... öll veður í þessari göngu... rigningardropar og þungbúið þegar lagt var af stað um morguninn... brakandi bongó, logn og heiðskíra undir bláum himni í miðjum hlíðum... yfir í ískaldan vind og hrímþoku á korteri uppi á tindunum tveimur... og svo aftur niður í funhita og sól í Skarðsdalnum... og aftur í dumbung enn neðar þar sem Skarðsheiðin hvarf fljótt sjónum inn í þokuna og rigninguna sem tók við keyrandi heim...

... skínandi góð jöklabrodda- og ísaxaræfing og búnaðaræfing í þokkabót... dásamleg fjallganga á fimmtudegi... skrítin tilfinning að keyra móti allri "vinnuumferðinni"út úr bænum með fjallgöngudótið aftur í... kærkomið með meiru að ná þessu með fjórðu febrúarhelgina í röð sem ekki viðrar til fjallgöngu...

...takk öll fyrir dásamlegan, lærdómsríkan og viðburðaríka dag upp á 15 km á 7 klst. upp í 1.067 m hæð... við endurtökum göngu á þessa tinda síðar á árinu á laugardegi og þá komast allir með sem geta ekki skellt sér á fjall í miðri viku... en mikið var þetta sætur og flottur fimmtudagur...

#Skarðsheiðardraumurinn

#Allir22tindarSkarðsheiðarárið2021

Árið 2021 byrjaði ekki vel fyrstu tvo mánuðina hvað varðar friðsæl gönguveður um helgar þó hlýindi og snjóleysi hafi sannarlega sett sinn svip á þennan vetur... en bókstaflega engar helgar í febrúar viðruðu til fjallgangna... og eftir að hafa frestað báðum janúarferðunum um eina viku.... aflýst einni... frestað ítrekað Heiðarhorni og Skarðshyrnu og svo Botna-skyrtunnu og Ljósufjöllum... ákváðu þjálfarar að kanna áhugann á að ganga á Heiðarhorn og Skarðshyrnu á fimmtudegi þar sem veðurspáin var mjög hagstæð þá... og slagviðri spáð helgina á eftir...

Mun fleiri en færri sögðust stundum komast á virkum degi í tindferð og nokkrir sögðust komast þennan fimmtudag svo við blésum til ferðar þó við yrðum fá... bara svona til að fá einhverja tindferð inn í safnið... enda uppsafnaðar inneignir frá klúbbfélögum ansi margar eftir þessar ítrekuðu frestanir á báðum tindferðum febrúarmánaðar...

Veðrið var hins vegar ekki mjög spennandi þennan morgun þegar við fórum úr bænum og keyrðum að fjallsrótum... skýjað yfir Skarðsheiðinni og rigningardropar féllu við bílana þegar við klæddum okkur í... ekki alveg veðrið sem var í spánni kvöldið fyrir ferð...

En við vorum vongóð og vissum að það myndi létta til samkvæmt spánni... en það var samt mun þungbúnara en við áttum von á...

Gengið var frá Efra-Skarði sem nú er í eyði eða allavega ekki mikið líf að sjá á þeim stað því miður...
og farið vestan megin við ána...

Hlýtt og lygnt... þetta var ekki slæmt gönguveður... en samt ekki brakandi sólarblíðan sem við ætluðum að fá...

Tungukambur hér yfirgnæfandi en hann er á dagskrá í maí...

Jú... það tók að létta til í austri með rísandi sól...

Þungbúnara til vesturs að Akrafjalli en allt samt að opnast smám saman...

Sýnin að Snók og Rauðahnúk sem eru þriðjudagstindar Skarðsheiðarinnar síðar á árinu...

Þéttur 13 manna hópur og mjög góð stemning... þessi fjöldi er mjög góður í svona dagsferð...

Þorleifur afreksmaður hér með Miðfellsmúla í baksýn en hann var genginn sem eitt af Hvalfjarðarfjöllunum árið 2019...

Ofar tók snjófölin við og svo skaflar ofar og fannfergi efst...

Skarðsdalurinn hér útbreiddur fagur og saklaus...

Fjallstindar Þingvalla að hreinsa af sér skýin...

