Sjaldséði hrafninn í
febrúar lét hvorki sólarleysi né hlýjan
sunnanvindinn Við skildum 7 manna bíl Guðmundar og Katrínar eftir við Vígdísarvallaafleggjarannn.. eða í raun afleggjarann sem kom fyrr og var rúmum 400 m lengra frá Vatnsskarðinu... en á þetta reyndi í lok göngunnar þó okkur fyndist þetta engu muna þarna um morguninn... og héldum áfram í hinum bílunum að upphafsstað göngunnar austan við Drumb þar sem gamli vegurinn tekur góða beygju... en vegurinn sá var vel fær þó lokaður væri á þessum árstíma enda lítil snjósöfnun á þessu svæði almennt þökk sé nálægðinnni við sjóinn...
Ekki þörf á
höfuðljósum almennt þegar lagt var af stað um
níuleytið...
Gengið var yfir
hálsinn norðan Drumbs og með Sveifluhálsinum til að
byrja með
En brekkan sú fékk
nokkra til að fara í broddana þar sem hún var löng
og í hliðarhalla
Veðrið og færið slapp
vel þennan dag en hvorugt var í sínum fegursta
búning...
KrýsuvíkurMælifell
hér hægra megin í fjarska og Sveifluhálsinn vinstra
megin...
Við gengum eftir
ónefndum tindum sem risu mis erfiðir upp og niður og
tiltölulega saklausir til að byrja með...
Afmælisbarn dagsins var Súsanna
sundstjóri sem bauð upp á súkkulaðiköku
Veðurspáin var ekki sérlega góð fyrir helgina... vaxandi vindur er liði á daginn og talsverð rigning upp úr þrjúleytinu...
... og það rættist
ótrúlega nákvæmleg... en þangað til...
... þar sem ekki reyndi á rigninguna fyrr en allra síðasta kaflann að þjóðveginum...
... og vindurinn truflaði ekkert... beint í bakið og hlýr... þetta var dýrindisgönguveður að stórum hluta :-)
Til að byrja með gengum við eftir vestasta hluta Móhálsatinda...
... en svo nefndu
þjálfara tindaröðina eftir Móhálsum sem liggja þar
sem þeir eru hæstir...
Við færðum okkur því af vestasta hlutanum yfir á hæsta hlutann á þessum kafla...
... sem þýðir að við
eigum enn ógengna að hluta miðtindaröðina sem hér
sést að baki okkar...
Göngulandið var fjölbreytt þennan dag...
...þó ekki eins margbeytilegt, hrikalegt eða ógreiðafært og Sveifluhálsinn sjálfur...
... enda yrði hann aldrei genginn í einni göngu allur endilangur eins og þessi ferð var farin...
Það var mál að taka hópmynd neðan við hæstu tindana:
Efri:
Ester gestur, Lilja H., Sóley gestsur, Örn, Hjálmar,
Ingi, Guðný Ester, Kristján, Svavar, Guðmundur Jón,
Ósk og Alsa.
Óskaplega falleg leið og sannkallað ævintýraland..
... enda stóð þjálfari sig að því að semja nokkrar
flottar þriðjudagsgöngur á svæðinu
Lítið reyndi á lofthræðslu í þessari ferð en þó þurfti að fara varlega á köflum...
... og það gat rifið í á smá köflum ef menn voru ekki öruggir...
... sem fyrr reyndi á reynslu af endalausu krönglinu
... meira en við gerum okkur eflaust grein fyrir...
Fegurðin náði hæstu hæðum á hæstu tindum...
... og þar skipti skyggnisleysi og útsýnisleysi til óendanleikans allt í kring engu máli...
... dulúðin var alltumlykjandi og gæddi svæðið töfrum sem fá mann sífellt til að sækja í þetta svæði aftur...
Kleifarvatn þarna efst vinstra megin... og nokkrar
tjarnir sáust á leiðinni... en Arnarvatn er eina
skilgreinda vatnið á svæðinu...
Þetta var framundan þegar leiðin var um það bil
hálfnuð...
Okkar brjóstgóði Ingi gaf okkur hjartastyrkjandi á
milli tinda...
Dumbungurinn var alltaf yfirvofandi... bjartara til
norðurs og óskaplega grátt og þungt til suðurs...
Þetta var óskaplega fallegt völundarhús... við verðum að skoða þetta betur...
Mosinn kom hlýr og mjúkur á síðari hlutanum...
... og var góður yfirferðar þegar hálkublettirnir töfðu för í móberginu...
... en skaflarnir voru bestir ef þeir voru nægilega mjúkir sem ekki var alltaf hægt að ganga að vísu...
