Á rjúpuslóðum í Mosó
um Reykjafell og Æsustaðafjall

Erna, Gylfi, Guðmundur Jón, Sarah, Ólafur Vignir, Svavar, Ágúst, Jóhann Ísfeld, Steinunn Sn., Helga Bj., Ester, Vallý og Svala mættu á æfingu þriðjudaginn 17. nóvember í fínu veðri og færi og gengu á tvö fell í Mosfellsbæ...

En þetta var afmælidagur Vallýjar og það var sko sungið fyrir þessa yndislegu konu
sem er einstakur gleðigjafi öllum stundum og dásamlegur félagi á fjöllum sem og alls staðar annars staðar
... það er alltaf jafn mikil heiður fyrir okkur að fá afmælisbörn í göngu
og finna hvað manni þykir óskaplega vænt um félaga sína sem yngjast og eflast með hverju árinu :-)

Karlmenn í meirihluta á æfingu eins og síðustu mánuðina... og einum þeirra búið að takast að bæta glænýjum, hreinræktuðum Toppfarameðlim inn í klúbbinn... Gylfi að mæta í sína fyrstu göngu eftir fæðingu sonarins í lok síðasta mánaðar :-)

Þetta voru það lág fjöll að snjórinn var enginn á gönguslóð... sem þýddi miklu meira myrkur en þegar það liggur snjóföl yfir öllu sem er eitt af því fegursta við myrkurvetrargöngurar... en við höfum fengið þær svo flottar síðustu vikurnar
að þetta var ekkert til að kvarta yfir...

Kaflinn milli Reykjafells og Æsustaðafjalls er allur í mýrarkenndum dældum og hefur oft þvælst verulega fyrir okkur
í myrkrinu síðustu ár... og þó farið væri heldur vestar en áður var leiðin í sama hæðótta landslaginu en með þessum aukaþvælingi þar sem punkt vantaði á efsta tind Æsustaðafjalls,
græddu menn rúmlega einn kílómetra sem var bara ansi gott í þetta saklausri göngu... :-)

Rjúpan er einstaklega skemmtilegur fugl... og svo dásamlega grandalaus... menn komust alveg upp að henni í bakaleiðinni...
hún hélt hún kæmist upp með myndastyttuleikinn... þar til ferfætlingarnir tóku til sinna ráða...  og fuglinn var floginn...

Alls 6,4 km á 2:06 klst. upp í 273 m hæð hæst með alls hækkun upp á 292 m miðað við 101 m upphafshæð.

Fimmtíu ára afmæli Siggu Sig um helgina og margir Toppfarar fjölmenna þangað... skínandi góð veðurspá á laugardaginn og þjálfarar ætluðu að gera aðra tilraun til að blása til aukatindferðar og nýta þessa dásamlegu vetrarsól og þetta brakandi logn sem ekki er sjálfgefið að fá helgi eftir helgi... þar til kvenþjálfarinn slasaðist illa á hjóli í vikunni og þarf einhverja daga til að jafna sig... enda eru hvort eð er einhverjir að fara í ljósagönguna hans Steina á Esjunni
 ... það verður klárlega glimrandi flott á fjalli um helgina í þessu fallega veðri :-)
 

Hörku vetraræfing á Esju

Alls 15 mættir sem er frábær mæting nú á tímum :-)
Örn, Sarah, Svavar, Jóhannes, Ester, Guðmundur Jón, Sigríður Arna, Olgeir, Ólafur Vignir, Erna og Jóhann Ísfeld.
Framar eru Jón Tryggvi, Ingi og Arna... og Bára tók mynd með Bónó og Mola skopppandi um allt :-)

Þriðjudaginn 10. nóvember tókum við skínandi góða æfingu um Þverfellið í Esjunni um Búa og Langahrygg og niður Einarsmýrina í ágætis veðri til að byrja með en blæstri og smá snjókomu þegar ofar dró... þar sem hálka og snjór var í efstu hlíðum... og lítið veður til að nesta sig en samt notalegt eftir hörkugöngu upp eftir... og fjálglegar umræður skreyttu niðurleiðina þar sem menn voru á því að það væri nú forvitnilegt að prófa eins og einn Landvætt á næsta ári... www.landvaettur.is...
það ættu allir að geta fundið aaaaallavega einn við sitt hæfi... :-)

