Sjö tinda ganga á landamærum
Póllands og Slóvakíu
 um töfrandi fögur Tatrasfjöllin
í þoku, rigning og snjókomu að mestu
 en blússandi góðum félagsskap
þar sem hláturinn glumdi og íslenski húmorinn
kom okkur á endanum upp á hæsta tind :-)

Fyrri hluti ferðasögunnar!
 Seinni hlutinn er hér:
http://www.fjallgongur.is/tindur133_polland_slovakia_170916_2hluti.htm

Hættulegt, erfitt, langt, bratt, hált, kalt, blint... en ógnarfagurt og alpakennt... þurftum að rífast við samviskusama leiðsögumennina (engir broddar!) um að fá að fara... upp á hæsta fjall Póllands...
þar sem veturinn hafði óvænt allt of snemma læst klónum í hæstu tinda
og ferðin okkar endaði á að vera ekkert í líkingu við "krefjandi klöngur í sól og sumarblíðu
með magnað útsýni á yfir 100 tinda" sem bratta fjallið Rysy 2.499 m hátt býður upp á
í töfrandi og snarbröttum Tatrasfjöllunum...

...nei, bara þoka og rigning og svo snjór og ísing í fjóra daga... og loks dí... dí... dísætur sigur
á síðasta degi á glæsilegum tindi við erfiðar og varasamar aðstæður
þar sem við enduðum á að fara Slóvakíumegin upp bratta suðurhlíðina.

Þetta var alvöru ! Hrikalega flottur hópur á ferð sem oft gekk fram af leiðsögumönnunum með háværri gleðinni sem glumdi þrátt fyrir allt alla dagana í fjöllunum og íslenska æðruleysinu sem kom okkur ansi langt ("it's ok Theresa, we are used to this":-))...
eða bara áralöngu reynslunni af að klöngrast um allar brekkur, kletta og tinda jafnt vetur sem sumar...
en vá hvað okkur sárvantaði samt keðjubroddana!

Tek sérstaklega ofan fyrir Birni 76 ára höfðingja Toppfara sem er fyrir löngu búinn að sanna að hann getur allt
og Ester sem fagnaði 55 ára afmæli sínu á tindinum sárlasin með sótthita !

NB uppgönguleiðin fyrir aftan hópinn um frosna kletta, keðjur og stiga...
það sem Toppfararnir mínir geta ekki gert... svei mér þá !
Hvílík svaðilför... hvílíkt ævintýri ! Þið eruð einfaldlega geggjuð !

Ferðasagan er hér neðar... en hér er undanfarinn að ferðinni:

---------------------------------------

Toppfarar til Póllands 2016
 Sjö tinda ganga á hæsta fjall Póllands
 Níu daga ferð - sex göngudagar - hámark 16 manns - gengið upp í 2.499 (2.503) m
Krefjandi göngudagar en góður aðbúnaður og magnað landslag


 Mynd: Hæstu fjöll Póllands og Slóvakíu í Tatrasfjöllunum...

Eftir miklar vangaveltur um næstu utanlandsferð að lokinni magnaðri Nepalferð í Grunnbúðir Everest 2014... sem ekkert getur toppað hvað varðar fjallasýn... var ákveðið að fara til Rússlands og ganga á hæsta fjall Evrópu... en þegar betur var að gáð og farið að vinna í ferðinni leist þjálfurum ekki nógu vel á leiðina þangað upp, fannst hún ekki nægilega spennandi til móts við þá erfiðleika sem fylgja göngu í þetta mikla hæð... það var einfaldlega ekki þess virði að sinni... 


Fjallasýnin í Tatrarsfjöllunum er meginástæðan fyrir þeirri veislu sem þessi fjallgarður er sagður búa yfir...

...þá langaði í ferð þar sem allt snerist ekki um háfjallaveiki og krefjandi aðbúnað í lélegum skálum... svona öðru hvoru allavega... og versnandi stjórnmálaástand tengdum Rússlandi á alþjóðavettvangi fældu okkur og frá þessum heimshluta...


Fjallshryggurinn sem aðskilur Pólland og Slóvakíu og er hluti af hæsta tindinum
en við skellum okkur upp á einn slóvakískan fjallstind á leið af Rysy sem er 2.503 m hár..

...svo með þau skilyrði að ná helst hæsta tindi einhvers Evrópulands í ódýrri og stuttri ferð
sem tæki um viku enduðu þeir á að velja Pólland í samráði við hópinn...


 Einn af nokkrum fjallaskálum gönguleiðarinnar á Rysy...

... en sú ferð hefur verið ofarlega á fjallalistanum frá því við byrjuðum að skrá spennandi áfangastaði...


Hæsti tindur landsins, fjallið Rysy í 2.499 m hæð en leiðin þangað upp er um bratta kletta og hryggi með keðjustuðningi...

...og geymdum við því enn um sinn Elbrus, Mont Blanc (sem kom alvarlega til greina en var of dýr og ekki nægilega afslappandi), Atlasfjöllin í Marokkó, Jórdaníu, Búlgaríu, Dólómítafjöllin, Kilimanjaro, MtRainier og þjóðgarðana í Bandaríkjunum o.m.fl...


Eitt frægasta salernið í háfjöllunum...

Endanlega ákvörðun um Pólland var því tekin í október 2015
og var strax mikill áhugi á þessari ferð.


 Síðasti göngudagurinn upp á tind er mjög langur og erfiður um tæpistigur með stuðning frá köðlum og keðjum
og er leiðin ekki sögð fyrir lofthrædda en almennt er farið upp Póllandsmegin sem er erfiðari leið
og niður Slóvakíumegin sem er léttari leið til þess að forðast stíflur á stigunum...
en við erum í lok ferðatímabilsins svo það ættu að vera fáir á ferð :-)
Sjá skálann Morskie Oko þarna niðri efst á myndi hægra megin ! - frægur skáli með sér vefmyndavél.

Allt um ferðina er hér:

 http://www.exodustravels.eu/is/poland-holidays/walking-trekking/trek-polish-high-tatras/tvt-86467
Mikilvægt að fara í gegnum allar upplýsingarnar, leiðarlýsingu, aðbúnað, erfiðleikastig, ráðleggingar, umsagnir.


 Rysy í fjarska

Staðfestir og komnir með flug eru 15 manns þann 5. ágúst 2016

Anna Elín, Arnar, Bára, Ágúst, Björn Matt., Ester, Guðný Ester, Guðrún Helga, Halldóra Þ., Jóhann Rúnar,
Magnús, Ólafur V., Rósa, Steingrímur, Örn

Hér munu koma allar upplýsingar um ferðina og allur undirbúningur skráður frá upphafi
eins og í öllum Toppfaraferðum erlendis hingað til
og sérsnjáldrugrúppa verður stofnuð þegar ferðin er komin á hreint eftir svar frá Exodus.


 Grunnbúðir okkar eru í fjallaþorpinu Zakopane... útivistarparadís sem kemur við sögu í Heimsstyrjöldunum...

Verð ferðarinnar umreiknað í íslenskum krónum miðað við gengi 050816:
Án flugs: 699 GPB = 110.142 iskr. (var 138.000 iskr 301015 fyrir Brexit!)
Með 15% afslætti ef menn hafa áður farið í ferð með Exodus (loyalty afsláttur): 664 GBP = 104.912 iskr.
Til viðbótar kaupa menn þá flug til Kraká.

Með flugi frá London á vegum Exodus: 899 GBP = 142.042 iskr. (var 177.678 iskr 301015fyrir Brexit)
Með 15% loyalty afslætti þá 782 GBP = 123.556 iskr.
Til viðbótar kaupa menn þá flug til og frá London (keyptust á 36-38.000 iskr).