Skarðshyrnan hér framundan vinstra megin...

Á tímabili í vetur var allt frosið í fjöllunum og glerjað færi með eindæmum erfitt... og alvarlegt slys varð í Móskarðahnúkum vegna þessa dæmalausa færis... því var ekki að skipta hér... mýkjandi snjóföl og svo snjór yfir í hlýindunum þar sem hitastigið skiptir öllu máli...

Nesti hér... og við ákváðum að bíða aðeins með jöklabroddana þar sem einhverjir vildu hlífa þeim við grjótinu sem var ofar...
en annars átti þetta að vera jöklabroddatíminn því það er gott að fara snemma í broddana og venjast þeim áður en brekkurnar brattna og verða meira krefjandi...

Það þurfti að fara varlega upp grjótbrekkurnar... klakinn var undir og færið frosið... sumir sáu eftir því að hafa maldað í móinn að fara í broddana en öðrum fannst þetta ekkert mál...

Neðan við næstu brekku fórum við öll í jöklabroddana og settum ísexi í hönd... og þjálfarar fóru yfir notkun brodda og ísexi... en þennan búnað þarf að æfa fyrst og fremst... ekki bara fara á námskeið og horfa á myndbönd... notkunin er besta æfingin...

Vel gekk að leggja af stað en fljótlega lenti Fanney í vandræðum með broddana sína sem voru of lausir á skónum hennar...

Við þrengdum þá ítrekað og Kolbeinn herti á hælnum eins og hann gerði með sína brodda en hann átti alveg eins og Fanneyjar...

Það virtist ætla að ganga... festan lagaðist hjá Kolbeini en ekki Fanneyju...

Það endaði með því að Fanney fór úr jöklabroddunum sínum og Bára lánaða henni keðjubroddana sína þar sem þjálfarar höfðu stungið upp á því að sleppa keðjunum alfarið þar sem við ætluðum að fara á jöklabroddana um leið og það væri kominn broddatími yfirleitt..

En þetta tafði okkur mikið og líklega má skrifa klukkutíma á þessi vandræði með broddana sem voru hálfgerð ráðgáta þar sem við veltum því fyrir okkur hvort skórnir hennar væru of mjúkir fyrir broddana eða hvort þetta væri okkar klaufaskapur í að hafa þá nægilega fasta...

Skyndilega tók allt að opnast... Skarðshyrnan varð heiðskír.... og Heiðarhornið fór að hrista af sér skýin..

Vel greiddist úr hópnum þar sem broddavandræðin töfðu okkur tvær sem aftast vorum..

Sjá hér kambinn sem bíður okkar í maí... Tungukambur og svo tindurinn sjálfur efst sem er nafnlaus og við skírðum Skarðskamb með tengingu við Skarðsdalinn...

Heiðarhornið hér framundan og nánast alveg skýlaust... nú var komið veðrið sem við áttum von á að fá þennan dag...

Bongóblíða og dásamlegt að vera til á þessari stundu...

Skarðskamburinn hér í fjarska hinum megin Skarðsdals...

Heiðarhornið orðið heiðblátt og skjannahvítt... við tókum beina stefnu þangað í mjúkum snjónum...

Allir himinlifandi með veðrið og við spáðum meira að segja í því í bríaríinu á þessum tímapunkti að fara yfir á Skarðskambinn...

Sjá friðinn og lognið og sólarhitann... en þarna tóku skýin að safnast upp í suðri...

Bára ákvað að skipta á broddum við Fanneyju og sjá hvort hennar skór pössuðu betur við hennar brodda þar sem þeir voru aðeins stífari... og þannig gæti kvenþjálfarinn þá gripið í keðjubroddana ef í harðbakka myndi slá, því það kom ekki til greina að Fanney færi á keðjubroddunum eingöngu upp á Heiðarhornið... það endaði með því að Örn fór í hennar brodda þar sem hann var í enn stærri skóm og meiri líkur á að Fanneyjarbroddar myndu halda utan um þá... og Fanney fékk broddana hjá Erni...