Litið til baka... flottir klettarnir, tjarnirnar og hryggirnir samliggjandi alla leið...
Það var sérlega gaman að sjá Sveifluhálsinn frá þessu sjónarhorni þó við hefðum hvað það varðar viljað fá aðeins betra veður...
Stapatindurinn þverhníptur að norðan...
Þetta var enn ein útgáfan af veðri á þessu svæði...
Aldrei verið þarna í hlýju sunnanáttar veðri áður... bara sumarveðri, froststillum, heiðskíru, snæviþöktu, snjóstormi...
Það var kominn tími á aðra matarpásu...
...og þar sem vindurinn var farinn að blása eitthvað leitaði Örninn að góðu skjóli...
Nýliðar og afturkomnir gamlir félagar stóðu sig frábærlega í þessari fyrstu tindferð sinni eins og svo oft áður...
Aðalmálið er bara að reima á sig skóna og leggja af stað... rest er ekkert mál :-)
Einstaklega ljúf stemning var í hópnum þennan dag...
...enda þorrablót framundan um kvöldið og við vorum að sleppa ótrúlega vel með veðrið...
Þessi dalur var sérlega fallegur...
Með vaxandi mosanum fór landslagið að líkjast Fögrufjöllum og Fagralóni við Langasjó...
... meira að segja strítulaga mosinn þarna efst var
alveg eins og sá sem við gengum um gallharðan
Litið til baka... menn voru ekkert að flýta sér og bara njóta... :-)
Þarna hinum megin risu Núpshlíðarháls og
Selsvallaháls sem við skulum ganga í góðri tindferð
að vetrarlagi fljótlega...
Mosinn er dásemdin ein...
Smá hópmynd með afmælisbarn dagsins borið á höndum vorum...
Vá hvað þetta minnti okkur á Fögrufjöll !
Yndislega hlýtt og notalegt ennþá í veðri og vindum...
Helst farið á hryggjunum en sneitt niður ef ófært
var niður af þeim og Örninn fór nokkrum sinnum á
undan að kanna leiðina...
Jú, það var sumpart fallegt eftir ennþá af leiðinni... þetta var ekki alveg að fara að fletjast út ennþá...
Litið til baka... verðum að skoða þetta betur síðar...
Hellutindar þarna hægra megin ofan okkar
Flott hringleið þarna og helst þá með innliti í Hrútagjá sem er ægileg náttúrusmíð sem skartar eflaust mikilli fegurð í sumarfæri...
Snjórinn óútreiknanlegur á köflum og stundum gallharður en annars staðar mjúkur og fínn...
Vígdísavallarvegur hér vinstra megin...
Litið til baka... maður er fljótur að dragast aftur úr ef maður fer aðeins afsíðis...
Þetta var veisla hvað klöngrandi tinda varðaði...
Hér var farið að blása og rigna...
... og það blotnaði fljótt... passaði alveg... klukkan rúmlega þrjú og spáin gekk alveg eftir...
Litið til baka... þetta varð fljótt að úðandi rigningu sem lamdi á okkur með sunnanvindinum í bakið...
... og myndavélin varð fljótt ansi blaut...
Smá klöngur eftir hér niður í Norðlingasand svokallaðan...
Vegurinn framundan og í þessu veðri afréðum við að ganga hann þennan síðasta kafla að veginum frekar en klöngrast yfir síðustu bungurnar sem hefði verið gaman í betra veðri en hafði lítið upp á sig úr því slæma veðrið þennan dag var loks mætt á svæðið...
Og það var sko skoppað eftir veginum... hver á sínum
hraða alla leið að þjóðveginum...
Bílstjórarnir fóru alls sex í bílinn hans Guðmundar
en hinir héldu áfram...
Alls 19,5 km á 7:42
klst. (bílstjórarnir) upp í allt að rúma 23 km á
8:30 klst.
Gula línan ganga
dagsins 2015.
Eftir göngu munaði mönnum ekkert um að mæta í kjúklingasúpuslegið þorrablótmeð brennivín og hákarl í forrétt og í eftirrétt í 101 Reykjavík ...allt í boði Jóhönnu Fríðu sem er klárlega ofurmenni Toppfara... ...það sem stúlkan sú reiðir ekki fram úr hendi öllum stundum okkur hinum til ánægju og yndisauka !!! :-)
Frábær dagur sem vel
rættist úr miðað við veðurspá
Þessa tinda verðum
við að skoða aftur... á stöku þriðjudagskvöldum...
Ferðasaga í vinnslu út vikuna. |
Við erum á toppnum...
hvar ert þú?
|