Mjög gott verð og allt innifalið nema hádegis- og kvöldmatur á frjálsum dögum
í Zakopane/Kraká fyrir og eftir gönguferðina.... verðlag í Póllandi er og mjög hagstætt :-)


 Fjallið Rysy þar sem ljósmyndarinn Alcove hefur skeytt þýska kastalanum Bern á tindinn og teygt heldur úr fjallinu... gjörningur :-)

Eftir fjallabröltið kynnum við okkur menningu og sögu Póllands sem kemur verulega á óvart...

Borgin Kraká þar sem við endum ferðina... og þurfum að vanda vel valið um hvað skal skoða...
 http://www.krakow-info.com/history.htm

Saltnámurnar - Salt Mines of Wieliczka eru 380 m neðanjarðar og 278 km langar...
Einstakt fyrirbæri í heiminum og á heimsminjaskrá UNESCO en þær varðveita einar stærstu saltnámur veraldar
sem voru í notkun til ársins 2007... og geyma gersemar skornar út í saltið...

Farið er niður 378 tröppur um timburstiga og gengið um 3 km leið framhjá neðanjarðarvatni gegnum fjóra magnaða hátíðarsali/kapellur þar sem saltstyttur varða leiðina og bókstaflega allt er skorið út í salti af námuverkamönnunum...
meira að segja það smæsta í ljosakrónunum er úr salti...

https://en.wikipedia.org/wiki/Wieliczka_Salt_Mine

Skelfilegar útrýmingarbúðirnar í Auschwitz er annar staður þar sem við verðum að heimsækja þó erfitt verði...
og sagt er að maður verði ekki samur á eftir...

...blóði drifin saga Póllands sem þurft hefur að hrista af sér valdatöku Þjóðverja, Rússa, Prússa, Austurríkismanna,
Mongóla o.m.fl. gegnum aldirnar er sláandi og góð áminning nú á frekar víðsjárverðum tímum...


 Pólland á landamæri að Þýskalandi, Tékklandi, Slóvakíu, Úkraníu, Hvíta-Rússlandi, Litháen og Rússlandi
sem og að það liggur að Eystrasalti að norðan...

Spennandi vefsíður - söfnum smám saman í safnið:
... en NB það er vaxandi lexía þjálfara með árunum að stundum er gott að vita ekki allt
og vera ekki búin að sjá allt á veraldarvefnum áður en maður fer á framandi slóðir... svo eitthvað komi manni á óvart :-)

Vefmyndavél á göngusvæðinu: http://kamery.topr.pl/
Leiðarlýsing af hæstu fjöllum Evrópu - Póllandsmegin: http://www.westcoastpeaks.com/Peaks/rysy.html
Leiðarlýsing af hæstu fjöllum Evrópu - Slóvakíumegin: http://www.westcoastpeaks.com/Peaks/gerlach.html
Skemmtileg ferðasaga: http://www.zigeiner.de/?p=4729
Skemmtilegir punktar:
http://www.wanderlust.co.uk/planatrip/inspire-me/lists/5-things-i-wish-id-known-about-hiking-in-the-tatras-mountains

Skálarnir í Póllandi eru mjög vel búnir...

...frábær matur og góð aðstaða að sögn Íslendinga og annarra sem hafa farið...

Skálinn í Morskie Oko

Töfrandi mynd af mögnuðum stað... Morskie Oko stöðuvatnið sem er í raun gígur umkringdur hvössum fjallatindum allan hringinn. Af mörgum talið fegursta vatnið í Tatrarfjöllunum og það eina sem eru með spriklandi urriða af náttúrunnar hendi úr ánum í kring, enda kristaltært og geislandi fagurt. Hér er mikil saga og hér er efsti skálinn á leið okkar upp á hæsta tind Póllands... þeir sem hingað hafa komið og gengið í fjöllunum geta ekki hætt að reyna að lýsa fegurðinni :-) Pólland er sorglega vanmetið land ef marka má lágt hlufall ferðamanna í þessum fjöllum...

Tilkynning þjálfara  á snjáldru Toppfara 8. apríl 2016:
"Hitti íslenskan fjallaleiðsögumann í gær sem fór til Póllands í fyrra sömu leið og við förum í haust... hann hélt ekki vatni af aðdáun og gat ekki hætt að lýsa fegurðinni sem er í þessum fjöllum og hefur sá maður farið víða... hann vildi endilega skila því til hópsins að við yrðum ekki svikin af þessari ferð og að það væri sorglegt hversu vanmetið þetta svæði er... :-)

Ég lofaði að skila þessu og var bókstaflega drukkin af gleði í langan tíma eftir að hafa hitt hann og heyrt lýsingarnar... hann ætlar að biðja okkur um að færa einum öldruðum skálaverði gjöf frá sér sem hann kynntist í þessari ferð... mann sem hann ræddi heilmikið við, m. a. um hvers vegna Pólverjar væru ekki stoltari af landinu sínu... eitthvað sem honum fannst einkenna leiðsögumennina úti og fékk þá skýringu að eftir blóði drifna söguna gegnum árhundruðin þar sem hinar ýmsu þjóðir hafa valdtekið landið hvað eftir annað á ýmsa vegu, þá er það inngreypt í þjóðarsálina að vera hógvær og hampa aldrei landi og þjóð til að gefa höggstað á sér... umhugsunarvert í samanburði við okkur Íslendinga sem erum full metnaðar gagnvart landinu okkar í barnslegu þjóðarstolti ungrar þjóðar sem aldrei hefur upplifað stríðshörmungar eins og margar Evrópuþjóðirnar" :-)

.. og hann sagði að við jafn marga daga í Kráká eins og í fjöllunum og það væri samt ekki nóg... og að bæði Auswitch, Birkenau og saltnámurnar væru staðir sem allir ættu að sjá og enginn mætti láta framhjá sér fara og... hann einfaldlega gat ekki hætt að lofsama þessa ferð... og ég get ekki beðið eftir að sökkva mér í söguna og fjöllin og landslagið og vötnin í Póllandi... og kannski dýfa tánni og aðeins meira holdi í þetta kristaltæra vatn þar sem við hvílum okkur eftir gönguna og fáum okkur auðvitað ískaldan Tatras-fjalla-bjór í hitanum og svitanum eftir gönguna ! :-)
 https://www.facebook.com/Toppfarar.is/photos/a.256734734451322.1073741828.256369974487798/480669815391145/?type=3&theater

Pólska vikunnar:

Pólska er næst algengasta slavneska tungumálið í heiminum á eftir rússnesku
en úkraínska er í því þriðja, og pólska er það stærsta af vestur-slavneskum tungumálum.
Ein af afleiðingum stríðssögu Evrópu og þá ekki síst Póllands...-
 Pólland á nefnilega landamæri að Þýskalandi, Tékklandi, Slóvakíu, Úkraníu, Hvíta-Rússlandi, Litháen og Rússlandi
sem og að það liggur að Eystrasalti að norðan... – er sú að pólska er annað tungumál í fjölmörgum Evrópulöndum og töluð af milljónum manna um allan heim, m. a. Ástralíu, Brasilíu, Kanada, Bretlandi og bandaríkjunum... prófið að segja „dzien dobry” við næsta Pólverja sem þið umgangist, það opnar á ótrúlega skemmtilegar umræður við þessa áhugaverðu þjóð sem á eftir að kenna okkur heilmikið í ferðinni og án efa auka skilning okkar á þessum hluta Evrópu :-)

Pólska tungumálið: https://en.wikipedia.org/wiki/Polish_language
Pólsk orð: http://www.101languages.net/polish/basics.html


Góðan daginn er „dzień dobry” :
 https://translate.google.is/?q=precipitation&ie=UTF-8&hl=is&sa=N#is/pl/g%C3%B3%C3%B0an%20daginn

