Roar, Rósa, Elsa Þóris., Óli, Sigga Rósa, Lilja Sesselja, Jóhannes, Björgvin, Þóra, Gylfi Þór og Thomas.

Hildur Vals., Lilja Bj., Björgvin, Sigga Rósa, Stefán A., Lilja Sesselja, Gylfi Þór, Jóhannes, Þóra, Auður, Einar, Elsa Inga, Helga Björns
og Jóhanna Karlotta lengst hægra megin.

Sólin hitaði og lýsti upp gegnum skýin öðru hvoru og kyngimagnað umhverfi hálendisins tók við
af sumarlegum lendum Skógárinnar...

Færið með besta móti... ekki miklar leysingar á snjónum alla leiðina um hálsinn...

Sjá Baldvinsskála lengst uppi vinstra megin... hann sést vel í fjarlægðinni á leiðinni...
en er ótrúlega lengi að nálgast þegar gengið er þessa kílómetra milli hans og brúarinnar...

Hópurinn frá Símanum var aldrei langt undan síðustu mönnum í okkar hópi...

Umhverfið töfrandi fagurt og brakandi blíða upp að skála... fyrir utan nokkra dropa sem komu öllum í jakkann...
til þess eins að fara úr honum aftur fimm mínútum síðar...

Helmingur hópsins borðaði inni eins og húsrúm leyfði...

Þóra, Hildur vals., Stefán A., Anna Sigga, Auður, Anna Elín, Björgvin
Hanna, Jóhanna Karlotta og Elsa Inga.

Hinir borðuðu úti...
Einar, Jóhannes, Halldóra Gyða, Örn, Óli, Katrín, Hjölli, Kjartan, Helga, Elsa Þóris, Rikki, Sigga Rósa og Ketill.

Kyrrlát snjókoma hafði skreytt matartímann við skálann og létt en köld snjóhríð ýtti okkur af stað yfir hálsinn
en nokkrum mínútum síðar birti aftur upp og við fækkuðum fötum... aftur...

Sólin ekki lengi að bræða menn... snjó... og ösku...

Örn, Anton, Roar, Ketill, Auður, Bryndís, Gylfi Þór.

Ketill, Auður, Bryndís, Gylfi Þór, Lilja Sesselja, Jóhanna Karlotta, Ásta Sig., og Katrín.

Katrín, Hildur Vals., Helgi, Þórdís, Þóra, Einar, Rósa, Hjölli og Hanna.

Töfrandi fegurð og kyrrð í þessu veðravíti sem þarna er allt árið um kring
um leið og vind hreyfir að ráði og úrkoma bætist við...

Sjá leiðina frá Baldvinsskála sem sést rauður ofarlega fyrir miðri mynd...

Sjá skála Útivistar hægra megin efst á myndinni en hann er nýrri en Baldvinsskáli og í fyrirmyndarstandi...
með Eyjafjallajökul í skýjunum á bak við en við sáum glitta í tinda hans öðru hvoru þennan dag.

Efri: Lilja Bj., Katrín, Óli, Rikki, Hjölli, Stefán A., Ketill, Halldóra Gyða, Örn, Rósa, Björgvin, Anton, Kjartan, Thomas,
Þóra, Þórdís, Helgi, Ásta Sig., Ósk, Hanna, Roar, Elsa Inga og Jóhannes.
Neðri: Hildur vals., Ásta H., Lilja Sesselja, Gylfi Þór, Elsa Þóris., Anna Elín, Helga Bj., Auður, Sigga Rósa, Bryndís, Jóhanna Karlotta,
Anna Sigga, Einar og Halldóra Þórarins.

Við tók göldrótt umhverfi sem var varla af okkar heimi... kom úr iðrum jarðar og var ný jörð eins og enn með fósturfituna...
eða eiginlega fósturhitann... hitann af móður jörð...
pachamama á inkamáli... með ferska og óveðraða liti... mjúkar og ósnertar línur...

Það var ekkert öðruvísi en svo að við gengum inn á heita jörð með áður óþekktum hita, litum, lögun og áferð...

Þokan og hitinn umlukti okkur og við dáleiddumst eins og í fyrra... þetta var ekki síðri magnaður staður en þá...
annað yfirbragð en meira návígi...

Það var ekki hægt annað en fara upp á gígbarminn á Magna þó það væri út af stikaðri gönguleiðinni...
Við stóðumst flest ekki mátið á meðan að nokkrir héldu sig á gönguslóðanum...

Enda var þar kominn góður gönguslóði annarra á undan okkur sem fallið höfðu fyrir sömu freistingunni...

Roar að verki... við bíðum spennt eftir myndunum hans...

