hana til stuðnings einmitt niður svona brekku...

En þetta var stutt... grjótið gaf gott hald... og keðjubroddarnir gáfu gott grip svo við vorum enga stund hér niður...

Skarðið var nú í hliðarbak... sem var allt annað en hliðarfangið...
svo við skutumst í gegnum það án þess varla að taka eftir hávaðavindinum sem þar var og niður að brekkunni löngu...

Hópmynd hér... af því það sást í hina tinda Hafnarfjalls...
en þeir hurfu í snjókófið jafn hratt og þeir birtust og náðust því miður ekki á myndina...

Þennan langa kafla voru allir öruggir og hraðskreiðir... það var yndi að fara hér niður á góðu skriði...

Smám saman birtist Borgarfjörðurinn í allir sinni stórkostlegu dýrð...
ekki sjálfgefið að hafa svona fegurð fyrir framan sig gangandi niður úr tignarlegum fjallasal...

Nú skyldi taka hópmynd með tindinn í baksýn... og við reyndum að grípa augnablikið þegar skyggni gafst á hann...
en hann var horfinn áður en þjálfari náði að smella af...

Stefán, Ágústa, Örn, Jórunn Atla, Ásmundur, Hafrún, Steinar, Biggi, Björgólfur og Bára tók mynd
en Batman stendur fyrir framan hópinn og á alltaf jafn erfitt með að skilja tilgangslausa vesenið kringum hópmyndirnar. :-)

Já... fallegt var það og friðsælt...

Ásmundur var gestur í þessari ferð en skráði sig svo í klúbbinn stuttu síðar
ákveðinn í að ná öllum Þingvallafjöllunum á árinu 2020 sem er áskorun ársins framundan :-)

Falleg fjallasýnin til Snæfellsness... þar sem sjá mátti éljaganginn berja á fjöllunum eins og hjá okkur...

Það er einstakt að heimsækja Hafnarfjall...
snarbrattur fjallasalur sem á fáa sína líka á suðvesturhluta landsins...

... minnir frekar á norðurlandið...
þar sem við eigum ekki greiða leið til fara á fjall si svona á þriðjudegi eða laugardegi nema fara heila helgi út úr bænum...
en það er jú kominn tími á Tröllaskagann er það ekki ?

Veðrið snarbatnaði eftir því sem neðar dró og það var vel þegið eftir barninginn uppi...

Hestarnir tóku vel á móti okkur þegar við komum niður síðasta fjallsranann...

Fegurð fjallanna varð enn meiri við návíst þeirra... rósemd þessara dýra var vel þegin eftir vindana uppi...
og við gáfum okkur góðan tíma með þeim þarna við fjallsræturnar...

Það var ekki annað hægt en taka hópmynd með þeim...
þeir voru hluti af þessari göngu og sérlega skemmtileg viðbót við upplifun dagsins...

Við gáfum þeim afganginn af nestinu okkar og þeir þáðu það með þökkum...

Sá grái þefaði af öllum vösum og gáði hvort eitthvað væri eftir... hann var alveg með þetta :-)

Þegar við loksins héldum áfram för eftir góðan tíma með þessum glæsilegu ferfætlingum...
tóku þeir á rás með okkur niður að girðingu...

Keðjubroddarnir eru til trafala um leið og færið er orðið mjúkt og hitastig kringum frostmark...
þá hleðst á þá snjórinn um leið... eins og hann gerði á hrossunum í óveðrinu fyrr í desember svo klepraðist
og olli því að rúmlega 100 þeirra létu lífið í storminum...

https://www.feykir.is/is/frettir/riflega-hundrad-hross-forust-i-farvidrinu

Sagan hér frá upphafi þennan desemberdag 2019:

https://www.mbl.is/frettir/innlent/2020/01/03/mestu_affoll_a_hrossum_i_aratugi/

Að sögn yfirdýralæknis þá eru íslensku hestarnir vanir útigangi frá blautu barnsbeini
og það fer almennt betur um þá á útigangi en lokuðum inni í húsi yfir veturinn...
elstu og yngstu hestarnir voru aðallega þeir sem létust í storminum...

https://www.ruv.is/frett/ekkert-grin-ad-lenda-i-thessu

En aftur að keðjubroddunum... svona hleðst strax utan á broddana ef snjórinn er nægilega blautur...
ástæðan fyrir því að það er plata undir jöklabroddunum til að hindra uppsöfnun á snjó undir þeim
sem getur virkilega verið vandamál ef gengið er lengi á jökli eins og sumir hafa reynslu af...