Já er einfaldlega "tak": https://translate.google.is/…

Nei er einfaldlega "nie": https://translate.google.is/…

Gaman er "zabawa": https://translate.google.is/…

Mjög er "bardzo": https://translate.google.is/…

Fallegt er "piekny": https://translate.google.is/…

Hvernig hefurðu það (how are you): "jak się masz":
 https://translate.google.is/?q=precipitation&ie=UTF-8&hl=is&sa=N#en/pl/how%20are%20you

Pólskur framburður er svolítið syngjandi: sjá Youtube þar sem finna má ýmis kennslumyndbönd, alger snilld: https://www.youtube.com/watch?v=pn-vU38phlw

---------------------------------------------------------------------------

Ferðasagan hefst..
Dagur 1:
Flugið frá Keflavík gegnum London til Kraká og með rútu til fjallaþorpsins Zakopane
föstudaginn 17. september 2016

Við flugum frá Keflavík með Icelandair, gegnum London Gatwick og þaðan til Kraká og höfðum rúmar 2 klst. þarna á milli
en það endaði með að fluginu frá Keflavík seinkaði um 40 mín... sem jók á stressið hjá okkur með að ná þessu...
en svo  var fluginu frá London með EasyYet líka seinkað um þrjá tíma svo við enduðum á að lenda ekki fyrr en sjö um kvöld í myrkri og grenjandi rigningu...

...þar sem Theresa tók á móti okkur á flugvellinum og bauð okkur velkomin...

Sársvöng og þyrst eftir flugið og framundan var 2ja klst. akstur frá Kraká til fjallabæjarins Zakopane...
svo það var eins gott að birgja sig upp af mat og drykk...
ætlunin var að borða á góðum stað í Zakopane um kvöldið en þetta endaði á að vera kvöldmaturinn...
samlokur og pólskur bjór í rútunni eða álíka :-)

Góð stemning í hópnum þrátt fyrir hellidemburnar á leiðinni... brátt fór tunglið að sýna sig og það var augljóslega hætt að rigna þegar við komum til Zakopane... veðurspáin rættist þarna ansi vel... það var spáð hellirigningu um daginn en heiðskíru veðri um kvöldið í Zakopane...

Hótelið okkar í Zakopane var fínt fjallaþorpshótel, svolítið lúið en það sögn Theresu var það betra en það sem upphaflega var áætlað... en það hafði verið þvælingur með hótelmálin, líklega þar sem menn voru að bætast við í ferðina smátt og smátt...

Lent um níuleytið eða svo og allir fóru inn að pakka fyrir göngudagana miklu og snemma í háttinn...

Þá var nú einn pólskur kaldur góður og pólsk hafrakaka sem var alger snilld með :-)

-----------------------------------------------------------------

Dagur 2 - göngudagur 1
 Frá fjallaþorpinu Zakopane upp í Hala Ornak skálann og á fyrsta tind ferðarinnar Ornak Peak
laug 18. september 2016
Alls 15,4 km á 6:07 klst. upp í 1.857 m hæð með alls hækkun upp á 1.227 m.

Lýsing dagsins frá Exódus:
 "Short bus ride to Tatra National Park entrance; walk past limestone gorges and caves to Ornak, time permitting head to Ornak summit and Raczkowa Pass. A short bus ride takes us to Kiry (15min from Zakopane) the entrance to the Tatra National Park, from where we start walking. A gentle 90min hike along the Koscieliska valley, with many limestone gorges and caves, brings us to the Ornak hostel, our base for the night. Depending on our time of arrival, there should be time to explore further and climb Ornak peak (1854m)."

Morgunmaturinn var mjög góður á hótelinu og við borðuðum vel...

Skýjað úti og þurrt... þetta lofaði góðu... það var blár himinn fyrr um morguninn þegar við litum út
en það var horfið þegar við lögðum af stað klukkan níu tuttugu...

... með allt á bakinu fyrir sex göngudaga... þann fyrsta frekar léttan, hina frekar erfiða og þann síðasta mjög stuttan...

Mjög falleg húsin og garðarnir í Zakopane... allt vel hirt og snyrtilegt...

Við gengum gegnum hverfið og niður í bæ þar sem við fórum í hraðbanka, keyptum okkur regnponjo
þar sem rigning var í kortunum næstu daga...

... og auðvitað var farið í útivistarverslun sem Theresa vísaði okkur á og þar keyptu menn sér sitt hvað :-)

Virkilega skemmtilegur fjallabær, Zakopane, sem vert er að skoða betur síðar...

Smá menning var með í leiðinni... við höfðum engan áhuga á kirkjugarðinum á leiðinni sem Theresu fannst miður
en skoðuðum þetta hús sem var dæmigert fyrir byggingarstílinn í Zakopane... steyptur grunnur, bjálkar hlaðnir sem veggir
og tréplötur á þakinu... og lukum þarna göngunni í Zakopane sjálfri sem endaði á að vera um 4 km á rúmum 2 klst...

Bíll skutlaði okkur svo út bænum á fimmtán mínútum eða svo að fjallsrótum þar sem gangan hófst um kl. 11:00...
skilti um allt og þar mátti sjá að í Ornak-skálann sem heitir eftir fjallstindinum sem þar gnæfir yfir var 1h 40´ganga...

Hestakerrur fyrir þá sem ekki vilja ganga... og mikið af fólki á leiðinni upp eftir... en það var einkennandi fyrir leiðirnar nær byggð... fjöldinn allur af fólki að ganga upp í fjöllin og í skálana í dagsferðum, sama hvernig viðraði og mjög mis vel búið...

Hópmynd í upphafi göngunnar var vel við hæfi hér...

Björn Matt., Maggi, Ester, Arnar, Guðrún Helga, Rósa, Theresa, Guðný Ester, Jóhann Rúnar.
Anna Elín, Örn, Steingrímur, Ágúst, Halldóra Þórarins, Ólafur Vignir og Bára tók mynd.

Gangan hófst um eittleytið? í 934 m hæð... skýjað, úrkomulaust, hlýtt og algert logn...

Á leiðinni mátti sjá afleiðingar af eldingum sem lýst hafði niður á skóginn og brennt niður fjölda trjáa...

Kort voru reglulega á öllum leiðum ferðarinnar þar sem sjá mátti hvar við vorum stödd
og nöfnin á öllum fjöllunum í kring...

Við höfðum lagt af stað rétt við Zakopane... og gengum inn þröngan dal á leið í skálann Zadni Ornak
þar sem ætlunin var að taka síðdegisgöngu á fjallið Ornak Peak sem er 1.853,6 m hár - sjá hægra megin á kortinu.

Fjallgarðurinn í pólsku Tatrasfjöllunum...

Mikil fjallamenning þarna eins og var í Slóveníu 2012 þegar við gengum þar á hæsta fjall landsins...
 og allt mjög áreynslulaust... ekki alveg hægt að sjá Íslendingana fyrir sér gera þetta...
heilu fjölskyldurnar hversdagslega klæddar á leið í 10 km skreppitúr upp í fjallaskála og til baka... :-)

 Björninn og Örninn... flottir saman...

Já, þetta var þröngt og fagurt... en lítið að sjá ofar fyrir skýjunum...

Steingrímur var með litla kampavínsflösku með sér til að fagna á tindinum...
ef við bara vissum hvað beið okkar næstu daga alla leið upp á tind... 

Maggi var með harðfisk sem er eitt það besta nasl sem hægt er að taka með sér á fjall hvort sem er á Íslandi eða erlendis
og Theresa prófaði og leist vel á :-)

Há tré og háir tindar fyrir ofan okkur sem þó voru leið lægstu á svæðinu... en þeir einu sem ekki voru í skýjunum...

Eftir hressilega göngu í rúma tvo tíma vorum við komin í skálann þar sem allt iðaði af lífi... þó það væri fremur svalt og ekki sól...
allir að fá sér að borða og gjarnan öl með... pólska þjóðarsálin þarna fyrir framan okkur
og það var gaman að vera einu útlendingarnir og upplifa það...