Ljósmyndarar hópsins blómstruðu sem aldrei fyrr og vildu helst vera þarna allan daginn...

Stórfengleg upplifun og maður skildi hvers vegna allir voru búnir að hvetja mann óspart til að fara þarna upp...
engu líkt og áhrifameiri heimur en maður var búinn að ímynda sér...

Á vesturhlið Magna sem er í hvarfi fyrir gönguslóðinni tók við litaveisla
sem sló öllum litaspjöldum listamanna og málaraverslana við...

Hvar vorum við eiginlega... ?
Allir að taka myndir og skoða, anda og fóta sig á rjúkandi heitu fjalli sem skipti litum á hverjum steini...

Sprungur á nokkrum stöðum og logandi hiti undir hrauninu...

Það þurfti ekki annað en lyfta nokkrum steinum til að fá glóð...

Ásta Henriks eðalljósmyndari safnaði hjörtum í öllum litum...
Það verður veisla að skoða myndirnar hennar...

Við vissum varla hvað var undir hrauninu... gæti það gefið sig og Magni gleypt okkur ofan í logandi hyldýpið...?
Manni var ekki sama og hálf ómótt... áhyggjufullur yfir hópnum... og ekki rótt fyrr en allir voru komnir "niður á kalt"...

Jarðhitinn hélt manni heitum og við hóstuðum undan loftgufum sem komu úr jörðinni..
Þarna er líklega fljótt að verða ólíft ef ekki nýtur við golu sem hreinsaði loftið þennan dag fyrir mann þegar maður stóð á öndinnii...

Móði kom í ljós norðvestur af Magna.. mun lægri og litminni.. svalur af dökku hrauninu... en jafn rjúkandi heitur...
Kannski með sömu litina hinum megin.. við gengum ekki upp á hann... verðum að koma aftur og skoða hann betur...

Loksins héldum við áfram... ferðin eingöngu rúmlega hálfnuð
og fleiri réttir á veisluborði Fimmvörðuhálsgönguleiðarinnar framundan...

Ofan af Magna sást vel yfir hrauntungurnar sem skriðið höfðu niður á snjóinn sem logandi eldruðningar í fyrra... þetta minnti mann á
heitasta h.... og manni fannst maður staddur í miðri Hringadróttinssögu... en þetta var einfaldlega stórfenglegt náttúrufyrirbæri sem logaði af sama hita og gígarnir... rétt eins og hraunfossarnir gerðu líka þegar við gengum framhjá Hrunagili þótt ótrúlegt sé...

Við Bröttufannarfell horfum við á þetta nær og manni fannst erfitt að yfirgefa þennan stórkostlega stað...

Sjá nærmynd af hrauntungunum... litaveislan var þarna líka þegar betur var að gáð...
já, þarna verður maður að skoða sig um betur í næstu ferð...

Minningarskjöldurinn  var enn að hluta á kafi í snjó og við hreinsuðum frá eins og við gátum.

Stutt yfirlit af slysinu má lesa í Ársskýrslu Landsbjargar árið 1970:

"Úr ársskýrslu Landsbjargar 1970"

Það hörmulega slys varð aðfaranótt Hvítasunnudags 17. maí, að tvær ungar stúlkur og þrítugur maður urðu úti á Fimmvörðuhálsi er 11 manna hópur frá Skandinavisk Boldklub ætlaði að ganga frá Skógum undir Eyjafjöllum yfir hálsinn og niður í Þórsmörk. Hópurinn lagði af stað í góðu og björtu veðri frá Skógum, en um miðnætti versnaði veður skyndilega með rigningu og síðan stórhríð, en þá var fólkið statt á Fimmvörðuhálsi, skammt frá Heljarkambi.

Vindurinn var sunnanstæður, þannig að ógerlegt var að snúa við. Sæluhús er efst í skarðinu, en fararsjórinn sem var reyndur ferðamaður lagði ekki í að reyna að ná þangað og hélt undan veðrinu norður yfir hálsinn.

Þau þrjú sem létust, gáfust upp vegna þreytu og kulda, með stuttu millibili.  Þeir sem eftir lifðu, reyndu síðan að brjótast áfram niður í Þórsmörk, en veður fór batnandi. Maður úr hópnum hafði verið sendur á undan til að ná í hjálp. Kom hann niður hjá Básum, en þar beið sá hluti hópsins, er ekki fór í fjallgönguna ásamt bifreiðastjóranum sem skipulagði björgunaraðgerðir, en í öðrum skálum í nágrenninu voru hópar frá FÍ og Farfuglum.