Hafnarfjallið og hestarnir...
mannskepnan á ekki roð í fegurð, hæfni og samstillingu þessara tveggja náttúruafla...

Það var áfram vindur og snjófjúk ofar... við vildum sjá tind dagsins og litum reglulega við...
en hann var lítið til sýnis...

Það húmaði að síðasta kaflann í bílana enda dagurinn ansi stuttur...

Jú, þarna var hann ! ... tindur dagsins í sólarbjarma...

Svipaði nokkuð til veðursins þegar við fórum á átta tinda af níu í lok janúar árið 2017...
og lentum í sama brúnalogninu uppi á tindunum en skelfingarvindi þess á milli...
ein af ógleymanlegu ferðunum okkar þar sem vel reyndi á alla...

Hér mynd af hópnum við Miðhnúk með Gildalshnúk framundan hinum megin frá
miðað við gönguna okkar núna árið 2019:

http://www.fjallgongur.is/tindur138_hafnarfjall_280117.htm

Sjá tindana alla norðan megin séða úr lofti en Steingrímur flugstjóri og Toppfari tók hana og sendi okkur árið 2017...

... og hér af Gildalshnúk sem við gengum á núna árið 2019 og Vesturhnúk sem við slepptum...
Suðurhnúkur er út af mynd...

... og hér að fara niður grjótbrekkuna árið 2010 eftir níu tinda göngu á alla tinda Hafnarfjalls á haustfagnaði klúbbsins
í blíðskaparveðri þar sem rigndi í byrjun göngunnar við rútuna...
og svo þegar við komum aftur í hana í lok dags... en þurrkur og blíða alla gönguna eins og fyrir galdra...
þar lærðum við að veðrið á Hafnarfjallið er annað en veðrið kringum það... ótrúlegt alveg...

http://www.fjallgongur.is/tindur45_hafnarfjall_9tindar_021010.htm

En gildalshnúkur var nægilegur skammtur þennan örstutta dag kringum sólstöðurnar...
við hefðum ekki viljað fara á alla tindana á þessum stutta degi og í þessu veðri og skyggni...
það munar heilmikið á birtulengdinni í lok desember og lok janúar...

Leiðangursmenn dagsins... frábær frammistaða... allir að upplifa Hafnarfjallið í fyrsta sinn í vetrarhamnum...
það er annar heimur en sumarið og vel þess virði að upplifa fjallið á þessum árstíma...

Ansi úfið og hvasst til fjalla á heimleið...
enn einu sinni keyrðum við heim furðandi okkur á því að hafa tekist að fara á fjall í svona veðri
og njóta þess alla leið þrátt fyrir krefjandi aðstæður...

Hver einasta svona ferð skilar mörgu í reynslubankann...
gerir mann sterkari og öruggari fyrir næstu ferð...
sem er lífsnauðsynlegt ef maður ætlar sér að ganga á fjöll allt árið um kring árum saman...

Alls 8,9 km á 3:45 klst. upp í 869 m hæð með alls 909 m hækkun úr 46 m upphafshæð...

Frábær ferð milli jóla og nýárs... það er ráð að gera þetta árlega ef við getum og dagatalið leyfir :-)

Takk nýliðar fyrir orkuna, jákvæðnina, ástríðuna og áræðnina...
... það er nefnilega eina leiðin til að næla sér í svona ævintýri með nokkurra klukkustunda skreppi út úr borginni :-)

Myndband af ferðinni í heild á Youtube:
https://www.youtube.com/watch?v=dzAKT8Av5bM&t=8s
 

Leiðin á Wikiloc:
https://www.wikiloc.com/mountaineering-trails/gildalshnukur-i-hafnarfjalli-291219-45357628