Skíðamenningin mjög sterk í fjöllunum þarna... bæði gönguskíða og fjallaskíða...

Konurnar á skíðum líka í gamla daga :-)

Páfinn er í miklu uppáhaldi hjá Pólverjum... Jóhannes Páll páfi var pólskur
og mikið var til að myndum af honu að heimsækja pólsku Tatrarfjöllin...

Smíðaverkið virkilega smart í skálunum oft... hér heilu bjálkarnir í bekkjum, stólum og borðum...
og myndlistin með á veggjunum...

Pólsk háfjallakona í Nepal að sigra Everest...

Myndir úr leiðangrinum hennar, hún var samt ekki fyrsta pólska konan til að sigra hæsta fjall heims...

Hér í stigunum sem liggja yfir sprungurnar á Khumbujöklinum
sem Toppfarar börðu eigin augum í ferð okkar í Grunnbúðir Everest árið 2014
og Baltasar Kormákur gerði ógleymanlega í mynd sinni Everest (sem Theresa vissi ekki að væri íslenskur!)...

Við borðuðum nesti við skálann og hentum aukafarangri í rúmin...

...og héldum svo af stað gangandi á tindinn Ornak kl. 13:40...
Þrír og hálfur tími upp sagði skiltið og tveir niður sagði Theresa... við vorum nákvæmlega tvo tíma upp...
komum á slaginu 15:40 á tindinn... og rúman klukkutíma niður...

Enda var gengið rösklega því við vildum ná þessu fyrir myrkur...

Fyrst í gegnum skóginn þar sem ýmislegt hafði greinilega gengið á í gegnum tíðina...

... upp í skarðið niðri sem lofaði innan við klukkutíma upp...

Þar sýndi Björn Theresu tryggingapappírana sína sem hún var gapandi hneyksluð á enda orðalagið svolítið sérstakt..
sjá síðar um kvöldið afrit af því !

Örn og Björn voru í Ketilgarpabolunum sínum... þeim sama og Valla gekk í upp í Grunnbúðir Everest...
Bára fór svo í sinn upp á Rysy á degi fimm en þá vorum við kappklædd og enginn bolur sást á mynd nema niðri við fjallsrætur...

Skógurinn illa farinn eftir fellibyl nokkrum árum áður og eldingar...

Þungbúið en engin rigning ennþá eins og spáin hafði sagt og því var Theresa hæstánægð með veðrið...

Grjóthrúgur sem minntu á Baulu stundum svona mitt í skóginum...

Var hann að lyfta sér?... við vorum vongóð alla dagana og gáfumst aldrei upp á að sjá glætur í skýjunum... :-)

Ebn, því miður... það fór að rigna... fyrst smá dropar... en svo meira svo það var ráð að fara í þessar regnslár sem við keyptum okkur nánast öll í Zakopane vegna þessarar yfirvofandi regnspár...

Svo hætti að rigna á tímabili og skyggnið lagaðist...

... og það var ótrúlega bjart... greinilega ekki þykk skýjahula í kringum okkur...

Ágúst var álfur dagsins...

... og við grenjuðum úr hlátri enda hvert okkar kjánalegra í þessum regnslám... :-)

Ólafur Vignir hlóð niður korti af gönguleiðinni á wikiloc... mjög sniðugt hjá honum... við notum þessa síðu og þar eru niðurhlaðnar margar Toppfaraferðir en með því að skrá sig á síðuna og borga smá gjald eru notkunarmöguleikarnir miklu fleiri eins og þessi...

Nú batnaði skyggnið að hluta... og við vonuðum það besta...

Nesti hér og mikið hlegið þrátt fyrir ekkert útsýni og afleitt veður...

Rigningin hrakti okkur af stað úr nestispásunni... til þess eins að hætta svo stuttu síðar en það var ágætt að leggja bara af stað...

Þetta er með því afkáralegasta á fjöllum hreint út sagt... minnti á fyrsta daginn í Mont Blanc hringferðinni þar sem það var þoka og súld fyrsta daginn en svo sól og blíða... við vorum sannfærð að þetta yrði bara svona fyrsta daginn og svo kæmi sólin...

Theresa sagði að það væri rigning í kortunum næstu tvo daga og svo yrði allt betra... en það reyndist ekki heldur svo gott...

En fallegt var landslagið engu að síður...

... og við rúlluðum niður á blússandi spjalli og hlátri...

Komin í skálann mun fyrr en Theresa gerði ráð fyrir... frábær frammistaða sem sýndi vel hversu sterkur hópurinn var...

Alls 14,1 - 15,4 km þennan dag á 6:05 - 6:07 klst. upp í 1.857 m hæð með alls hækkun upp á 1.227 m miðað við 934 m upphafshæð
Og þá eru ótaldir þessir 4 km í Zakopane fyrr um morguninn :-)

Í skálanum var verslun og veitingasala eins og í þeim öllum...

Mjög flottur skáli og mikið um að vera...

Leiðarvísar úr timbri eins og flest annað...

Matsalurinn... sjá ljósakrónurnar fjórar á hverjum bjálka hangandi í loftinu... tær snilld !

Móttakan og veitingasalan... hér keyptu einhverjir sér pólskt fjallaskálabuff, fjallasúkkulaði og fleira...

Byggingarstíllinn... þykkir bjálkar og tau á milli...

Flísar á gólfinu og steinar í bland...

Dúkalagðir gangarnir á efri hæðinni og bjálkaveggir og loft... allir á skónum inn í öllum þessum skálum... manni fannst það skrítið fyrst og vildi fara úr skónum en þetta er eflaust lendingin því hitt er of mikið líklega... allt blautt og allt hengt upp alls staðar þar sem hægt var...

Nepalstrákar á veggjunum...

Einn kaldur eftir sturtu eða hrein föt allavega... sömu kvöldfötin næstu fimm kvöldin... ekkert mál...
mikið hlegið og allir glaðir með flottan dag og ekkert væl yfir rigningunni...
þetta var einhvern veginn þrátt fyrir allt geggjað gaman...

Veðurspáin á stórum skjá í skálanum... skálarnir voru alltaf með svona skjá og oft myndir af vefmyndavélum úr öðrum skálum sem lágu ofar... flestir í sömu erindagjörðum og við... að spá í veðrið næsta dag og veðrið í næsta skála...

Ekki góð spá næstu daga en smá glæta þarna þarnæsta daginn... þetta átti allt eftir að breytast...

Fjallasúkkulaðið... pólskt nóa-síríus-rjómasúkkulaði...

Vöruúrvalið þegar maður fékk sér einn kaldan...

Ester fann grjót úr göngunni að Fjallabaki tveimur vikum áður í bakpokanum sínum... íslenskt líparít fór sem sé með til Póllands... eins gott að skilja það ekki eftir einhvers staðar til að rugla seinni tíma jarðsögufræðinga algerlega í ríminu !

Kvöldmatur kl. 19:00 sem varð vanalegur kvöldmatartími í gönguferðinni...
mjög góður matur í Póllandi og ekki hægt að kvarta undan þeim veitingum nokkurs staðar í ferðinni...

Tryggingapappírarnir sem við urðum að afhenda til að mega fara upp í pólsku fjöllin... þá aðallega ef eitthvað myndi gerast Slóvakíumegin því þar eru reglurnar mjög strangar...

Mjög pent orðað hjá VÍS... en bíðið bara...

Og pappírarnir frá Sjóvá-Almennum
Vá, Theresa hló að þessu dögum saman og sagðist aldrei hafa séð annað eins í tryggingapappírum nokkurra göngumanna áður...
"Repatriation of remains covered"...

Svínakjöt og franskar með hrásalati... eða

Loftmynd af svæðinu... margar svona myndir í öllum skálunum...