...og náðum alls 7,7 km út úr þessu á 3:01 klst upp í 592 m mælda hæð það kvöldið sem er 5 m lægra en vaninn er að mælist við steininn, með alls hækkun upp á 601 m sem er hefðbundin mæld hækkun miðað við 15 m upphafshæð sem er heldur stórtækt af hendi gps-tækisins en við látum það standa til að sjá hvernig þessar endurteknu mælingar koma út með árunum :-)

Hörku góð æfing og þétt stemning og menn á því með þjálfurum að gefa ekkert eftir
þó fjallgöngur séu eitthvað að detta úr tísku...
það er einfaldlega ekki hægt að hætta þessu brölti um hóla og tinda íslenskra fjalla...
til þess eru krefjandi óbyggðirnar allt of gefandi fyrir líkama og sál :-)

Starað og starað upp í himingeiminn
í magnaðri norðurljósadýrð
á fallegri snjóföl
um Þríhnúka og Kristjánsdalahorn

Daginn eftir að þjálfari birti spennandi dagskrá Toppfara árið 2016
þar sem jaðarsport er í aðgleymingi ásamt enn fleiri framandi fjöllum og leiðum
í brautryðjandi anda þessa hóps...

... fengum við gott klapp á bakið frá náttúrunni sjálfri þriðjudagskveldið 3. nóvember
þar sem gengið var á Kristjánsdalahorn og Þríhnúka við Bláfjöll
í örstuttri snjóhríð til að byrja með þar sem dimmdi ótrúlega yfir
og aftur á miðri leið í myrkrinu þar sem skyggni varð lítið
en annars léttskýjuðu veðri mestan part kvölds undir stjörnubjörtum himni
skreyttum öflugum norðurljósum sem léku heilu sinfóníuna fyrir okkur
svo við máttum vart vera að því að ganga og störðum bara og störðrum ...

Það dimmdi fljótt en snjófölin gaf okkur gott skyggni um grýtt og móað landslagið
upp aflíðandi brekkurnar á Kristjánsdalahorni...

.. og brattari brekkur upp alla þrjá gígana á Þríhnúkum...
þar sem það slapp að vera ekki með hálkubroddana... sem NB eru skyldubúnaður hér með
en án höfuðljósa var erfitt að fóta sig á erfiðustu köflunum
þó þau mættu þess á milli vel missa sín...
 enda slökktum við iðulega aftur og aftur til að stara og stara upp í himininn...

Þríhnúkagígur er magnað fyrirbæri og Hjölli lýsti því fyrir okkur hvernig það er að fara þarna niður...

... lygilega langt og hálf óhugnanlegt að síga niður í 120 m djúpa hraunhvelfingu
sem telst vera eitt helsta náttúruundur Íslands
og var lengstum talinn botnlaus þar til fyrst var sigið ofan í hann árið 1974
og gaman að rifja það upp að þegar við gengum fyrst á Þríhnúka
þá var það eingöngu í umræðunni að síga þarna niður með almenning...
fjarlægur draumur eins manns sem var trúr eigin sannfæringu og gafst ekki upp fyrr en honum tókst að sannfæra fleiri
og það svo sannarlega vel... ferðir með ferðamenn niður Þríhnúkagíg hafa slegið í gegn...
 Sjá www.ferlir.is o m. fl.

Norðurljósin voru stórfengleg og breyttust stöðugt... tvær rennur...
 svo hringsnúningar og svo blaktandi lengjur...
og í lokin breiður bogi yfir allt eins og yfirvofandi stjörnustríð...

Gengið var ferðamannaleiðina niður af gígnum... ótrúlegt að sjá uppbygginguna á þessu svæði frá því við byrjuðum að ganga þarna... í stað þess að fara okkar gömlu leið til baka um undirlendið neðan við hnúkana eins og ætlunin var....
og var þetta náttúrulega stórgróði þar sem við bættum heilum kílómetra við upphaflega vegalengd og náðum loksins alvöru göngu eftir fremur léttar þriðjudagsferðir síðustu vikurnar :-)

... og þeir sem gleymdu sér ekki í arkinu og spjallinu... heldur stöldruðu við og slökktu ljósin og bara horfðu...
þeir upplifðu þykkustu norðurljósin þetta kvöld... hvílík dýrðarinnar ljósasýning !