Þetta gekk eftir... Örn var í engum vandræðum í broddunum hennar Fanneyjar... en hann þurfti samt fyrst að herða þá fljótlega betur þar sem skórnir runnu til hliðar á öðrum skónum...

Þetta var stuttur veðurgluggi... það varð aftur skýjað...

... og við horfðum áhyggjufull upp á Heiðarhornið og sáum tindinn hverfa smám saman aftur í skýjahuluna...

Leiðin upp var mögnuð eins og alltaf... eftir hryggnum... og það opnaðist á köflum yfir til norðurs að Skessuhorninu...

Hryggjarleiðin upp á Heiðarhornið... flottari leið að vetri en sumri... hér þarf að passa að fara fyrst upp á hrygginn og svo upp hann en ekki fara upp né niður of norðarlega... en alvarlegt slys í Skagagönguhópnum árið 2016 varð hér og hafði mikil áhrif á þá sem það upplifðu en sá gönguhópur lagðist smám saman af í kjölfarið sem er skiljanlegt en um leið átakanlegt...

Skarðshyrnan hér enn í skyggni hægra megin...

Klöngrið gekk vel... klaki undir snjónum samt og það þurfti að fara varlega á köflum...

Nú náði maður mynd af Skessuhorninu birtist í smá glugga á skýjahulunni sem var svo sorlega þunn...

En smám saman misstum við skyggnið...

Afstaðan gagnvart Skessuhorni...

Fanney var ákveðin í að klára upp á tind og gaf ekki eftir... flott hjá henni...

Hópurinn kominn upp og Örn fór til baka að ná í okkur Fanneyju...

Við tókum því miður ekki nægilega góðar myndir af ísnum á hryggnum...

Magnaður staður...

Já... sólin var ekki langt undan...

Komin á tindinn í 1.067 - 1.069 m mælda hæð... alltaf gaman að koma hingað...

Nesti og viðrun og smá pepp... Batman að vonast eftir bita en hann hlýðir orðunum "nei" og "ekki meira"...
og um að gera að segja það við hann og þá hverfur hann á braut með eyrun niðri og brostin augun...
hann kann sko að ýta á hjartað í manni... :-)

Brúnirnar á Heiðarhorni... varasamur staður og nauðsynlegt að fara varlega hér í litlu skyggni... sbr. þegar Róbert fjallaleiðsögumaður Íslenska fjallaleiðsögumanna féll hér fram af í engu skyggni en gat klöngrast aftur upp árið 2009... sömu helgi og slysið okkar var á Skessuhorni en þann sama dag villtust menn líka í Botnssúlum í slæmu skyggni og komust við illan leik aftur niður... helgin sú var erfið með eindæmum en eigendur Íslenska fjallaleiðsögumanna stóðu sig ógleymanlega vel í utanumhaldi utan um okkur öll sem vorum í þessum ferðum og heita kakóið þeirra og hlýtt viðmót gleymist aldrei...

Grín og glens í kuldanum... það er besta meðalið ! :-)

Hey... smá útsýni hér !

Björgólfur, Kolbeinn, Þorleifur, Sigurjón, Örn, Bjarni, Gylfi, Þórkafla, Fanney, Sigga Lár., Ragneiður og Rakel
en Bára tók mynd og Batman var eini hundurinn...

Niður fórum við vasklega og örugglega og þjálfari brýndi fyrir öllum að stíga varlega til jarðar á tæpum stöðum þar sem brekkan væri löng og grýtt á vinstri hönd og ekki gott að renna þar niður... sbr. slys Skagahópsins hér um árið sem var alvarlegt og markaði endalok þess gönguhóps því miður en okkur var mjög tíðrætt um slys á fjöllum í þessari göngu og við viðruðum þau nokkur í umræðum á göngunni...

Nauðsynlegt að ræða þessi slys en dæma ekki, aldrei, heldur læra öll af reynslu annarra og sýna öllum virðingu og umhyggju...