Þarna niðri hægra megin HALA ORNAK vorum við
og ætluðum á þessa tinda þarna fyrir ofan á morgun... fjórir tindar á dagskránni á degi tvö...

Mjög spennandi og flott leið beið okkar næsta dag... það var ráð að fara að sofa til að geta vaknað snemma,
morgunmatur var kl. 7:30 og brottför kl.8:00 enda langur dagur framundan
og ef það yrði rigning eins og var í spánni þá yrði þetta enn erfiðara...

----------------------------------------------------------------------

Dagur 3 - göngudagur 2
 Frá Ornak skálanum upp í fjallahótelið Kalatowki og á fjóra pólska/slóvakíska fjallstinda í hæst 2.120 m
 sunnudaginn 19. september 2016
 Alls 16,9 km á 7:47 klst. upp í 2.120 m hæð með alls hækkun upp á 1.340 m.

Ferðalýsing Exódus þennan dag:

"Tough trek to the summit of Ciemniak with fantastic views; descend the Dolina Kondratowa to the Kalatowki Hut.
A harder day as we leave the hut, and start our ascent east, along the banks of the Tomanowy River, towards Tomanowa Przetecz and then Ciemniak, our first 2000m peak. From Ciemniak we follow the main ridge of the Tatras towards Krzesanica, Malolaczniak and Kopa Kondracka with a spectacular view of Giewont (1985m) and the whole region. To the north we can see Zakopane, to the east Mt Rysy, and the south Slovakia. We descend down the Dolina Kondratowa to the Kalatowki Hotel where we overnight."

Vaknað kl. 6:30 til að vera mætt klæddur og alveg pakkaður og alveg frágenginn úr svefnskálanum kl. 7:30 svo hægt væri að leggja af stað kl. 8:00 en Theresa gaf okkur korter í viðbót þar sem mönnum fannst þetta heldur knappur tími í morgunmat.

Ólafur Vignir var sópurinn þennan dag... the sweeper... og fékk strax að finna fyrir því, því það var sko arkað af stað í morgunmuggunni... en það var hlýtt og þurrt þó það væri skýjað og við hugsuðum ekkert um rigninguna sem var í kortunum...

... þar til hún kom stuttu síðar og þá var allavega bakpokanum hlíft við henni
en við létum eins og við sæjum hana ekki til að byrja með :-(

... og skemmtum okkur konunglega í dumbungnum
enda ekki annað hægt en vera kærulaus og glaður í fríi í útlöndum þó það væri ekki sól :-)

Fyrst var gengið gegnum skóg í hliðarhalla sem minnti oft á Inkaslóðirnar í Perú... þ.e. dumbungurinn og brekkurnar og skógurinn og drjúpandi trén og friðurinn... en þetta var snöggtum skárri göngustígar og ekki þessar endalausu tröppur sem Inkarnir voru búnir að slá til í bergið á snilldarlegan hátt...

Stuð og gleði og frábær stemning á þessum kafla...

Fallegt og friðsælt og ótrúlega bjart yfir samt...

...það var ekki langt í sólina þarna fyrir ofan okkur...

... og stundum nánast hægt að þreifa á mergjuðu útsýninu sem við vorum að missa af í hverju skrefi...

En þá var ekkert annað í stöðunni en að fíflast aðeins...

... og Theresa gerði það óhikað og skellti sér upp á þennan stein hérna :-)

Þegar ofar dró var orðið kalt og vindasamt... við bættum á okkur fötum og Theresa varaði okkur við... við værum að fara upp á fjallshryggina þar sem myndi blása vel og það yrði kalt á okkur... menn trúðu því misvel en hún átti eftir að sanna sig og hafa alltaf rétt fyrir sér hvað þetta varðaði og margt annað... enda búin að ganga þarna um árum saman og þekkti sínar slóðir vel :-)

Þetta fannst okkur ferlega sniðugt... bara teppalagðir stígar með þéttofnu taui... þar til við sáum skilti sem báðu menn að stíga einmitt ekki á strigana... þeir væru til að vernda og lagfæra úttroðna jörðina...

Umhverfisvitundin var augljós í fjöllunum og skilti á ýmsum stöðum sem báðu menn að ganga vel um, ekki ganga utanslóða, skilja jafnvægi náttúrunnar og virða reglur lífríkisins á svæðinu...

Við fórum framhjá hverjum tindinum... vörðunni á fætur annarri þennan dag... alls fjórir flottir tindar... en ekkert útsýni...

Við vorum komin í yfir 2.000 m hæð... nánast Hvannadalshnúkshæð... og áttum eftir að slá þá hæð síðar um daginn...

Örn í Póllandi og Bára í Slóvakíu...

Hópmynd á landamærum þessara tveggja landa sem við þræddum okkur eftir
grátandi inni í okkur að sjá ekki nokkurn skapaðan hlut...

Björn Matt., Halldóra Þ., Magnús, Guðrún Helga, Anna Elín, Arnar, Steingrímur, Rósa, Örn,
Jóhann Rúnar, Ólafur Vignir, Guðný Ester, Ágúst.
Og Theresa og Bára fremstar.

Theresa fræddi okkur ótrauð um útsýnið og syrgði með okkur að við skyldum ekkert sjá...

Við fórum hæst upp í 2.120 m hæð þennan dag eða rétt yfir Hvannadalshnúk
og því var um helmingur hópsins að slá hæðarmetið sitt í þessari ferð sem endaði hæst í 2.499 m :-)

Kopa Kondracka skálinn sem við stefndum núna niður í...

Alla ferðina rákumst við á Pólverja í fjöllunum... flestir mun verr búnir en við... oft ungt fólk, glatt og brosandi... og ekki að stressa sig eina sekúndu á þessu veðri... en þarna var virkilega kalt, mikill vindur og rigning... og því var ótrúlegt að sjá klæðnaðinn á þeim stundum... oftast í lágum strigaskóm, stuttum sokkum, stundum berfætt, íþróttabuxum og jú, ágætlega klædd að ofan :-)

Við gætum tekið margt úr fjallamenningu Pólverja... sem og Slóvena árið 2012... okkur til fyrirmyndar...
bannað að ganga út af gönguslóðanum... þetta skilti var reglulega í fjöllunum...

Og svo var straujað niður eftir... Theresa sendi Báru fremsta og fylgdi hún sjálf síðustu mönnum...
og þá komst Bára að því hvers vegna Theresa svaraði alltaf spurningunni hvað er mikið eftir
með því að svara "oh, about 37 minutes... 47 minutes... 1 hr and 7 minutes... 1 hr and 47 minutes...
því á þessum stutta kafla niður eftir... kannski þriggja kílómetra... voru ótrúlega margir sem spurðu Báru hvað væri mikið eftir... eins og ég ætti eitthvað að vita það... og vitnaði bara í það sem Theresa sagði efst á hryggnum þegar við snerum niður í dalinn... um þrjú korter + 2 mínútur

... og það var ótrúlega merkilegt... að við vorum akkúrat 47 mínútur niður eftir !

Skemmtilegur, lítill skáli... heimilislegur og notalegur...

Við vorum rennandi blaut þegar við komum inn og geymdum því bakpokana úti á bekkjunum...

...og nutum þess að fá okkur heitt kaffi/kakó og súkkulaðiköku...

Vöruúrvalið í skálanum... og verðið... 1 pólsk sloty voru 30 isk: 1 prins póló kostaði því 90 krónur uppi í fjöllunum :-)

Björgunarsveitin í svæðinu...

Eftir notalegan drekkutímann var ráð að halda áfram...

Við áttum stefnumót við fjallahótel... ekki fjallaskála... þar sem lúxusinn beið okkar með heitu gufubaði og svölum bar...

Gleðin var sannarlega við völd þrátt fyrir allt og umræðurnar í þessari ferð ómetanlegar...