Alls 7,0 km á 2:53 klst. upp í 566 m hæð með alls hækkun upp á 506 m miðað við 251 m upphafshæð...
með þessum yndislegu göngufélögum; Hjölli, Irma, Guðmundur Jón, Björn Matt, Arna, Sigríður Arna, Örn, Ester, Sarah, Doddi, Njóla, Sjöfn, Erna, Steinunn Snorra, Kristján, Katrín, Jóhann Ísfeld, Svavar og Bára tók mynd og Dimma, Bónó og Moli nutu kvöldsins með okkur :-)

Endilega leið pistil þjálfara um dagskrána 2016 og skoðið hana... komið með athugasemdir og vangaveltur... þjálfarar eru opnir fyrir öllu um leið og þeir eru auðvitað alltaf jafn sannfærðir um spennandi áskoranirnar sem bíða okkar á næsta ári :-)

Daginn áður
en litli Toppfarinn fæddist...

Ólafur Vignir, Guðmundur Jon, Sjöfn, Olgeir, Arna, Ester, Sigríður Arna, Anton.
Sarah, Ingi, Kristján, Heiðrún, Svala og Gylfi tók mynd.

... gengu sextán Toppfarar á Helgafell í Hafnarfirði þriðjudaginn 27. október
þar sem þjálfarar voru í vetrarfríi með yngsta syninum í sveitinni...

... og var farin hefðbundin leið um gilið í fallegu veðri, ljósaskiptum
og sérstakri birtu sem Gylfa tókst að fanga með eingöngu símann sinn að vopni af sinni stöku snilld sem fyrr...

Daginn eftir fæddist þeim Lilju Sesselju og Gylfa þessi sonur á Landspítalanum
okkur öllum til ómældrar hamingju... fyrsti hreinræktaði Toppfarinn sem fer beint í félagatalið
og telst til þriðja barnsins sem gengið hefur í móðurkviði með Toppförum... sá fyrsti var dóttir Irmu og Játa árið 2009?, annar var sonur Lindu Leu árið 2011? ... en sum sé hér leit dagsins ljós drengur sem "gekk mínus 2ja mánaða" á Mávahlíðar í kviði Lilju Sesselju ofurkonu (já, hún var komin sjö mánuði á leið í göngunni - geri aðrir vetur!)... sem við söknum sárt og vonum að komi sem fyrst aftur í göngu þegar drengurinn er kominn vel á legg...

Hjartans hamingjuóskir til ykkar elsku Gylfi og Lilja Sesselja,
lífið gerist ekki fallegra en þetta... njótið og gangi ykkur sem allra best
kæru vinir og yndislega fjölskylda á fallega heimilinu ykkar í Breiðholtinu :-)

Myndir fengnar að láni frá Gylfa á fésbókinni - takk, takk :-)
 

Winter came on North Fire Crater
Eldborg Nyrðri
with "twilighing" lava, fresh snow and wet wind
in a lovely fellowship of the mountains

There she rises... Nyrðri Eldborg or Norther Fire Crater of Lambafellshraun or Lava of Mt Lambafell where we hiked through ruffled lava in an adventurous landscape where the twilight crawled in with every step along the rain and wind... on Tuesday the 20th 2016...

Surrounded by mountains which we have all hiked before... wondering why on earth we had´nt been through this trail before... and promising ourselves that we simply have to come here again in better daylight at summer time...
what a wonderful world of rough lava, soft mountains and winter wonderland...

There was no chance of hiking fast... every step was necessary to plan for and then...
suddenly we were out of the newest lava field... hiking in an older and more innocent one...

The plan was to hike both North and South Craters of Fire... here heading up to the North one...

...but the rain and the wind told us not to... it would be too much for a night like this to hike just under 10 Kilometers rather than just under 6 K as we ended up doing... and they were right...
the wind grew as we hiked back and we were relieved not to be still hiking 4 K more in this weather...

Insdead we hiked on the ridge of the crater and down into the bottom of it on the way back...
actually they are two or three craters... beautifully shaped by nature´s wonderfull talent...
yes we have to come here next summer to take a better look !