Þeir sem af komust úr leiðangri þessum, voru flestir illa til reika er niður af fjallinu kom. Fram kom hjá björgunarmönnum að fólkið hafði dáið úr kulda, fyrst og fremst vegna þess hversu illa það var klætt. En aldrei er of brýnt fyrir fólki að búa sig í góð skjólföt í fjallaferðir og ef til vandræða horfir að leita skjóls og setjast niður áður en það örmagnast af þreytu og kulda.

Ofan af Bröttufannarfelli tók Brattafönn við
með óborganlegt útsýnið niður á Morinsheiði og fjöllin að fjallabaki á síðari hluta gönguleiðarinnar um Laugaveg.

Mynd tekin á svipuðum stað og myndin á bíl þjálfara...
þessi hluti fór greinilega ekki undir glóandi hrauntungurnar af gígunum eins og maður hélt...

Brattafönn var öskugrá og góð yfirferðar með Morinsheiðina enn snjóuga framundan...

Sjá Rjúpnafell upplýst af sólinni og Hattfell á Laugavegsgönguleiðinni fjær beint á bak við...

Við fórum út á brúnirnar í austri til að skoða Hrunagil þar sem við vorum algerlega á valdi
logandi og myljandi hraunfossanna í fyrra...

Sjá rjúkandi heita hraunfossana... ótrúlegt að sjá hitann þarna enn rjúka upp úr hrauninu...

Heljarkambur var vel greiðfær með keðjurnar undir snjó reyndar... en snjóinn vel blautan og öruggan...

Hraungatið var skemmtilegri leið en ekki fyrir alla...

Við gátum ekki verið heppnari með færið þarna yfir um...

Engar hálkukeðjur nauðsynlegar né ísexi til að höggva spor...

Nestispása fyrir þriðja og síðasta hluta leiðarinnar...

Eina erfiða færi dagsins var á Morinsheiði...

Djúpur krapi sem bleytti skóna hjá sumum...

Heiðarhornið snjólaust og það létti stöðugt til með meiri fjallasýn og stórfenglegu útsýni...

Við tók þriðji og síðasti hluti gönguleiðarinnar...
Ilmandi fagurt gróðurlendið í Þórsmörk sem manni finnst alltaf ekki geta verið af íslenskum heimi..
...eftir andstæðurnar af hrjóstrugu hálendinu ofar á leiðnni...

Brekkan á Heiðarhorni að verða snjólaus...

Síðustu menn urðu enn meira síðastir... með aukakrók út á endann á Heiðarhorni...
Halldóra Þórarins, Roar og Ásta Henriks.

Ofan af Heiðarhorni gafst fágætt útsýni yfir innri hluta Þórsmerkur... og niður á gönguleiðina niður í Bása.
Sjá gönguslóðann hægra megin á myndinni og Kattarhryggi fyrir miðri mynd..

Eftir mjúkar aflíðandi Foldirnar tóku krókóttir Kattarhryggirnir við...

En þeir ollu mörgum vonbrigðum... en öðrum nokkrum aukaslögum...
Er þetta allt og sumt á þessum Kattarhryggjum?

Böndin þarna staðsett of ofalega og því úr seilingarfjarlægð á köflum
og gera því lítið gagn þeim sem ganga þarna um - þetta þyrfti að athuga...

Ægifegurð Þórsmerkur lokkaði menn lúna og svanga niður síðustu kílómetrana...

... í fegurð sem á fá sína líka svona lengst upp við hálendið á Íslandi...

Mögnuð ferð á heitasta fjallið í sögu klúbbsins...

Hún tók 17 klst. í heild með brottför kl. 7:00 úr bænum, brottför gangandi frá Skógum kl. 9:27 og alls göngu í 9:05 - 9:52 klst. upp í 1.067 m hæð á Magna með alls hækkun upp á 1.150 m miðað við 33 m upphafshæð...

...með rútuferðalagi þar sem Ketill var með fróðleik um Suðurlandið á leiðinni austur, Stefán Alfreðs gangnamaður á svæðinu til margra ára lýsti staðháttum og skoraði á menn í næstu haustgöngur á heimleiðinni og þar sem þjálfari rifjaði upp átakanlega söguna af Fimmvörðuhálsslysinu árið 1970 þar sem þrír einstaklingar létust á göngu yfir hálsinn illa búnir í slæmu veðri...

...með splunkunýja, funheita og ólýsanlega fagra fjallaperlu í safninu...

Sjá allar myndir þjálfara úr ferðinni hér:https://picasaweb.google.com/Toppfarar/60FimmvorUhalsMagniMoI020411

Og frábærar myndir snillinganna í klúbbnum á fésbókinni.