Töfrandi fallegt í rigningunni...

Og öðru hvoru skynjuðum við að við vorum stödd í miklu stærra umhverfi en við sjálf...

Út úr skóginum birtist þetta víðfræga fjallahótel...
og við vorum á nákvæmlega 47 mínútur þarna niður eftir úr litla skálanum!...
ótrúlegt alveg hvað Theresa svaraði alltaf nákvæmlega um tímalengdina !

Hotel Kalatovni... í 1.495 m hæð...

Alls 16,9 km á 7:47 klst. upp í 2.120 m hæð með alls hækkun upp á 1.340 m.

Inngangurinn... þetta hótel er rekið allt árið um kring og hér eru oft haldnar veislur og alls kyns hátíðir...

Snjótroðarinn tilbúinn fyrir veturinn...

Fjallaskíðamenning Pólverja fór ekki framhjá manni í skálunum...

Alls kyns keppnir, leiðangrar og björgunarafrek í sögunni...

Allir blautir en glaðir að vera komnir í svona notalega menningu
þar sem Theresa var búin að panta gufubað fyrir okkur við komuna :-)

Stór kort á veggnum í anddyri hótelsins þar sem hægt var að sjá gönguleiðirnar...

Sjá Kalatowki hótelið á kortinu

Gönguleiðirnar framundan seinni fjóra dagana...
Fjallið Rysy vinstra megin efst, Morskie Oko vatnið og fimm vatnaleiðin sem átti eftir að enda öðruvísi en ætlað var...

Glæsilegt hótel en fámennt meðan við vorum þarna sem betur fer... við vorum eins og kóngar á svæðinu :-)

Hótelmóttakan... lét eiginlega minna yfir sér en í fjallaskálunum sem var svolítið sérstakt...

Flott 2ja manna herbergi... í eina skiptið í gönguferðinni sjálfri sem við vorum í slíkum þægindum :-)

Sjálfsalinn...

Barinn...

það var sko farið beint úr fötunum... í sundförin... á barinn... með handklæðið um hálsinn og í gufubaðið !

... og þar var sko stuð !

Já, þetta var hótel...

Útsýnið úr glugganum...

Við geymdum skóna frammi á gangi...

Sturturnar...

Skál ! Þetta var sko notalegt !

Skíði skreyttu oftar en ekki skálana í Póllandi... á ansi oft smartan hátt...

Það var gaman að skoða...

Hátíðleg kvöldmáltíð og frábær matur...

Skíða- og fjallamyndir upp um alla veggi...

Já, það endar kannski með því að við förum hingað aftur að vetrarlagi og tökum eina vetrarferð svei mér þá !

Inni söguna fléttaðist blóðug stríðssaga Pólverja og nágrannalandanna...

... eitthvað sem við þekkjum ekki...

Heilu djasshátíðirnar haldnar þarna árlega og margt fleira sem mætti vel spá í á Íslandi...

Já, vá, þetta var góður matur...

... eins og almennt í Póllandi...

Skjöldur heimamanna...

Theresa skaust niður í byggð meðan við fórum í gufubaðið... með aukafarangur sem hún bauð mönnum að losa sig við með því að borga bílstjóranum... og 10 manns sendu um 20 kg niður eftir... þ.á.m. Björn sem losaði sig við stóra bakpokann og heilmikið af farangrinum
og óvart lyfin sín sem olli smá streitu til að byrja með en bjargaðist auðvitað...
... og úr því Theresa fór alla leið niður í byggð þá náði hún í eina pólska vodkaflösku handa hópnum í leiðinni...

Skál fyrir frábærum tveimur göngudögum þrátt fyrir lítið sem ekkert skyggni !

Allir mögulegir og ómögulegir pólskir bjórar voru smakkaðir í þessari ferð...
og sumir ansi sterkir... sem hentaði vel til að láta endast langa kvöldstund eins og þessa...

Þjálfarar reyndu að ná í 11 ára son sinn á hverjum degi í ferðinni en sambandið var misjafnlega gott...
... og þolinmæði Arnarsins erfðist greinilega ekki... heldur óþolinmæði Bárunnar :-)

 

Við lágum í veðurspánum og sáum ekkert nema sól í kortunum hvern einasta dag...
sem rættist aldrei... fyrr en daginn sem við keyrðum niður í byggð...

... en það var samt gaman og hlegið endalaust...

-------------------------------------------

Dagur 4 - göngudagur 3:
Frá Kalatowki skálanum í Gasiencowa skálann upp á tindinn Kasprowy (1.988m)
 mánudaginn 20. september 2016.
Alls  15,0 km á 7:44 klst. upp í 2.096 m hæð með alls hækkun upp á 1.237 m.

Leiðarlýsing Exódus:

"Long climb to summit of Mt Kasprowy; descend to the Murowaniec Hut.
Our second long day as we head back up to the main ridge above our hostel. We follow the main trail alongside a chairlift, zig zagging in places to the summit of Mt. Kasprowy (1987m). Traversing along the ridge towards Swinica pass (2050m) we again have dramatic views of the whole area. From the rocky pass we descend past small mountain tarns to Gasiencowa hostel (1500m) where we overnight."

Flestir sváfu vel þessa nótt enda í 2ja manna herbergjum...
en áhyggjur af veðrinu trufluðu þó einhverja... það rigndi alla nóttina
og hugurinn fór á áhyggjuflug ef hann rumskaði við herlegheitin... en svo hafði hætt að rigna
og það glitti í bláan himinn þegar við vöknuðum kl. 7:30 og litum út um gluggann...

Morgunmaturinn var mjög góður á hótelinu...

... og nestið dæmigert ekki gott því miður... það lélegasta sem við höfum kynnst á fjöllum (og miklu lélegra en nestið sem ritarinn fékk til dæmis á Kilimanjaro í Afríku árið 2002 í allt upp í 5.898 m hæð)... nei það er því miður hægt að gera betur en þetta... betur en að setja súkkulaðistykki, epli og tvær samlokur svo metnaðarlaust smurðar að það fannst hreinlega á bragðinu í plastpoka...

Þegar maður spurði Theresu að þessu þá sagði hún að skýringin væri sú að þetta færi í pirrurnar á starfsfólkinu að þurfa að græja þessar samlokur sem eingöngu Exódus biður um... já, gæðastjórnunarlega séð er þetta eitthvað sem Exódus mætti endurskoða... en það er eingöngu þess vegna sem þetta allt er ritað... stundum þarf að lagfæra hlutina og þá þarf að orða það sem þarf að laga... annars er þessi ritari ekkert að dvelja í neikvæðninni því það þýðir ekkert... vonandi ná þeir bara að laga þetta... athugasemdum verður komið áleiðis til Exódus !

Veðurspáin... skjárinn á hótelinu sýndi ekki góða spá næstu daga... og það gekk eftir... þarna er föstudagurinn 23. september farinn að vera eina glætan í stöðunni... dagurinn á eftir okkar toppadegi... dagurinn þegar okkar gönguferð lýkur með smá göngu úr síðasta skálanum og keyrslu úr fjöllunum til Kraká...

Verkefni dagsins var sum sé þessi hryggur hér upp um fimm vatna leiðina niður í Hala Gasienicowa...

... krefjandi leið með mergjuðu útsýni í mögnuðu landslagi að sögn Theresu...

Við vorum hoppandi og skoppandi glöð..

...það sást í bláan himinn í fyrsta sinn í göngunni sjálfri !

... og Theresa gat loksins bent okkur raunverulega á fjöll og tinda sem hún var að segja okkur frá...

Þetta var ótrúlega kærkomið...

... og við vorum svo hífuð af sólinni að það bara varð að taka hópmynd fljótlega með fjallahótelið í baksýn :-)

Fyrst var farið gegnum skóginn...

... með sólina skínandi í gegnum trén...