We were all wet on the outside... but it was very interesting to see what jackets and what trousers could hold in this weather... surprisingly most of the equipment held us dry... the older ones better than the new expensive ones... making us once again wondering how the h... the mountain equipment stores still make way with selling us it all, in such high prices since it doesn´t even hold water in real circumstances out in the mountains... the old fashion mountain clothes are valuables worth looking for in old closets and markets... the new stuff simply does´nt do the work any more... where is this world coming to ?

Group picture on the way back... the camera wet as everything else... and yet again majority of men with only three women or 1/4 of the whole group; Bára, Katrín and Sarah.. and nine men of 3/4; Anton, Guðmundur Jón, Gylfi, Jóhannes, Magnús, Ólafur Vignir, Svavar and Örn...

The spirit and the atmosphere of the hike was of such lovely scale that worries of future existance of the club with less attendance last months, flew up in the wind... probably coming to the result that this is what´s to come after an upswing in mountain hiking last years... this is probably a normal state in attendance... at least it does´nt get any better in this kind of "Fellowship of The Mountains" :-)

And that´s what came out of the camera not using the flash light :-)...

Total of 5,5 km in 1:49 hours up to 481 m above wee level
with total ascendant of 210 m from a starting point of 300 m exactly.

There is something about hiking in the darkness with headlights in the snow... something so different from the brightness and "easyness" of the sun hanging up all night in the summer time... would never want to skip winter since it is our favorite time of year hiking in the mountains... and it gives us this deep gratitude for the sun and bright nights again with spring arriving again... simply a priviledge to experience this massive difference between the seasons :-)

See the gorgeous landscape we hiked in these wonderful photos from Rafn Sigurbjörnsson
which Gylfi shared with us on facebook:
https://www.google.no/maps/place/64%C2%B021'44.9%22N+20%C2%B023'55.5%22W/@64.023055,-21.4986118,3a,75y,90t/data=!3m8!1e2!3m6!1s-s19u6BWa_qs%2FUt4Ze2yenNI%2FAAAAAAAAhR8%2FfVEHSi-BgTU!2e4!3e12!6s%2F%2Flh5.googleusercontent.com%2F-s19u6BWa_qs%2FUt4Ze2yenNI%2FAAAAAAAAhR8%2FfVEHSi-BgTU%2Fs203-k-no%2F!7i1280!8i853!4m2!3m1!1s0x0:0x0?hl=en

Why is this story in english?
Just for fun... and maybe for some practice... and a bit... or honestly mainly for Miss Sarah Garrity from England, living in Iceland for some period of time doing scientific research... who is a new member of the club since late summer... she has showed up on almost every practice since she started (only skipped one?)... having no car and arriving with the bus from the far western side of Reykjavík, not letting anything come in her way of enjoying the mountains once a week... that kind of passion we so much appreciate and share intensely with her and find exemplary and energy giving for others to follow... and yes I know my english is not good... just couldn´t help my self practising english a bit :-)
 

Höfuðljósa...rökkurs...nostalgía
er þjálfari að ganga af göflunum :-)

Skínandi góð mæting var á æfingu þann 13. október í yndislegu kvöldsólarveðri til að byrja með, léttri slyddu og éljagangi á tindinum og myrkri á niðurleið í skemmtilegu klöngri með höfuðljósin ein að vopni...

Þjálfari ansi myrkur í máli enda mætingin verið með eindæmum léleg síðustu vikur... eiginlega mánuði... næstum hægt að segja tvö ár aftur í tímann þar sem sjö manna gönguferðin á Bláfell á Kili í september 2013 markaði ákveðin kaflaskil í huga þjálfara þar sem hin óskiljanlega mætingardræming (skemmtilegt að nýyrðast :-)) hefur ekki enn hlotið eðlilegar skýringar í huga hans...

... en það þýðið lítt að væla ef sannfæringin er enn til staðar... og þjálfarar eru ákveðnir í að hrista enn og aftur af sér efasemdir um tilvistarframtíð klúbbsins og trúa því enn statt og stöðugt að hann sé kominn til að vera... sé hvergi nærri hættur að kokka upp nýjar fjallgöngur og klettabrölt á hinum skondnustu og óvæntustu stöðum sem hlaða mann þessari sérstöku orku sem margfaldast þeim mun meira þegar félagsskapurinn er eins og hann var þennan þriðjudag...
innilegur, vinalegur, einlægur og notalegur...