Óvarleg og yfirlætisleg umræða á fb fyrr í vetur í kjölfarið á slysinu á Móskarðahnúkum er ekki að okkar skapi og alls ekki til þess fallið að hjálpa okkur öllum til að læra og gera betur... sýnum alltaf nærgætni og virðingu... þeir sem lenda í slysi á fjöllum þurfa fyrst og fremst umhyggju og nærgætni og í því umhverfi eru allir tilbúnir til þess að sjá hvað hefði mátt gera betur og hvar má læra af því sem gerðist...

Vinsamlegast látið okkur þjálfara vita ef við virðum ekki þessa nálgun í hvívetna... eitt er að ræða opinberlega um eigin mistök og stjórna þannig hvaða mistök eru rædd og hvernig og hvenær... allt annað er að taka upp á því að ræða mistök annarra án samráðs við þá sem lenda í því...
það er auðvelt að einblína á flísina í augum annarra og sjá ekki bjálkann í eigin auga á sama tíma...

Dæmið ekki og þér verðið ekki dæmdir... sá yðar sem syndlaus er, kasti fyrsta steininum... aðgát skal höfð í nærveru sálar...
eru ágætis áminningarorð til þeirra sem auðsýna ekki virðingu og umhyggju í garð þeirra sem lenda í slysum á fjöllum...

Það er nefnilega okkur öllum til heilla að læra af reynslunni og læra af þessum slysum... en reiðilestur og stóryrtar og ónærgætnar yfirlýsingar á samskiptamiðlum og í fjölmiðlum eru ekki til þess fallnar að halda umræðunni á málefnalegu plani því miður...

Við þekkjum ekki fólkið sem lenti í slysinu á Móskarðahnúkum en hugsum til þeirra með hlýhug og vonum að þeim batni fljótt og vel...
ekki síður á sál en líkama... áfram þau og áfram fjallamennskan og þær endalausu lexíur sem við drögum af hverri einustu ferð sem við förum sama hversu oft við erum á ferð í fjöllunum... sama á við um Skagahópinn þó langt sé um liðið... við sendum þeim hlýhug og vonum að þau hafi náð að vinna úr sinni lífsreynslu...

Fínasta leið og færð niður en þarna beit kuldinn með ólíkindum mikið og fingur frusu við myndatökur...

Stutt í autt færi samt...

Hópurinn stóð sig með prýði hér niður... allir öruggir og hikuðu hvergi þrátt fyrir að nokkrir væru á jöklabroddum í fyrsta sinn...

Við áttum stefnumót við Skarðshyrnu sem við gáfum ekki eftir þrátt fyrir ískulda og vind hér á þessum kafla...

Neðar er leiðin örugg og brekkurnar beggja vegna ávalar á hryggnum og svo meðfram brúnunum...

Hér hrímaðist allt en þjálfarar voru svo niðursokknir í mat á leiðarvali og vangaveltum um hvort við skyldum fara niður Skarðshyrnuna um Skessubrunna að þeir tóku engar hrímmyndir...

Mynd frá Þorleifi... andlitshárin hrímuð á kvenþjálfaranum...

Báran stoppaði Örninn af með að fara niður um Skessubrunna og taldi leiðina ekki nægilega örugga í klakanum undir snjónum sem væri mjög líklega ekki mjúkur í skugganum vestan megin undir klettunum í geilinni sem við förum alltaf um... leiðin niður fyrst af Skarðshyrnunni var mjög saklaus að sjá en hún er önnur af tveimur brekkur á þessari leið og mun styttri en sú neðri...

Bratta brekkan niður af Skarðshyrnu 2. júní 2013 þegar við gengum Skarðsheiðina endilanga á alla tinda hennar...

Sjá betur hér... Heiðarhornið hér í baksýn vinstra megin...

Jú... líklega var skynsamlegast að fara ekki hér niður í þessu veðri sem var þarna uppi og mjög líklega var færið frosnara hér en austan megin þar sem sólin nær ekki að skína á þessa brekku og bræða snjóinn til að mýkja hann þannig að við hefðum vel getað lent í harðfenni sem er ekki spennandi niður svona langa brekku... þá er mun skárra að fara upp...

Við vorum ekki lengi niður... og brátt batnaði veðrið með minni hæð...

... og sólin tók að skína aftur á okkur...

Hér var aftur komin brakandi blíða og allt of heitt...