Björn hafði losað sig við stóra bakpokann og var eingöngu með þann litla fyrir það sem eftir var göngunnar
en þá vantaði festingar á efri hlutann og Anna Elín var ekki lengi að bjarga því með reimum sem hún lánaði Birni...

Við gengum rösklega upp í sólina...

... og ætluðum sko að njóta þessa dags til hins ítrasta...

... og fara upp á þetta Kasprowy fjall með útsýni og skyggni !

Útsýni yfir gönguleiðina deginum á undan blasti við okkur þegar trjánum sleppti...  

Þarna var súkkulaðikökuskálinn eftir alla rigninguna...

Við stefndum upp á þennan tind...

Útsýnið niður að Zakopane...

Gleðin var við völd og við nutum þess að vera léttklædd og sjá eitthvað út fyrir stígin...

... en þokan var ekki langt undan...

Sjá skálann sem við enduðum í ofan úr fjöllunum í gær þarna í sólinni...

Fjöllin frá í gær í skýjunum...

Gaman að spá og láta sig dreyma um útsýnið sem við misstum af í gær...
þar sem Pólland var öðru megin og Slóvakía hinum megin...

Var það einhvern veginn svona?

En þokan beið ofar því miður...

Og uppi á tindinum var ekki skyggni... talsverður kuldi og smá vindur...

Mikill fjöldi fólks þarna engu að síður... hvernig ætli þetta hefði verið í sól og blíðu?
Maður skildi sífellt betur og betur orðið "growdy" þegar talað er um tatrarfjöllin sem Pólverjar eru mjög duglegir að ganga um...

Við gengum frá lyftuskálanum að aðalskálanum á tindinum...

... sem var ekkert slor... og greinilega vinsæll staður til að heimsækja... skólahópar og vinnuhópar...

Nei, því miður... ekkert skyggni...

Verðlistinn í tæplega 2.000 m hæð...

Þetta var alvöru bygging þarna uppi...

Lyftur, verslanir, veitingastaður...

Fjallaskálaveitingastaður í nútímahönnun...

... fallega skreyttur fjallgarðinum allt í kring... við vorum á leið til hægri á þessari leið... í 2.122 m hæð á Ciemniak

Flott merki staðarins Kasprowy Wierch í 1.987 m hæð...

Fullsetið og beðið eftir sætum á köflum...

Við fengum sæti nokkurn veginn saman og tókum upp nesti dagsins... tvo smurð rúnnstykki, epli og vatnsflaska...
í sannleika sagt lélegasta nesti í sögu klúbbsins... nestið í Kilimanjaro-ferð þjálfara árið 2002 var langtum betra en þetta...

Enda létu ekki allir bjóða sér þetta of fengu sér bara alvöru máltíð á alvöru veitingastað...
Steingrímur var alveg með þetta :-)

Nei, þetta voru ekki gönguskíði við vegginn...

... heldur snilldar veggfóður að hætti Pólverja...

Theresa gat ekki lofað okkur skyggni né góðu veðri en sagði okkur að framundan væri mögnuð leið á landamærum Póllands og Slóvakíu þar sem löndin breiddu úr sér sitt hvoru megin við fjallshryggin sem biðu okkar...

Einhvern veginn vorum við samt í banastuði og gleðin við völd...
það var slegist um að vera á mynd með höfðingjanum :-)

Flestir á staðnum komu með kláfnum en samt ótrúlega margir líka gangandi úr öllum áttum...

Þessir prestar sátu við borðið okkar og voru sérlega skemmtilegir viðræðu...
það var einhver góður andi yfir þeim...
Bára varð að fá mynd af sér með þeim til að gleyma þeim ekki

Hópmynd á þessum flotta stað í tæplega 2.000 m hæð...
Ísland verður sífellt hrárra og vanþróaðra hvað fjallamennsku varðar við hverja ferð sem við förum í erlendis...

Frá skálanum var gengið eftir fjallshryggnum...

Pólskir unglingar tóku fram úr okkur... á gallabuxunum og strigaskóm með trefilinn um höfuðið...

Komin í rúmlega tvö þúsund metra hæð...

Uppi kom loksins smá klöngur en ekki þessir endalausu stíga... við hoppuðum af gleði...

... en nei... þetta var bara smá kafli... aftur komin á stíg...

... og maður fann hvað það var okkur eðlislægra að ganga ekki á slíku manngerðu fyrirbæri... og enn og aftur tókst manni ekki að sannfæra leiðsögumanninn um að á Íslandi værum við aðallega að ganga utan stíga í fjöllunum... eitthvað  sem virðist óskiljanlegt með öllu sama í hvaða landi þeir eru... líklega jafn óskiljanlegt og þegar Steingrímur sagði okkur að á Grænlandi væru hundruð fjalla sem enn væru ógengin og biðu hverra sem verða vildi að ganga á í fyrsta sinn... getur það verið? ... allavega ef manni finnst það ótrúlegt þá er ágætt að minna mann á að við göngu erlendis almennt þá verður það fljótt ótrúlegt að til sé land eins og Ísland þar sem menn eru enn að ganga leiðir og á fjöll sem fáir ef nokkrir hafa gengið á... svo það er ekki annað hægt en vökva hugmyndina um að sigra nýtt fjall á Grænlandi einn daginn :-)

Skilti um allt á leiðinni enda villugjarnt og hættulegt þarna uppi ef menn vita ekki hvert þeir eru að fara...

Grasið ísað... já, það var svo kalt þarna uppi !
... við þurftum að nota allan búnaðinn okkar þennan dag... ullina, hlífðarfötin, vettlingana, lúffurnar...

... flottur stígur...

Stundum opnaðist aðeins fyrir útsýnið...

... og við ærðumst af gleði og tókum myndir í allar áttir :-)

... uppi á einum tindinum af mörgum...

... því gleðin klikkaði aldrei :-)

Brattinn niður beggja vegna var talsverður...

Sjá brattann beggja vegna ofan af tindinum...

Hey, sjáið þið !

Hættulegur staður til að vera á í þrumuveðri...

Ekki gott að vera þarna í lélegu skyggni miklum vindi og fljúgandi hálku...

... við drukkum í okkar mikilfengleika landslagsins sem einhvern veginn skein aðeins í gegn þrátt fyrir þokuna...

Pólska unga fólkið var ekki að flækja þetta of mikið fyrir sér... með kort og áfangastað og svo bara í íþróttafötunum og með því að stoppa lítið og halda áfram þá komust þau vel upp með að þvælast þarna um með skrítnu túristana kappklædda í háalvarlegan fjallgöngubúnaðinn sinn... já, nú vorum við hinum megin... og ekki fann maður fyrir hroka eða yfirlæti nokkurn tíma frá Pólverjum... bara feimni og vinsemd og gleði ef við gáfum okkur eitthvað að þeim með virðingu og áhuga...

Nú tók við mögnuð leið í Baulukenndu landslagi...

... nú vorum við Slóvakíumegin og tókum andann á lofti...

... það var eitthvað dulúðugt við þetta tóma grjót...

Ætli það sé hægt að gera svona stíg á Baulu ef nógu margir fara upp hana á sama stað?

Anna Elín og Ester... frábærir ferðafélagar út í gegn :-)

Eins gott að halda hópinn í þessari þoku !

Ísaður stólpinn... það var ótrúlega kalt þarna uppi...

Veturinn mætti greinilega til Póllands og Slóvakíu þessa viku sem við heimsóttum þessi löng...

... og það var ekkert að gera í stöðunni en hlæja bara að þessu og fagna því að fá öðruvísi upplifun í safnið en nokkru sinni á erlendri grundu...

... ekki alveg ætlunin að fara erlendis til að ganga í vetrarríki þar sem slíkt er viðfang okkar lungað úr árinu almennt :-)

En flott var það engu að síður...