Átján manns mættir, þetta var hinn fullkomni fjöldi... rétt í kringum tuttugu manns... sorglegt að vera helmingin færri á svona kveldi og of mikið að vera mikið meira en helmingi fleiri... Olgeir, Katrín, Bj., Guðrún Helga, Björn Matt., Gerður Jens., Ester, Sarah, Steingrímur, Svavar, Guðmundur Jón, Gylfi, Anna Sigga, Ágúst, Sigga Sig og Slaufa
en Örn var farinn á undan í könnunarleiðangur og Bára tók mynd.

Þar af var Anna Sigga að vísitera okkur eftir fjarveru í líklegast tvö ár... getur það verið... trúi því ekki... en böndin slitna aldrei þegar menn hafa gengið í gegnum krefjandi göngur saman...
... mikið óskaplega þykir manni vænt um alla þessa Toppfara nær og fjær... hér og þar... nú sem fyrr :-)

Stemningin rífandi góð... jólagleðin með SigguSigafmælisívafi í umræðunni... Pólland og Mont Blanc... Grunnbúðir Everest sem nú  kveikir stöðugt á minningarþráðum Nepalfaranna við haustlauf, rakan kuldann, hvíttaða fjallstinda,
prjónamynstur og litríkan fatnað... ólíklegustu hlutir minna mann á liðna tíma og sigruð fjöll fortíðarinnar...

Gengið var með Gljúfri sem svo heitir umfangsmikið nokk í fjallsrótum Kistufells...

...og klöngrast bratta klettahjallana vestan við það í fjallahollustu eins og hún gerist best...

Þjálfari viðraði hugmyndir um að safna fjallatímum á algengustu fjöllunum kringum Reykjavík einu sinni í mánuði 2016... þessum sem hafa göngustíga alla leið svo bæði hlaupararar og fjallgöngumenn geta farið geyst yfir... eins rösklega og þeir geta og mælt tímann sinn á hverju fjalli... safnað þessum tímum saman og öðlast öðruvísi sýn á þessi hversdagslegu fjöll sem flest okkar höfum gengið ótal sinnum á...

"Já, Mosfellið, ég er nú bara rúmlega hálftíma þar upp á tindinn við bestu aðstæður... en við vorum man ég tæplega klukkutíma þarna um árið að vetri til, það var hálka og snjóbylur eiginlega... vorum á broddum og snjórinn var þungur á köflum... en samt vorum við innan við klukkutíma upp... það var ótrúlega gaman..."

... já, "Njóta eða þjóta" verður val hvers og eins einu sinni í mánuði á næsta ári þar sem þjálfari ætlar að skrá alla tíma og halda nákvæma tölfræði yfir þetta, raða niður eftir kyni, jafnvel aldri ef einhver þátttaka næst í þetta, eftir aðstæðum, veðri, árstíma og skrá líka þá niður sem fara á eigin vegum á öðrum tíma en formleg æfing er... og helst fá tíma tilkynnta til að skrá niður frá öðrum en Toppförum því það er engin formleg skráning til um uppgöngutíma (eða upp-og niðurgöngutíma) á þessi fjöll og hreinlega kominn tími til að fá það samantekið á einum stað á veraldarvefnum :-)

En nóg um þetta og nóg um væl þjálfara yfir lélegri mætingu og framtíðartilveru Toppfara... það sem maður getur nú vorkennt sjálfum sér... :-)... þetta var dásemdarganga með sólina gula og bjarta til að byrja með, rökkrið kom svo í stíl við haustlitina  ofan við Gljúfur þar sem gaman var að þræða í hliðarhalla yfir djúpskorna hjalla og læki... alla leið á hæsta punkt neðan við bratta hamra Kistufells þar sem glitti fallega í Móskarðahnúka og Hátind í sjarska rétt áður en myrkrið tók alveg yfir...