... og það opnaðist meira að segja skyggnið til fjallstindana ofan okkar... en við sáum ekki til Heiðarhorns né Skarðshyrnu frá þessum stað og vissum ekki hvort þeir væru auðir... svekkjandi með meiru... en svona er Ísland... þessi gluggi var ansi þröngur á sjálfu Heiðarhorninu til að ná skyggni niður... við tökum þetta bara næst... Örn mun blása til aukaferðar á Heiðarhorn eina helgina í vor...

Það var yndislegt að ganga niður í þessari blíðu... og sérkennileg andstæða við ískuldann og vindinn og þokuna uppi á Heiðarhorni og Skarðshyrnu... enn einu sinni upplifum við að ganga á stuttum tíma úr einum heimi í annan... og ekki í fyrsta sinn á þessum hæsta tindi Skarðsheiðarinnar...

Smá brodda- og ísaxarmynd áður en við losuðum okkur við búnaðinn á sama stað og við settum hann á...

Svellaði kaflinn gegnum grjótið gekk betur niður eftir en upp fyrr um daginn af því sólin var búin að bræða klakann...

Undir seinni tindi dagsins... Skarðshyrnu...

Í fyrsta sinn á jöklabroddum... hver ferð er reynsla... tilfinningin fyrir því að reima þá á sig og ganga á þeim með ísexi í hönd með göngustafinu á bakpokanum kemur með því að endurtaka svona göngur reglulega og finna hversu vel broddarnir halda... en um leið hvernig maður þarf að vanda göngulagið og gæta þess að þeir skapi ekki aukna slysahættu því það er ókosturinn við þá... jafnvægisleysi kemur að vissu marki við að missa göngustafinu og hafa bara eina ísexi við höndina og broddarnir gera mann valtari og auka líkur á að maður reki þá í hinn fótinn eða hjarnið fyrir neðan og detti fram fyrir sig eða renni af stað niður brekku...

Þórkatla var með heimasaumaðan poka utan um broddana sína en flestir broddar nú til dags eru seldir með sérstakir tösku því þeir eru fljótir að gera gat á allt sem þeir snerta ef þeim er ekki pakkað vel inn...

Örn ákvað að láta leiða sig eftir þessum kindagötum niður úr Skarðsdal undir Skarðshyrnunni...

Það var mjög áhugaverð leið sem gaf tilbreytingu á niðurleiðinni...

Neðst var landið mjúkt og friðsælt... leirugt og blautt... smá vor í lofti...

Þegar niður var komið og keyrt í bæinn þyngdi hratt yfir fjöllin og rigningin buldi á rúðunni... við fengum ansi þröngan veðurglugga þennan dag... svo þröngan að sjálfir tindarnir rúmuðust ekki inni í honum nákvæmlega þegar við vorum stödd uppi á þeim... en engu að síður friðsæll, fallegur og fjölbreyttur dagur sem kenndi okkur mikið um veður og æfði alla í broddum með ísexina í hönd...

Alls 13,7 km á 7:03 klst. upp í 1.067 m hæð með alls 1.056 m hækkun úr 75 m upphafshæð.

Leiðin á korti... upp Skarðsdalinn og fyrst upp á Heiðarhornið og til baka eftir hryggnum niður og upp á Skarðshyrnu þar sem við ákváðum að fara ekki þar niður um Skessubrunna heldur snúa niður í Skarðsdalinn þar sem veður var slæmt og skyggni ekkert...

Við munum bjóða upp á aðra ferð á þessa tvo tinda Skarðsheiðarinnar á árinu svo allir geti haldið áfram að safna öllum tindum hennar og verið með í Skarðsheiðardraumnum... það verður magnað að líta yfir farinn veg í lok ársins og gera sér grein fyrir því að við séum búin að ganga á alla tinda, kamba, hnúka og lægri fell og fjöll á Skarsðheiðinni í öllu veldi hennar árið 2021...

Sjá myndband úr ferðinni hér:
https://www.youtube.com/watch?v=zpEWFSAjAlM&t=632s

Gps-slóð úr fyrri ferðum er á wikiloc af svipuðu leiðarvali.