... nú vorum við farin að lækka okkur og skyggnið batnaði um leið...

... og þá kom strax upp þörf til að taka hópmynd... sem Theresa vildi helst ekki vesenast í þar sem henni fannst þetta vera mjög varasöm niðurgönguleið... og þó við segðum henni að við værum svo vön svona klöngri og að þetta væri ekki varasöm leið að okkar mati... þá fannst henni þetta háalvarlegur kafli og gagnrýndi okkur harðlega fyrir að spjalla og hlæja þegar við gengum hér niður...

...þarna talaði hún niður til okkar því miður að mati ritara hér...
í stað þess að lesa í hópinn og skynja færni hans og reynslu og að sjálfsögðu vara við og biðja menn að fara varlega
eins og Mica og Alja gerðu í Slóveníu sem NB var langtum varasamari leið en þessi nokkurn tíma...
eflaust vel meint og varkárni í hávegum að mati Theresu...
en þetta var engu að síður ein af þeim athugasemdum sem þjálfarar sendu á Ultima Thule / Exodus eftir ferðina...
leiðsögumenn verða að lesa hópinn sinn rétt og koma fram við hann í samræmi við getu og styrk þeirra
en ekki gera ráð fyrir að þeir séu illa undirbúnir og litlu vanir...

Mögnuð leið niður úr fjallshryggnum og smá útsýni komið í nærumhverfinu...

... ekki svo háalvarleg leið og að sjálfsögðu hlógum við og glöddumst yfir útsýninu... hefðum viljað njóta meira því þessi leið var mögnuð... en Theresa vildi helst ekki að við stoppuðum og ættum einfaldlega að þegja og hafa hljótt og einbeita okkur að stígnum... vinsamleg ábending skiljanleg en vá, hvað við áttum skilið að fá að gleðjast aðeins... við vorum einfaldlega hífuð af að sjá eitthvað :-)

Litið til baka... ástfangið pólskt par á leiðinni...

Aftur hópmynd... já, við vorum greinilega hífuð af gleði :-)

Flott leið og engin leið fyrir myndirnar að sýna dýptina sem þarna var.. sérstaklega eftir alla þokuna... og samt sáum við lítið í landslagið og útsýnið fjær en þegar glitti í það var það magnað...

Niðri var hellir sem Theresa skreið inn í og sagði okkur sögu af þegar hún hafði í honum næturstað ásamt félaga sínum...

Við Theresuhelli:

Ágúst, Björn Matt., Ólafur Vignir, Arnar, Steingrímur, Guðrún Helga, Rósa, Örn.
Guðný Ester, Guðrún Helga, Magnús, Theresa, Jóhann Rúnar, Anna Elín, Halldóra Þ. og Bára tók mynd.

Við gengum niður að vötnunum...

... sem fjölgaði eftir því sem neðar dró...

Friðsælt og fallegt þarna niðri...

Og við borðuðum nesti við vatnið sem var notalegt...

Endur áttu þarna heima... sem og urriðinn sem synti í vatninu...

Friðurinn algjör en lofthitinn ekki mikill... eflaust dásemdin ein ef sólin hefði skinið skært...
þarna hefði verið gott að dífa tánum í vatnið...

Áfram héldum við niður úr jökulsorfnum dalnum...

Skálar framundan og við héldum að það væri okkar... en svo var ekki...

Halldóra datt kylliflöt á stígnum rétt hér við en náði að lenda vel og slasaðist lítið sem betur fer.
... dæmigert að detta á jafnsléttu eftir klöngur niður "stórhættulega" brekkuna fyrr um daginn :-)

Stuttu síðar lentum við í skálanum...

... eftir 15,0 km göngu á 7:44 klst. upp í 2.096 m mælda hæð
með alls hækkun upp á 1.237 m miðað við 1.200 m upphafshæð og 1.114 m lægstu hæð...

Glæsilegur skáli sem er vinsæll áfangastaður á svæðinu...

Já, nei... sólin skein ekki skært... annars hefði einn kaldur án efa verið tekinn hér í hita og svita dagsins :-)

Flottur skáli...
sem minnti svolítið á sjerpa-skálann í Namche Bazaar í Nepal hvað varðaði annríkið og stemninguna

Kvennaskemman í þessum skála fór misvel í menn en Theresa hafði lagt upp með þetta þar sem Exódus kom ekki hópnum öllum saman í herbergi og varð að bóka kvennaherbergi þar sem fleiri rúm voru en við nýttum... og féll þetta misvel í hópinn en að sjálfsögðu leystu Bára og Guðrún helga bara málið og gistu með Halldóru, Guðnýju Ester og Rósu og svo Theresu... og það var eitthvað notalegt við að vera bara með stelpunum í herbergi en ekki kórhrjótandi kynjalausa herberginu :-)

Stórt grjót múrað inn í vegginn...

Sjoppan í skálanum... já, synd að hafa ekkert í líkingu við þetta hjá okkur...
plúsar og mínusar við það samt... en alvarlega umhugsunarvert þó ekki væri nema bara kjötsúpa...

Matseðillinn...

Nóg að gera og við fengum langborð fyrir okkur um kvöldið og morguninn :-)

Menn hjálpuðust að við að koma með matinn og fara með óhreint leirtau
og það var nokkuð ljóst hverjum er það frekar gefið en öðrum að hjálpa til og ekki halda að hlutirnir gerist bara að sjálfu sér :-)

Fjöllin sem við vorum í...

Pólsku köllunum fannst agalega fyndið að horfa á þjálfara ganga um salinn á ullarnærbrækunum að taka myndir :-)
Já, svona var maður að spara farangurinn... sleppa kvöldbuxum og hafa bara ullina á kvöldin !

Þær voru nefnilega þess virði að skoða... þessar myndir... og lesa í söguna í þessum fjöllum...

Þessi mynd var svo gömul að það sást varla lengur hvað var á henni... mögnuð... sjá grjótið ofan við hana...

Theresa talaði við björgunarsveitarmenn sem voru við æfingar á svæðinu og höfðu nætursetu í skálanu...
þau töluðu áhyggjufull yfir veðrinu og færinu í fjöllunum og það vofði yfir okkur að það yrði ófært um leið morgundagsins upp í skarðið...

Fyrstu björgunarleiðangranir voru ekki farnir að ósekju...
minnisvarði um stofnun björgunarsveitar svæðisins sem Theresa sýndi okkur svo daginn eftir...

Veturinn er ekki síðri í þessum fjöllum... enda vinsælar vetraríþróttirnar þarna...

Hvassbrýnt landslag Tatrarfjallanna og landkönnuðir þeirra...

Þarna voru meldaðir inn hóparnir á svæðinu...

Viðbragðsáætlun við ofkælingu í fjöllunum...

Já, maturinn í Póllandi var ekki slæmur... og sló út þann slóvenska til dæmis...

Móttakan var uppi á annarri hæð... þar var hægt að hlaða símana sína til dæmis - sjá hægra megin :-)

Útsýnið úr kojunni í kvennaskemmunni... flestir sváfu vel og framundan var brattur dagur upp í hátt skarð í fjöllunum þar sem við ætluðum að koma niður vötnin fimm í flottan skála neðan við Morskie Oko þar sem Rysy biði okkar svo daginn þar á eftir...

Sjá síðari hluta ferðasögunnar hér:
 http://www.fjallgongur.is/tindur133_polland_slovakia_170916_2hluti.htm

 Tvískipt vegna mikils magns af myndum !
 

 

 

Við erum á toppnum... hvar ert þú?
 www.toppfarar.is

Toppfarar ehf - Viðarrima 52 - 112 Reykjavík - Kt: 581007-2210 - Sími: +354-867-4000 / -899-8185 / -588-5277 - Netfang: bara(hjá)toppfarar.is
 Copyright: Höfundarréttur: Bára Agnes Ketilsdóttir