Holl áminning var það svo að fá slydduna með smá éljakornum skellandi á sér á leið niður af hæstu hlíðum
já einmitt, erfitt veður er fljótt að flækja málin all verulega hvað líðan, skyggni og rötun varðar
svo þjálfarar héldu sig á sömu leið til baka að mestu og freistuðu þess að komast niður sömu leið og farið var upp
á afmælisgöngunni mögnuðu þann 15. maí 2012 þar sem við gengum í vorblíðu upp á Kistufellið og niður Gunnlaugsskarð í bítandi frosti, fljúgandi hálku og brakandi fallegu veðri og birtu allan sólarhringinn sem gaman verður að fagna þegar við erum búin að njóta myrkursins í vetur :-)

Það hríslaðist nefnilega sæluhrollur um mann við að klöngrast í myrkrinu með höfuðljósin niður þessa bröttu grjótbrekku og bögglast við að finna færa leið niður svo við þyrftum ekki að taka krók kringum Karlinn... og auðvitað gerði Örn þetta af stakri snilld þó ritari segi sjálf frá... hún myndi aldrei leyfa sér svona ævintýramennsku ein og sér með hópinn... en nokkrar fór hann einn síðasta vetur í hinum ýmsustu erfiðu veðrum, engu skyggni og krefjandi færi... með engan kvenþjálfarann til að draga úr ævintýramennskunni... það er eitthvað einstaklega heillandi við þennan barning á veturna þó maður megi ekki gleyma því að maður verður jú alveg leiður á því þegar til lengdar lætur... en þá er svo gott að finna innilegan fögnuðinn yfir vorinu aftur... mikið erum við heppin að fá að upplifa svona ólíkar árstíðir og veður allt árið um kring... maður myndi ekki nenna þessu í svipuðu veðri og birtuskilyrðum ár eftir ár án tilbreytingar... þar erum við lánsamari en margar aðrar þjóðir...

Alls 5,5 km á 2:34 klst. upp í 500 m hæð hæst sem skrifast á Karl þó það sé í raun ekki rétt - hann heitir svo eingöngu bungan þarna út í þá rúmlega 400 m hæð... með alls hækkun upp á 447 m miðað við 90 m upphafshæð... sjá gulu leiðina okkar þetta kvöld til samanburðar við þá rauðu þann 15. maí 2012... svona geta björtu sumarkvöldin á íslandi gefið okkur flott kvöldævintýri langt fram á nótt í raun... eitthvað sem er til dæmis aldrei í boði í Perú því þar er alltaf komið myrkur um sexleytið allt árið um kring...

Það er annars aldeilis, þjálfari/ritari veður bara úr einu í annað og skrifar þessi ósköp öll í saklausri ferðasögu af ósköp venjulegri þriðjudagsgöngu... margt að gerast og margt í gangi... sumir segja að 2007 sé komið aftur með allri sinni hringavitleysu, áreitismargföldun og fjöldajárni í alls kyns eldum um allt... þá er gott að stinga af og vera bara með stráum og grjóti... hrauni og mosa um stund... að ekki sé talað um dásamlega göngufélaga úr öllum áttum og stéttum þessa samfélags sem gefa manni ómetanlegustu nærveru sem gefst... þrátt fyrir allt mótlæti og erfiðleika sem óhjákvæmilega steðja að okkur öllum á einum tímapunkti eða öðrum í þessu lífi... og hefur reynt hann margan félagann í þessum klúbbi sem annars staðar... og þá er alltaf jafn magnað að sjá hvað styrkurinn og stuðningurinn frá félögunum getur stundum skipt sköpum :-)
 

"Hvað áttu á Esjunni"?
"...en Akrafjalli... Helgafelli í Hafnarfirði... Úlfarsfelli...
Helgafelli í Mósó... Búrfellsgjá í Heiðmörk..." ?

Jóhann Ísfeld, Steinunn Sn., Bónó og Moli, Guðmundur Jón, Katrín Kj, Erna, Gylfi, Sarah
og Örn tók mynd og Steingrímur var farinn á undan og Bára var í vinnunni :-)

Við erum á toppnum... hvar ert þú?
www.toppfarar.is

Toppfarar ehf - Viðarrima 52 - 112 Reykjavík - Kt: 581007-2210 - Sími: +354-867-4000 / -899-8185 / -588-5277 - Netfang: bara(hjá)toppfarar.is
Copyright: Höfundarréttur: Bára Agnes Ketilsdóttir